Geri Dön

Bazal hücreli karsinom tanılı hastalarda klinik seyir, prognoz ve nüks oranları

Clinical course, prognosis and recurrence rates in patients with basal cell carcinoma

PDF İndir

  1. Tez No: 852816
  2. Yazar: HATİCE KÜBRA ÇAKI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET SALİH GÜREL, DR. ÖĞR. ÜYESİ OZAN ERDEM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Dermatoloji, Dermatology
  6. Anahtar Kelimeler: bazal hücreli karsinom, multipl deri kanseri, nüks, risk faktörleri, basal cell carsinoma, mutiple skin cancer, recurrence, risk factors
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Medeniyet Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Melanom dışı deri kanserleri beyaz ırkta en sık görülen kanserlerdir ve bunların en az ¾'ünü bazal hücreli karsinom oluşturmaktadır. BHK sıklıkla baş-boyun bölgesinde yerleşir ve yaşlanmakta olan toplumlarda insidansı artmaktadır. Bu çalışmada bazal hücreli karsinom tanılı hastaların demografik özelliklerini, klinik seyirlerini, BHK gelişimindeki risk faktörlerini ve ultraviyole maruziyetinin deri yaşlanması üzerindeki kantitatif etkisini, tekli ve multipl BHK olan hastaların sıklığını ve klinik özelliklerini, kullanılan tedavi yöntemlerinin sonuçlarını, nüks sıklığını, oluşum süresini, nüksle ilişkili özellikleri ve yeni oluşan bazal hücreli karsinom varlığını saptamak amaçlanmıştır. İstanbul Medeniyet Üniversitesi Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın Şehir Hastanesi Dermatoloji Kliniği'nde Ocak 2017- Aralık 2019 tarihleri arasında BHK tanısı konulmuş ve tedavi edilmiş 338 hasta aranarak muayeneye çağırıldı. Tanı ve tedaviden en az 3 yıl sonra muayeneye gelen 114 hastanın toplam 221 BHK lezyonu değerlendirildi. Hastaların 62 (%54,4) erkek, 52 (%45,6) kadın, yaş ortalamaları 69,1±12,2 idi. Dermoskopik fotoyaşlanma ölçeği (DFYÖ) puanları ortalaması 21,1±7,5 idi. DFYÖ puanları erkek cinsiyet, ileri yaş, sık güneşlenme öyküsü olan hastalarda daha yüksekti ve farklar istatistiksel olarak da anlamlıydı. Hastaların %38,6'sının Fitzpatrick deri tipi 2, %56,1'inin Fitzpatrick deri tipi 3'tü. Hastaların %13,7'sinde Bowen Hastalığı, skuamoz hücreli karsinom, keratoakantom ve melanom tanılarından en az biri mevcuttu. Bu hastalarda DFYÖ puanı daha yüksekti ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p= 0,012). Hastaların %59,6'sı güneşlendiğini %7,9'u düzenli olarak güneş koruyucu krem kullandığını belirtti. Hastaların %60,5'inde güneş yanığı öyküsü mevcuttu. Hastaların %39,5'i multipl BHK'ye sahipti. BHK'lerin %78,8'si baş-boyun bölgesinde lokalizeydi ve %29,9'u nodüler alt tipteydi. NCCN'e göre %82,8'i yüksek riskli sınıfta yer alıyordu. Cerrahi olarak tedavi edilen BHK'lerin 18 'i (%10,2), cerrahi dışı yöntemlerle tedavi edilen BHK'lerinse 9'u (%22,5) nüks etmişti. Nüks sıklığı ile tedavi yöntemleri arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,034). Nükse kadar geçen süre ortalama 52,5±33,7 aydı. Multipl BHK olan xiv hastalarda DFYÖ puanı ortalaması daha yüksek ve güneş yanığı daha fazlaydı (p=0,024 ve 0,002). Ancak bu özellikler ile nüks gelişimi arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. On iki (%13,7) hastada Bowen Hastalığı, skuamoz hücreli karsinom, keratoakantom ve melanom tanılarından en az biri, 22 (%19,3) hastada deri dışı kanser tanısı mevcuttu. DFYÖ puanları daha yüksek olan grupta multipl BHK (%51,8) ve BHK dışındaki deri kanserlerinin görülme oranı (%17,9) artmıştı (p=0,008 ve 0,012).En az 3 yıl aradan sonra yapılan muayenede hastaların %16,7 sinde yeni BHK geliştiği saptandı. Yeni gelişen 30 lezyon 19 hastada ortaya çıkmıştı ve 5'inde multipl olarak saptandı. BHK'nin UV maruziyetine hassas olan deri tipine sahip kişilerde güneş yanığı ve uzun süre güneşlenmenin etkisiyle çok sayıda olabileceği, risk grubunu belirlemek için DFYÖ'nün kantitatif bir belirteç olarak kullanılabileceği görülmüştür. BHK tanısı konulan hastaların diğer deri kanserleri ve yeni oluşacak BHK için yakından takip edilmelidir.

