Geri Dön

Köpeklerde pyodermanın sağaltımında Trimetroprim-Sulfadoxine, Enrofloxacin ve Tylosin'in klinik etkilerinin karşılaştırılması

Comparison of clinical effects of Trimethoprim-Sulfadoxine, Enrofloxacin and Tylosin in the treatment of pyoderma in dogs

  1. Tez No: 70662
  2. Yazar: CEVDET TOSUN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HASAN BATMAZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Köpek, Pyoderma, Trimethoprim+sulfadoxine, Enrofloxaein, Tylosin, Köpek, Pyoderma, Trimethoprim+sulfadoxine, Enrofloxaein, Tylosin
  7. Yıl: 1998
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak pyoderma oluşturulan köpeklerde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxacin ve tylosinin etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada her iki cinsiyetten yaşları 1-5 arasında olan 24'ü Alman kurt'u, 5'i kangal ve 1'i pointer ırkı olmak üzere 30 köpek kullanıldı. Klinik ve hematolojik olarak kontrol edilen bu köpeklere bel bölgesinde kılları kesilip traşları yapıldıktan sonra deri içine 6 ml. Staph, intermedius (2.7x1 09/ml) süspansiyonu verildi. Köpeklerin tümünde 2 gün sonra pyoderma oluştu. Pyodermanın derecesini belirlemek için tüm köpeklerden deri biopsisi alındı. Pyoderma oluştuktan sonra 12 saatte bir intramusküler yolla, I. gruba 30 mg/kg dozunda trimethoprim+sulfadoxine, II. gruba 3.5 mg/kg dozunda enrofloxacin ve III. gruba 10 mg/kg dozunda tylosin uygulandı. Her üç gruptaki ilaçlara klinik olarak iyileşme saptandıktan sonraki üç gün daha devam edildi. Her üç grupta köpeklerde lezyon oluşmadan önce (A grubu), pyoderma oluştuğunda (B grubu), tedavilerin 2. günü (C grubu) ve klinik olarak iyileştikleri gün (D grubu) kan alınarak total lökosit, hematokrit ve formül lökosit değerleri saptandı. Tüm köpeklerde genel durumlarında çok önemli bir değişiklik gözlenmemekle birlikte, lokal olarak sıcaklık artışı, ağrı ve hafif derecede şişkinlik gözlendi. Birinci ve II. gruplarda tam iyileşme tedavinin 5. gününde, III. grupta ise 3. günde görüldü. Üçüncü grupta tedavi sonunda nötrofil ve hematokrit oranında azalma ( P < 0.001) saptandı.Biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesi sonucu 17 köpekte derin, 13 köpekte ise yüzeysel pyoderma oluştuğu gözlendi. Sonuç olarak, Staph, intermedius tarafından oluşturulan yüzeysel ve derin pyodermaların tedavisinde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxaein ve tylosinin etkili olduğu ve tylosinin daha kısa sürede sonuç verdiği görüldü. Böylece klinik olarak şekillenen pyodermaların etyolojisinde Staph, intermedius bulunduğundan bu antibiyotiklerin klinik pyoderma tedavisinde de başarılı olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.

Özet (Çeviri)

ÖZET Bu çalışmada deneysel olarak pyoderma oluşturulan köpeklerde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxacin ve tylosinin etkilerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada her iki cinsiyetten yaşları 1-5 arasında olan 24'ü Alman kurt'u, 5'i kangal ve 1'i pointer ırkı olmak üzere 30 köpek kullanıldı. Klinik ve hematolojik olarak kontrol edilen bu köpeklere bel bölgesinde kılları kesilip traşları yapıldıktan sonra deri içine 6 ml. Staph, intermedius (2.7x1 09/ml) süspansiyonu verildi. Köpeklerin tümünde 2 gün sonra pyoderma oluştu. Pyodermanın derecesini belirlemek için tüm köpeklerden deri biopsisi alındı. Pyoderma oluştuktan sonra 12 saatte bir intramusküler yolla, I. gruba 30 mg/kg dozunda trimethoprim+sulfadoxine, II. gruba 3.5 mg/kg dozunda enrofloxacin ve III. gruba 10 mg/kg dozunda tylosin uygulandı. Her üç gruptaki ilaçlara klinik olarak iyileşme saptandıktan sonraki üç gün daha devam edildi. Her üç grupta köpeklerde lezyon oluşmadan önce (A grubu), pyoderma oluştuğunda (B grubu), tedavilerin 2. günü (C grubu) ve klinik olarak iyileştikleri gün (D grubu) kan alınarak total lökosit, hematokrit ve formül lökosit değerleri saptandı. Tüm köpeklerde genel durumlarında çok önemli bir değişiklik gözlenmemekle birlikte, lokal olarak sıcaklık artışı, ağrı ve hafif derecede şişkinlik gözlendi. Birinci ve II. gruplarda tam iyileşme tedavinin 5. gününde, III. grupta ise 3. günde görüldü. Üçüncü grupta tedavi sonunda nötrofil ve hematokrit oranında azalma ( P < 0.001) saptandı.Biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesi sonucu 17 köpekte derin, 13 köpekte ise yüzeysel pyoderma oluştuğu gözlendi. Sonuç olarak, Staph, intermedius tarafından oluşturulan yüzeysel ve derin pyodermaların tedavisinde trimethoprim+sulfadoxine, enrofloxaein ve tylosinin etkili olduğu ve tylosinin daha kısa sürede sonuç verdiği görüldü. Böylece klinik olarak şekillenen pyodermaların etyolojisinde Staph, intermedius bulunduğundan bu antibiyotiklerin klinik pyoderma tedavisinde de başarılı olarak kullanılabileceği kanısına varıldı.

Benzer Tezler

  1. Piyodermalı köpeklerde idrarda 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin düzeyleri

    Urine 8-hydroxy-2?-deoxyguanosine (8-ohdg) levels of dogs in pyoderma

    NAZLI ERCAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    BiyokimyaAnkara Üniversitesi

    Biyokimya (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ULVİ REHA FİDANCI

  2. Köpeklerde deneysel aspirin toksikasyonunda klinik, laboratuvar bulguları ve sağaltım

    Başlık çevirisi yok

    A. HAKAN UĞUR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Veteriner HekimliğiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HİKMET ÜNSÜREN

  3. Köpeklerde farklı yapıdaki üç biyomateryalin kemik iyileşmesine olan etkileri

    Influence of three different composed biomaterials on bone healing in dogs

    SEVDA AYDOĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Diş HekimliğiAkdeniz Üniversitesi

    Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. SAMİMİ DEMİRALP

  4. Köpeklerde laminektomi ve hemilaminektomilerde uygulanan yağ dokusu ve Spongostan'ın etkileri üzerine deneysel çalışmalar

    An Experimental study about the effects of fat tissue and spongostan for laminectomy and hemilaminectomy in dogs

    ÖMER BEŞALTI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Veteriner HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BURHANETTİN OLCAY