Periferik T hücreli lenfomada otolog kök hücre naklinin sağkalım üzerine etkisi
Effect of autologous stem cell transplantation on survival in peri̇pheral T cell lymphoma
- Tez No: 688467
- Danışmanlar: DOÇ. DR. TAYFUR TOPTAŞ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, Hematology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 74
Özet
Amaç: Periferik T Hücreli lenfoma (PTCL), Hodgkin dışı lenfomaların %15'inden azını oluşturan, agresif seyirli, düşük sağkalım oranlarına sahip bir lenfoma alt tipidir. Yüksek doz kombinasyon rejimlerini içeren indüksiyon tedavilerine rağmen sonuçların yüz güldürücü olmaması, otolog kök hücre naklinin (OKİT) pekiştirme tedavisi olarak kullanılmasını gündeme getirmiştir. Literatürde PTCL vakalarında OKİT uygulamasının faydalı olduğunu gösteren çalışmalar olduğu gibi, fark yaratmadığını belirten çalışmalar da mevcuttur. Daha önce ülkemizde bu konuda yapılmış bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada birincil sonlanım noktası, PTCL'de OKİT'in progresyonsuz (PFS) ve genel sağkalım (OS) üzerine etkisinin araştırılmasıdır. İkincil sonlanım noktaları, nakil zamanlaması ve birinci basamak indüksiyon tedavisinin hastalık sonlanımları üzerine etkisinin incelenmesidir. Yöntem: Çalışmamız retrospektif olarak tasarlanmıştır. On sekiz yaşından büyük, 81 PTCL tanılı hasta dahil edilmiştir. Hastaların yirmi sekizi OKİT yapılmış, elli üçü nakil yapılmamış olan hastalardan oluşmaktadır. Bulgular: Çalışmamızda ortanca yaş 55 (aralık 19-81) olup, kadın:erkek oranı 2:5'tir. En sık görülen alt tip %54.3'lük pay ile PTCL-NOS olmuştur. Tanı anında hastaların %81.5'i ileri evre hastalığa sahiptir. Nakil yapılan hastaların %21.4'ü yüksek riskli grupta iken nakil yapılmayan hastaların %50.9'u yüksek riskli gruptadır (p=0.02). Nakilli hastalara bakıldığında, %60.7'si CHOP-21 tedavisi almış, %39.3'ü ise CHOEP-14 tedavisi almıştır. Birinci basamak tedavi sonunda hastaların %44.4'ü tam remisyon, %19.7'si primer dirençli olarak kabul edilmiştir. Tüm kohortun ortanca takip süresi 15 (%95 güven aralığı (GA): 20.3-32.9) aydır. Hastaların 9 aylık PFS oranı nakil olan hastalarda %88.7 (%95 GA: 68.9-96.2) ve nakil yapılmayan hastalarda %50.8 (%95 GA: 35.8-64.0) olarak görülmüştür (p=0.0001). Dokuz aylık OS sırasıyla %92.6 (%95 GA: 73.4-98.1) ve %61.0 (%95 GA: 45.7-73.3) olarak hesaplanmıştır (p= 0.0004). PFS üzerine etkili faktörleri değerlendirmeye yönelik yapılan çok değişkenli analizde yalnızca kurtarma kemoterapisini takiben pekiştirme amaçlı OKİT'in etkili olduğu görülmüştür (HR: 0.17, %95 GA: 0.06-0.48, p=0.001). Bunun yanı sıra her bir yaş artışının ve primer dirençli hastalığın PFS üzerine olumsuz etkisi olduğu saptanmıştır. OS üzerine etkili faktörleri değerlendirmeye yönelik yapılan çok değişkenli analizde yalnızca kurtarma kemoterapisini takiben pekiştirme amaçlı OKİT'in etkili olduğu görülmüştür (HR: 0.20, %95 GA: 0.06-0.62, p=0.005). Ek olarak, her bir yaş artışının, primer dirençli hastalığın, LDH yüksekliğinin ve ECOG-PS skorunun ≥2 üzerinde olmasının OS üzerine olumsuz etkisi olduğu saptanmıştır. OKİT ile pekiştirme yapılan hastalarda birinci sıra tedavide CHOP-21 veya CHOEP-14 indüksiyon tedavileri arasında PFS ve OS açısından istatistiksel anlamlılığa ulaşan fark saptanmamıştır. Sonuçlar: PTCL'de birinci basamak tedaviden bağımsız olarak, özellikle de kurtarma tedavisi sonrasında OKİT ile pekiştirme tedavisi sağkalım açısından olumlu etki yaratır.
