Geri Dön

Karpal tünel sendromunda yüksek yoğunluklu lazer tedavisi ve düşük yoğunluklu lazer tedavisinin etkinliğinin karşılaştırılması

Comparison of the efficacy of high intensity laser therapy and low intensity laser therapy in carpal tunnel syndrome

  1. Tez No: 682821
  2. Yazar: SİDAR BURCU ATEŞ
  3. Danışmanlar: UZMAN ZUHAL ÖZİŞLER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Düşük yoğunluklu lazer tedavisi, Karpal tünel sendromu, Yüksek yoğunluklu lazer tedavisi, Carpal tunnel syndrome, high intensity laser treatment, low level laser treatment
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 75

Özet

Karpal Tünel Sendromunda Yüksek Yoğunluklu Lazer Tedavisi ve Düşük Yoğunluklu Lazer Tedavisinin Etkinliğinin Karşılaştırılması Amaç: Karpal tünel sendromu en sık görülen tuzak nöropati olup klinik pratikte yaygın olarak karşımıza çıkmaktadır. Tipik bulguları; ağrı, uyuşma ve median sinir trasesinde karıncalanmadır. Bu şikayetlerin özellikle geceleri şiddetlenmesi karakteristiktir. Tedavisinde standart bir protokol bulunmamakla birlikte öncelikle konservatif tedavi yöntemleri tercih edilmektedir. Literatürde konservatif tedavi metodlarından olan düşük ve yüksek yoğunluklu lazer tedavisinin karpal tünel sendromu üzerinde etkinliğini değerlendiren kısıtlı sayıda çalışma mevcuttur. Çalışmamızda karpal tünel sendromlu hastalarda yüksek ve düşük yoğunluklu lazer tedavisinin etkinliğini klinik olarak karşılaştırmayı amaçladık. Beraberinde elektromiyografi ve ultrasonografi gibi objektif yöntemler ile değerlendirerek literatüre katkı sağlamayı hedefledik. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız Ankara Şehir Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniği'nde yürütüldü. Çalışma protokolü prospektif, randomize, kontrollü, tek merkezli olarak tasarlandı. Kliniğimize karpal tünel sendromu kliniği ile başvuran, 18-65 yaş arası, elektrofizyolojik olarak hafif ve orta derece karpal tünel sendromu tanısı alan, 63 hasta ve 114 el çalışmaya dahil edildi. Hastalar bağımsız bir araştırmacı tarafından tabakalı randomizasyon ve minimizasyon metodu ile 3 gruba ayrıldı. Her üç gruba da uygun ölçüde, nötral el bilek splinti kullanması önerildi. Birinci grupa sadece el - el bilek splinti tedavisi verilen hastalar dahil edildi. İkinci gruba el el bilek splinti yanında, düşük yoğunluklu lazer tedavisi (DYLT) uygulanan hastalar; üçüncü gruba ise el el bilek splinti yanında yüksek yoğunluklu lazer tedavisi (YYLT) uygulanan hastalar dahil edildi. Lazer tedavileri gün aşırı toplam 10 seans uygulandı. Tüm gruplar, tedavi başlangıcında, tedavi sonrası 1. ay ve 3. ayda klinik, elektrofizyolojik ve ultrasonografik olarak değerlendirildi. Klinik değerlendirmede dinamometre ile el kavrama kuvveti, pinçmetre ile parmak kavrama kuvveti, Boston karpal tünel sendromu değerlendirme skalası ile semptom ve fonksiyonel durum değerlendirildi. Elektrofizyolojik değerlendirmede median ve ulnar sinir duyusal ve motor sinir iletim çalışmaları yapıldı. Ultrasonografik değerlendirmede ise proksimal karpal tünel düzeyinden median sinir kesit alanı ve yassılaşma oranı ölçüldü. Bulgular: Çalışmamızda üç grubun yaş ortalamaları, kadın erkek dağılımı, öğrenim durumu, dominant el, semptom tarafı, beden kitle indeksi ortalamaları ve semptom süresi yönünden istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (p>0,05). Tedavi öncesinde; gruplar arasında, klinik bulgular, elektrofizyolojik ve ultrasonografik ölçümler arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Hem lazer gruplarında hem de kontrol grubunda elektrofizyolojik, sonografik ve klinik istatistiksel anlamlı iyileşme izlenmiş olup; tedavi etkinlikleri kıyaslandığında lazer grupları kontrol grubuna göre karpal tünel sendromu tedavisinde daha etkin bulunmuştur (p>0,001). DYLT ve YYLT arasında ise istatistiksel anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Ayrıca değerlendirilen parametrelerden; Boston semptom şiddet skalası, parmak kavrama kuvvetleri (üçlü ve lateral kavrama), median sinir duyu iletim hızı ve median sinir kesit alanında sadece splint tedavisi verilen kontrol grubunda tedavi sonrası 1. ayda istatistiksel anlamlı değişim izlenmezken; DYLT ve YYLT gruplarında erken dönemde de istatistiksel anlamlı fark izlenmiştir. Sonuç: Çalışmamızdan elde edilen bulgulara göre splint tedavisinin karpal tünel sendromunda tek başına tedavi edici olabildiği ancak konservatif tedavi metodlarından olan lazer tedavisinin tedaviye eklenmesinin etkinliği belirgin bir şekilde artırdığı görülmüştür. Düşük yoğunluklu lazer tedavisi ile yüksek yoğunluklu lazer tedavisi arasında ise tedavi etkinliği açısından belirgin fark görülmemiştir. Sonuç olarak; hafif ve orta düzey karpal tünel sendromlu hastalarda el - el bilek splintinin yanında, DYLT ve YYLT'nin tedavide kullanımının faydalı olduğunu, iki lazer modalitesi arasında ise hasta bazlı değerlendirerek karar verilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

