Antakya Haçlı Prensliği tarihi (1119-1161)
History of the Crusade Principality of Antioch (1119-1161)
- Tez No: 652337
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HAYDAR ÇORUH
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 185
Özet
Antakya Haçlı Prensliği Birinci Haçlı Seferi sırasında 1098 yılında kuruldu. Haçlılar, Antakya'da 170 yıllık hâkimiyetleri boyunca kurulduğu bölgenin siyasetinde etkili oldular. Prenslik için en büyük tehlike Bizans İmparatorluğu ve Halep'te bulunan Müslümanlardır. İncelenen dönem Doğu'da Müslümanların birlik ve beraberlik içerisinde Haçlılarla mücadeleye başladığı ve onların bölgede yayılmasının engellendiği bir süreçtir. Prenslik 1119-1161 yılları arasında Kudüs Kralı II.Baudouin, II.Bohemund, Raymond de Poitiers ve Renaud de Chatillon tarafından yönetildi. Bu dönemde özellikle Artukoğlu İlgazi, İmadeddîn Zengî ve Nureddîn Zengî gibi Müslüman liderler Antakya Haçlılarına büyük kayıplar verdirdi. Özellikle Nureddîn Zengî'nin yaptığı fetihlerle prenslik sahil şeridine sıkıştırıldı. Müslümanlara karşı verilen kayıpları telafi etmek ise Antakya Haçlıları için kolay olmadı. Bu durum prensliğin gücünü zayıflattı. Bu dönemde Bizans İmparatoru II.Ioannes Komnenos Antakya'yı kendi ülkesinin sınırlarına dahil etmek için 1137 ve 1142 yıllarında Kilikya ve Antakya'ya sefer düzenlese de başarılı olamadı. İmparator I.Manuel Komnenos ise 1159 yılında Antakya'ya gelerek prensliği vassalı yaptı. İncelenen dönemde (1119-1161) Antakya Haçlı Prensliği'nin çoğunlukla naibler ile yönetildiği, özellikle 1119 yılındaki Tell Afrîn Savaşı'nda (Kanlı Meydan Savaşı) kaybettiği askeri gücünü geri toparlamakta zorlandığı, bundan sonra ise Müslümanlara karşı taarruzdan çok kaybettiği toprakları geri almak ya da kendilerini savunmak üzerine kurulu bir strateji geliştirdikleri ve Müslümanlara karşı giriştikleri mücadelede dışarıdan gelecek desteğe ihtiyaç duydukları görülür. Dönemin Haçlı müelliflerinin ise Haçlıların kazandığı başarıları abarttıkları bunun tam tersi Müslümanların Haçlılara karşı kazandığı zaferlere ise kısaca değindikleri tespit edilmiştir. Buna az da olsa Müslüman müellifler de başvurmuşlardır.
Özet (Çeviri)
The Crusader Principality of Antioch was established in 1098 during the First Crusade. The Crusaders were effective in the politics of the region where they were established during their 170-year rule in Antakya. The greatest danger to the principality is the Byzantine Empire and the Muslims in Aleppo. The period examined is a period in which Muslims in the East started to struggle with the Crusaders in unity and solidarity and their spread in the region was prevented. The principality was ruled by King Baudouin II of Jerusalem, Bohemund II, Raymond de Poitiers, and Renaud de Chatillon between 1119 and 1161. During this period, Muslim leaders such as Artukoğlu İlgazi, Imadeddîn Zengî and Nureddîn Zengî inflicted great losses on the Crusaders of Antakya. Especially, with the conquests of Nureddîn Zengî, the principality was squeezed into the coastline. It was not easy for the Crusaders of Antakya to make up for the losses against the Muslims. This situation weakened the power of the principality. In this period, although the Byzantine Emperor John II Komnenos made an expedition to Cilicia and Antakya in 1137 and 1142 to include Antakya within the borders of his own country, he was not successful. Emperor Manuel Komnenos I came to Antakya in 1159 and made the principality his vassal. In the period under investigation (1119-1161), the Principality of the Crusades of Antioch was ruled mostly by naibs, especially in the Battle of Tell Afrin (Bloody Field War) in 1119, it was difficult to recover the military power it lost, and after that, it was either It is seen that they develop a strategy based on defending themselves and that they need outside support in their struggle against Muslims. It was determined that the Crusader authors of the period exaggerated the achievements of the Crusaders, and on the contrary, briefly touched upon the victories of the Muslims against the Crusaders. Even if a little, Muslim authors also applied to this.
Benzer Tezler
- The effects of earthquakes in antioch and its vicinity: Evidence of repair, rebuilding and urban reorganization between the fourth and thirteenth centuries
Antakya ve çevresinde meydana gelen depremlerin etkileri: 4. ve 13. yüzyıllar arasında yapılan tadilat, yeniden yapılandırma ve kentsel düzenleme faaliyetleri
MEVLÜDE BAKIR
Doktora
İngilizce
2022
Sanat Tarihiİstanbul Teknik ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP KUBAN TOKGÖZ
PROF. DR. NEFİSE NEVRA NECİPOĞLU
- I. ve II. Haçlı seferleri sürecinde Ermeni-Haçlı ilişkileri
The Relationships between Armenian-Crusade during the first and second Crusade
TUĞBA YİĞİT
- 'Çarların Şeceresi' (Tsarskiy Titulyarnik) adlı el yazması eserin tarih dil bilim bağlamında incelenmesi
An analysing of manuscript 'Tsarskiy Tituljarnik' in the context of historical linguistics
TAHA ZÜBEYİR TAŞITÇI
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Batı Dilleri ve EdebiyatıAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiRus Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP BAĞLAN ÖZER
- İmparator I. Manuel Komnenos dönemi Bizans dış siyâseti: Batılılar, Türkler ve Haçlılarla ilişkiler (1143-1180)
Byzantine foreign policy in the Era of Emperor Manuel I Komnenos: Relations with Westerners, Turks, and Crusaders (1143-1180)
HATİCE AYDIN
- Mekânsal bir kavram olarak heterotopya; Kaleiçi örneği
Heterotopia as a spatial concept; Kaleiçi example
HASAN BURAK YAŞAR