Geri Dön

Kardiyopulmoner resüsitasyon'a bağlı gelişen torakoabdominal yaralanmalar ile torasik çaplar arasındaki ilişki

Relationship between thoracic diameters and cardiopulmonary resuscitation-induced thoracoabdominal injury

  1. Tez No: 681322
  2. Yazar: TUBA BETÜL ÜMİT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖZGÜR SÖĞÜT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İlk ve Acil Yardım, Emergency and First Aid
  6. Anahtar Kelimeler: Hastane dışı kardiyak arrest, kardiyopulmoner resüsitasyon, torasik çaplar, torakoabdominal yaralanmalar
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 52

Özet

Amaç Bu çalışmada güncel Amerikan Kalp Derneği (AHA) ve Avrupa Resüsitasyon Konseyi'nin (ERC) önerileri doğrultusunda, travma dışı kardiyak arrest gelişen ve KPR uygulandıktan sonra spontan dolaşımın geri dönüşü (SDGD) sağlanan hastalarda göğüs basısına bağlı gelişen torakoabdominal yaralanmalar ile torasik çaplar arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem Sağlık Bilimleri Üniversitesi Haseki Sağlık ve Uygulama Araştırma Merkezi Acil Servisinde KPR sonrası SDGD sağlanan toplam 63 erişkin hastane dışı kardiyak arrest vakası çalışmaya dahil edildi. Her hastanın toraks bilgisayarlı tomografi (BT)'de axial düzlemde torasik çaplardan göğüs ön-arka çapı (ÖAÇ), cilt-cilt göğüs ön-arka çapı (CCÖAÇ) ve göğüs transverse çapı (TÇ) ölçüldü. Hastalar KPR ile ilişkili torokoabdominal yaralanmalarının varlığına veya yokluğuna göre (örn., kot fraktürü, kostokonral ayrışma, pulmoner kontüzyon, pnömomediastinium karaciğer perikapsiüler yaralanma, pnomoperitonium) iki gruba ayrıldı. Gruplar arasında yaş, cinsiyet, KPR süresi ile göğüs ÖAÇ, CCÖAÇ ve TÇ değerleri karşılaştırıldı. Bulgular Hastaların %46'sında (n=29) torakoabdominal yaralanma tespit edildi. KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanmalar 22 (%34,9) hastada kaburga kırığı, 7'sinde (%11,1) pulmoner kontüzyon, 3'ünde (%4,8) sternal kırık, 3'ünde (%4,8) kostokondral ayrılma, 2'sinde (%3,2) pnömotoraks, 2'sinde (%3,2) pnömomediastinum, 2'sinde (%3,2) karaciğerde perikapsüler hematom ve 1'inde (%1,6) pnömoperitonium şeklinde idi. KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanması olan hastalar ile torakoabdominal yaralanması olmayan hastalar yaş ve cinsiyet açısından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,424 ve p=0,550, sırasıyla). Benzer şekilde, KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanması olan hastalar ile torakoabdominal yaralanması olmayan hastalar medyan KPR süresi açısından karşılaştırıdığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (15 [aralık 10-30] vs. 15 [(aralık 8,75-20], p=0,539). KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanması olan hastaların toraks çaplarından medyan göğüs ÖAÇ, CCÖAÇ ve TÇ değerleri sırasıyla 127 (aralık 118-137), 238 (aralık 213,50-247) ve 252 (aralık 233,50-264,50) mm olarak ölçüldü. KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanması saptanmayan hastaların ise medyan göğüs ÖAÇ, CCÖAÇ ve TÇ değerleri sırasıyla 126 (aralık 111,50-143,75), 235 (aralık 212-258,50) ve 247 (aralık 224,75-255,50) mm idi. KPR ile ilişkili torakoabdominal yaralanması olan hastalar ile torakoabdominal yaralanması olmayan hastalar arasında medyan göğüs ÖAÇ, CCÖAÇ ve TÇ değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,978 p=0,730 ve p=0,146, sırasıyla). KPR sonrası SDGD'ü sağlanan hastalardan 28 güne kadar hayatta kalanlar ile 28 günden daha uzun süre yaşayan hasta grupları arasında torakoabdominal yaralanma sıklığı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (%45,8 vs. %46,7, p=0,955; Tablo 4). Ancak, SDGD'ü sağlandıktan sonra 28 güne kadar hayatta kalanlar ile karşılaştırıldığında 28 günden daha uzun süre yaşayan hastalarda median KPR süresi daha kısa idi (10 [aralık 5-15] vs. 20 [aralık 10-30], p=0,006). Ek olarak, SDGD'ü sağlanan hastalardan 28 güne kadar hayatta kalanlar ile 28 günden daha uzun süre yaşayan hasta grupları arasında median göğüs ÖAÇ, CCÖAÇ ve TÇ değerleri açısından karşılaştırıdığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,488 p=0,878 ve p=0,853, sırasıyla). Sonuç KPR sonrası en sık görülen iatrojenik komplikasyonlar göğüs duvarı yaralanmaları, ardından akciğer kontüzyonudur. 5-6 cm derinlikte kardiyak kompresyonu öneren güncel 2020 KPR kılavuzları ilkeleri uyarınca KPR sırasında meydana gelen iyatrojenik torokoabdominal yaralanmalar, torasik çaplardan göğüs ÖAÇ ve CCÖAÇ ve TÇ değerleri ile ilişkili değildir.

