Ticaret gemilerinde küresel tehlike haberleşme sistemleri G.M.D.S.S.
Global distress communication systems on merchant vessels
- Tez No: 63687
- Danışmanlar: PROF. DR. Ö. BAYBARS TEK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İletişim Bilimleri, İşletme, Communication Sciences, Business Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1997
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Deniz İşletmeleri Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 141
Özet
ÖZET 19. yüzyılın sonunda telsiz aygıtının icat edildiği günden beri denizdeki gemiler mors kodlu haberleşmeyi kullanmaktadırlar. Mors kodu, Samuel Mors tarafindan icat edilmiştir. Bu kodlar tehlike ve emniyet haberleşmesi için ilk olarak 1844 yılında kullanılmıştır. Gemi ve sahil radyo istasyonlarının telsiztelgraf ekipmanına sahip olmaları, bunları kullanmaları ve mors kodu ile şifrelenmiş tehlike çağrılan için sıklıkla kullanılan telsiz frekanslarının dinlenmesi ihtiyacı 1912 yılında“Titanic”gemisinin Kuzey Atlantik Okyanusunda batmasından sonra benimsenmiştir. Hemen ardından Amerikan Kongresi gemilerin tehlike çağrısı için mors kodu radyotelgraf ekipmanı kullanma gereklerini kanuni açıdan yasalaştırdı. Şu anda Birleşmiş Milletler Teşkilatı içinde yer alan Uluslararası Telekomünikasyon Birliği, bütün milletlere ait gemiler için bunun kullanıma girmesini sağladı. Mors ile şifrelenmiş tehlike çağrısı bir asır önce icat edilmiş olmasından bu yana binlerce hayatın kurtarılmasını sağlamıştır. Ancak bu sistemin kullanımı., becerikli ve iyi eğitilmiş telsiz operatörlerinin yamanının önemli bir bölümünü telsiz tehlike frekanslarını dinleyerek harcamasını gerektirmektedir. Bu sistemin kapsamı orta frekans (MF) tehlike bandı olan 500 kHz. ile sınırlandırılmıştır. Ayrıca tehlike haberleşme trafiği arasmda mors sinyalinin taşınabilmesi de sınırlandırılmıştır. Onbeş yıldan daha fâzla bir süredir bir Birleşmiş Milletler Teşkilatı olan, Uluslararası Denizcilik örgütü (IMO), denizcilik güvenliği ve denizlerin gemilerce kirletilmesini önleme konularında uzmanlaşmış ve deniz tehlike - emniyet haberleşmesini geliştirmenin yollarını araştırmaya koyulmuştur. 1979'da bir grup uzman, küresel arama ve kurtarma planının gelişimi olarak nitelendirilebilecek Uluslararası Deniz Arama ve Kurtarma Konvansiyonunu tasarlamıştır. Bu grup, arama ve kurtarma planının yürürlüğe konması için ihtiyaç duyulan haberleşme kaynağını sağlayan ve IMO tarafindan GMDSS'nin gelişimi olarak nitelenen tavsiyeleri derleyerek IMO'ya göndermiştir. Bu yeni sistem dünyadaki denizci milletlere ait uydu ve kryısal telsiz servislerinin kombinasyonu fle oluşturulan ve öncelikle gemiden gemiye esas alınan uluslararası tehlike haberleşmesini, gemiden sahile - kurtarma koordinasyon merkezine esas alınacak biçimde değiştirilerek yürürlüğe konmasını sağlayacaktır. Bu ise hemen herkes için, az sayıdaki amatör telsizler hariç, mors kodlu haberleşmenin sonu olarak telaöuzedilmektedir. GMDSS, telsiz operatörlerinin SOS veya MAYDAY çağrısında bulunmak için yeterli yamanlarının bulunmadığı yerlerde otomatik olarak tehlike uyarısının ve bulunulan coğrafi konumun gönderilmesini sağlamaktadır. Ayrıca ilk tehlikenin meydana geldiği yerde oluşacaktehlikelerin yol açacağı sakıncaların önlenmesi için, ilk anda diğer gemiler tarafindan gerekli görülen deniz güvenlik bilgilerine ait yayınların yapılmasını ve alınmasını sağlamaktadır. GMDSS çeşitli sistemlerden oluşmaktadır. Bulardan bazıları yeni, birçoğu ise bir süredir kullanımda bulunmaktadır. Bu yeni sistem aşağıda açıklanan fonksiyonları güvenilir bir biçimde yerine getirmeye uygun olacaktır. Tehlikedeki geminin coğrafi pozisyonunun da saptanmasını sağlayacak“uyan”, arama ve kurtarma koordinasyonu, konumlama (kaynağm belirlenmesi), deniz güvenlik bilgisinin yayınlanması., genel haberleşme