Sarkoidoz tanısı ile en az 5 yıl takip edilen hastalarda nüks oranları ve nüksü etkileyen faktörler
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 626815
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜNGÖR ÇAMSARI, DOÇ. DR. ELİF YELDA NİKSARLIOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göğüs Hastalıkları, Chest Diseases
- Anahtar Kelimeler: Pulmonary sarcoidosis, Relapse, Risk factors
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Yedikule Göğüs Hastalıkları Ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 87
Özet
Giriş: Sarkoidoz; etiyolojisi kesin olarak bilinmeyen, otoimmün kökenli, birçok organ ve sistemi tutabilen bir hastalıktır. Spontan remisyonun sık görülmesinden dolayı bütün olgularda tedavi gerekmemesi, tedavi endikasyonlarını tartışmalı hale getirmektedir. Hastaların %60-70'inde spontan remisyon görülür. Kronik ve progresif seyir hastaların %10-30'unda gözlenir. Tedavi ile hastaların büyük çoğunluğu iyileşmekte ya da stabil kalmaktadır. Doz azaltıldığında ya da tedavi kesildiğinde hastaların %16-74'ünde relaps görülmektedir. Çalışmamızda sarkoidoz tanısı alıp en az 5 yıl takibi yapılmış olan hastalar retrospektif olarak tarandı. Takibi olan hastaların nüks oranları ve nüks durumuna etki eden faktörlerin araştırılması planlandı. Materyal ve Metod: 2000-2014 yılları arasında hastanemize başvuran ve sarkoidoz tanısı alan hastaları inceledik. Demografik bilgiler, klinik özellikler, laboratuvar sonuçları, akciğer grafileri, solunum fonksiyon testleri, tedavi bilgileri, nüks oranları ve nükse etki eden faktörler araştırıldı. Bulgular: Sarkoidoz tanı girişi olan 3074 hasta incelendi. Kesin tanısı veya 5 yıllık takibi olmayan, tetkikleri sonucu sarkoidoz dışında tanı alan hastalar çalışma dışı bırakıldı ve 967 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların %76,9'u kadındı. Yaş ortalaması 46,5 ± 11,7 saptandı. Hastalar %60,7(n:478) öksürük, %57,4(n:449) dispne, %32,8(n:257) göğüs ağrısı şikayeti ile başvurmuştu. Solunum fonksiyon testlerinde FEV1%: 87,4±20,1, FVC%: 89,6±19,0,FEV1/FVC: 79,8±8,1 olarak saptanmıştır.Karbonmonoksit difüzyon testlerinde %4,7'si (18) ağır, %14,4'ü (55) orta, %40,8'i (156) hafif, %40,1'i (153) normal olarak saptanmıştır.Çalışma grubumuzun %0,7'si (n:7) evre 0,%42,5'i (n:401) evre 1, %55,0'i (n:519) evre 2,%1,3'ü (n:12) evre 3, %0,4'ü (n:4) evre 4 hastalardan oluşmuştur.Tanı alan hastaların %24,8'i(n:240) tedavi almış,%74,9'u (n:717) tedavi almamıştır. Tedavi alanların %96,6'sının (n:229) oral kortikosteroid kullandığı saptanmıştır. Hastaların %16,6'sında (n:161) nüks görülmüş, %83,4'ünde (n:806)nüks görülmemiştir. Tedavi alan hastaların %33,3'ünde (n:80) nüks görülürken, tedavi almayan hastaların %10,3'ünde (n:74) nüks görülmüştür. Evre 2-3-4 olan hastaların nüks olma olasılıklarının evre 0-1 olanların nüks olma olasılığına göre 2,7 kat fazla olduğu saptanmıştır (p:0,041). DLCO değeri 80 ve altında olanların nüks olma olasılıklarının 80'in üstünde olanların nüks olma olasılığına göre 2,8 kat fazla olduğu saptanmıştır (p:0,017). Yirmi dört saatlik idrarda bakılan kalsiyum değeri 300 mg/dl ve üzerinde olanların nüks olma olasılıklarının 300mg/dl'den düşük olanların nüks olma olasılığına göre 2,04 kat fazla olduğu saptanmıştır (p:0,046) Sonuçlar: Hastalığın ileri evrede olması ve karbonmonoksit difüzyon testinin düşük olması yayınlarla uyumlu olarak nüks ile ilişkili saptandı. Çalışmamızda hiperkalsiüri'nin de nüks ile anlamlı ilişkisi saptandı. ANAHTAR KELİMELER: Pulmoner sarkoidoz, Nüks, Risk faktörleri.
