Geri Dön

Sodyum glukoz ko-transporter 2 inhibitörü ve dipeptidil peptidaz-4 inhibitörü ilaçların kan üre düzeyine etkileri

Effects of sodium glucose co-transporter 2 inhibitor and dipeptidyl peptidase-4 inhibitor drugs on the blood urea level

PDF İndir

  1. Tez No: 658509
  2. Yazar: YAKUP ÇELİK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DERUN TANER ERTUĞRUL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

Giriş: Tip 2 diabetes mellitus(T2DM) tedavisinde kullanılan ilaçlardan sodyum glukoz ko-transporter 2 inhibitörleri(SGLT2i)' nin plazma glukagon seviyesini arttırdığı ve dipeptidil peptidaz-4 inhibitörleri(DPP-4i)' nin azalttığı bilinmektedir. Glukagon ise üregenez ve üre atılımında en önemli hormonlardan biridir. Bu iki grup ilacın kreatinin ve tahmini glomerüler filtrasyon hızı (Estimated Glomeruler Filtration Range - eGFR), üzerine etkileri bilinmesine rağmen kan üre seviyeleri üzerine kısıtlı sayıda çalışma olup etkileri net bilinmemektedir. Bu nedenle bu ilaçların glukagon seviyeleri üzerine etkileri nedeniyle bu ilaçları kullanan hastaların kan üre seviyelerini inceledik. Gereç ve Yöntem: 3 yıllık hastane verileri taranarak retrospektif olarak SGLT2i ve DPP-4i kullanan hastalar tespit edildi. Sadece metformin, sulfonilüre, insülin gruplarından en az biri veya birkaçının kombinasyonlarını kullanırken kan şekeri istenilen seviyede olmaması nedeniyle SGLT2i veya DPP-4i ilaç eklenenler seçildi. Hastaların ilaç başlanmadan önceki kan düzeyleri ile diyabet için glikozillenmiş hemoglobin (HbA1c) kontrolleri göz önüne alınarak 1- 3. aylardaki kan düzeyleri ve 4 - 6. aylardaki kan düzeyleri kaydedildi. Açlık kan şekeri, HbA1c, kan üre ve kreatinin düzeyleri çalışmaya alınıp eGFR, Böbrek Hastalığında Diyetin Basitleştirilmiş Modifikasyonu (MDRD) formülü kullanılarak hesaplandı. Hastalar SGLT2i veya DPP-4i kullanmalarına göre iki grup olarak atanıp başlangıçtaki ve sonraki vizitlerdeki istenilen kan düzeylerinin her iki gruptaki değişimi ve değişimin gruplar arasında anlamlı olup olmadığı spss sürüm 23 kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Her iki grupta hastaların tedaviye uyumu için HbA1c baz alındığında her iki grupta HbA1c' deki düşüş anlamlıydı(p:0,001). Kan üre düzeyleri SGLT2i kullanan grupta anlamlı düzeyde arttı(p:0,042). Buna rağmen DPP-4i kullanan grupta anlamlı düzeyde bir fark oluşmadı. Beklenildiği gibi SGLT2i kullanan grupta kan kreatinin düzeyleri azalırken (dolayısıyla eGFR artarken, p:0,039) DPP-4i kullanan grupta anlamlı bir değişiklik olmadı. Sonuç: Tip 2 diabetes mellitus(T2DM)' nin tedavisinde SGLT2i' ler glukagonu arttırmakta ve DPP-4i' ler azaltmaktadır. Glukagon diyabetik nefropatinin gelişiminde kritik öneme sahiptir. Aynı zamanda üre metabolizması üzerine en etkili hormonlardan birisidir. Bu çalışmada SGLT2i kullanan hastalarda kan üre seviyesinin arttığını bulduk ve buna glukagonun da katkısı olabileceğini düşünüyoruz. SGLT2i' lerin özellikle son dönemde ortaya çıkan nefroprotektif özellikleri dikkat çekicidir. Bununla birlikte SGLT2i' lerin nefroprotektif özelliklerini güçlendirmek için glukagonun etkisi azaltmak gereksinimi hipotezini göz önünde bulundurduğumuzda gelecek çalışmalarda SGLT2i ile DPP-4i' lerin kombine kullanımının bunun için önemli bir alternatif olabileceğini düşünüyoruz. Ayrıca glukagonun üre üzerine etkisi nedeniyle kan üre seviyesinin glukagon etkinliği değerlendirmek için indirekt bir biyobelirteç olarak ele alınması açısından daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Introduction: It is known that the drugs used in the treatment of type 2 diabetes mellitus (T2DM) increase plasma glucagon level by SGLT2i and decrease DPP-4i. Glucagon is one of the most important hormones in ureagenesis and urea excretion. Although the effects of these two groups of drugs on serum creatinine and eGFR are known, there are a limited number of studies on blood urea levels and their effects are unclear. Therefore, due to the effects of these drugs on glucagon levels, we examined the blood urea levels of patients using these drugs. Materials and Methods: Patients using SGLT2i and DPP-4i were determined retrospectively by scanning 3-year hospital data. When using combinations of at least one or more of metformin, sulfonylurea, insulin groups; Since the blood sugar was not at the desired level, those who were added the SGLT2i or DPP-4i were selected. Considering the blood levels of the patients before starting the drug and HbA1c controls for diabetes, blood levels 1.-3. in months and 4.-6. in months were recorded. Fasting blood sugar, HbA1c, blood urea and creatinine levels were included in the study and eGFR was calculated using the Simplified Modification of Diet (MDRD) formula in Kidney Disease. Patients were assigned as two groups according to their use of SGLT2i or DPP-4i; changes of these blood levels in both groups at the beginning and subsequent visits; and whether the change was significant between the groups was evaluated using spss version 23. Results: Based on HbA1c for patients' compliance to treatment in both groups, the decrease in HbA1c was significant in both groups (p: 0.001). Blood urea levels increased significantly in the group using SGLT2 (p: 0.042). However, there was no significant difference in the group using DPP-4i. As expected, in the group using SGLT2i, blood creatinine levels decreased (therefore, while eGFR increased, p: 0.039), there was no significant change in the group using DPP-4i. Conclusion: SGLT2i used of treatment of type 2 diabetes mellitus (T2DM), increase glucagon and DPP-4i decrease glucagon. Glucagon is critical in the development of diabetic nephropathy. It is also one of the most effective hormones on urea metabolism. In this study, we found that the blood urea level increased in patients using SGLT2i and we think that glucagon may also contribute. The nephroprotective properties of SGLT2i, especially recently, are interesting. However, considering the hypothesis that the need to reduce the effect of glucagon to strengthen the nephroprotective properties of SGLT2i, we think that the combined use of SGLT2i and DPP-4i may be an important alternative for this. Also, due to the effect of glucagon on urea, we think may help blood urea levels as an indirect biomarker to evaluate glucagon activity.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    657046