ve gemiden - gemiye köprüüstü haberleşmesi özel telsiz taşıma gerekleri geminin tonajı yerine kullanım alanına dayanmaktadır. Sistem tehlike uyarısı ve acil güç kaynakları konusunda gerekenden fazla olanak sağlamaktadır, GMDSS, üzerinde anlaşmaya varılmış olan bir usûl dahilinde ve koordineli bir biçimde yürürlüğe konulan birbirinden ayrı bir çok sistemden oluşmaktadır. Bu sistemin ana elemanları aşağıda kısaca açıklanmaktadır. Cospas - Sarsat Sistemi; Cospas - Sarsat sistemi Kanada, Fransa, A.B.D. ve Rusya tarafinHan kurulan uluslararası uydu esaslı arama ve kurtarma sistemidir. Bu dört ülke birlikte 406 MHz. uydu acfl durum pozisyon gösterici telsiz vericisinin (Epirb) geliştirilmesine yardım etmiştir. Bu ise Cospas-Sarsat sistemi ile kullanılacak biçimde dizayn edilerek GMDSS'nin bir elemanı halini almıştır. Otomatik olarak faaliyete geçen bu epirbler bugün SOL AS'a uygun bütün gemiler, ticari balıkçı gemileri ve diğer gemiler için bulundurulması istenmektedir. Aynca bu aygıtlar dünyanın herhangi bir yerinden, kurtarma koordinasyon merkezlerine gemi kimliğini ve doğru coğrafi pozisyonu yayınlamak için dizayn edilmiştir. Navtex; Navtex, deniz seyirsel uyanları, hava tahminleri ve uyarılan, Arama- Kurtarma faaliyetlerini ve benzer bilgileri gemilere derhal ulaştırmak için otomatiklestirilmiş uluslararası bir sistemdir. Küçük, düşük maliyetli ve kendi kendiniidame ettirebilen akıllı diyebileceğimiz yazıcık bir telsiz alıcısıdır. Tekne veya gemilerin köprü üstlerine tesis edilebilen bu aygıt, gelen her mesajı halen yapılan veya daha önce gerçekleştirilmiş yayınlar içersinde alınıp alınmadığını ve gemi kaptanının ilgilendiği konulardaki kategoride olup olmadığını kontrol eder. Eğer gelen, yeni ve istenen bir mesaj ise aygıt ebadında bir kağıt üzerine basılır. Eğer bu özellikleri taşımıyor ise mesaj gözardı edilir. O alanda daha önceden bulunan gemilerin, yayınlandığında almış oldukları ve tekrar almak istemedikleri bir çok mesaj o alana yeni gelen bir gemi tarafından ilk olarak alınacaktır. Bu yaşamsal bilgilerin alınması için, bir kişinin yapılan yayın boyunca orada hazır bulunmdurulması ihtiyacı da ortadan kalkmaktadır. Inmarsat; GMDSS'nin bir başka önemli elemanı olan ve Uluslararası Denizsel Seyyar Uydu Organizasyonu (Inmarsat) tarafindan kullandırılan bir uydu sistemidir. GMDSS tarafindan Inmarsat-A (teleks ve telefon) terminali kabul edilmekle beraber bu sistem iki yeni servisi de içermektedir. Bunlardan ilki Inmarsat'in güvenlik ağı servisidir. Bu uydu esaslı servis, dünya genelindeki deniz güvenlik bilgisinin, ağır deniz ve hava uyarılarının, Navarea seyirsel uyanların, seyirsel radyo uyanlarının uluslararası buzul devriyesi ile bağlantılı olarak A.B.D. Sahil Güvenlik Teşkilatı tarafindan oluşturulan buzul raporlarının ve Navtex tarafindan sağlanmayan diğer benzer uyanların yayınına ait bir servistir. Bu güvenlik ağı, Navtex kapsamı dışında kalan alanlarda Navtex'e benzer özelliklerde çakşır, ikinci sistem ise, Inmarsat-C'dir. Halen kryı yer istasyonlan vasıtası ile kullanımda bulunan düşük maliyetli teleks ve veri haberleşme servisidir. Inmarsat-C ekipmanı maliyeti, Inmarsat-A için olandan daha azdır. Aynca gemi ekipmanı ve anten ölçüleri de daha küçüktür. Inmarsat da Cospas - Sarsat sistemininkine benzer bir epirb sistemini kullanıma sunmaktadır. Yüksek Frekans; GMDSS'nin neticesi olarak, Sahil Güvenlik yüksek frekans (HF) radyoteleks güvenlik servisini geliştirmeye başlamıştır. Bunun sebebi ise kendi haberleşme istasyonlarından denizcilikle ilgili topluluklara HF teleks üzerinden önemli deniz güvenlik bilgisinin yayınlanabilmesidir. Dijital Selektif Çağrı (DSC); IMO, GMDSS Sisteminin bir parçası olarak VHF, MF ve HF telsiz kanallarında yapılan, sahü ve diğer gemilere gönderilen tehlike ve genelradyotelefon çağrılarına hız kazandırmak