Dijital ve konvansiyonel yöntemlerle elde edilen oklüzal splint materyallerinin aşınmasının in vitro olarak değerlendirilmesi
In vitro evaluation of wear of occlusal splint materials obtained by digital and conventional methods
- Tez No: 665489
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HALENUR BİLİR, DOÇ. DR. HALUK BARIŞ KARA
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: aşınma, çiğneme simülatörü, dijital üretim, konvansiyonel üretim, oklüzal splint materyalleri, chewing simulator, conventional manufacturing, digital manufacturing, occlusal splint materials, wear
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Medipol Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 127
Özet
Bu çalışmanın amacı, iki farklı dijital ve bir geleneksel üretim yöntemiyle elde edilen oklüzal splint materyallerinin çiğneme simülatöründe mine karşısında aşınmasını incelemek ve karşılaştırmaktır. Dijital üretim grubunda eksiltmeli yöntemde endüstriyel blok, eklemeli yöntemde ışıkla polimerize olan sıvı rezin, geleneksel üretimde ısı ile polimerize olan akrilik rezin kullanıldı. Örnekler 20 mm çapında 3mm kalınlığında disk şeklinde üretildi. Her gruptan 16 örnek olacak şekilde eksiltmeli, eklemeli ve geleneksel olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Çiğneme simülatöründe örneklere 70 N kuvvet, 1.1 Hz frekans, 0.7 mm lateral hareket, 125.000 döngü sayısı ve eş zamanlı olarak 37 ℃ termal siklus eklenerek çürüksüz premolar dişlerin antagonistliğinde aşınma uygulandı. Test öncesi ve sonrası akrilik örnekler 3 boyutlu model tarayıcısı ile tarandı ve STL dosya formatında kaydedildi. Örneklerde kaybolan madde miktarı tersine mühendislik programında üç boyutlu olarak hacim verileri elde etmek üzere ölçüldü. Her gruptan ortalama aşınma değerini veren örneklerin aşınma yüzeyleri üç boyutlu optik profilometre ve taramalı elektron mikroskobu ile görüntülendi. Sonuçlar Kruskal-Wallis testi analiz yöntemi ile elde edildi (p=0,05). Üretim yöntemlerine ait materyal aşınması en düşükten en yükseğe sırayla eksiltmeli (0,249 mm³), geleneksel (0,307 mm³) ve eklemeli üretim (0,398 mm³) şeklindedir. Gruplar arası hacim kaybı ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Mine antagonistliğinde ışıkla sertleşen rezin kullanılan eklemeli üretim yönteminde en fazla hacimsel kayıp gözlendi. Endüstriyel blok kullanılan eksiltmeli yöntem en az aşınma gösterdi. Eklemeli üretim yöntemiyle üretilen oklüzal splintlerin kısa dönem kullanımları önerilmektedir. Uzun dönem splint tedavilerinde eksiltmeli yöntemle üretilen oklüzal splintler tercih edilmelidir.
Özet (Çeviri)
The purpose of this in vitro study was to examine and compare the wear of occlusal splint materials obtained by two different digital and a conventional manufacturing method with enamel antagonist in the chewing simulator. In the digital manufacturing group, industrial block in the subtractive method, photopolymerized liquid resin in the additive method, and heat cured acrylic resin in the conventional method were used. The specimens were produced as disc shape with 20mm diameter and 3mm thickness. 16 specimens from each manufacturing method were divided into 3 groups as subtractive, additive and conventional. The specimens were loaded with 70 N force, 1.1 Hz frequency, 0.7 mm lateral movement, 125,000 cycles and simultaneously 37 ℃ thermal cycles against caries- free premolar teeth in the chewing simulator. Before and after the wear test, acrylic specimens were scanned with a 3D model scanner and saved in STL file format. The three dimensional material loss was measured in Geomagic Design X program to obtain volume data. The average worn specimens from each group were imaged with a three-dimensional optical profilometer and scanning electron microscope. Data were analyzed using Kruskal-Wallis test (p=0,05). The wear of manufacturing methods in order from lowest to highest were subtractive (0.249 mm³), conventional (0.307 mm³) and additive (0.398 mm³). There was no statistically significant difference in volume loss measurements between groups (p> 0.05). The highest volume loss was observed in the additive manufacturing method using photopolymerized resin with enamel antagonist. The subtractive method using industrial blocks showed the least wear. Short-term use of occlusal splints manufactured with additive method is recommended. Occlusal splints fabricated with the subtractive method should be preferred for long-term splint treatments.
Benzer Tezler
- Konvansiyonel, eksiltmeli ve tabakalı üretim yöntemleri ile farklı yüksekliklerde üretilen oklüzal splint materyallerinin aşınmasının değerlendirilmesi
Evaluation of wear of occlusal splint materials produced at different heights using conventional, subtractive and additive manufacturing methods
YAKUP DOĞAN KAYGI
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2024
Diş HekimliğiBezm-i Alem Vakıf ÜniversitesiProtetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜN YUSUF ÖZYILMAZ
- Temporomandibular eklem rahatsızlıkları için farklı yöntemlerle üretilen oklüzal splint materyallerine uygulanan yüzey işlemleri sonrası oluşan hacimsel kaybın in-vitro olarak değerlendirilmesi
In-vitro evaluation of the volumetric loss after surface treatment of occlusal splint materials produced by different methods for temporomandibular joint disorders
AYŞENUR KARA
Doktora
Türkçe
2024
Diş HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiProtetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİMEL AYYILDIZ
- Dijital ve konvansiyonel yöntemlerle elde edilen oklüzal splintlerin dayanımlarının in vitro olarak değerlendirilmesi
In vitro evaluation of the strength of occlusal splints obtained by digital and conventional method
SUZAN EDA EYYUPOĞLU
Doktora
Türkçe
2023
Diş Hekimliğiİstanbul Medipol ÜniversitesiProtetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HALENUR BİLİR
- Okluzal vidalı dayanak kullanımında konvansiyonel ve dijital ölçü yöntemlerinin tutarlılığının incelenmesi
Investigation of the accuracy of conventional and digitalimpression methods in the USE of occlusal SCREW abutments
MUHAMMED NECATİ YAŞAR
Doktora
Türkçe
2022
Diş HekimliğiBaşkent ÜniversitesiProtetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEM ORMAN
- Farklı kenar sonlanma geometrisi ile prepare edilen dişlere konvansiyonel ve dijital yöntemlerle hazırlanan geçici restorasyonlarının uyum ve direnç özelliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the adaptation and resistance properties of provisional restorations fabricated via conventional and digital methods for teeth prepared with differentfinish line geometry
SEMİH HACIOĞLU
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2023
Diş HekimliğiAnkara ÜniversitesiProtetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ALİ KILIÇARSLAN