İntravenöz port kateteri kullanılan çocuk onkoloji hastalarında kateter komplikasyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of catheter complications in pediatric oncology patients who used intravenous port catheters
- Tez No: 650467
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ UĞUR DEMİRSOY
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: İntravenöz port kateter, çocuk onkoloji, intravenous port catheter, pediatric oncology
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 47
Özet
Port kateterler, yoğun tedavi gereksinimi olan çocukluk çağı kanserlerinde, kemoterapi, çeşitli ilaçlar, kan ve kan ürünleri, idame sıvıları veya uzun süreli total parenteral nutrisyon verilmesi amacıyla yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde intravenöz port kateteri yerleştirilen çocuk onkoloji hastalarının retrospektif değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Onkoloji Bölümü'nde takip ve tedavi edilen, Ocak 2014 ile Ağustos 2020 tarihleri arasında port kateteri takılmış olan hastalara ait dosyalar ve kayıtlar retrospektif olarak incelendi. Veriler bölüm kayıtlarından ve onkoloji dosyalarından elde edildi. Çocuk Onkoloji Bilim Dalı'nda takipli 61 hastaya port kateteri takılma işlemi uygulandı. Bunlardan 55 hastaya 1 kez port kateteri takılırken 6 hastaya 2 kez port kateteri takıldı. 47 hastaya 1 kez, 4 hastaya 2 kez port kateteri çıkarma işlemi uygulandı. Birinci port kateterin takılı kalma süresi ortalama 7 ay, ikinci defa takılı kalma süresi ortalama 9,5 aydı. Hastalara port kateter takılma zamanı ortalama olarak tedavi başlangıcından 2 ay sonraydı. Port kateter takılma işleminin uygulandığı damarlar değerlendirildiğinde ilk defa takılma işlemi yapılan 61 hastanın 44 (%72,1)'ünde sağ internal juguler, 16 (%26,2)'sında sol internal juguler, 1 (%1,6)'inde sağ subklavyen ven kullanıldı. İkinci defa port kateter takılma işlemi yapılan 6 hastanın 4 (%6,5)'ünde sağ internal juguler, 1 (%1,6)'inde sol internal juguler, 1 (%1,6)'inde sol femoral ven kullanıldı. 61 hastanın 43 (%70,4)'ünde port kateter komplikasyonu görülmedi. 2 (%3,3) hastada akut komplikasyon gerçekleşti: 1 (%1,6) hastada hematom, 1 (%1,6) hastada aritmi gelişti. 16 (%26,2) hastada kronik komplikasyon gelişti. 6 (%9,8) hastada port kateterle ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu, 5 (%8,2) hastada lokal port enfeksiyonu, 3 (%4,9) hastada port kateter tıkanması, 1 (%1,6) hastada kateterle ilişkili venöz tromboz, 1 (%1,6) hastada port kateterin çıkması veya kopması görüldü. 61 hastanın 14 (%22,9)'ünün port kateteri halen takılı olup tedavileri devam etmektedir. 25 (%40,9)'inin port kateteri tedavilerinin bitmesi nedeniyle çıkarıldı. 9 (%14,7) hastanın kansere bağlı ölüm, 13 (%21,3) hastanın ise komplikasyon nedeniyle port kateteri çıkarıldı. Bu hastalardan 4 (%6,6)'ünde lokal port kateter enfeksiyonu, 4 (%6,6)'ünde kateter ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonu, 3 (%4,9)'ünde port kateter tıkanması, 1 (%1,6)'inde kateterle ilişkili venöz tromboz, 1 (%1,6)'inde port kateter çıkması veya kopması (kateter malfonksiyonu) görüldü. iv Komplikasyon nedeniyle port kateteri çıkarılan 13 hastanın 6'sına ikinci port kateteri takıldı. İkinci port kateteri takılan 6 hastanın 2'sinde port kateter halen takılı olup tedavileri devam etmektedir, 2'sinin tedavi bitimi nedeniyle port kateterleri çıkarıldı, 2'sinin kansere bağlı ölüm nedeniyle port kateteri çıkarıldı. İkinci port kateteri takılan hastalarda port komplikasyonu görülmedi. Sonuç olarak elde ettiğimiz port kateter komplikasyon oranlarının literatürden daha düşük olduğu görüldü. Bunun nedeninin port kateterlerin deneyimli cerrahlar tarafından takılması ve kateter bakımlarının eğitimli bir ekip tarafından düzenli aralıklarla yapılması olduğunu düşünmekteyiz. Port katetertakılma işlemi uygulanan 61 hastanın 40 tanesinin ailesi ile görüşüldü (exitus olan hastalar anket için çalışma dışı bırakıldı ve bazı hastaların ailelerine ulaşılamadı). Hastaların ebeveynlerinden 17 (%42,5)'si doktorların önerileri üzerine tedavinin başında çocuklarına port kateteri takılmasını kabul etmişti, 23 (%57,5)'ü ancak tedavi için damar yolu bulunmasında yaşanan problemler ortaya çıktıktan sonra port kateteri takılmasını kabul etmişti. 