üzere DSC sistemini gündeme getirmiştir. DSC tamamıyla yürürlüğe konulduğu zaman VHF kanal 16 ve 21824 kHz'deki gürültülü telsiz alıcısını sürekli takip edip kollayan bir kişinin gemi köprüüstünde veya sahilde bulunma ihtiyacını ortadan kaldıracaktır. Ayrıca A.B.D.'de tecrübe edildiği üzere VHF kanal 16 daki artan trafik sıkışıklığı ve tıkanıklık probleminin azaltılmasına yardımcı olabilecektir. Gemilerin yukarıda belirtilen bu frekansları takip etmeleri, izleme durumu l Şubat 199 tarihinde sona erecektir. Birkez SOLAS gemilerinin VHF ve MF radyotelefon kanalları üzerinde vardiya izleme görevlerinin dağıtımına müsade edildiği zaman diğer gemiler bu gemilerle özellikle birbirlerini geçtikleri zamanlarda irtibat kurabilmek için DSC'ye ihtiyaç duyacaklardır. Gemilerde taşman bütün VHF, MF ve HF telsiz ekipmanı güvenlik açısından DSC yeterliliği bulunacak biçimde olması gerekmektedir. Bunu tamamıyla başarabilmek için, milli gerekler göz önüne alınmalı ki, bütün yeni imal edilen radyotelefonlar, VHF ve MF / HF bazmda 1999 tarihi ile en az temel DSC gereklerine sahip olabilsin. VHF DSC aynı zamanda GMDSS gereklerinin dışmda bazı başka özelliklere de sahip bulunmaktadır. IMO bu özellikleri gözönüne alarak sistemi, gemiden gemiye kimlik tespiti ve izleme için de kullanmaktadır. Arama ve Kurtarma Etkin Yansıtıcısı (ŞART); Gemilerdeki GMDSS tesisleri bir veya daha fazla sayıda arama ve kurtarma radar etki yansıtıcısı içermektedir. Bu aygıt tehlikedeki gemilerin veya cankurtarma araçlarının yerini, kurtarma gemilerinin radar ekranlarında 3 cm.'lik birer çizgi serisi üretmek suretiyle göstermek amacıyla kullanılır. Amerikan sahil kaynaklı radyo istasyonları halen GMDSS'nin DSC dışmda her elemanını destekleyici ekipman ve donanıma sahiptir. MF/HF dijital selektif çağn fealiyetieriönümüzdeki iki yıl içersinde tesis edilmiş hale gelecektir. VHF, DSC faaliyetleri de bunu müteakip kısa bir zaman içersinde yürürlüğe konulmuş olacaktır. Gemilerde telsiz zabitlerinin ortadan kalkması ile GMDSS ve ilgili haberleşmesine ah problemlerinin olmayacağı anlamına gelmez. Bazı aygıtlardaki yanlış uyan oranı, eğitim ve bilgi yetersizliği nedeniyle şimdilerde % 99 civarına gelmiş bulunmaktadır. Elektronik kimliklerin, uluslararası veri tabanındaki doğruluğuna ait eksiklik, gemilerin gönderdiği tehlike uyanlarının tanımlanması ihtiyacına ilişkin gereğin halen bir problem olarak kalmasına neden olmaktadır.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Since the invention of radio at the end of the 19* Century, ships at sea have relied on Morse code, invented by Samuel Morse and fîrst used in 1844, for distress and safety telecommunications. The need for ship and coast radio stations to have and use radiotelegraph equipment, and listen to a common radio frequency for Morse encoded distress calls, was recognized after the sinking of the liner Titanic in the North Atlantic in 1912. The U.S. Congress enacted legislation soon after, requiring U.S. ships to use Morse code radiotelegraph equipment for distress calls. The International Telecommunication Union (ITU), now a United Nations agency, followed süit for ships of ali nations. Morse encoded distress calling has saved thousands of lives since its inception almost a century ago, but its use requires skilled radio operators spending many hours listening to the radio distress frequency. its range on the medium frequency (MF) distress band (500 kHz.) is limited, and amount of traffic Morse signals can carry is also limited. Över fifteen years ago the International Markime Organization (IMO), a United Nations agency specializing in safety of shipping and preventing ships from polluting the seas, began looking at ways of improving maritime distress and safety communications. in 1979, a group of experts drafted the International