Geri Dön

Qatar: An emerging player in the regional order of the Middle East since 2010

Arap Baharı sonrası Ortadoğu'nun bölgesel düzeninde yükselen bir oyuncu: Katar

  1. Tez No: 705835
  2. Yazar: SAMET YÜCE
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. PHILIPP O. AMOUR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sakarya Üniversitesi
  10. Enstitü: Ortadoğu Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Ortadoğu Çalışmaları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 402

Özet

Bu araştırma temel olarak Katar'ın Arap Baharı sonrası Ortadoğu'nun bölgesel düzeninde yükselişini neoklasik realist teori ve ittifak teorileri çerçevesinde incelemektedir. Arap Baharı bölgedeki uzun süreli rejimleri sarsarken bölge ülkeleri için de tehdit ve fırsatlar ortaya çıkarmıştır. Bu açıdan düşünüldüğünde Katar bölgesel değişimi bir fırsat olarak değerlendirmiş ve bu sistemik uyarıya cevap verebilmek için hem kendi imkanlarını hem de ittifak ilişkilerini kullanmıştır. Özellikle bölgede Müslüman Kardeşlerin politik olarak yükselişlerini de değerlendirerek, geçiş ülkelerinde nüfusunu kuvvetlendirmiştir. Bu noktada neoklasik realist teori Katar'ın dış politika davranışlarını incelememizde bize farklı bir perspektif sunmaktadır. Bu teorik bakış açısından hareketle hem sistemik (independent variable) hem de domestik faktörler (intervening domestic variables) analize dahil edilmiş ve ülkenin dış politika çıktılarını/dış politika davranışlarını (dependent variable) daha iyi anlamamıza yardımcı olmuştur. Katar'ın özellikle otonom (bağımsız) bir dış politika tercihi ile bölgede etkinliğini arttırması ve Müslüman Kardeşlerin yönetimlerini desteklemesi, bölgesel rakiplerini endişelendirmiştir. Suudi liderliğindeki ittifak, Katar'ın yükselişini durdurmak ve politik tercihlerini yeniden dizayn etmeye yönelik hamleler yapmıştır. Bu bağlamda öncelikle bölgede Müslüman Kardeşleri sınırlayacak müdahaleleri/karşı devrimleri desteklemiştir. Bu şartlar altında Katar'da 2013'de istisnai iktidar değişimi yaşanmış ve Müslüman Kardeşlerle derin ve tarihi bağları olan Emir Hamad iktidarını oğlu Emir Tamim'e devretmiştir. Ayrıca Suudi liderliğindeki ittifak politik davranışlarıyla geçiş ülkelerinde Türkiye ve Katar ittifakını göreceli olarak zayıflatmaya çalışmıştır. Daha sonra Suudi liderliğindeki ittifak Katar'a iki önemli diplomatik hamle (2014 ve 2017 Katar krizleri) yapmış ve Katar'ı sınırlamaya ve politika değişimine zorlamıştır. Ancak Katar yeni liderinin de etkisiyle kendisine yönelik bu hamleleri stratejik ittifaklarını ve domestik unsurları yardımıyla engellemeye çalışmıştır. Bir başka ifadeyle, Katar liderliği ülkenin gücünü mobilize ederek rejim güvenliğini ve ülke içi istikrarı sağlamış ve krizleri sonlandırmayı başarmıştır. Sonuç olarak Katar Arap Baharından sonra bölgede önemli bir aktör olarak ortaya çıkmış ve birçok zorlayıcı etmene karşın bölgede ve uluslararası alanda konumunu koruyabilmiştir.

Özet (Çeviri)

This research mainly examines the rise of Qatar in the regional order in the Middle East after the Arab Spring within the framework of neoclassical realist theory (NCR) and alliance theories. While the Arab Spring shattered long-standing regimes in the region, it revealed threats and opportunities for the regional countries. From this point of view, Qatar considered regional change as an opportunity and used both its own resources and alliance relations to respond to this systemic pressure. It strengthened its influence in transition countries, especially by benefiting from the political rise of the Muslim Brotherhood (MB)/the Islamists in the region. At this point, NCR offers us a different perspective in examining Qatar's foreign policy behaviours. From this theoretical point of view, both systemic (independent variable) and domestic factors (intervening variables) are included in the analysis and help us to understand the foreign policy outputs / foreign policy behaviours (dependent variable) better. The fact that Qatar increased its influence in the region with autonomous (independent) foreign policy preferences and supported the MB-attached governments worried its regional rivals. The KSA-led alliance/camp made political manoeuvres to halt the rise of Qatar and redesign its political preferences. In this context, they primarily supported the interferences/counterrevolutions that could restrict the MB in the region. Under these circumstances, an exceptional shift of political power took place in Qatar in 2013 and Emir Hamad, who had deep and historical ties with the MB, handed over his ruling power to his son Emir Tamim. In addition, the political behaviours of the KSA-led camp sought to weaken the Turkey and Qatar-led alliance/camp in transition countries. Later, the KSA-led camp made two important diplomatic moves (the 2014 and 2017 Qatar crises) to put pressure on Qatar to restrict and, if possible, change its foreign policy. However, Qatar under the influence of its new leader tried to stand against these moves with the help of its strategic alliances and domestic factors. In other words, the Qatari leadership, who ensured regime security and domestic stability, mobilized the state power and succeeded in ending the crises. As a result, Qatar emerged as a significant player in the region after the Arab Spring, and despite many challenges, it successfully managed to preserve its position in the regional and international arena.

Benzer Tezler

  1. The rise of GCC and Turkey: Convergent and divergent agendas

    GCC ve Türkiye'nin yükselişi: Yakınsak ve ıraksak gündemler

    EMAD YOUSEF KADDORAH

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Uluslararası İlişkilerSakarya Üniversitesi

    Ortadoğu Çalışmaları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OTHMAN ALI

  2. Reflections of identity on architecture in the age of globalization

    Küreselleşme çağında kimliğin mimarlık üzerindeki etkileri

    DENİZ CEREN KUDUĞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. PELİN DURSUN

  3. Building sensor-based real-time predictive maintenance system by utilizing artificial intelligent techniques

    Yapay akıllı teknikleri kullanarak sensör tabanlı gerçek zaman tahminli bakım sistemi kurulması

    RAGHAD MOHAMMED KHORSHEED

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Endüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖMER FARUK BEYCA

  4. Merging of culture: An inquiry of culture sustainability through interior architecture (a case study of National Museum of Qatar)

    Başlık çevirisi yok

    TASABEEH I.A. ABUALFATEH

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    MimarlıkBaşkent Üniversitesi

    İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖZEN GÜNER AKTAŞ

  5. Varieties of capitalism in the Middle East & North Africa: A comparative perspective

    Ortadoğu ve Kuzey Afrika'da kapitalizmin çeşitleri: Karşılaştırmalı bir bakış

    SEMUHİ SİNANOĞLU

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    Siyasal BilimlerKoç Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT SOMER