Geri Dön

Pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında cerrahi insizyonla tedavi sonuçları ve komplikasyonlar arasındaki ilişkinin klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmesi

Clinical and radiological evaluation of the relationship between surgical incision and treatment outcomes and complications in pediatric supracondylar humerus fractures

PDF İndir

  1. Tez No: 665544
  2. Yazar: FEVZİ SAĞLAM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HALİL İBRAHİM BEKLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 115

Özet

Amaç: Suprakondiler humerus kırıkları cerrahi tedavisinde distal fragmanın deplasman yönüne ve cerrahin tecrübesine göre farklı tedavi yöntemleri ve cerrahi insizyonlar mevcuttur. Uygulanan kapalı redüksiyon perkütan pinleme ve açık cerrahide cerrahi insizyona göre tedavi sonuçları ve komplikasyon görülme oranları farklılık göstermektedir. Anatomik özellikler ve önemli nörovasküler yapıların dirsek çevresinden geçiyor olması, suprakondiler humerus kırıklarında yüksek komplikasyon oranlarına yol açmaktadır. Çalışmamızın amacı; uygulanan KRPP ve açık cerrahide cerrahi insizyon tiplerine göre SKHK tedavi sonuçlarının ve komplikasyonlarının karşılaştırılması ve en ideal yaklaşımı belirlemeye çalışmaktır. Komplikasyonlu olguların özelliklerini ortaya koymak, ilk tedavi yöntemlerinin etkinliklerini retrospektif olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Aralık 2007 - Aralık 2014 tarihleri arasında Dr.Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde SKHK nedeni ile tedavi ettiğimiz %36,6'sı (n=82) kız, %63,4'ü (n=142) erkek toplam 224hastayıretrospektif olarak incedik. Çalışmaya katılan çocukların yaşları 1 ile 13 yıl arasında değişmekte olup, ortalama 5,95±2,79 yıl olarak saptanmıştır. Olguların 19'u (% 8,4) fleksiyon tipi, 205'i (% 91,6) ekstansiyon tipi SKHK olup Gartland sınıflamasına göre ise 58(%25,8) olgu tip-2, 166(%74.2) olgu tip-3 kırıktı. Distal parçanın kaydığı yöne baktığımızda; 148 olguda (% 66) posteromedial (PM), 57 olguda (% 25,4) posterolateral (PL), olguda (% 4) anterolateral (AL), 10 olguda (% 4,4) anteriomedial deplasman olduğunu gördük. 224 olgunun 135'i (% 60,2) ARİF ile tedavi edilirken, 89 hastaya (% 39,8) KRPP uygulanmış. Bulgular: Cerrahi tedavi sonuçları Flynn kriterlerine göre kozmetik ve fonksiyonel faktörler açısından değerlendirilmiş olup KRPP ve insizyon tipleri arasında fark saptanmamıştır. Komplikasyonların görülme oranlarına baktığımızda; en sık görülen komplikasyon nörolojik defisit (%15,1) (n:34) olup onu sırasıyla skar(keloid) (% 14,2) (n:32), pinin cilt altına geçmesi (%10,2) (n:23), kübitus varus (%8,9) (n:20), pin dibi enfeksiyonu (%6,6) (n:15), fleksiyon kısıtlılığı (%5,8) (n:13), ekstansiyon kısıtlılığı (%5,3) (n:12), myozitis ossifikans (%5,3) (n:12) ve kübitus valgus (%2,29 (n:5) takip etmekte. Sonuçlar: Komplikasyon açısından olgularda uyguladığımız açık redüksiyon internal fiksasyon ile kapalı redüksiyon perkütan çivileme yöntemleri arasında farklılıklar mevcut olup, tedavi sonuçları açısından Flynn kriterlerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığını gördük (p > 0,05). Özet olarak; bu çalışmada cerrahi tedavi olarak kapalı redüksiyon yapılabiliyorsa KRPP uygulanmalı, fakat kapalı redüksiyon sağlanamıyorsa açık cerrahi planlanmalı. Özellikle posterior insizyon kullanılarak yapılan cerrahide tedavi sonuçları çok iyi olmasına rağmen skar(keloid) dokusu görülme oranının yüksekliği sebebiyle posterior insizyondan mümkün olduğunca kaçınılması gerektiği, fakat açık redüksiyon gerekiyorsa medial ve lateral insizyon tercih edilmesi gerektiği kanaatindeyiz.

