Abdurrahmân B. Abdurrahîm El-Mübârekfûrî'nin hadis ilmindeki yeri ve Tuhfetü'l-Ahvezî adlı eseri
The place of Abdurrahmân B. Abdurrahîm El-Mübârekfûrîin the science of hadith and his work Tuhfetü'l-Ahvezî
- Tez No: 633693
- Danışmanlar: PROF. DR. ABDULLAH YILDIZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Din, Religion
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Harran Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Hadis Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
Mübârekfûrî'nin yaşadığı dönemde hadis ilmi başta olmak üzere din ilimleri, sömürge güçleri tarafından işgal edilen İslâm topraklarında oldukça zayıflamış ve Müslüman halk, dinî bilgilerden yoksun bırakılmıştı. İslâm topraklarının tamamı için söz konusu olan bu durum, Hindistan'da da vukû bulmuştu. Sömürge güçlerinin baskısı neticesinde zayıflayan dinî ilimlerin ihyâsı ve gelişmesi için İslâm âlimleri, büyük çaba sarf etmişlerdir. Hint Bölgesinde de bu ilimlerin gelişmesi ve sistemleşmesi için gayret sarf eden çok sayıda âlimin bulunduğu nakledilmektedir. Bu âlimler arasında Mübârekfûrî'nin yaptığı çalışmalar, açtığı medreseler ve kaleme aldığı eserler bu konuda önemli bir açığı kapatan dikkat çekici bir öneme sahiptir. İngilizler tarafından işgal edilen Hindistan Bölgesinde, işgal sırasında dinî alanda faaliyet gösteren eğitim kurumları kapatılmış ve açılması yasaklanmıştı. Mübârekfûrî, bu baskılara rağmen Müslümanların çocuklarını okutabilmeleri için birçok medrese açmıştır. Bizzat kendisi bu medreselerde ders vermiştir. Ayrıca O, buralarda değişik hocaların ders vermesini sağlamıştır. Bu süreçte Mübârekfûrî, sömürge ve işgalden dolayı çeşitli sıkıntılar çekmiş, karşılaştığı birçok engelle mücâdele etmek zorunda kalmıştır. Karşısına çıkan bütün engellere rağmen çalışmalarından geri durmayan Mübârekfûrî, Ehl-i Sünnet görüşü üzereydi. Bu doğrultudaki görüşlerini birçok yerde Allah'ın sıfatları, tevessül, şefâat gibi konulardan bahseden hadisleri şerh ederken belirtmiştir. Kitap ve Sünnet'e tabîi olan Mübârekfûrî, körü körüne yapılan taklitlerle mücâdele ederdi. Onun prensibi ve yöntemi, olduğu gibi herhangi bir mezhebe bağnazca bağlanma yerine konuları araştırarak delilleriyle öğrenmeyi yeğlemektir. Mübârekfûrî, kendisine özgü üslup ve yöntemiyle sapkın fikirli fırkaların düşüncelerini açıkladığı gibi bu fikirlerden sakınılması gerektiğini de ifade etmektedir. Mübârekfûrî, medrese derslerinin yanı sıra ilmî çalışmalarda da bulunarak çok sayıda eser kaleme almıştır. Kapsam ve şöhret bakımından Tuhfetu'l-Ahvezî bi-Şerhi Camii'tTirmizî adlı eseri, onun diğer kitaplarından daha öndedir. Mübârekfûrî'nin şerhinin belirgin özelliklerinden en önemlisi, kaynaklardan çok fazla bahsetmesi ve bunlardan istifâde etmesidir. Mübârekfûrî, hadis ilimleri, itikat, fıkıh, tarih ve tıp gibi çeşitli alanlardan kaynaklara mürâcaat ederek bunlardan aldığı bilgileri şerhine dâhil etmiştir. Konumuz olan Tuhfetü‟l-Ahvezî adlı eseri, onun eserlerin başında yer almaktadır. Bu mütevâzî tez çalışmamızda Mübârekfûrî ve Tuhfetü‟l-Ahvezî adlı eseri, Müslümanları din konusunda bilinçlendirmeye yönelik sarf ettiği gayretleri ve hadis ilminde geride bıraktığı eserleri dikkat çekici kılmasından dolayı incelenmiştir
Özet (Çeviri)