Özet (Çeviri)

Non-melanoma skin cancers are the most common cancers in Caucasians, and at least ¾ of these cancers are basal cell carcinomas. It is frequently located on the head and neck region and its incidence is increasing in aging populations. The aim of this study was to determine the demographic characteristics, clinical course, risk factors for the development of BCC, the quantitative effect of UV exposure on skin aging, the frequency and clinical characteristics of patients with single and multiple BCC, the results of the treatment methods used, the frequency of recurrence, the duration of recurrence, the characteristics associated with recurrence, the presence of newly developing basal cell carcinoma. Between January 2017 and December 2019, 338 patients who were diagnosed and treated for BCC at the Dermatology Department of Istanbul Medeniyet University Göztepe Prof. Dr. Süleyman Yalçın City Hospital were called for examination. A total of 221 BCC lesions of 114 patients who participated for examination at least 3 years after diagnosis and treatment were evaluated. The mean age of the patients was 69,1±12,2 years with 62 (%54,4) males and 52 (%45,6) females. The mean dermoscopic photoaging scale score (DPAS) was 21,1±7,5. DPAS scores were higher in patients with male gender, advanced age, and a history of frequent sunbathing and the differences were statistically significant. % 38,6of the patients had Fitzpatrick skin type 2 and %56,1 had Fitzpatrick skin type 3. Bowen's disease, squamous cell carcinoma, keratoacanthoma and melanoma were present in %13,7 of the patients. These patients had higher DPAS scores and the difference was statistically significant. %59,6 of the patients reported sunbathing and %7,9 reported regular sunscreen use. %60,5 had a history of sunburn. %39,5 of the patients had multiple BCC. %78,8 of BCCs were localized in the head and neck region and %29,9 were nodular subtype. According to NCCN, %82,8 were classified as high risk. Eighteen (%10,2) of the surgically treated BCCs and 9 (%22,5) of the non-surgically treated BCCs recurred. This difference between the frequency of recurrence xvi and treatment methods was statistically significant (p=0.034). The mean time to recurrence was 52,5±33,7 months. Patients with multiple BCC had a higher mean DPAS score and more sunburn (p=0.024 and 0.002). However, there was no statistically difference between these characteristics and development of recurrence. Twelve (%13,7) patients had at least one of Bowen's disease, squamous cell carcinoma, keratoacanthoma and melanoma and 22 (%19,3) patients had non-skin cancer. The incidence of multiple BCC (%51,8) and skin cancers other than BCC (%17,9) increased in the group with higher DPAS scores (p=0.008 and 0.012). At the examination performed at least 3 years later, %16,7 of the patients developed new BCC. The 30 new lesions appeared in 19 patients and were multiple in 5 patients. It was observed that BCC may occur in large numbers in people with skin types sensitive to UV exposure due to sunburn and prolonged sunbathing, and that DPAS can be used as a quantitative marker to determine the risk group. Patients diagnosed with BCC should be closely monitored for other skin cancers and new BCC.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    882414

    Büllöz pemfigoid hastalarında prognoz ve prognozu etkileyen faktörler

    Prognosis in patients with bullous pemphigoid and factors affecting prognosis

    GÖKTUĞ EREN ASLANKOÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DermatolojiKocaeli Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. REBİAY KIRAN

  2. Tez No

    873076

    Oral kavite skuamoz hücreli karsinom hastalarında PDL-1'in histopatolojik korelasyonu ve prognoza etkisi

    Histopathological correlation of PDL-1 and its effect on prognosis in patients with oral cavity squamous cell carcinoma

    PARVIN BABAYEV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kulak Burun ve BoğazHacettepe Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OĞUZ KUŞCU

  3. Tez No

    455151

    Skuamöz hücreli karsinomda ING-2 gen fonksiyonlarının çalışılması (Klinik çalışma)

    ING-2 gene functions on squamous cell carcinoma (Clinical case)

    MÜGE ANIL YALÇIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ARİF TÜRKMEN

  4. Tez No

    360254

    Deri hastalıklarının tanısında klinik ve histopatolojik korelasyon

    Clinicopathologic correlation in the diagnosis of skin diseases

    MAHMUT SAMİ METİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    DermatolojiAtatürk Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ATASOY

  5. Tez No

    706688

    Bazal hücreli kanser hastalarında HDL disfonksiyonalitesi ve aterojenik indeksin rolü

    HDL dysfunctionality and the role of aterogenic index in basal cell cancer patients

    CEMİLE ÖZ KAYMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyokimyaSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECAT YILMAZ

Geri Dön