Geri Dön

Zihinsel engelli bireylerin anneleriyle normal gelişim gösteren bireylerin annelerinin yaşam doyumları ve umutsuzluk durumlarının karşılaştırılması

The comparison of life satisfaction and hopelessness between the mothers with normally developed individuals and the mothers with mentaly disabled individuals

  1. Tez No: 698943
  2. Yazar: ŞEVİN MENGÜNOĞUL
  3. Danışmanlar: DR. ÖZLEM ŞENER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 95

Özet

Bu çalışmada, zihinsel engelli birey annelerinin ve normal gelişim gösteren birey annelerinin yaşam doyumları ile umutsuzluk düzeyleri arasındaki bağlantı ele alınıp incelenmiştir. Araştırmanın evreni ve örneklemi, İstanbul ilindeki eğitim kurumlarında yer alan öğrencilerin annelerinden oluşmuştur. Araştırmada, zihinsel engelli çocuğu olan 205 anne, normal gelişim gösteren çocuğa sahip 244 anne olmak üzere toplam 449 kişiden veri alınmıştır. Araştırmada ölçek uygulanan annelerin yaş grubu, eğitim durumu, medeni durum ve ekonomik durum açısından birbirine yakın olmasına özen gösterilmiştir. Çalışmada demografik bilgi formu, Yaşam Doyum Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği kullanılmıştır. Verileri normal dağılıma uymayan ikili gruplar Mann Whitney U Testi ve Spearmen Korelasyon Analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırmada, veriler normal dağılım göstermediği için parametrik olmayan testler kullanılmıştır. Araştırmada her iki gruptaki annelerin yaşları, medeni durumları, eğitim durumları, çocuklarının yaşları, ailelerinden destek alma durumları ve gelir durumları değişken olarak alınmıştır. Bu değişkenlerin annelerin yaşam doyumu ve umutsuzluk durumunu hangi yönde etkilediğine bakılmıştır. Annelerin yaş grupları ile yaşam doyumları ve umutsuzluk durumları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Annelerin eğitim düzeyleri arttıkça yaşam doyumlarının arttığı, umutsuzluk durumlarının azaldığı görülmüştür. Annelerin medeni durumlarının yaşam doyumları ve umutsuzluk durumlarını etkilediği, evli annelerin yaşam doyumlarının daha yüksek, umutsuzluk durumlarının da daha düşük olduğu görülmüştür. Annelerin aylık gelirlerinin yaşam doyumu ve umutsuzluk durumlarını etkilediği, geliri yüksek annelerin yaşam doyumunun daha yüksek, umutsuzluk durumunun daha düşük olduğu bulunmuştur. Annelerin ailelerinden maddi, manevi destek alma durumlarının yaşam doyumları ve umutsuzluk durumlarını etkilediği, ailelerinden destek alan annelerin yaşam doyumunun yüksek, umutsuzluk durumunun düşük olduğu tespit edilmiştir. Annelerin yaşam doyumu ve umutsuzluk durumları ile çocuklarının yaşı arasında ise bir ilişki bulunamamıştır. Araştırma sonucunda, zihinsel engelli birey anneleri ve normal gelişim gösteren birey annelerinin yaşam doyumlarıyla umutsuzluk durumları arasında negatif yönlü bir ilişki tespit edilirken, zihinsel engelli birey annelerinin umutsuzluk düzeyinin normal gelişim gösteren birey annelerine göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Normal gelişim gösteren birey annelerinin yaşam doyumlarının zihinsel engelli birey annelerine göre daha yüksek olduğu saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

This study“examines the relation of life satisfaction and despair levels between the mothers with mentally disabled individuals and the mothers with normally developed individuals. The population and sample of the study comprise the mothers of the students in educational institutions in Istanbul. In the study, datas were collected through 449 individuals, including 205 mothers with mentally disabled individuals and 244 mothers with normally developed individuals. The equivalence of the educational and economical levels with the same marital status and the same age intervals among the mothers who applied the scale in the study were especially taken into consideration to ensure the accurate results. Demographic information form, Life Satisfaction Scale and Beck Hopelessness Scale were used at this study. Binary groups whose data did not match the normal distribution were evaluated by Mann Whitney U test and Spearmen Correlation Analysis. Since the data doesn't match the normal distribution, nonparametric tests were used in the analyses. In the study, the ages of mothers, marital status, educational and income status, age of their children, financial support received from their families were taken as variables. The effect of these variables on life satisfaction and hopelessness of mothers was examined. It was found out there were no significant differences among the age groups of mothers about their life satisfaction and hopelessness. It was observed that as the education levels of the mothers increased, their life satisfaction increased too and their level of hopelessness decreased. Marital status of mothers affected their life satisfaction and hopelessness, it was found that married mothers had higher life satisfaction and lower hopelessness. It was observed that monthly income of the mothers affected their life satisfaction and hopelessness levels, mothers with high incomes had higher life satisfaction and lower hopelessness. It was found that mothers receiving financial and personal support from their families affects their life satisfaction and hopelessness, mothers receiving support from their families have high life satisfaction and low hopelessness. There was no relation found on the mothers ' life satisfaction and despair regarding the age of their children. As a result of the study, an inverse ratio was found out between the mothers with mentally disabled individuals and the mothers with normally developed individuals related to life satisfaction and hopelessness levels. The mothers of mentally disabled individuals have more unhopeful life satisfaction than the mothers of normally developed individuals. It was clearly found that the level of life satisfaction of mothers with normally developed individuals was higher than those of mothers with mentally disabled individuals.”

Benzer Tezler

  1. Zihinsel engellilerde sporun öfke üzerine etkisi

    The effect of sport on mentally disabled people?s anger

    AYSEN SONUÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    SporKaramanoğlu Mehmetbey Üniversitesi

    Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA YILDIZ

  2. Zihinsel engelli çocuğu olan annelerin karşılaşabilecekleri güçlüklerle baş etme durumlarının incelenmesi: Bir aile destek eğitim programının uygulanması

    Examination of the difficulties faced by mothers with mentally disabled children: Implementation of a family support training program

    MELEK AKSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Psikolojiİstanbul Ticaret Üniversitesi

    Aile Danışmanlığı ve Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CİHAD DEMİRLİ

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ITIR KAŞIKÇI

  3. Zihinsel engellilerde dini tutum motifleri-Bursa örneği

    Religious attitudes of mentally disabled individuals motifs (Bursa sample)

    MUHAMMED TİMUR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    DinSakarya Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ABDULVAHİT İMAMOĞLU

  4. Zihinsel ve bedensel engelli çocukların annelerinin anksiyete, depresyon düzeylerinin belirlenmesi ve aile işlevlerinin incelenmesi

    Mothers of mentally and physically handicapped children anxiety and depression leves of investigation investigation of family functioning

    KEREM KAYMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    PsikolojiBeykent Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HÜSEYİN EBADİ

  5. Zihinsel engelli bireylerin eğitiminde hareket tabanlı teknolojilerin etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effects of gesture-based technologies on education of individuals with intellectual disabilities

    MEHMET ÖZKAYA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAMİ ŞAHİN