    SGLT-2 inhibitörü ve/veya GLP-1 analogu kullanan diyabetes mellitus tanılı hastalarda kardiyovasküler olay gelişim oranlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of cardiovascular eventsdevelopment rates in diabetes mellitus diagnosed patients using SGLT-2 inhibitor or GLP-1 analogue

    BAHRİYE GÜLTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SONER CANDER

  2. Tez No

    838477

    Tip 2 Diabetes Mellitus tedavisinde yeni başlanan oral antidiyabetik ajanların vücut kompozisyonuna etkisi

    The effect of newly initiated oral antidiabetic agents on body composition in Type 2 Diabetes Mellitus treatment

    FATMA PINAR ZİYADANOĞLU CEZAİRLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYRİYE ESRA ATAOĞLU

    UZMAN EMEL ŞİMŞEK

  3. Tez No

    665582

    Bazı antidiyabetik ilaç etken maddelerinin tayini için MOS2 temelli elektrokimyasal sensörlerin geliştirilmesi

    Development of MOS2 based Electrochemical Sensors for the Determination of Some Antidiabetic Active Drug Substances

    ALİ KEMAL ATEŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eczacılık ve FarmakolojiAnkara Üniversitesi

    Analitik Kimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEVİN ERK

  4. Tez No

    621316

    Diyabetes mellitus tanılı hastalarda farklı tedavi rejimlerinin ortalama trombosit hacmi, trombosit/lenfosit oranı ve nötrofil/lenfosit oranlarına etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Retrospecti̇ve evaluati̇on of the effect of di̇fferent treatment regi̇mens on mean platelet volume, platelet/lymphocyte rati̇o and neutrophi̇l/lymphocyte rati̇o i̇n pati̇ents di̇agnosed wi̇th di̇abetes melli̇tus

    ABDURRAHMAN YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT ALAY

  5. Tez No

    883097

    SGLT-2 (sodyum glukoz ko-transporter-2) inhibitörü kullanan ve kullanmayan diyabetik hastaların iskemi modifiye albumin ve tiyol-disülfid homeostaz düzeylerinin karşılaştırılması

    Comparison of ischemia modified albumin and thiol-disulfide homeostasis levels of diabetic patients using and not using SGLT2 (sodium-glucose co-transporter-2) inhibitors

    MEHMET ALİ AKGÜNDÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SALİHA YILDIZ

Geri Dön