Geri Dön

Postmodern kentte dramaturjik bir gündelik hayat etkinliği olarak mekânsal pratikler: Cihangir kafeleri örneği

A dramaturgic everyday life activity in postmodern urban areas spatial practices as: Cihangir case

  1. Tez No: 678684
  2. Yazar: DEFNE KARAKUŞ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ CEM TUTAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Sosyoloji, İletişim Bilimleri, Sociology, Communication Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Üsküdar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 127

Özet

Kentler tarih boyunca insani gelişimin bir ürünü olarak söz konusu dönemin sosyo-ekonomik ve kültürel dinamikleri etrafında şekil almıştır. Endüstri Devrimi, Batı temelli modern kentlerin doğuşunu nitelemektedir. Modern kent, rasyonel düşünce ve planlama anlayışının bir parçası olarak işlevselci bakış açısından kentsel mekânın planlamasını içermektedir. 1970'li yıllarda postmodern kültürün yükselişiyle birlikte kentsel mekânlar bir dönüşüm sürecine girmiştir. Gündelik hayatın ve mekânların düzenlenmesinde oyuncul, eklektik ve tüketime dayalı pratikler katı işlevselci tutumun yerini almıştır. Modern kentlerin kültürel, kimlik boyutunda ya da toplumsallaşma sürecindeki mekânsal farklılaşmasına karşıt olarak postmodern dönemle birlikte tüm bu öğelerin eklektik ve süreksiz olarak bir araya geldiği görülmektedir. Kültürel alanın, üretimden çok tüketime doğru yönelim gösterdiği postmodern kenttin gündelik hayat pratikleri dramaturjik bir yapıyı içermektedir. Birincil ilişkilerin ortadan kalktığı postmodern kentin mekânsal pratiklerinde yüz yüze ve şahsiyete odaklı iletişim formları ikincil ilişkilere, gayri resmi iletişim formlarına yerini bırakmaktadır. İçine girilen mekânsal ve insani iletişimin fazlalığı ve çok yönlülüğü göz önüne alındığında postmodern kentsel mekânda insani ilişkiler ferdi olma özelliklerini yitirerek benliğin bir dizi düşünümsel etkinliğinin parçası haline gelmesini sağlamıştır. İnsani eylemin her zaman bir mekânsal pratik içerisinde şekillendiği düşünüldüğünde bireyler farklılaşmış mekânsal pratikler içerisinde verdikleri ve yaydıkları izlenim üzerinden tiyatral bir etkinlik içerisine girmektedir. Postmodern kentsel mekânın gündelik hayat pratikleri içerisinde dramaturjik etkinlik ilişki kurulan mekânsal pratiğin sembolik boyutunun bir parçası olarak öne çıkmaktadır. Kültürel ya da kimlik temelli farklılaşma çabası idealize edilen vitrin setlerinde hayat bulmaktadır. Postmodern kentsel mekân içerisindeki tüketim etkinliğinin bir yansıması olarak mekânla girilen sembolik etkileşim sürecinde benlik dramaturjik olarak özdüşünümsel bir perspektifte inşa edilmektedir. Bu çalışma, postmodern kentsel alanlarda gündelik hayatın dramaturjik bir etkinlik haline gelmesi sürecinde sosyo-ekonomik ve kültürel dinamiklerin şekillendirdiği mekânsal pratiklerin bireyin benlik algısını nasıl şekillendirdiğine odaklanmaktadır. Bu bağlamda özdüşünümsel bir alan olarak benliğin postmodern kentsel mekânlardaki sunumunun eleştirel perspektiften irdelenmesi bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır.

Özet (Çeviri)

Cities have been shaped around the socio-economic and cultural dynamics of the period in question as a product of human development throughout history. The Industrial Revolution characterizes the birth of Western-based modern cities. The Modern city incorporates planning of urban space from a functionalist point of view as part of rational thinking and planning. With the rise of postmodern culture in the 1970s, urban spaces underwent a transformation process. Acting, eclectic and consumption-based practices have replaced strict functionalist attitudes in the regulation of everyday life and spaces. As opposed to the spatial differentiation of Modern cities in the cultural, identity dimension or socialization process, it seems that with the postmodern period, all these elements come together eclectic and discontinuous. The daily life practices of the postmodern city, where the cultural space is oriented towards consumption rather than production, include a dramaturgical structure. In the spatial practices of the postmodern city, where primary relationships have disappeared, face-to-face and personality-oriented forms of communication leave their place in secondary relationships, informal forms of communication. Given the excess and versatility of spatial and human communication entered into it, human relationships in postmodern urban space have lost their ability to be a member, making the self part of a series of intellectual activities. Considering that human action is always shaped within a spatial practice, individuals engage in theatrical activity through the impression they give and spread within differentiated spatial practices. In the daily life practices of postmodern urban space, dramaturgic activity stands out as part of the symbolic dimension of spatial practice. Cultural or identity-based differentiation efforts come to life in idealized showcase sets. In the process of symbolic interaction entered into with space as a reflection of consumption activity within postmodern urban space, the self is dramaturgically constructed in an identical perspective. This study focuses on how spatial practices shaped by socio-economic and cultural dynamics in the process of becoming a dramaturgical activity of everyday life in postmodern urban areas shape an individual's self-perception. In this context, the aim of this study is to examine the presentation of self as an identical field in postmodern urban areas from a critical perspective.

Benzer Tezler

  1. Postmodern dönemde kamusal mekânın dönüşümünün kapalı siteler üzerinden incelenmesi:İstanbul, Göktürk örneği

    Transformation of public area in post-modern period through gated communities: The case of Istanbul Göktürk

    ÜLKÜ ÇELEBİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    MimarlıkAnadolu Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURAY ÖZASLAN

  2. Studying transformation of Islamism in Turkey in a local example: The case of Yolcu (1997-2017)

    Türkiye'de İslamcılığın dönüşümünü yeniden düşünmek: Yolcu Dergisi örneği

    AYŞENUR ALTUNTAŞ AYDURAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Siyasal Bilimlerİstanbul Şehir Üniversitesi

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN ALPTEKİN

  3. Üst gelir gruplarının kentte değişen yerseçimi davranışları üzerine bir araştırma: İstanbul örneği

    The Changing locational behaviour of high income groups in the city: Case of İstanbul

    LAÇİN ERGENEKON

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Şehircilik ve Bölge PlanlamaDokuz Eylül Üniversitesi

    Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜLYA KOÇ

  4. Kent makroformunda sayısal tasarım araçları ile form arayışları: Zaha Hadid Kartal kentsel dönüşüm projesi örneği

    In search of form with computational design instruments in urban macro-form: The example of Zaha Hadid Kartal urban transformation project

    SILA CEYHAN BERKAYA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    MimarlıkSüleyman Demirel Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SIDIKA ÇETİN

    DR. SEMRA ARSLAN SELÇUK

  5. Kent kimliğinin göstergebilimsel çözümlemesi: Konya örneği

    A semiotic analysis of urban identity: The case of Konya

    GÖKÇE NUR ŞAFAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kamu YönetimiAnkara Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEGÜL MENGİ