Sisifos'un Taşı: Samuel Beckett ve Eugène Ionesco'nun absürt tiyatrosunda insanlık durumu
The Rock of Sisyphus: Human condition in Samuel Beckett and Eugène Ionesco's absurd theatre
- Tez No: 638117
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ UFUK GÜNDOĞAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Karşılaştırmalı Edebiyat, Sahne ve Görüntü Sanatları, Comparative Literature, Performing and Visual Arts
- Anahtar Kelimeler: Absürt Tiyatro, Yabancılaşma, İletişim, Grotesk, Samuel Beckett, Eugène Ionesco, Absurd Theatre, Estrangement, Communication, Grotesque, Samuel Beckett, Eugène Ionesco
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Karşılaştırmalı Edebiyat Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Karşılaştırmalı Edebiyat Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 86
Özet
Bu çalışmanın temel amacı Samuel Beckett ve Eugène Ionesco'nun absürt tiyatro oyunlarında yabancılaştırmanın grotesk açıdan ve iletişim açısından nasıl gerçekleştiğini göstermektir. Beckett'in Oyun Sonu ve E. Ionesco'nun Amédée ya da Nasıl Kurtulmalı adlı oyunları esas alınarak yabancılaşmanın modern dönemde nasıl geliştiği ve nelere sebebiyet verdiği, oyunlardan örneklerle gösterilmiştir. Aydınlanmacı geleneğin insani olanı bastırdığı için Absürt Tiyatro oyunlarında rasyonel aklın eleştirisi ön plandadır. Oyun Sonu ve Amédée ya da Nasıl Kurtulmalı oyunlarında yabancılaşmanın grotesk ve iletişim açısından nasıl işlendiğine gelmeden önce Birinci Bölüm'de“absürt”kelimesinin edebiyatta kullanımına ve Geleneksel Tiyatro ile Absürt Tiyatro'nun hangi yolları izlediğine bakıldı. Absürt Tiyatro'nun ortaya çıktığı dönem Modernite'nin yıkımına denk geldiği için insanlığın geldiği nokta incelendi. Yaşanan dönemin absürtlüğü, mitolojiden Sisifos'un sonuçsuz ve umutsuz çabası ile yorumlandı. Yabancılaşma kavramının grotesk açıdan ve iletişim açısından nasıl işlendiği verildi. İkinci Bölüm'de Beckett'in Oyun Sonu ve Ionesco'nun Amédée ya da Nasıl Kurtulmalı adlı oyunlarında yabancılaşmanın iletişim yoluyla nasıl gerçekleştiği örneklerle ele alındı. Yazarların oyunlarında dilin iletişimi sağlama aracı olmaktan çıktığını ve mantık kurallarına uymadığını iddia ederek karakterler arasında anlatım ve iletişim bozukluğuna sebebiyet verdiği konu edildi. Son olarak Oyun Sonu ve Amédée ya da Nasıl Kurtulmalı oyunlarında yabancılaşmanın grotesk açıdan nasıl geliştiği oyunlardan örneklerle gösterildi. Yazarlar daha çok aydınlanma eleştirisi yaparak düzgünlük ve güzelliğin yerine çirkinlik ve kaosu oyunlarının merkezine yerleştirdiler. Değişen ve dönüşen vücutlar, sakat bedenler kendilerine modern dönemde yer bulamayınca etraftakilerden yabancılaştılar.
Özet (Çeviri)
The main purpose of this work is to show how estrangement occurs in grotesque and communucative ways in the absurd theatre plays of Samuel Beckett and Eugène Ionesco. Based on Beckett's Endgame and Ionesco's Amédée, or How to Get Rid of It, Thıs thesis shows how estrangement developed ın the modern perıod and what ıt led to. As The Enlightenment period suppressed humanity, criticism of rational thought was at the forefront in Absurd Theatre plays. Before coming to the grotesque and communicative process of alienation in plays Endgame and Amédée, or How to Get Rid of It, the first part looks at the use of the word absurd in literature and the ways in which Traditional Theatre and Absurd Theatre emerged. Since the period in which Absurd Theatre emerged coincided with the destruction of modernity, this work examines what place humanity has come to. The absurdity of the period was interpreted from mythology by Sisyphus's fruitless and desperate efforts. It was given how the concept of estrangement was grotesque and processed in terms of communication. In the second part, Beckett's Endgame and Ionesco's Amédée, or How to Get Rid of It are dealt with by examples of how alienation occurs through communication. In Writers' plays, language ceased being a means of communication and logic rules, showing that it did not comply with the expression and communication between the characters. Finally, the plays Endgame and Amédée, or How to Get Rid of It were illustrated with examples from the plays of how alienation has developed in grotesque terms. Writers made more enlightenment criticism, replacing smoothness and beauty with ugliness and chaos at the center of their plays. Changing, and transforming bodies, and crippled bodies could not find a place for them in the modern period, and they became alienated from those around them.
Benzer Tezler
- The outsiders as reflected in the novels of Albert Camus, john Wain and Yusuf Atılgan
Albert Camus, John Wain and Yusuf Atılgan'ın romanlarındaki 'yabancılaşma' karakterler
HATİCE BAY
Yüksek Lisans
İngilizce
2008
İngiliz Dili ve EdebiyatıOrta Doğu Teknik ÜniversitesiEğitim Bilimleri Bölümü
PROF. DR. AYTEN COŞKUNOĞLU BEAR
- Absurdism in communication based on Albert Camus
Albert Camus üzerinden iletişimde absürdizm
GÜLBERK DURAK
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
FelsefeYeditepe ÜniversitesiMedya ve İletişim Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖZDE DALAN POLAT
- Ölümün ve yaşamın apaçıklığı:Sadık Hidayet'in eserlerinde uyumsuzun izini sürmek
Manifestation of death and life : Tracing the absurd in the works of Sadegh Hedayat
TARIK DERELİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Doğu Dilleri ve Edebiyatıİstanbul Bilgi ÜniversitesiKültürel İncelemeler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZAN AKSOY
- Michel Houellebecq'in Harita ve Topraklar adlı romanında uyumsuzluk felsefesinin izleri
Traces of absurdism in the novel titled The Map and the Territory of Michel Houellebecq
SABAHATTİN BUĞRA AKDOĞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
FelsefeAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiFransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYTEN ER