40 hasta yakınının (ailesinin) 36 (%90)'sı port kateteri takıldığı için memnun olduklarını, port kateterin hayat kalitelerini belirgin seviyede artırdığını belirtti. Ancak damar yolu açılmasında problem geliştiğinde port kateterin takılmasını kabul eden 23 hasta yakınına portun kullanım kolaylığını gözeterek tedavinin en başında takılmasını tercih edip etmeyecekleri soruldu. 19 (%82,6)'u evet yanıtını, 4 (%17,3)'ü hayır yanıtını verdi. Solid tümör saptanan ve çocuk onkoloji bölümünde tedavisi başlanacak olan hastaların ailelerine port kateter kullanımının avantaj ve dezavantajlarının detaylı olarak anlatılması ve bu çalışmanın sonucunda elde ettiğimiz ailelerin port kateter hakkındaki yüksek memnuniyetinin yeni hasta ailelerine aktarılması ailelerin port kateter takılmasına onay verme oranlarını artıracaktır. Böylece hastalarda sürekli ve güvenilir kateterizasyon sağlanacak ve hastaların tedavileri daha etkin bir şekilde devam edebilecektir.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT Port catheters are widely used in pediatric malignancies requiring intensive treatment for chemotherapy, various drugs, blood and blood products, maintenance fluids or long-term total parenteral nutrition. In this study, it was aimed to retrospectively evaluate pediatric oncology patients in whom intravenous port catheter was placed in Kocaeli University Medical Faculty Hospital. The files and records of patients who were followed up and treated in Kocaeli University Medical Faculty Hospital Pediatric Oncology Department and who had a port catheter inserted between January 2014 and August 2020 were retrospectively analyzed. The data were obtained from department records and oncology files. Port catheter was applied to 61 patients who were followed up in the Division of Pediatric Oncology. Of these, 55 patients had a port catheter inserted once, while 6 patients had a port catheter inserted twice. Port catheter removal procedure was performed once in 47 patients and twice in 4 patients. The mean time for insertion of the first port catheter was 7 months, and the mean time for the second time was 9.5 months. The mean time of inserting port catheter was 2 months after the start of treatment. When the vessels where the port catheter was inserted were evaluated, 44 (72.1%) of 61 patients who had the first insertion procedure had right internal jugular, 16 (26.2%) left internal jugular, 1 (1.6%) right subclavian vein was used. Right internal jugular vein was used in 4 (6.5%), left internal jugular in 1 (1.6%) and left femoral vein in 1 (1.6%) of 6 patients who had port catheter insertion procedure for the second time. Port catheter complications were not observed in 43 (70.4%) of 61 patients. Acute complications occurred in 2 (3.3%) patients: hematoma developed in 1 (1.6%) patient, and arrhythmia in 1 (1.6%). Chronic complications developed in 16 (26.2%) patients. Bloodstream infection associated with port catheter in 6 (9.8%) patients, local port infection in 5 (8.2%) patients, port catheter occlusion in 3 (4.9%) patients, catheter-related venous thrombosis in 1 (1.6%) patient, dislocation or rupture of the port catheter was observed in 1 (1.6%) patient. Port catheter of 14 (22.9%) of 61 patients is still inserted and their treatment continues. Port catheter of 25 (40.9%) was removed due to the end of their treatment. Port catheter was removed in 9 (14.7%) patients due to cancer-related death and 13 (21.3%) patients due to complications. Of these patients, 4 (6.6%) had local port catheter infection, 4 (6.6%) had catheter-related bloodstream infection, 3 (4.9%) had port catheter occlusion, in 1 (1.6%) catheter-related venous thrombosis, and 1 (1.6%) port catheter dislocation or rupture (catheter vi malfunction). A second port catheter was placed in 6 of 13 patients whose port catheter was removed due to complications. In 2 of the 6 patients