Comparison of the Efficacy of High Intensity Laser Therapy and Low Intensity Laser Therapy in Carpal Tunnel Syndrome Aim: Carpal tunnel syndrome is the most common entrapment neuropathy and is commonly encountered in clinical practice. Typical findings; pain, numbness and tingling in the median nerve tract. It is characteristic that these complaints are especially worse at night. Although there is no standard protocol for its treatment, primarily conservative treatment methods are preferred. In the literature, there are limited studies evaluating the effectiveness of low and high intensity laser therapy, which is one of the conservative treatment methods, on carpal tunnel syndrome. In our study, we aimed to clinically compare the effectiveness of high and low intensity laser therapy in patients with carpal tunnel syndrome. We aimed to contribute to the literature by evaluating the effectiveness with objective methods such as electromyography and ultrasonography. Materials and Methods: Our study was carried out in Ankara City Hospital Physical Medicine and Rehabilitation Clinic. The study protocol was designed as a prospective, randomized, controlled, single center. 63 patients and 114 hands, aged 18-65 years, diagnosed with mild and moderate carpal tunnel syndrome electrophysiologically, admitted to our clinic with carpal tunnel syndrome were included in the study. Patients were divided into 3 groups by stratified randomization and minimization method by an independent researcher. It was recommended to use neutral wrist splints at the appropriate size for all three groups. In the first group, only the patients who were treated with wrist splint were included. In the second group, patients who underwent DYLT in addition to hand wrist splint; In the third group, patients who underwent YYLT were included. Laser treatments were applied every other day for a total of 10 sessions. All groups were evaluated clinically, electrophysiologically and ultrasonographically at the beginning of the treatment, 1 month and 3 months after the treatment. In clinical evaluation, hand grip strength with dynamometer, finger grip strength with pinchmeter, symptoms and functional status were evaluated with Boston carpal tunnel syndrome assessment scale. In electrophysiological evaluation, median and ulnar nerve sensory and motor nerve conduction studies were performed. In the ultrasonographic evaluation, the median nerve cross-sectional area and flattening ratio were measured at the level of the proximal carpal tunnel. Results: In our study, there was no statistically significant difference between the three groups in terms of mean age, female-male distribution, educational status, dominant hand, symptom side, body mass index averages, and symptom duration (p>0.05). There was no significant difference between the groups in clinical findings, electrophysiological and ultrasonographic measurements before treatment (p>0.05). Electrophysiological, sonographic and clinical statistically significant improvement was observed in both the laser groups and the control group; When the treatment efficiencies were compared, the laser groups were found to be more effective in the treatment of CTS than the control group. There was no statistically significant difference between DYLT and YYLT (p>0.05). In addition, among the evaluated parameters; While no statistically significant change was observed in the 1st month after the treatment in the Boston symptom severity scale, finger grip strengths, median nerve sensory conduction velocity and median nerve cross-sectional area in the control group, which was given only splint treatment,; A statistically significant difference was also observed in the early period in the DYLT and YYLT groups. Conclusion: According to the findings of our study, it was observed that splint therapy can be curative alone in carpal tunnel syndrome, but the addition of laser therapy, which is one of the conservative treatment methods, significantly increases the effectiveness. There was no significant difference between low-intensity laser treatment and high-intensity laser treatment in terms of treatment effectiveness. In conclusion, we recommend the use of DYLT and YYLT in addition to the splint in patients with mild and moderate carpal tunnel syndrome. We think that a decision should be made between the two laser modalities on a patient basis.

Benzer Tezler

  1. Karpal tünel sendromunda Nervus Medianus'un ENMG ile değerlendirilmesi

    Median nerve evaluation with ENMG in Carpal Tunnel syndrome

    BERNA YILMAZ ŞİRİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    AnatomiSelçuk Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NADİRE ÜNVER DOĞAN

  2. Karpal tünel sendromunda parafin-su içi ultrason-egzersiz tedavi yaklaşımı ile fluidoterapi- su içi ultrason-egzersiz tedavi yaklaşımının karşılaştırılması

    Comparison between parafin-ultrasound in water-exercise cure and fluidotherapy-ultrasound in water-exercise cure in carpal tunnel syndrome

    ESRA OĞUZTEKİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonErciyes Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET KIRNAP

  3. Karpal tünel sendromunda kinesiotaping uygulamalarının etkinliğinin araştırılması

    Effectiveness of kinesiotaping applications on the carpal tunnel syndrome

    NADİDE BİLGİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonMarmara Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAKAN GÜNDÜZ

  4. Karpal tünel sendromunda sinir kaydırma egzersizlerinin etkinliği

    The Efficacy of nerve gliding exercise in carpal tunnel syndrome

    AYSEL ENHOŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. LAMİA PINAR

  5. Karpal tünel sendromunda farklı tedavi yaklaşımlarının etkinliğinin karşılaştırılması: Randomize kontrollü çift kör çalışma

    Comparison of the efficiency of different treatment approaches in carpal tunnel syndrome: A randomized controlled double-blind study

    SEFA DONGAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KILIÇHAN BAYAR