Geri Dön

Aile eğitim programı ve ebeveynlik becerileri arasındaki ilişkilerin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

Comperative analysis of relationship between the family education program and parental skills

  1. Tez No: 660130
  2. Yazar: ÖZNUR ŞEN KARADAĞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TARIK TUNCAY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sosyal Hizmetler, Social Services
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 152

Özet

Bu araştırma Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığınca düzenlenen aile eğitim programının pozitif ebeveyn-çocuk ilişkisi kurma ve ebeveynlik becerilerini geliştirmeyle olan ilişkisini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamınca nicel desen kullanılmıştır. Katılımcılar Karabük ilinde aile eğitim programına katılan 77 kişiden oluşan uygulama grubu ve bu eğitime katılmamış 100 kişiden oluşan kontrol grubunu içermektedir. Katılımcıların anket sorularına verdikleri cevaplardan oluşan veriler SPSS programı ile analiz edilmiş, uygulama ve kontrol grubunun cevapları karşılaştırılarak aile eğitim programının ebeveynlik becerileriyle olan ilişkisi ortaya konmuştur. Araştırma sonuçlarına göre; uygulama ve kontrol grubunun sosyo-demografik özelliklerinin birbiriyle benzer özellikler gösterdiği, uygulama grubunun kontrol grubuna göre çocuğun gelişim dönemleriyle ilgili daha çok bilgi sahibi olduğu, uygulama grubunun %88'inin kontrol grubunun ise %66'sının çocuklarına mahremiyet eğitimi verdiği, uygulama grubunun %90.9'unun, kontrol grubunun ise %69'unun çocuğuna sorumluluk bilinci kazandırdığını ifade ettiği, çocuğu disiplin yöntemi olarak kontrol grubunun %56'sının sözlü şiddet, %17'sinin fiziksel şiddet uyguladığını belirtirken uygulama grubunda sözlü şiddetin %23.4 fiziksel şiddetin %1.3'e düştüğü görülmektedir. Çocuk-Anababa ilişki ölçeğinin ölçek puanlarına bakıldığında kontrol grubunun ortalama puanının 63.8, uygulama grubunun ortalama puanının ise 50.1 olduğu, ölçek üzerinden alınan yüksek puan olumsuz ilişkiyi göstermekte olup uygulama grubunun kontrol grubuna oranla çocuklarıyla daha olumlu bir ilişki içinde olduğu görülmektedir. Ayrıca gruplar arasında uygulama grubunda cinsiyetler arası anlamlı bir farklılık gözlemlenmezken (p=.233) kontrol grubunda cinsiyete göre anlamlı bir farklılık özlemlenmektedir(p=.023). Bu bağlamda aile eğitim programından faydalanan ebeveynlerin cinsiyete göre kalıplaşmış ebeveynlik rollerinden sıyrılarak çocuklarıyla daha olumlu bir ilişki kurabildiği görülmektedir. Benzer şekilde uygulama grubunda eğitim düzeyine bağlı anlamlı bir farklılık gözlemlenmezken (P=.150) kontrol grubunda eğitim düzeyine göre anlamlı bir farklılık gözlemlenmektedir(P=.017). Aile eğitim programının düşük eğitim seviyesinin yarattığı dezavantajları ortadan kaldırarak daha olumlu bir ebeveyn çocuk ilişkisi kurulmasına katkı sağladığı söylenebilir. Sonuç olarak aile eğitim programının ebeveynlik becerilerini geliştirmeye ve daha olumlu bir ebeveyn-çocuk ilişkisi kurmaya katkı sağladığı görülmektedir. Programın daha işlevsel olması için katılımcıların gelişimini ölçen öncesi-sonrası araştırmalarının yapılması ve çeşitli destek hizmetlerini, grup çalışmalarını ve ev ziyaretlerini içerecek şekilde eğitim programın güncellenmesi önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

This study was conducted to examine the effects of the family education program organized by the Ministry of Family, Labor and Social Services on positive parent-child relationship and parenting skills. Quantitative design was used in the research. Participants consist of a practice group of 77 people who participated in the family education program in Karabük and a control group of 100 people who did not attend this training. The survey answer data of the participants were analyzed with the SPSS program and the relationship between the family education program and parenting skills was revealed by comparing the answers of the practice and control groups. According to the research results; The socio-demographic characteristics of the practice and control groups are similar to each other, the practice group has more information about the developmental stages of the child than the control group, 88% of the application group and 66% of the control group gave privacy training to their children, 90.9% of the practice group and 69% of the control group stated that they gave their children a sense of responsibility, 56% of the control group used verbal violence and 17% of them used physical violence as a method of disciplining the child, while it is seen that verbal violence decreased to 23.4% and physical violence to 1.3% in the practice group. Considering the scores of the Child-Parent Relationship Scale, it is seen that the average score of the control group is 63.8 and the average score of the practice group is 50.1, the high score obtained on the scale indicates a negative relationship, and it is observed that the practice group has a more positive relationship with their children than the control group. In addition, while there was no significant difference between genders in the practice group between the groups (p = .233), a significant difference was observed in the control group by gender (p = .023). In this context, it is seen that parents who benefit from family education program can establish a more positive relationship with their children by getting rid of stereotyped parenting roles according to gender. Similarly, no significant difference was observed in the practice group depending on the education level (P = .150), while a significant difference was observed in the control group according to the education level (P = .017). It can be said that the family education program contributes to the establishment of a more positive parent-child relationship by eliminating the disadvantages created by the low education level. As a result, it is seen that the family education program contributes to improving parenting skills and establishing a more positive parent-child relationship. In order for the program to be more functional, it is recommended to conduct pre-post research that measures the development of the participants and to update the training program to include various support services, group work and home visits.

Benzer Tezler

  1. Aile eğitim programının, aile işlevleri üzerindeki etkisinin incelenmesi

    Examining the effects of family training program on family functions

    SÜNDÜS ADEM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül Üniversitesi

    Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABBAS TÜRNÜKLÜ

  2. Ebeveynlerin çocukluk çağı ruhsal travmalarının çiftler arasındaki uyumlarına, iletişim kurma becerilerine, Aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarına etkisi

    The effect of the childhood psychological trauma of parents on their adjustment, family life, and child-rearing attitudes

    MEHMET SALDANLI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    HemşirelikHaliç Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MAKBULE BATMAZ

  3. Ebeveyn-çocuk internet kullanımı, aile içi iletişim çocukların uyku kalitesi ve sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Examination of the relationship among parent-child internet usage, family communication, children's sleep quality and social skills

    HACI AHMET TEMİZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikolojiÜsküdar Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN OZAN TEKİN

  4. Ebeveynlerde algılanan ebeveyn kabul reddi ile çocuklarındaki duygu düzenleme becerisi arasındaki ilişkide öz yeterlilik algısının aracı rolünün incelenmesi

    Investigation of the mediating role of self-efficacy in the relationship between parental acceptance-rejection among parents and their children's emotion regulation skills

    AYŞE BEGÜM ŞENOLUR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Psikolojiİstanbul Gedik Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ZEYNEP MAÇKALI

  5. Ergenlerin öz-şefkat ve psikolojik sağlamlık düzeylerine algılanan helikopter ebeveyn tutumunun etkisinin incelenmesi

    Examining the effect of perceived helicopter parent attitude on adolescents' self-compassion and psychological resilience

    SEVDA DOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimKTO Karatay Üniversitesi

    Disiplinlerarası Aile Danışmanlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HATİCE YALÇIN