Özet (Çeviri)

Aim In this study, we aimed to investigate the relationship between thoracic diameters and chest compressions-related thoracoabdominal injury during cardiopulmonary resuscitation (CPR) in patients who suffered non traumatic out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) and had return of spontaneous circulation (ROSC) after CPR under the recommendations of the current AHA and ERC guidelines updated for CPR. Materials and Methods This prospective observational study was conducted at the ED of a Haseki Health Application and Research Center. A total of 63 consecutive adult non-traumatic OHCA patients who had ROSC after CPR were enrolled in this study. Computed tomography (CT) was performed in each patient and anterior–posterior diameter (APD), skin-to-skin anteroposterior diameter (SSAD) and transverse diameter (TD) of patients' chest were measured on an axial view. Patients were divided into 2 groups based on whether they had CPR-related thoracoabdominal injury (e.g., rib fracture, costochondral separation, pulmonary contusion, pneumomediastinum, hepatic pericapsular hematoma, pneumoperitoneum) or not. Age, sex, duration of CPR, APD, SSAD and TD of patients' chest were compared between the groups. Results Thoracoabdominal injury was detected in 46% (n=29) of the patients. The thoracoabdominal injuries associated with CPR were rib fractures in 22 (34,9%) patients, pulmonary contusion in 7 (11,1%), sternal fracture in 3 (4,8%), costochondral separation in 3 (4,8%), pneumothorax in 2 (3,2%), pneumomediastinum in 2 (3,2%), hepatic pericapsular hematoma in 2 (3,2%) and pneumoperitoneum in 1 (1,6%). The comparison of patients with and without toracoabdominal injuries revealed no significant differences in age and sex (p=0,424 ve p=0,550, respectively). Similarly, between patients who had toracoabdominal injuries related with CPR and who had not toracoabdominal injuries related with CPR, no significant differences were observed in duration of CPR (median value, 15 [range 10-30] vs. 15 [(range 8,75-20], p=0,539). Patients who had toracoabdominal injuries related CPR measured thoracic APD, SSAD and TD median values 127 (range 118-137), 238 (range 213,50-247) and 252 (range 233,50-264,50) mm, respectively. Patients who had not toracoabdominal injuries related CPR measured thoracic APD, SSAD and TD median values 126 (range 111,50-143,75), 235 (range 212-258,50) and 247 (range 224,75-255,50) mm, respectively. However, we did not observe any significant difference in the patient groups with and without toracoabdominal injury (p=0,978 p=0,730 and p=0,146, respectively). Patients were divided into 2 groups based on whether they survived up to 28 days after CPR or survived longer than 28 days. We did not observe any significant difference in the patient groups in frequency of CPR-related thoracoabdominal injury (45,8% vs. 46,7%, p=0,955; Table 4). However, the median duration of CPR was shorter in patients who lived longer than 28 days compared with those who survived up to 28 days after achieving ROSC (10 [range 5-15] vs. 20 [range 10-30], p=0,006 respectively). In addition, there was no statistically significant difference between the groups of patients who survived up to 28 days and those who lived longer than 28 days in terms of median thorocic APD, SSAD and TD values (p=0.488 p=0.878 and p=0.853). respectively). Conclusion The most detected CPR related thoracoabdominal injuries are chest wall injuries and pulmonary contusions. 5-6 cm depth of cardiac compressions are recommended by the current CPR guidelines and the iatrogenic thoracoabdominal injuries caused by CPR administered according to the CPR guidelines were independent of thoracic APD, SSAD, and TD values. Keywords Cardiopulmonary resuscitation, out-of-hospital cardiac arrest, thoracic diameters, thoracoabdominal injuries.

Benzer Tezler

  1. Prematüre bebeklerde intraventriküler ve germinal matriks kanaması risk faktörleri, komplikasyonları ve kısa dönem sonuçları

    Risk factors, complications and short-term outcomes of intraventricular and germinal matrix hemorrhage in prematerm infants

    NAZLI JALALZADA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMarmara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EREN ÖZEK

  2. Aşı olgularında demografik veriler ve yoğun bakım bulgularının incelenmesi

    Demographic data and ICU findings analysis of hanging patients

    MEHMET BEŞİR YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Anestezi ve ReanimasyonDicle Üniversitesi

    Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü

    YRD. DOÇ. DR. FEYZİ ÇELİK

  3. Model manken simülatörü ile kardiyopulmoner resüsitasyon esnasında gelişen kurtarıcı yorgunluğunda kan laktat, thiobarbütirik asit-reaktif alt grubu (TBARS) ve IL-6 düzeylerinin incelenmesi

    Blood lactate,thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and IL-6 levels analyse when rescuer fatigue during cardiopulmonary resuscitation with manikin

    ALİ DOĞRU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    İlk ve Acil YardımSelçuk Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEGÜL BAYIR

  4. Acil serviste mekanik göğüs kompresyon cihazı eşliğinde kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan hastalarda pasif bacak elevasyonu manevrasının prognoza etkisi

    The effect of passive leg elevation maneuver on prognosis in patients undergoing cardiopulmonary resuscitation with a mechanical chest compression device in the emergency department

    MAHMUT AKGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Acil TıpBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TAMER ÇOLAK

  5. Hastane dışı kardiyak arrest olan olgular ile hastane içi acil serviste kardiyak arrest olup kardiyopulmoner resüsitasyon uygulanan nontravmatik hastalarda klinik ve laboratuvar verilerinin mortalite ve sağ kalımın öngörülebilirliğinde kullanımı

    Use of clinical and laboratory data in prediction of mortality and survival in cases with out-of-hospital cardiac arrest and non-traumatic patients with cardiac arrest and undergoing cardiopulmonary resuscitation in the in-hospital emergency service

    EMİNE GÖKÇEN ÖZKAYNAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Acil TıpSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SEFA YURTBAY