Geri Dön

6 aydan büyük kalça displazili olgularda abdüksiyon ortezi ile kapalı redüksiyon tedavilerinin karşılaştırılması

Comparison of abduction orthosis and closed reduction treatments in patients with hip displasia greater than 6 months

  1. Tez No: 662045
  2. Yazar: SERHAT ELÇİ
  3. Danışmanlar: DOÇ. EMİN ÖZKUL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dicle Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Amaç: Altı aydan büyük kalça displazili hastalarda abdüksiyon ortezleri, kapalı redüksiyon ve alçılama teknikleri ve açık redüksyiondan oluşan çeşitli tedavi seçenekleri mevcuttur. Bu çalışmada rijit abduksiyon ortezi uygulanan hastalar ile anastezi altında kapalı redüksiyon ve pelvipedal alçı yapılan hastaların sonuçlarını karşılaştırdık. Materyal ve Metod: GKD nedeniyle 2015-2020 yılları arasında rijit abduksiyon ortezi ile ameliyathane şartlarında kapalı redüksiyon pelvipedal alçılama yaptığımız hastaların verileri geriye dönük tarandı. Yaşı 6 aydan büyük olan ve takip süresi en az 6 ay olan, abdüksiyon ortezi grubunda 4'ü erkek, 35'i kadın 39 hastanın 63 kalçası; kapalı redüksiyon grubunda ise 4'ü erkek 37'si kadın 42 hastanın 63 kalçası çalışmaya dahil edildi. Tedavi başlandığında abdüksiyon ortezi gurubunda hastaların ortalama yaşları 8.66 ay, kapalı redüksiyon grubunda 9.68 ay idi. Hastaların tedavi öncesi ve sonrasındaki kontrollerde radyolojik değerlendirmeleri için Tönnis'in tanımlanmış olduğu yer degiştirme derecesi, Hilgenreiner metodu ile asetabular indeks ölçümü yapıldı. Hastalar AVN, cilt problemleri gibi tedavi komplikasyonları açısından değerlendirildi. Bulgular: Kapalı redüksiyon yapılmış olan hasta grubunda 63 kalçanın 39'u Tönnis tip 1 ve 24'ü Tönnis tip 2 olarak değerlendirildi. Rijit abdüksiyon ortezi tedavisi başlanmış olan 63 kalçanın ise tedavi öncesi 49'u Tönnis tip 1, 14'ü Tönnis tip 2 olarak değerlendirildi. 3 aylık tedavi sonrasında kapalı redüksiyon grubunda, tedavi öncesi Tönnis tip 2 olan 24 hastanın 23'ünün, Tönnis tip 1'e döndüğü görüldü. Rijit abdüksiyon ortezi grubunda ise tedavi öncesi Tönnis tip 2 olan 14 hastanın 11'inin Tönnis tip 1'e döndüğü görüldü. Bu iki yöntemin Tönnis tip 2 hastalardaki başarısı karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı fark bulunamadı.(p>0.05) Kapalı redüksiyon tedavisi uygulanmış olan 39 Tönnis tip 1 hastanın tedavi öncesi ortalama asetabüler index değeri 29.87 idi. Bu hastaların, tedavinin 3.ayında ortalama asetabüler index değeri 26.08 ve 6.ayındaki ortalama asetabüler index değerleri ise 24.21 4 olarak hesaplandı. Rijid abdüksiyon ortezi tedavisi alan grupta ise 49 Tönnis tip 1 hastanın tedavi öncesi ortalama asetabüler index değeri 29.20 iken, tedavinin 3.ayında bu değer 25.33 ve tedavinin 6.ayında 23.41 olarak hesaplandı. İki tedavi yöntemi istatistiksel olarak karşılaştırıldığında, asetabüler indexi düşürme başarısı açısından anlamlı fark bulunamadı. (p>0.05) Sonuç: 6 aydan büyük Tönnis tip 1 kalçası mevcut olan hastalarda kontsantrik redüksiyon elde etme ve asetabüler indexi düşürme açısından rijit abdüksiyon ortezi, kapalı redüksiyon pelvipedal alçılama kadar başarılıdır. Bu hasta grubunda, anestezi gerektirmemesi, daha ucuz ve ulaşılabilir olması, kullanım kolaylığı sebebiyle rijit abdüksiyon ortezi tercih edilebilir. Tönnis tip 2 kalçalarda ise her ne kadar istatistiksel olarak fark gösterilememiş olsa da, kapalı redüksiyon pelvipedal alçılama yöntemi daha başarılıdır. Bu hastalarda rijit abdüksiyon ortezi denenebilir ancak hastalar yakın takip edilmeli ve tedavi başarısızlığı açısından uyanık olunmalıdır.