Özet (Çeviri)
Introduction: Sarcoidosis is a diseasewith an autoimmune origin, capable of involving many systems. Treatment is not required in most cases due to frequent spontaneous remission which makes treatment indications controversial. Spontaneous remission occurs in 60-70% of patients while chronic and progressive course is observed in 10-30% of patients. The vast majority of patients recover or remain stable with corticosteroid therapy. Reported relapse is observed in the range of 16-74% of patients when corticosteroid is reduced or treatment is stopped. We aimed to investigate the relapse rates and factors affecting the relapse in patients diagnosed with sarcoidosis who are followed in a timeline of at least 5 years. Material and Method: We examined patients who applied to our hospital between 2000-2014 and diagnosed with sarcoidosis. Demografic informations, clinical features, laboratory results, chest radiographs, pulmonary function tests, treatment information, relapse rates and factors affecting relapse were investigated. Results: 3074 patients preliminary diagnosed with sarcoidosis were examined. After excluding patients who had nodefinitive diagnosis or 5-year follow-up and were diagnosed rather than sarcoidosis, 967 patients were included in ourstudy. 76,9% of our cases were female. The average age was 46,5 ± 11,7. Patients presented with 60,7% cough, 57,4% dyspnea and 32,8% chestpain. FEV1 was 87,4 ± 20,1%, FVC was 89,6 ± 19,0%, FEV1/FVC was 79,8 ± 8,1. In DLCO test 4,7%of patients had low,14,4% had moderate, 40,8% had mildand 40,1% had normal lung diffusing capacity measurment. In our study group, 0,7% (n:7) of patients were at stage 0, 42,5% (n:401) were at stage 1, 55,0% (n:519) were at stage 2, 1,3% (n:12) were at stage 3 and 0,4% (n:4) were at stage 4. In patients diagnosed with sarcoidosis, 24,8% (n:240) of them received treatment and 74,9% (n:717) of them did not receive treatment. It was determined that 96,6% (n:229) of the treated patients used oral corticosteroids. Recurrence was observed in 16,6% (n:161) of patients and non-recurrence was observed in 83,4% (n:806) of patients. While recurrence was observed in 33,3% (n: 80) of the patients receiving treatment, recurrence was observed in 10,3% (n: 74) of the untreated patients. Patients with stage 2-3-4 found to be 2,7 times more likely to have a relapse than those with stage 0-1(p:0,041). Those with a DLCO value of %80 and below were found to be 2,8 times morelikely to have a relapse than those who were above %80(p:0,017). Those with an urine calcium level of 300 mg/dl/day and above were found 2,04 times more likely to have relapse than those with an urine calcium level below 300 mg/dl/day (p:0,046). Conclussion: Advance stage and low CO difussion capacity were associated with relapse in accordance with the publications. Hypercalciuria was found significant in patients that disease relapsed.
Benzer Tezler
- Sarkoidoz prognozunda klinik, fonksiyonel,biyokimyasal ve radyolojik verilerindeğerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
AMİNE SÖYLEMEZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZEHRA DİLEK KANMAZ
- İnterstisyel akciğer hastalıklarında otoantikorlar
Autoantibodies in interstitial lung diseases
ASLI BOSTANOĞLU KARAÇİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Göğüs HastalıklarıAnkara ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÖKHAN ÇELİK
- Pulmoner sarkoidozda aktif inflamasyonun saptanmasında 99m Tc-HIG sintigrafisinin yeri ve 67Ga sintigrafisi ile karşılaştırılması
Determination of disease activation in pulmonary sarcoidosis using Tc 99m-HIG scintagraphy, comparative study with Ga67 scintigraphy
GÜNSEL AÇIKGÖZ
- Sarkoidoz tanılı hastalarda serum kitotriozidaz enzim düzeylerinin hastalık aktivitesi ve klinik seyir ile ilişkisi
The relationship of serum chitotriosidase enzyme levels with disease activity and clinical course in patients with sarcoidosis
ECE ŞAHİNOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göğüs HastalıklarıKocaeli ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAŞİM BOYACI
- Sarkoidozda fiberoptik bronkoskopinin tanısal verimliliğini etkileyen faktörler
Sarkoidozda fiberoptik bronkoskopinin tanisal verimliliğini etkileyen faktörler
H.SERPİL AKTEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Göğüs HastalıklarıGazi ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NURDAN KÖKTÜRK