Özet (Çeviri)

Objective: There are different treatment methods and surgical incisions in the surgical treatment of supracondylar humerus fractures according to the displacement direction of the distal fragment and the experience of the surgeon. Treatment results and complication rates differ according to closed incision percutaneous pinning and surgical incision in open surgery. The anatomical features and the important neurovascular structures passing around the elbow lead to high complication rates in supracondylar humerus fractures. The purpose of our study; The aim of this study is to compare the results of SCHF treatment and complications according to the types of surgical incision performed in KRPP and open surgery and to try to determine the most ideal approach. To reveal the properties of complicated cases and to evaluate the effectiveness of the first treatment methods retrospectively. Materials and Methods: Between December 2007 and December 2014, 36.6% (n = 82) girls and 63.4% we treated at the Dr. Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital Orthopedics and Traumatology Clinic due to SCHF. We analyzed 224 patients (n = 142) male totally retrospectively. The ages of the children participating in the study ranged from 1 to 13 years, with an average of 5.95 ± 2.79 years. 19 (8.4%) of the cases were flexion type, 205 (91.6%) of them were extension type SCHK and according to Gartland classification 58 (25.8%) case type-2, 166 (74.2%) case type- 3 was broken. When we look in the direction in which the distal part slips; We found anterioriodial displacement in 148 cases (66%) posteromedial (PM), 57 cases (25.4%) posterolateral (PL), case (4%) anterolateral (AL), 10 cases (4.4%). While 135 (60.2%) of 224 cases were treated with ARIF, 89 patients (39.8%) received CRPP. Results: Surgical treatment results were evaluated in terms of cosmetic and functional factors according to Flynn criteria and no difference was found between KRPP and incision types. When we look at the rate of complications; the most common complication is neurological deficit (15.1%) (n: 34), which is scar (keloid) (14.2%) (n: 32), and the penetration of the pin under the skin (10.2%) (n: 23 ), cubitus varus (8.9%) (n: 20), pin tract infection (6.6%) (n: 15), flexion restriction (5.8%) (n: 13), extension restriction (5% , 3) (n: 12), myozitis ossificans (5.3%) (n: 12) and cubitus valgus (2.29% (n: 5). Conclusions: In terms of complications, there are differences between open reduction internal fixation and closed reduction percutaneous nailing methods applied in cases, and we found that there was no statistically significant difference in terms of treatment results according to Flynn criteria (p> 0.05). In summary; In this study, KRPP should be applied if closed reduction is possible as surgical treatment, but open surgery should be planned if closed reduction cannot be achieved. Although the results of treatment are very good especially in surgery using posterior incision, we think that posterior incision should be avoided as much as possible due to the high rate of scar (keloid) tissue, but if open reduction is required, medial and lateral incision should be preferred.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    798071

    Pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında kapalı perkütan pinleme metodlarıyla opere edilen hastalarda klinik ve radyolojik sonuçlarımız

    Our clinical and radiological results in patients operated with closed percutane pining methods in pediatric supracondilar humerus fractures

    SADDAM Y.M. MALI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA ABDULLAH ÖZDEMİR

  2. Tez No

    225847

    Çocuklarda humerus suprakondiler kırıklarının cerrahi tedavi sonuçları

    Surgical treatment results of pediatric humerus supracondylar fractures

    AYKUT ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Ortopedi ve TravmatolojiAfyon Kocatepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKHAN MARALCAN

  3. Tez No

    838123

    Çocuk humerus suprakondiler tip II-III kırıklarında lateral iki adet K-teli tespitine medialden çapraz bir adet K-teli eklenmesi sonuçları değiştirir mi? geriye dönük karşılaştırmalı çalışma

    Does adding a K-wire medially crossed to lateral two k-wires fixation in children with humerus supracondylar type II-III fractures change the results? retrospective comparative study

    YUNUS ELMAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİL ERTÜRK

  4. Tez No

    347650

    Çocuklarda humerus alt uç kırıklarında cerrahi tedavi sonuçlarımız

    The results of surgical treatment of distal humeral fractures in children

    BEŞİR DİKMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiMustafa Kemal Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YUNUS DOĞRAMACI

  5. Tez No

    878965

    Pediatrik suprakondiler humerus kırıklarında medial kolon parçalanma miktarının ve farklı K-teli konfigürasyonlarının sentetik kemik modelinde biyomekanik değerlendirilmesi

    Biomechanical evaluation of medial column comminution amount and different K-wire fixation configurations in synthetic bone models of pediatric supracondylar humerus fractures

    MUHAMMED ABDULKADİR BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve TravmatolojiHacettepe Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜNEY YILMAZ

Geri Dön