in whom the second port catheter was placed, the port catheter was still attached and their treatment continues, 2 of them were removed due to the end of the treatment, and the port catheter was removed due to cancer-related death in 2 of them. No port complications were observed in patients in whom a second port catheter was placed. As a result, it was observed that the complication rates of the port catheter we obtained were lower than the literature. We think that the reason for this is that the port catheters are inserted by experienced surgeons and that the catheter maintenance is performed regularly by a trained team. The families of 40 of 61 patients who underwent port catheter insertion were interviewed (the patients who died were excluded from the study for the questionnaire and some patients' families could not be reached). Seventeen (42.5%) of the parents of the patients had accepted the introduction of a port catheter to their children at the beginning of the treatment upon the recommendations of the doctors, 23 (57.5%) only accepted the port catheter after the problems in finding vascular access for treatment. 36 (90%) of 40 relatives (families) of the patients stated that they were satisfied with the port catheter being inserted, and that the port catheter significantly increased their quality of life. However, when problems developed in establishing vascular access, the relatives of 23 patients who accepted the insertion of the port catheter were asked whether they would prefer the port to be placed at the beginning of the treatment, considering the ease of use. 19 (82.6%) answered yes, 4 (17.3%) answered no. Explaining in detail the advantages and disadvantages of using port catheters to the families of patients with solid tumors and whose treatment will be started in the pediatric oncology department, and transferring the high satisfaction of the families we have obtained as a result of this study to new patient families will increase the possibility of families to approve the insertion of port catheters. Thus, continuous and reliable catheterization will be provided in patients and the treatment of patients will be able to continue more effectively.
Benzer Tezler
- Port kateterli bevacizumab kullanan ve kullanmayan hastalarda semptomların retrospektif incelenmesi
Retrospective examination of symptoms in patients using and not using bevacizumab with port catheter
ZELİHA KOCA
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
OnkolojiAkdeniz Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN ŞENOL COŞKUN
- Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı tarafından intravenöz port kateter yerleştirilen olguların retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of patients who inserted intravenous port catheter by Dokuz Eylül University Medical Oncology Department
DOĞUŞ TÜRKYILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
OnkolojiDokuz Eylül Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. A. UĞUR YILMAZ
- Çocukluk çağında kanser ilaçlarının ekstravazasyonu ve bunu etkileyen faktörler
Extravasation of anticancer agents and affecting factors in childhood
PERVİN GÜNASLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
OnkolojiSelçuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YAVUZ KÖKSAL
- İnterskalen blok eşliğinde venöz port takılmasının hasta memnuniyeti ve analjezi kalitesine etkisi
Başlık çevirisi yok
MEHMET UĞUR TURHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Anestezi ve ReanimasyonSağlık BakanlığıAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. VEYSEL ERDEN
- Total diz artroplastisi uygulanan hastaların postoperatif dönemde ağrılarının tedavisinde tramadol etkinliğinin CYP2D6 gen polimorfizmi ile ilişkisi
The relationship of tramadol activity and CYP2D6 gene polymorphism in the treatment of pain in the postoperatie period of patients which was applied total KNEE artroplasty
MUHAMMET ERDİ GÜRBÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
GenetikPamukkale ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NUSRET ÖK