Çörek otu (Nigella sativa L.) bitkisinde anter kültür tekniğinin geliştirilmesi
Development of anther culture technique in black cumin (Nigella sativa L.) plant
- Tez No: 685095
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ HÜSEYİN UYSAL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Anter kültür, Çörek otu, Haploid, Kallus, Nigella sativa, Anther culture, Black cumin, Callus, Haploid, Nigella sativa
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 63
Özet
Amaç: Bu araştırmanın amacı; çörek otu bitkisinde anter kültür tekniği kullanılarak haploid bitki üretim potansiyeli araştırmaktır. Ayrıca gelecekte yapılacak bitki ıslah çalışmalarında çörek otu bitkisinin anter kültür çalışmalarında kullanılacak besi ortamları protokolllerinin geliştirilmesine ve %100 homozigot bitkilerin elde edilmesine katkı sağlanması amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Bu tez çalışmasında bitki materyali olarak ülkemizin tek tescilli çeşidi olan Çameli çörek otu çeşidi ile Denizli, Isparta, Samsun ve Ankara illerindeki üreticilerden temin edilen 4 farklı çörek otu popülasyonu kullanılmıştır. Bitki çiçeklenme döneminde tek çekirdekli mikrosporları içeren tomurcuklar toplanmış ve MS besi ortamı ve bu ortama BAP ve/veya IAA ilave edilmiş toplam 10 farklı besi ortamı (kontrol, 0,5, 1,0 ve 2,0 mg.l-1 BAP, 0,5, 1,0 ve 2,0 mg.l-1 IAA, 1,0/1,0, 0,1/2,0 ve 2,0/0,5 mg.l-1 BAP/IAA) kullanılmıştır. Araştırma kapsamında her bir popülasyon ve besi ortamı için 5 petri üzerinden ve her petride 20 anter olacak şekilde anter kültür çalışması yapılmıştır. Toplam her bir besi ortamında 500 adet anter kültüre alınmıştır. Her bir popülasyon için ise toplam 1.000 adet anter üzerinden kültür çalışması yürütülmüştür. Bulgular: Genel kallus başarı oranının; 0,5 mg.l-1 IAA içeren besi ortamında %1,6, 1,0 mg.l-1 BAP + 1,0 mg.l-1 IAA içeren besi ortamında %0,6 ve 0,5 mg.l-1 BAP içeren besi ortamında %0,4 olduğu belirlenmiştir. Popülasyonlar düzeyinde en yüksek başarı oranı %1,0 ile Ankara popülasyonundan elde edilmiş olup, bunu %0,2 ile Denizli popülasyonu ve %0,1 ile Isparta popülasyonu takip etmiştir. Araştırmaya konu popülasyonların ve besi ortamlarının genel başarı oranının ise %0,26 olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Elde edilen veriler ışığında genel bir değerlendirme yapıldığında; bitki rejenerasyonu sağlanamamış olmasına karşın, düşük oranlarda da olsa kallus oluşumu başarılmıştır.
Özet (Çeviri)
Objective: The purpose of this research; The aim of this study is to investigate the haploid plant production potential in black cumin using anther culture technique. In addition, it is aimed to contribute to the development of nutrient media protocols to be used in anther culture studies of black cumin and to obtain 100% homozygous plants in future plant breeding studies. Material and Methods: In this thesis study, Çameli black seed variety, which is the only registered variety of our country, and 4 different black seed populations obtained from producers in Denizli, Isparta, Samsun and Ankara provinces were used as plant material. During the plant flowering period, buds containing late unicellular microspores were collected and MS nutrient medium and a total of 10 different nutrient mediums (control, 0.5, 1.0 and 2.0 mg.l-1 BAP, 0 0.5, 1.0 and 2.0 mg.l-1 IAA, 1.0/1.0, 0.1/2.0 and 2.0/0.5 mg.l-1 BAP/IAA) were used . Within the scope of the research, anther culture studies were carried out on 5 petri dishes and 20 anthers in each petri dish for each population and medium. A total of 500 anthers were cultured in each medium. For each population, a total of 1000 anther culture studies were carried out. Results: The overall callus success rate; 1.6% in the medium containing 0.5 mg.l-1 IAA, 0.6% and 0.5 mg.l in the medium containing 1.0 mg.l-1 BAP + 1.0 mg.l-1 IAA It was determined that it was 0.4% in the nutrient medium containing -1 BAP. At the population level, the highest success rate was obtained from the Ankara population with 1.0%, followed by the Denizli population with 0.2% and the Isparta population with 0.1%. It has been determined that the overall success rate of the populations and mediums that are the subject of the research is 0.26%. Conclusion: When a general evaluation is made in the light of the data obtained; Although plant regeneration could not be achieved, callus formation was achieved, albeit at low rates.
Benzer Tezler
- Çörek otu (Nigella sativa L.) bitkisinde embriyo kültürü aracılığıyla ıslah hatlarının geliştirilmesi
Improvement of breeding lines in black cumin (Nigella sativa L.) plant by embryo culture
MERVE AYDIN MORTAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
ZiraatAydın Adnan Menderes ÜniversitesiTarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜSEYİN UYSAL
- Hatay ekolojik koşullarında çörek otu (Nigella sativa L.) bitkisinin farklı ekim zamanlarında verim ve verim unsurlarının belirlenmesi
Determination of yield and yield components of the crop honey (Nigella sativa L.) plant in different culture times in hatay ecological conditions
YILMAZ EREN
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
ZiraatHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DURMUŞ ALPASLAN KAYA
- Timokinon'un OVCAR-3 insan ovarian adenokarsinom hücrelerinde EGFR/FOXP3 sinyal yolağına etkisinin araştırılması
Investigation of the effect of thymoquinone on EGFR/FOXP3 signaling pathway in OVCAR3 human ovarian adenocarcinoma cells
İLHAN ÖZDEMİR
Doktora
Türkçe
2024
Histoloji ve EmbriyolojiDicle ÜniversitesiHistoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYFER AKTAŞ
- Sıçanlarda kronik timokinon uygulanmasının penisilinle ile oluşturulmuş epileptiform aktivite üzerine etkileri
Effects of chronic administrati̇on of thymoquinone on penicillin induced epileptiform activity in rats
DURU ASLIHAN AVCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
FizyolojiDüzce ÜniversitesiFizyoloji Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ERSİN BEYAZÇİÇEK
- Sıçanlarda timokinonun penisilin ile oluşturulmuş epileptiform aktivite üzerine etkisi
Effects of thymoquinone on penicillin-induced epileptiform activity in rats
ERSİN BEYAZÇİÇEK