Özet (Çeviri)
Aim: Peripheral T-cell lymphoma (PTCL) is a lymphoma subtype with an aggressive course and low survival rates, accounting for less than 15% of Non-Hodgkin lymphomas. Despite high dose induction treatments, the results are not satisfactory. It leaded autologous stem cell transplantation (ASCT) to be used as a consolidation therapy. In literature, there are studies showing that ASCT application is beneficial in PTCL cases, as well as studies stating that it does not make a difference. There is not any previous study on this topic in our country. The primary endpoint of this study was to investigate the effect of ASCT on progression-free (PFS) and overall survival (OS) in PTCL. The secondary endpoints were the timing of transplantation and the examination of the effect of first-line induction therapy on disease outcome. Method: Our study has a retrospective design. Eighty-one PTCL patients older than 18 years of age were included. Twenty-eight of the patients had ASCT, and fifty-three were not transplanted. Results: In our study, the median age was 55 (range 19-81) years of age, and the female to male ratio was 2:5. The most common subtype was PTCL-NOS with a frequency of 54.3%. At the time of diagnosis, 81.5% of the patients had advanced disease. While 21.4% of the transplanted patients were in the high-risk group, 50.9% of patients who did not receive transplantation took place in the high-risk group (p=0.02). Among transplanted patients, 60.7% received CHOP-21 and 39.3% received CHOEP-14 treatment. At the end of the first-line treatment, 44.4% of the patients had a complete remission and 19.7% had primary refractory disease. The median follow-up of the entire cohort was 15 (95% confidence interval (CI): 20.3-32.9) months. The 9-month PFS was 88.7% (95% CI: 68.9-96.2) in transplanted patients and 50.8% (95% CI: 35.8-64.0) in non-transplanted patients (p=0.0001). The nine-month OS was 92.6% (95% CI: 73.4-98.1) and 61.0% (95% CI: 45.7-73.3), respectively (p= 0.0004). In the multivariate analysis to evaluate the factors affecting PFS, only consolidation with ASCT was found to be effective following salvage chemotherapy (HR: 0.17, 95% CI: 0.06-0.48, p=0.001). In addition, it was determined that each year increment in age and having a primary resistant disease had a negative effect on PFS. In the multivariate analysis to evaluate the factors affecting OS, only consolidation with ASCT following salvage chemotherapy was found to be effective (HR: 0.20, 95% CI: 0.06-0.62, p=0.005). In addition, it was determined that each year increment in age, primary resistant disease, high LDH and ECOG-PS score ≥2 had a negative impact on OS. There was no statistically significant difference in PFS and OS between CHOP-21 or CHOEP-14 induction treatments in first-line treatment in patients who underwent ASCT. Conclusion: In PTCL, consolidation therapy with ASCT (especially after salvage therapy) has a positive effect on survival, independent of first-line therapy.
Benzer Tezler
- Monosit alt tipleri (CD14 ve CD16) allojenik ve otolog kök hücre naklinde erken engrafman habercilerinden midir?
Are monocyte subtypes (CD14 and CD16) precursors of early engraftment in allogeneic and autologous stem cell transplantation?
DELAL MELİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
İç HastalıklarıMersin Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. PELİN AYTAN
- Otolog periferik kök hücre transplantında nakil günü çalışılan ürün kan kültürlerinin retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of product blood cultures that tested on transplantation day in autologous peripheral stem cell transplantation
BEYZA ATAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
HematolojiBursa Uludağ Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FAHİR ÖZKALEMKAŞ
- Otolog periferik kan kök hücre transplantasyonu sonrası hematopoetik engraftman gelişme süresini etkileyen faktörler
Factors affecting hematopoietic engraftmen after periferal blood stem cell transplantation (PBSCT)
ŞEREF KÖMÜRCÜ
- Klas II insan lökosit antijenleri ve verrukalar arasındaki ilişkisi
Başlık çevirisi yok
MEHMET ALİ BOZOK
- Anaplastik büyük hücreli lenfomada CD99 immünekspresyonunun klinikopatolojik parametreler ile ilişkisi
Relation between cd99 immunexpression and clinicopathologic parameters in anaplastic large cell lympoma.
NAİLE AŞIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
PatolojiUludağ ÜniversitesiPatoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HÜLYA ÖZTÜRK NAZLIOĞLU