Köpeklerde pyodermanın sağaltımında Trimetroprim-Sulfadoxine, Enrofloxacin ve Tylosin'in klinik etkilerinin karşılaştırılması
Comparison of clinical effects of Trimethoprim-Sulfadoxine, Enrofloxacin and Tylosin in the treatment of pyoderma in dogs
- Tez No: 70662
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HASAN BATMAZ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
- Anahtar Kelimeler: Köpek, Pyoderma, Trimethoprim+sulfadoxine, Enrofloxaein, Tylosin, Köpek, Pyoderma, Trimethoprim+sulfadoxine, Enrofloxaein, Tylosin
- Yıl: 1998
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Uludağ Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 71
Özet
ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak pyoderma oluşturulan köpeklerde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxacin ve tylosinin etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada her iki cinsiyetten yaşları 1-5 arasında olan 24'ü Alman kurt'u, 5'i kangal ve 1'i pointer ırkı olmak üzere 30 köpek kullanıldı. Klinik ve hematolojik olarak kontrol edilen bu köpeklere bel bölgesinde kılları kesilip traşları yapıldıktan sonra deri içine 6 ml. Staph, intermedius (2.7x1 09/ml) süspansiyonu verildi. Köpeklerin tümünde 2 gün sonra pyoderma oluştu. Pyodermanın derecesini belirlemek için tüm köpeklerden deri biopsisi alındı. Pyoderma oluştuktan sonra 12 saatte bir intramusküler yolla, I. gruba 30 mg/kg dozunda trimethoprim+sulfadoxine, II. gruba 3.5 mg/kg dozunda enrofloxacin ve III. gruba 10 mg/kg dozunda tylosin uygulandı. Her üç gruptaki ilaçlara klinik olarak iyileşme saptandıktan sonraki üç gün daha devam edildi. Her üç grupta köpeklerde lezyon oluşmadan önce (A grubu), pyoderma oluştuğunda (B grubu), tedavilerin 2. günü (C grubu) ve klinik olarak iyileştikleri gün (D grubu) kan alınarak total lökosit, hematokrit ve formül lökosit değerleri saptandı. Tüm köpeklerde genel durumlarında çok önemli bir değişiklik gözlenmemekle birlikte, lokal olarak sıcaklık artışı, ağrı ve hafif derecede şişkinlik gözlendi. Birinci ve II. gruplarda tam iyileşme tedavinin 5. gününde, III. grupta ise 3. günde görüldü. Üçüncü grupta tedavi sonunda nötrofil ve hematokrit oranında azalma ( P < 0.001) saptandı.Biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesi sonucu 17 köpekte derin, 13 köpekte ise yüzeysel pyoderma oluştuğu gözlendi. Sonuç olarak, Staph, intermedius tarafından oluşturulan yüzeysel ve derin pyodermaların tedavisinde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxaein ve tylosinin etkili olduğu ve tylosinin daha kısa sürede sonuç verdiği görüldü. Böylece klinik olarak şekillenen pyodermaların etyolojisinde Staph, intermedius bulunduğundan bu antibiyotiklerin klinik pyoderma tedavisinde de başarılı olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.
Özet (Çeviri)
ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak pyoderma oluşturulan köpeklerde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxacin ve tylosinin etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada her iki cinsiyetten yaşları 1-5 arasında olan 24'ü Alman kurt'u, 5'i kangal ve 1'i pointer ırkı olmak üzere 30 köpek kullanıldı. Klinik ve hematolojik olarak kontrol edilen bu köpeklere bel bölgesinde kılları kesilip traşları yapıldıktan sonra deri içine 6 ml. Staph, intermedius (2.7x1 09/ml) süspansiyonu verildi. Köpeklerin tümünde 2 gün sonra pyoderma oluştu. Pyodermanın derecesini belirlemek için tüm köpeklerden deri biopsisi alındı. Pyoderma oluştuktan sonra 12 saatte bir intramusküler yolla, I. gruba 30 mg/kg dozunda trimethoprim+sulfadoxine, II. gruba 3.5 mg/kg dozunda enrofloxacin ve III. gruba 10 mg/kg dozunda tylosin uygulandı. Her üç gruptaki ilaçlara klinik olarak iyileşme saptandıktan sonraki üç gün daha devam edildi. Her üç grupta köpeklerde lezyon oluşmadan önce (A grubu), pyoderma oluştuğunda (B grubu), tedavilerin 2. günü (C grubu) ve klinik olarak iyileştikleri gün (D grubu) kan alınarak total lökosit, hematokrit ve formül lökosit değerleri saptandı. Tüm köpeklerde genel durumlarında çok önemli bir değişiklik gözlenmemekle birlikte, lokal olarak sıcaklık artışı, ağrı ve hafif derecede şişkinlik gözlendi. Birinci ve II. gruplarda tam iyileşme tedavinin 5. gününde, III. grupta ise 3. günde görüldü. Üçüncü grupta tedavi sonunda nötrofil ve hematokrit oranında azalma ( P < 0.001) saptandı.Biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesi sonucu 17 köpekte derin, 13 köpekte ise yüzeysel pyoderma oluştuğu gözlendi. Sonuç olarak, Staph, intermedius tarafından oluşturulan yüzeysel ve derin pyodermaların tedavisinde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxaein ve tylosinin etkili olduğu ve tylosinin daha kısa sürede sonuç verdiği görüldü. Böylece klinik olarak şekillenen pyodermaların etyolojisinde Staph, intermedius bulunduğundan bu antibiyotiklerin klinik pyoderma tedavisinde de başarılı olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.
Benzer Tezler
- Piyodermalı köpeklerde idrarda 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin düzeyleri
Urine 8-hydroxy-2?-deoxyguanosine (8-ohdg) levels of dogs in pyoderma
NAZLI ERCAN
Doktora
Türkçe
2010
BiyokimyaAnkara ÜniversitesiBiyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ULVİ REHA FİDANCI
- Köpeklerde deri mantarı enfeksiyonlarında lazer uygulamalarının tedavideki etkinliğinin araştırılması
Investigation of the effectiveness of the treatment with laser application in fungal skin in dogs
MELAHAT GÖK
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Veteriner HekimliğiMehmet Akif Ersoy Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET KARACA
DOÇ. DR. MEHMET ÇAĞRI KARAKURUM
- Köpeklerde somotoduyusal uyarılma potansiyellerinin lateralizasyonu
Başlık çevirisi yok
MEHMET KARATOY
- Köpeklerde lyme hastalığı prevalansının elısa ile araştırılması
Determination of prevalence of canine lyme disease with elisa
MURAT VURUCU
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
MikrobiyolojiAdnan Menderes ÜniversitesiMikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. UĞUR PARIN
- Köpeklerde arka bacağın morfometrik ölçümleri ve eklem hareket aralığı arasındaki ilişkinin araştırılması
The study on the relationship between the morphometric measurements and the range of motion in the hind limbs of the dogs
SEYYİD SAİD SABANCI
Doktora
Türkçe
2015
AnatomiAdnan Menderes ÜniversitesiAnatomi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET KAMİL ÖCAL