An Analysis of British policy towards the Ottoman Empire: Keeping the Ottoman territorial integrity and political independence 1870-1878
İngiltere'nin Osmanlı İmparatorluğu'nun siyasi bağımsızlığını ve toprak bütünlüğünü koruma politikasının analizi 1870-1878
- Tez No: 64927
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. HASAN ÜNAL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, Uluslararası İlişkiler, History, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1998
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 114
Özet
ÖZET“Osmanlı İmparatorluğu'nun bağımsızlığını ve toprak bütünlüğünü korumak”ondokuzuncu yüzyıl İngiltere dış politikasının ana prensiplerindendi. İngilizler, Doğu Akdeniz'e inmiş bir Rusya'nın sadece Hindistan'ı ve sömürgelerle bağlantı yolunu tehdit etmekle kalmayıp İngiltere anakarası için de tehlike oluşturacağını düşünüyorlardı. Bu sebeple, İngiliz Dışişleri Bakanı Palmerston 1833 'de Osmanlı bağımsızlığını koruma ilkesini İngiliz dış politikasına ilave etti. 1856'da İngiltere Osmanlı varlığını korumak için Rusya ile savaşmakla kalmadı; ayrıca Paris Antlaşmasına koydurduğu bir madde ile Osmanlı İmparatorluğu' na yapılacak herhangi bir saldırıyı savaş nedeni sayacağını açıkladı. Ancak, 1870'de Alman birliğinin tamamlanmasıyla Avrupa'da 1856 Paris Antlaşmasıyla kurulmuş olan güçler dengesi bozuldu. Zaten 1865'den beri Avrupa'da 'tecrid' politikası uygulayan İngiltere, 1873'de Almanya, Avusturya-Macaristan ve Rusya'nın 'Üç İmparatorlar Ligi'nin diriltmesiyle tamamen yalnız kaldı. 1875 yılında Hersek'de bir Hıristiyan köylü ayaklanması başladığında İngitere'nin Osmanlı İmparatorluğu'na verdiği garanti devam etmekte idi. Fakat, ayaklanmanın Bulgaristan'a sıçraması ve Osmanlıların bu ayaklanmayı bastırmak için Başıbozukları kullanmaları İngiliz kamuoyunda büyük tepkiye yol açtı. 'Bulgar katliamı' propagandası, sosyal bir fenomen olarak İngiliz dış politikasını ciddi şekilde etkiledi ve İngiltere'nin 18 77 'de Ruslar Osmanlı İmparatorluğu'na saldırdığı zaman, altına imza koyduğu uluslararası antlaşmalara rağmen, Osmanlı varlığı için savaşmayı reddetmesi sonucunu doğurdu. Bu çalışmanın amacı, İngiltere'nin yukarıda açıklanan Osmanlı politikasının doğuşunu ve evrimini irdelemek; 1875- 1878 Doğu Sorununun bu politika üzerindeki etkilerini açıklamak ve İngilizlerin 1878'den sonra bu ünlü politikalarını terkedip etmedikleri sorusuna cevap bulmaktır.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT One of the cardinal principles of the British foreign policy in the nineteenth century was to“maintain the Ottoman territorial integrity and independence”. The British had been assuming that, should Russia move into the Eastern Mediterranean it could have easily threatened not only the Imperial route and India but also the British mainland itself. For this reason, keeping the Ottoman independent existence on the Straits was formulated by Palmerston in 1833 as an integral part of British foreign policy. This interest was so vital for Britain that it not only fought Russia in the Crimean War for its achievement but also announced any attack on the Ottoman Empire casus belli in the Treaty of Paris of 1856. However, since 1870 the European balance created by the Treaty of Paris began to be shaken by the establishment of a united Germany. Britain, which had imposed the policy of isolationism from the Continent since 1865, remained completely isolated in Europe when the Three Emperors' League was formed by Austria-Hungary, Germany and Russia in 1873. When a peasant revolt began in 1875 in Herzegovina, British guarantee for the Ottoman integrity and independence remained intact. However, spread of the revolt to Bulgaria and the Ottoman use of irregulars to supress the Bulgarian revolt caused immense reaction in the British public. As a social phenomenon, the Bulgarian agitation had a deep impact on British foreign policy, and resulted in British refusal to fight for the Ottoman existence in the Russo- Ottoman War of 1877-1878 despite its commitments in the international agreements declaring any attack on the Ottoman Empire casus belli. The purpose of this study is to analyze the emergence and evolution of this well-known British policy and to explain whether Britain abandoned its guarantee to the Ottoman Empire after the Eastern Crisis of 1875-1878. IV
Benzer Tezler
- A ?compassionate? episode in anglo-Ottoman history: British relief to '93 refugees (1877-78)
İngiliz- Osmanlı tarihinde 'şefkatli' bir dönem: '93 muhacirlerine İngiliz yardımı
SADİYE SENA DİNÇYÜREK
Yüksek Lisans
İngilizce
2010
Tarihİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiTarih Bölümü
YRD. DOÇ. DR. OKTAY ÖZEL
- Türk dış politikasının temel ilkeleri ışığında Türkiye'nin hükümetlerarası küresel ve bölgesel örgütlere üyeliği
Turkey's membership to intergovernmental global and regional organizations in the light of Turkish foreign policy's fundamental principles
ÖVGÜ PINAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
Uluslararası İlişkilerEge ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ENGİN BERBER
- ABD dış politikasında Türkiye ve Türk siyasal yaşamı (1919-1939)
Turkey and Turkish political life in the US foreign policy (1919-1939)
EMRE FEYZİ ÇOLAKOĞLU
Doktora
Türkçe
2021
Siyasal BilimlerEge ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ENGİN BERBER
- The Times ve New York Times Gazetelerinin gözüyle Avrupa ve Türkiye'de tek partili yönetimlerin dış politikası (1923-1939)
Foreign policy of one-party rules in Europe and Turkey through The Times and New York Times Newspapers (1923-1939)
GAMZE EKİNCİ
- Rusya'nın Kafkasya ve Türkistan seferlerinin analizi (18–19. yüzyıllar)
Analysis of Russia's Caucasus and Turkestan campaigns (18th-19th centuries)
ONUR ÖZCİMBİT