Convention on Maritime Search and Rescue, which called for development of a global search and rescue plan. This group also passed a resolution calling for development by IMO of a Global Maritime Distress and Safety System (GMDSS) to provide the communication support needed to implement the search and rescue plan. This new system, which the world's maritime nations, including the United States, are implementing, is based upon a combination of satellhe and terrestrial radio service, and has changed international distress communications from being primarily ship-to-ship based to ship-to-shore (Rescue Coordination Center) based. it spelled the end of Morse code communications for ali but a few users, such as Amateur Radio. The GMDSS provides for automatic distress alerting and locating in cases where a radio operatör doesn't have time to send an SOS ör MAYDAY cali, and for the first time, requires ships to receive broadcast of maritime safety information which could prevent a distress from happening in the first place.particularly in a passing situation. We believe all VHF, MF and HF radiotelephone equipment carried on ships should include a DSC capability as a matter of safety. To achieve this, we are considering a national requirement that all newly manufactured maritime radiotelephones, VHF and MF/HF, have at least a basic DSC capability by this 1999 date. VHF digital selective calling also has other capabilities beyond those required for the GMDSS. The Coast Guard uses this system to track vessels in Prince William Sound, Alaska, Vessel traffic Service, and is considering doing so in the Great Lakes and major US ports. IMO also considering using this system for ship-to-ship identification and tracking. Search and Rescue Radar Transponders (SARTs); The GMDSS installation on ships include one or more search and rescue radar transponders, devices which are used to locate survival craft or distressed vessels by creating a series of dots on a rescuing ship's 3 cm. radar display. U.S. shore-based radio stations exist to support every element of the GMDSS, except for digital selective calling. MF/HF digital selective calling facilities should be in place in about the next two years, and VHF digital selective calling facilities should be in place shortly thereafter. With the loss of radio officers onboard ship, GMDSS is not without its problems. False alert rates on some devices are as high as 99%. The lack of accurate international database of electronic identities, needed to identify vessels sending a distress alert, has also been a problem.INMARSAT; Satellite system operated by the International Mobile Satellite Organization (INMARSAT), is another important element of the GMDSS. Not only will the INMARSAT-A telex and telephone terminal be recognized by the GMDSS, but two new systems have been included as well The first in INMARSAT'S SafetyNET service, a satellite-based worldwide maritime safety information broadcast service of high seas weather warnings, NAVAREA navigational warnings, radionavigation warnings, ice reports and warnings generated by the USCG-conducted International Ice Patrol, and other similar information not provided by navtex. SafetyNET works similarly to Navtex in areas outside Navtex coverage. The second system is INMARSAT-C, a low cost telex and data telecommunication service now operational through U.S. and other coast earth stations. INMARSAT-C equipment costs are much less than for INMARSAT-A, and shipboard equipment and antenna size is much smaller. Inmarsat also offers an EPERB system similar to that offered by COSPAS-SARSAT. High Frequency; As a result of the GMDSS, the Coast Guard has begun to improve high frequency (HF) radiotelex safety services from our Communication Stations to the maritime community, as well as broadcasts