Geri Dön

Melanom dışı deri kanseri gelişiminde etkili klinik ve prognostik faktörlerin araştırılması

Investigation of effective clinical and prognostic factors in the development of non-melanoma skin cancer

PDF İndir

  1. Tez No: 673823
  2. Yazar: SEVİL SAVAŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ASLI VEFA TURGUT ERDEMİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 168

Özet

Deri kanserleri kutanöz melanom ve melanom dışı deri kanserleri olmak üzere 2 büyük grubu içermekte. Melanom dışı deri kanserleri dünyadaki en yaygın kanserler olup yaklaşık olarak malignitelerin %40'nı oluşturur. Dünya genelinde 1960'tan beri yıllık % 3-8 artmaktadır. Kutanöz SHK gelişimin başlıca etyolojik faktörü zaman içinde alınan kümülatif UV güneş ışınıdır. BHK gelişiminde güneş maruziyeti farklı olarak aralıklı güneş maruziyetinin yarattığı DNA hasarıdan kaynaklanmaktadır. Bu çalışmada 2007 - 2014 yılları arasında İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi Dermatoloji Kliniği'nde melanom dışı deri kanseri tanısı (MDDK) alan ve takip edilen hastaların demografik özellikleri, seyir, tedavi şekilleri ve nüks oranlarını araştırmak hedeflenmiştir. Hastaların histopatolojik alt tipleri, yüksek riskli hastalar, rekürrens için yüksek risk faktörlerinin saptanması planlanmıştır. Ayrıca MDDK ile fotoyaşlanma ve kronolojik yaşlanma ilişkisi değerlendirilmiştir. Çalışmamıza 1250 melanom dış deri kanseri (MDDK) tanısı konulan hasta dahil edildi. 1152'si BHK (%92,1), 132'si SHK (%10,6), 55'i Bowen Hastalığı (%4,4), 61'i (%4,9) Keratoakantom idi. Çalışma grubunda daha sonra hastaların %12,8'inde yeni tümör görüldü. Tanı anında birden fazla BHK'si olan hastalarda yeni tümör gelişme riski tek BHK'si olan hastalardan daha fazlaydı. TT gelişim riski ilk bir yılda en fazla iken diğer yıllarda giderek azalmaktaydı. TT1'ler 1. yılda %34, 2. yılda % 65, 3. yılda %84,5 olarak gözlendi. 3 yıldan sonra yeni tümör gelişme oranı %15, 4 yıldan sonra %10,7, 5 yıldan sonra %7,1 idi. Tüm hastaların %67'sinde tek BHK varken, %12'sinde birden fazla BHK mevcuttu. Multipl BHK tek BHK'ye oranla daha yaşlı kişilerde ve erkeklerde olma eğilimdeydi. MDDK öyküsü, süperfisyel+multifokal alt tipi, deri tipi 1 veya 2, kronik güneş maruziyeti (500 haftadan fazla güneş maruziyeti, yüksek fotoyaşlanma puanı (≥30), aktinik keratoz varlığı) olan hastaların olmayanlara göre multipl BHK gelişim riski artmıştı. SHK'si olan hastaların BHK'si olan hastalara göre daha çok açık ortamda çalıştığı saptandı ve bununla uyumlu olarak kronik güneş maruziyeti, dermoskopik fotoyaşlanma puanı ve aktinik keratoz oranı BHK'si olan hastalardan anlamlı olarak daha yüksekti. SHK'si olan hastalarda immunsupresyon yapan ek hastalık varlığı BHK'si olan hastalara göre daha fazla idi. BHK'leri alt tiplerine göre karşılaştırıldığımızda; süperfisyel+multifokal tipe sahip hastalarda kronik güneş maruziyeti, aktinik keratoz oluşma riski, dermoskopik fotoyaşlanma puanı diğer alt tiplere göre daha düşük saptandı. Deri tipi 1 veya 2 olan hastaların süperfisyel+multifokal tipi geliştrme riski daha az saptandı. Süperfisyel+multifokal tipe sahip hastalarda kapalı ortamda çalışma oranı ve deri dışı malignite daha fazla idi. BHK'lerin %48'si ilk 2 yılda, %79'u ilk 4 yılda nüks etmişti. Nüks sıkılığı ilk 6 ayda ve 48 aydan sonra belirgin azdı. Kriyocerrahi ile tedavi edilenlerde en sık 1. ile 2. yıl içinde nüks gözlenirken, eksizyon ile tedavi edilenlerde 2. ile 3. yıl içinde gözlendi. Kriyocerrahi uygulanan tümörlerde nüks eksizyona göre daha erken ve daha fazlaydı. Sonuç olarak kronik güneş maruziyetinin multipl BHK gelişim riskini arttırabiliceğini belirledik. Bu da kümülatif güneş maruziyetinin SHK'nin etyolojisinde önemli olduğu kadar BHK etyolojisinde de önemli bir faktör olduğunu göstermiştir. Takibeden yeni tümör gelişimi ve nüksün ilk 5 yılda gözlendiği belirlenmiş olup bu nedenle hastaların 5 yıl süre ile takibinin erken tanı ve tedavinin sağlanması açısından gerekli olduğunu göstermektedir. Türkiyede şimdiye kadar bu konuda yapılan çalışmalarda hasta sayıları ya yetersizdir ya da demografik ve çevresel faktörlerin belirlenemediği istatistiki veriler şeklindedir, bu nedenle çalışmamızda MDDK takip değerlendirmede elde ettiğimiz sonuçlar önemlidir.