Özet (Çeviri)

Aim: Various treatment options are available for patients with hip dysplasia older than 6 months. These consist of abduction orthoses, closed reduction and casting techniques, and open reduction. In this study, we compared the results of patients treated with only rigid abduction orthosis and patients who were treated with closed reduction pelvipedal casting in operating room conditions. Material and Method: The data of patients who were admitted to the outpatient clinic between 2015 and 2020 for DDH and who were treated with rigid abduction orthosis and patients who underwent closed reduction pelvipedal casting under operating room conditions were retrospectively reviewed. 63 hips of 39 patients, 4 male, 35 female, in the abduction orthosis group, who were older than 6 months and whose follow-up period was at least 6 months; 63 hips of 42 patients, 4 male, 37 female, in the closed reduction group were included in the study. Of the 81 patients included in the study, 18 had left hip involvement, 18 had right hip, and 45 had bilateral hip involvement. When the treatment was initiated, the mean age of the patients was 8.66 months in the abduction orthosis group and 9.68 months in the closed reduction group. For pre-treatment radiological evaluations of the patients, the degree of displacement defined by Tönnis on plain radiographs and acetabular index measurement with the Hilgenreiner method were performed. After the treatment was initiated, the patients' Tönnis grades and acetabular index values ​​were measured in the follow-up examinations, and the patients were evaluated in terms of treatment complications such as AVN and skin problems. Evidence: In the patient group with closed reduction, 39 of 63 hips were evaluated as Tönnis type 1 and 24 as Tönnis type 2. Of the 63 hips whose rigid abduction orthosis was started, 49 were evaluated as Tönnis type 1 and 14 as Tönnis type 2 before treatment. After 3 months of treatment, in the closed reduction group, 23 of 24 patients who were Tönnis type 2 before the treatment returned to Tönnis type 1. In the rigid abduction orthosis group, it was observed that 11 of 14 patients who were Tönnis type 2 before 6 treatment returned to Tönnis type 1. When the success of these two methods in Tönnis type 2 patients was compared, no statistically significant difference was found. (P> 0.05) The pre-treatment mean acetabular index value of 39 Tönnis type 1 patients who were applied closed reduction therapy was 29.87. The average acetabular index value of these patients was calculated as 26.08 at the 3rd month of treatment and 24.21 at the 6th month. In the group receiving rigid abduction orthosis, the pre-treatment mean acetabular index value of 49 Tönnis type 1 patients was 29.20, this value was calculated as 25.33 in the third month of treatment and 23.41 in the 6th month of treatment. When the two treatment methods were compared statistically, no significant difference was found in terms of acetabular index reduction success. (p> 0.05) Result: Rigid abduction orthosis is as successful as closed reduction pelvipedal casting in terms of achieving concentric reduction and decreasing acetabular index in patients with a Tönnis type 1 hip older than 6 months. In this patient group, the rigid abduction orthosis may be preferred because it does not require anesthesia, is cheaper and accessible, and is easy to use. In Tönnis type 2 hips, the closed reduction pelvipedal casting method is more successful, although no statistical difference has been shown. Rigid abduction orthosis can be tried in these patients, but patients should be followed closely and be aware of treatment failure.

Benzer Tezler

  1. 18 aydan büyük gelişimsel kalça displazili hastaların kapalı redüksiyon ile tedavisinin sonuçları

    Results of closed reduction and casting older than 18 months of age patients with developmental hip dysplasia

    ŞAFAK SAYAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Ortopedi ve TravmatolojiBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURZAT ELMALI

  2. Gelişimsel kalça displazili hastaların tedavisinde pelvipeal alçılama ve rijit abdüksiyon ortezi uygulamalarının klinik ve radyolojik sonuçları

    Clinical and radiological results of pelvipeal casting and rigid abduction orthosis applications in the treatment of patients with developmental hip dysplasia

    RIDVAN VAROL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiHarran Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BAKİ VOLKAN ÇETİN

  3. Çoçuklarda pelvik osteotomi uygulamalarımız

    Our pelvic osteotomy applications in children

    MUSTAFA İNCESU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Ortopedi ve TravmatolojiFırat Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. LOKMAN KARAKURT

  4. Gelişimsel kalça displazisi tedavisinde konservatif tedavi metotlarının değerlendirilmesi ve karşılaştırılması

    Comparison and evaluation of the conservative treatment methods in developmental hip dysplasia

    ÜNAL SARAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiKaradeniz Teknik Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET EMRE BAKİ

  5. Gelişimsel kalça displazisi hastalarında ludloff medial açık redüksiyon sonrası klinik ve radyolojik sonuçları

    Clinical and radiological results after ludloff medial open reduction in developmental hip dysplasia patients

    SEDAT DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiHarran Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BAKİ VOLKAN ÇETİN