Osmanlı Devleti'nde siyasal sistemin meşruluğu sorunu çerçevesinde Birinci Meşrutiyet'in tartışılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 63246
- Danışmanlar: DOÇ.DR. MÜMTAZER TÜRKÖNE
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset ve Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 152
Özet
ÖZET Siyasal iktidara içkin bir kavram olan meşruluk; iktidarın, sistem içerisinde yapmayı düşündüğü yenilikler için olduğu kadar, siyasal muhalefet için de önemli bir problemdir. Osmanlı Devleti bu meşruluk sorununu iki kavrama müracaatla aşmaya yönelmiş bir yapı arzeder: İslam Dini ve Adalet. Özellikle din; sistem içinde önemli bir meşruluk unsurudur. 18. yüzyıl ile hızlanan modernleşme sürecinde tüm yeniliklere Şeyhulislam'dan“fetva”alınarak meşruluk zemini hazırlamak başlangıç noktası olmuştur. Bu;“devlet'in yüce amaç, ”din“in ise bir meşruluk aracı olarak görüldüğünün önemli bir göstergesidir. Çalışma; Osmanlı devlet yapısı içerisinde önemli bir kopuşu ifade eden mutlak monarşiden meşruti monarşiye geçiş tartışmalarında dinin nasıl meşrulaştırıcı bir araç olarak kullanıldığının ortaya konmasını amaçlamaktadır. Batıdaki demokratik parlamenter sistemi Osmanlı ülkesine taşımaya yönelik örgütlü bir aydın muhalefeti olan Yeni Osmanlılar Hareketi; Osmanlı Devleti'nde dinin bu meşrulaştırıcı işlevini farkederek taleplerini bu formda sunma gayreti içine girmişlerdir. Çalışmada; önce Yeni Osmanlıların felsefi ve siyasi altyapılarına değinilmiş, ardından bu meşrutiyetçi grubun siyasal sistemle ilgili taleplerine yönelen eleştiriler aktarılmış ve bu eleştirilere Yeni Osmanlılar' ın dini referanslı cevaplan tartışılmıştır. Son bölümde ise; meşrutiyet mücadelesini yapan Yeni Osmanlılar' ın, dini meşruluk formu altında ”usul-ü meşveret“ adı ile sundukları bu yeni düzene atfettikleri değişik anlamlar üzerinde durulmuştur. Bu çerçevede demokratik parlamenter düzen ile ”usul-ü meşveret“, parlamento ile ”şura“ ya da ”meşveret meclisi“, seçim ile ”biat“ ve kamuoyu ile ”ehl-i hail ü akd" kavranılan arasında kurulan ilişkiye meşruluk sorunun çözümü açısından dikkat çekilmiştir. Türkiye'de demokratik geleneğin yerleşmesi açısından önemli bir adım olan I. Meşrutiyet'in meşru formda sunulmasında, dinin belirleyiciliği vurgusu daha sonraki yıllarda da demokratik yönetime ilişkin tartışmalarda kullanılmıştır. Bu anlamda meşrutiyet ya da meşverete ilişkin tartışmalar demokratik bir yönetim ile din arasında bir bağ kurulmasına yönelik çabaların da başlangıcı olarak değerlendirilebilir.
Özet (Çeviri)
n ABSTRACT Legitimacy belonging to political power as a concept is an important problem both for those who are in power to make changes in the system and for those who are in opposition. This legitimacy problem was coped in the Ottoman Empire by applying two concepts which are Islam and Justice. Especially the religion is an important instrument for legitimacy in the system. With the accelerating modernizing process in the 18th century, all of the novelties were legitimized by getting a“fetva”from Şeyhülislam. This shows that the state is seen as a high intention and the religion is perceived as a legitimizing instrument in the Ottoman Empire. This study aims to expose how the religion was used as a legitimizing instrument in the arguments which were made during the transition from absolute monarchy to constitutional monarchy, meaning a break off in the Ottoman state structure. Attempting to transfer the democratic parliamantary order of the West, the New Ottoman Movement, organizational opposition consisting of intellectuals, realized the role of the religion in legitimization process and tried to make their demands compatible with it. In this study, first, the New Ottomans' philosophical and political backgrounds were analyzed, then the criticisms made against their demands for the political system were presented and their answers which have religious references were argued. In the last chapter, different meanings of the new order which was presented with a name of“usul-ü meşveret”by the New Ottomans, struggling for constitution, were demonstrated. Within this framework, the relationships among the concepts of democratic parliamentary order and“usul-ü meşveret,”the parliament and“şura”or“meşveret meclisi,”the election and“biat,”and public opinion and“ehl-i hall u akd”were called attention in terms of the solution for the problem of legitimacy. To present the“LMeşrutiyet”in a legitimate procedure, important steps to settle democratic tradition in Turkey, in the following years the determinative role of the religion was used during the discussions of the democratic system. Within this concept, the arguments regarding“meşrutiyet”can be seen as a starting point for the efforts to connect the democratic system and the religion.
Benzer Tezler
- Turkey's role in Afghanistan in the post 9/11 era
11 Eylül'den günümüze Türkiye'nin Afganistan'daki rolü
CANAN BAYRAM ÇUBUK
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
Uluslararası İlişkilerOrta Doğu Teknik ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. IŞIL ANIL
- 1908-1912 Osmanlı Mebusan Meclisi'nde Balkan mebuslarının meclis faaliyetleri
Activities of the First Ottoman Parliament at Balkans between 1908-1912
MURAT MORKOÇ
- II. Meşrutiyet Dönemi basınında parlamenter sistem
Parlamenter system on the press of the II. constitutionalism
ŞAFAK VAROL
- Cumhuriyet Dönemi gayrimüslim milletvekilleri
Non-muslim deputies in the Republican Period
NİHAL ESEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Siyasal BilimlerFırat ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERDAL AÇIKSES
- 1931 genel seçimleri ve parti–devlet birlikteliği yönündeki gelişmeler
1931 general elections and developments in party-governmental unionity
EMİN BURAK KINALI
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Siyasal BilimlerBeykent ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET SARAY