Özet (Çeviri)

Skin cancers are divided into two main groups; cutaneous melanoma and non-melanoma skin cancers. Non-melanoma skin cancers are the most common cancers in the world and constitute approximately 40% of the malignancies. An annual increase about 3-8% has been reported around the world since 1960. Main etiological factor of cutaneous SCC development is the cumulative UV radiation taken in time. Sun exposure is also an important factor in BCC development, but unlike SCC related to cumulative exposure, it stems from DNA injury caused by intermittent sun exposure. In this study, it is aimed to examine demographic features, prognosis, treatment modes and recurrence rate of the patients who were diagnosed with non-melanoma skin cancer (NMSC) and followed at Istanbul Training and Research Hospital Dermatology Clinic between 2007 and 2014. Histopathological subtypes of the patients, high risk patients, and high risk factors for recurrence are intended to be detected. Moreover, it is aimed to evaluate the association between NMSC and photo-aging and chronological aging. Our study included 1250 patients diagnosed with non-melanoma skin cancer (NMSC). Of these patients, 1152 had BCC (92.1%), 132 had SCC (10.6%), 55 had Bowen's disease (4.4%), and 61 had (4.9%) Keratoacanthoma. New tumor developed in 12.8% of the patients. New tumor development risk is higher in the patients having more than one BCC during diagnosis than the patients having one BCC. When the tumors developing during the follow-up were included, there were a total of 1599 tumors. The risk for the tumors developing during the follow-up was at maximum in the first one year, and gradually decreased in the later years. 34% of the tumors developing during the follow-up occurred in the first one year, 65% in the first two years and 84.5% in the first three years. After three years, new tumor development rate was 15%. New tumor development rate of the tumors developing during the follow-up was 10.7% after four years and 7.1% after five years. While 67% of the all patients had one BCC, 12% of them had more than one BCC. Multiple BCC tended to be seen in the elderly and males compared to the single BCC. Multiple BCC development risk increased in the patients having NMSC history, superficial + multifocal subtype, skin type 1 or 2, chronic sun exposure (sun exposure more than 500 weeks, high photo-aging score (≥30) actinic keratosis presence) compared to the patients lack of the same. It is detected that SCC patients are working more in the outdoors than the BCC patients and accordingly, chronic sun exposure, dermoscopic photo-aging score and actinic keratosis rate were significantly higher than BCC patients. Presence of immunosuppressive comorbidity in SCC patients was higher than the BCC patients. When BCCs are compared according to their subtypes; chronic sun exposure, actinic keratosis development risk, dermoscopic photo-aging score were lower in the patients with superficial + multifocal type than the other subtypes. The patients having skin type 1 or 2 had a lower superficial+multifocal type development risk. The patients having superficial+multifocal type had a higher rate of working indoors and higher non-skin malignancy. 48% of BCCs recurred in the first two years and 79% of them in the first four years. Frequency of recurrence decreased in the first six months and significantly decreased after 48 months. While recurrence most frequently occurred in the 1st and 2nd year in the patients treated with cryosurgery, it was observed in the 2nd and 3rd year in the patients treated with excision. Recurrence in the tumors treated with cryosurgery was earlier and higher than excision. In conclusion, it is determined that chronic sun exposure may increase multiple BCC development risk. This, in turn, shows that cumulative sun exposure is a factor as important in the SCC etiology as in the BCC etiology. Following new tumor development and recurrence were observed in the first five years, and thus follow-up of the patients for five years is necessary in terms of providing early diagnosis and treatment. Patient numbers either have been inadequate or in the form of statistical data in which demographic and environmental factors cannot be determined in the studiesthat have been conducted in this regard in Turkey so far, and thus our study results contribute to the database.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    365187

    Uveal melanomlarda patolojik prognostik faktörler ve braf v600e mütasyonu ile sağkalım ilişkisi

    The pathological prognostic factors and braf v600e mutation in uveal melanomas and their association with survey

    MERYEM FATOŞ ÇOŞKUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Moleküler Tıpİstanbul Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESİMİ BÜYÜKBABANİ

  2. Tez No

    892643

    Derinin bazal hücreli, skuamöz hücreli ve merkel hücreli neoplazilerinde EZH2 immunohisyokimyasal ekspresyonunun değerlendirilmesi

    Evaluation of EZH2 immunohistochemical expression in basal cell, squamous cell and merkel cell neoplasies of the skin

    SENA ECİN DEMEZOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CEM LEBLEBİCİ

  3. Tez No

    224643

    Melanom dışı deri kanserleri gelişiminde human papillomavirüsün rolü

    Role of human papillomaviruses in the development of non-melanoma skin cancers

    HAVVA ÖZGE KESEROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    DermatolojiGazi Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLSEL İLTER

  4. Tez No

    852816

    Bazal hücreli karsinom tanılı hastalarda klinik seyir, prognoz ve nüks oranları

    Clinical course, prognosis and recurrence rates in patients with basal cell carcinoma

    HATİCE KÜBRA ÇAKI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Dermatolojiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SALİH GÜREL

    DR. ÖĞR. ÜYESİ OZAN ERDEM

  5. Tez No

    743529

    Psöriazisli olgularda deri kazıntı örneklerinde human papillomavirus (HPV) ve genotiplerinin araştırılması

    The investigation of human papillomavi̇rus (HPV) and genotypes in skin scraping samples in psoriasis cases

    LEYLA ERSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    MikrobiyolojiMersin Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDA TEZCAN ÜLGER

Geri Dön