of high seas maritime safety information over HF telex. Digital Selective Calling (DSC); IMO also introduced digital selective calling (DSC) on VHF, MF and HF radio channels as part of the GMDSS system to speed distress and general radiotelephone calls to and from shore and other ships. When frilly implemented, DSC will eliminate the need for persons on ship's bridge or on shore to continuously guard noisy radio receivers on VHF channel 16 and 2182 kHz., and could help reduce the growing congestion problem now experienced in the U.S. on VHF channel 16. Ship watchkeeping on both those frequencies will end on February 1, 1999. Once SOLAS ships are allowed to disband watchkeeping on VHF and MF radiotelephone channels, other ships are going to need DSC to contact these ships,particularly in a passing situation. We believe all VHF, MF and HF radiotelephone equipment carried on ships should include a DSC capability as a matter of safety. To achieve this, we are considering a national requirement that all newly manufactured maritime radiotelephones, VHF and MF/HF, have at least a basic DSC capability by this 1999 date. VHF digital selective calling also has other capabilities beyond those required for the GMDSS. The Coast Guard uses this system to track vessels in Prince William Sound, Alaska, Vessel traffic Service, and is considering doing so in the Great Lakes and major US ports. IMO also considering using this system for ship-to-ship identification and tracking. Search and Rescue Radar Transponders (SARTs); The GMDSS installation on ships include one or more search and rescue radar transponders, devices which are used to locate survival craft or distressed vessels by creating a series of dots on a rescuing ship's 3 cm. radar display. U.S. shore-based radio stations exist to support every element of the GMDSS, except for digital selective calling. MF/HF digital selective calling facilities should be in place in about the next two years, and VHF digital selective calling facilities should be in place shortly thereafter. With the loss of radio officers onboard ship, GMDSS is not without its problems. False alert rates on some devices are as high as 99%. The lack of accurate international database of electronic identities, needed to identify vessels sending a distress alert, has also been a problem.
Benzer Tezler
- A dynamic risk assessment model proposal in chemical tanker ship
Kimyasal tanker gemilerinde dinamik bir risk değerlendirme modeli önerisi
ŞÜKRÜ İLKE SEZER
Doktora
İngilizce
2024
Denizcilikİstanbul Teknik ÜniversitesiDeniz Ulaştırma Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EMRE AKYÜZ
- Kentsel bileşenleri ve kıyı kenti bağlamında İstanbul'un öznel ve nesnel değerlendirmesi
Objective and subjective evaluation of İstanbul in the context of its coastal and urban components
FATMA ERKÖK
- XIX.yüzyılda denizcilik teknolojisindeki gelişmeler ve deniz ticaretine etkisi
Improvements in maritime technology and effects upon the maritime trade in nineteeth century
MUSTAFA MURAT ÖZDEMİR
- Theoretical application analysis of a wind assisted propulsion system (WAPS) 'rotor sails' on the bulk carrier
Rüzgar destekli tahrik sistemlerinden (WAPS) 'rotor sail''in dökme yük gemisinde teorik uygulama analizi
ALTEMUR GÜLEÇ
Yüksek Lisans
İngilizce
2024
Denizcilikİstanbul Teknik ÜniversitesiDeniz Ulaştırma Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. TANZER SATIR
- Decarbonization pathways in maritime transportation: A techno-economic analysis of alternative marine fuels
Denizcilik taşımacılığında karbon salımının azaltılması yolları: Alternatif deniz yakıtlarının tekno-ekonomik analizi
EMİR EJDER
Doktora
İngilizce
2024
Denizcilikİstanbul Teknik ÜniversitesiDeniz Ulaştırma Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YASİN ARSLANOĞLU
