Obstetrik brakial pleksus paralizisinde geç dönem önkol restorasyonu
Late restoration of forearm deformities in obstetrical brachial plexus palsy
- Tez No: 630621
- Danışmanlar: PROF. DR. TÜRKER ÖZKAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 149
Özet
Obstetrik brakial pleksus paralizisi en dramatik doğum komplikasyonlarından biridir. Erken dönemde yoğun fizik tedavi ile takip edilen hastaların çoğunda yeterli düzelme sağlanmasına rağmen, yaklaşık % 10 vakada yaş ilerledikçe paraliziye sekonder kontraktür ve kemik deformitelerinin de tabloya katıldığı ağır sekeller gelişir. Genel olarak cerrahi girişimler ikiye ayrılabilir, bunlar genellikle 18 aydan önce gerçekleştirilen primer sinir cerrahisi ve çoğunlukla 2 yaşından sonra gerçekleştirilen kas gevşetme ve tendon transferleri ile karakterize palyatif girişimlerdir. Primer sinir cerrahisi sonrasında her zaman tam bir iyileşme beklenmemekte ve bu hastalar ileriki yaşlarda bazı sekellerle karşımıza çıkmaktadırlar. Geç dönem obstetrik brakial pleksus paralizisi (takip süresi en az 10 ay) olan 83 hastaya önkol ve el fonksiyonunun arttırılması amacı ile 243 prosedür uygulandı. Geç dönem önkol sekelleri lezyon bölgelerine göre dirsek, önkol, el bileği, parmaklar ve başparmak olmak üzere 5 grupta incelendi. Buna göre 14 hasta dirsek, 48 hasta önkol, 50 hasta el bileği, 18 hasta parmaklar ve 49 hasta ise başparmak deformitelerinin restorasyonu için opere edildi. Geç dönem obstetrik paralizi sekellerinde sıklıkla aynı hastada birden fazla (1-4 arası) bölgede sorun mevcuttu. Uygulanan girişimler tendon transferleri ve tenodezler gibi yumuşak doku prosedürleri ile el bileği artrodezi ve çeşitli osteotomiler gibi kemik prosedürlerini kapsamaktaydı. Özellikle önkol supinasyon deformitesini düzeltmek amacıyla kendi geliştirdiğimiz brakioradialis rerouting pronatoplasti tekniğini kullandık. Sonuçta aktif pronasyon hareketinde ortalama 63,5°'lik bir kazanç elde ettik. Ayrıca total aktif hareketteki ortalama 53,2°'lik kazanç bu prosedürün önkol fonksiyonelliğine olan katkısını göstermektedir. Elde ettiğimiz sonuçlar ışığında primer cerrahi tedavi şansını kaçırmış veya primer cerrahi tedavi sonrası üst ekstremite fonksiyonlarında yeterli düzelme sağlanamamış hastalarda, geç dönem önkol sekellerine yönelik palyatif cerrahi girişimler ile tatmin edici düzeyde fonksiyonel ve postüral düzelme elde edilebileceği kanısındayız.
Özet (Çeviri)
Obstetrical brachial plexus palsy is one of the most dreadful complications during delivery. Although most of patients recover spontaneously with the help of intensive physical therapy during the early course of disease, approximately 10% of all patients develop contractures and bone deformities secondary to paralysis. Surgical interventions can be summarized under two main categories; one comprises primary surgery done at the first 18 months aiming at damaged nerves and the other is muscle release and tendon transfers done mostly after 2 years of age. Total recovery of upper extremity is not usually expected after primary nerve surgery and this group of patients present with the sequelae of brachial plexus birth plasy. 243 procedures designed to improve forearm and hand function in patients with late obstetric brachial plexus palsy were performed in 83 patients, with minimum 10 months of follow-up in all patients. Patients devided into 5 groups considering anatomic localization of deformity as elbow, forearm, wrist, fingers and thumb. Number of patients were 14 for elbow, 48 for forearm,50 for wrist, 18 for fingers and 49 for thumb group. Usually one patient may have multiple sequelae that involve more than one (1 to 4) anatomic localization. Preffered interventions were soft tissue procedures like tendon transfers and tenodesis; and bone procedures like wrist arthrodesis and various osteotomies. Especially in cases with forearm supination deformity, we utilized a brachioradialis pronatoplasty technique developed in our center. At the end of the therapy process, the gain at active pronation movement was 63.5°. In addition, the 53.2° gain at total active movement demonstrates the contribution of this procedure to the functionality of forearm. Our results clearly show that patients can benefit from palliative surgerys where primary nerve repair is not considerable due to advanced age or where the upper extremity function is not restored fully despite primary nerve surgery. We hold the opinion that satisfactory postural and functional improvement can be achieved with the use of palliative interventions.
Benzer Tezler
- Obstetrik brakial pleksus paralizisinde geç dönem omuz rekontrüksiyonu
Late term reconstruction in obstetrical brachial plexus palsy
DEFNE ÖNEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahiİstanbul ÜniversitesiPlastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ÖZKAN TÜRKER
- Obstetrik brakial pleksus paralizisinde imgelemenin değerlendirilmesi
Assessment of imagery in obstetric brachial plexus palsy
NURSENA ŞENGÜN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Medipol ÜniversitesiFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BURCU DİLEK
- Obstetrik brakial pleksus yaralanmasında zorunlu kullanım hareket terapisinin etkileri
The effects of constraint induced movement therapy in obstetric brachial plexus injury
BEYHAN EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonMarmara ÜniversitesiFiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NAİME EVRİM KARADAĞ SAYGI
- Birch tip 1 olgularda yumuşak doku prosedürlerinin fonksiyonel değerlendirilmesi
Functional evaluation of soft tissue procedures in birch type 1 cases
ERHAN ULUS
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AKIN ÜZÜMCÜGİL
- Rezidüel Obstetrikal Brakial Pleksus Paralizisi'nde Latissimus dorsi ve Teres majör tendonlarının rotator manşete transferi
The transfer of latissimus dorsi and teres major tendons to rotator cuff in residual obstetrical brachial plexus paralysis
MEHMET ERDEM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. MEHMET SELAHATTİN DEMİRHAN