During the years, Mübârekfûrî lived, religious sciences particularly the science of hadith became very weak in the lands of Islam occupied by colonist forces and Muslims were deprived of religious knowledge. This situation which was an issue for the whole lands of Islam also arose in India. Islamic scholars spent great efforts for recovery and improvement of religious sciences which became weak in consequence of the oppression by colonist forces. It is indicated that there were several Islamic scholars in the Indian Region who spent utmost efforts for improving and systemization of Islamic sciences. Among these Islamic scholars, the studies of Mübârekfûrî, the madrasahs opened by him and the works he has written have a remarkable significance which closes a significant gap within this respect. In the Indian Region, occupied by the British, the educational institutions acting in religious fields were closed and it was forbidden to open them. Despite all suppression, Mübârekfûrî opened several madrasahs for Muslims to send their children for education. He personally lectured in these madrasahs. Furthermore, he provided that various instructors lectured there. During this term, Mübârekfûrî experienced various difficulties due to colonial suppression and occupation and had to struggle with several obstacles he experienced. Mübârekfûrî, who did not abstain from his activities and studies despite all obstacles he experienced, focused on the approach of followers of Sunnah. He indicated his opinions within this respect at several places while annotating the titles of Allah, resorting, intercession, and similar subjects. Mübârekfûrî, subjected to the Koran and Sunnah, was up against blind replications. His principle and method prefer to learn issues by studying them rather than holding on to any sect. Mübârekfûrî explains the stances of sects with deviant thoughts through his distinctive style and method; he also indicates that people should abstain from them. In addition to his madrassah lectures, Mübârekfûrî wrote several works by contributing to scientific studies. With regards to its context and popularity, his work, Tuhfetu'l-Ahvezî bi-Şerhi Camii't-Tirmizî, is more beyond than his other books. One of the most important annotations of Mübârekfûrî is frequently referencing and using resources and other references. Mübârekfûrî applied in references from various resources such as hadith sciences, theology, fikh, history, medicine, etc. and included the information he took from them in his annotation. The subject of this study, his work, Tuhfetü‟l-Ahvezî is one of the major works of him. In this thesis, Mübârekfûrî and his work, Tuhfetü‟l-Ahvezî have been studied for his efforts in raising awareness of Muslims in religion and making his works in the science of hadith left behind by him interesting.
Benzer Tezler
- Topkapı Sarayı Müzesi H. 762 numaralı 'Hamse-i Nizâmi' minyatürlerinin çözümlemeleri
Topkapi Palace Museum H. 762 numbered Hamse-i Nizâmi analysis of miniatures
MERVE ÇELİK
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Güzel SanatlarFatih Sultan Mehmet Vakıf ÜniversitesiGeleneksel Türk Sanatları Ana Sanat Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SABRİYE HİLAL ARPACIOĞLU
- Şemseddin Muhammed B. Abdurrahman es-Sehâvî'nin (902/1496) hayatı, eserleri ve tarih savunmasına dair El-i'lân bi't-Tevbîh limen Zemme 't-Tarih adlı eseri
Shams al-din Muhammad ibn 'Abd al-rahman al-Sakhawi's (d. 902/1496) life, works and his book abaout defense of history El-i'lan bi-t-Tevbih limen Zemme't-Tarih
ABDURRAHİM ARSLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
TarihHarran Üniversitesiİslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KASIM ŞULUL
- Kur'ân'ın Selefî yorumu: İbn 'Useymîn örneği
Salafi commentary of the Qur'an: The example of İbn 'Useymîn
ABDURRAHİM KIZILŞEKER
Doktora
Türkçe
2017
DinDicle ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ABDULLAH TEMİZKAN
- Es-Se'âlibî'nin Fıkhü'l-luğa ve es-Süyûtî'nin el-Muzhir fî- 'Ulûmi'l-luğa ve Envâ'uhâ eserlerinin karşılaştırılması
A comparison of es-Seʿâlibîs Fikhü'l-luğa and es-Süyûtî's el-Muzhir fî-ʿUlûmi'l-luğa and Envâʿuh
ABDULRAHİM ŞERİF
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
Doğu Dilleri ve EdebiyatıAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYDIN KUDAT