Kamulaştırmasız elatma
Confiscation without expropriation
- Tez No: 707015
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ERDEM
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Hukuk, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 415
Özet
Çalışmamız, Türk Hukuku'nda kamulaştırmasız elatma şeklinde isimlendirilen olguyu ve bu olgunun hüküm ve sonuçlarını konu almaktadır. Mülkiyet hakkına, Anayasa ve kanunlarda öngörülen sınırlandırma koşullarına riayet edilmeksizin veya bu koşullar gereği gibi işletilmeksizin, anayasal güvencelere aykırı şekilde müdahale edilmesi hukuka aykırıdır. Kamulaştırmasız elatma da idare tarafından gerçekleştirilen bu tür bir hukuka aykırı müdahaledir. Bu hukuka aykırı müdahale, maliki, mülkiyet hakkından yoksun bırakacak içerikte elatma içermektedir. Kamulaştırmasız elatmayı konu alan tezimizin başlangıç aşamasında iki temel soru belirledik. Bu iki temel soruya dair verilebilecek cevapları, iki bölüm içerisinde değerlendirdik. Birinci Bölümde, tez konumuzu oluşturan kamulaştırmasız elatmanın tanımının, hukuki nitelik ve unsurlarının ne olduğu sorusuna ışık tutmaya çalıştık. İkinci Bölümde ise kamulaştırmasız elatmanın hüküm ve sonuçlarını, öncelikle yürürlükteki kanuni düzenlemeler ve yargısal içtihatlar üzerinden ortaya koyduk. Ardından bu olgunun hukuki sonuçlarının özel hukuk bakış açısı ile nasıl ele alınabileceğini Medeni Kanun ve Borçlar Kanunu'nun kavram ve kurumlarını dikkate alarak cevaplandırdık. Bu aşamada bir model önerisi sunmak suretiyle, kamulaştırmasız elatma sorunsalının nasıl çözülebileceği ile ilgili olarak soruya, mülkiyet hakkını gözetecek bir çözüm önerisi ile akademik katkı sunmak istedik. Tezimiz, Türk Hukuku'nda kamulaştırmasız elatmanın tanım, hukuki nitelik, unsurlar, hüküm ve sonuçları ile ilgili olarak mevcut karmaşaya son vermek maksadıyla konuya, sade ve tutarlı bir bakış açısı ile yaklaşmaktadır. Kavramın tanımlanması, hukuki nitelendirme ve unsurlarına dair analiz, Türk Hukuku uygulamasında kabul edilen fiili elatma ve hukuki elatma modellerinin her ikisini de kapsayacak şekilde bütüncül bir bakış açısıyla yapılmıştır. Bütüncül bakış açısı ile uyumlu bir şekilde olgunun, yargı kararları uyarınca şekillenen hüküm ve sonuçları ile bir bütün olarak olgunun özel hukuk nezdinde hangi hukuki kavram ve müesseseler üzerinden ele alınabileceği ve bu müesseseler üzerinden olası hüküm ve sonuçları da ilginize sunulmak istenmiştir. Sunduğumuz model önerisi ile de idarenin, maliki, taşınmaz üzerindeki mülkiyet hakkından mahrum bırakacak şekildeki bu ağır hukuka aykırılık içeren eyleminin önlenebilmesine, gerçekleşmesi halinde ise etkin ve tam bir koruma sağlanabilmesine katkı sunulması amaçlanmıştır. Kamulaştırmasız elatma şeklindeki hukuka aykırı olguyu daha yakından ve bütüncül bir bakış açısıyla tanımak ve tanıtmak suretiyle, hukuk devleti ilkesinin hayata geçmesinde bir nebze de olsa katkımızın olması maksadıyla konu hakkında yazım serüvenine girişilmiştir. Umut edilir ki, bu çalışmamız, literatürümüze önemli bir katkı sunacaktır. Çalışmamız, mahiyeti gereği disiplinlerarası bir çalışma özelliğine sahiptir. Çalışmamızın temelinde mülkiyet hakkı bulunmaktadır. Mülkiyet ve mülkiyet hakkı kavramları ile temel hak olan mülkiyet hakkına yönelik sınırlandırmalar kapsamında Anayasa Hukuku'nun ve bu çerçevede uluslararası insan hakları belgelerinin temel ilkelerinden faydalanılmıştır. Kamulaştırmasız elatma, idare kişileri tarafından gerçekleştirilen bir eylemdir. Bu sebeple de idare kişilerinin yetki ve görevlerinin kapsam ve içeriklerinin belirlenmesi ile yetkilerini kullanma, görevlerini yerine getirme usulleri ile ilgili olarak İdare Hukuku'nun kuralları temel alınmıştır. Diğer yandan ise kamulaştırmasız elatma olgusu, idarelerin, İdare Hukuku uyarınca sahip oldukları kamu gücü yetkisinin dışına çıkarak özel hukuka tabi olan mülkiyet hakkına yönelik hukuka aykırı müdahalesidir. Bu çerçevede fiili elatma ile hukuki elatmanın hüküm ve sonuçları açısından Medeni Hukuk ve Borçlar Hukuku ilke ve müesseseleri değerlendirilmiştir. Tez içerisinde, 1956 tarihli Yargıtay içtihadı birleştirme kararlarından günümüze uzanan süreçte Yargıtay, Danıştay, Uyuşmazlık Mahkemesi'nin kararları, Anayasa Mahkemesi'nin iptal ve bireysel başvuru kararları ile Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin kararlarından yararlanılmış, gerekli görülen yerlerde ilgili karar doğrudan alıntılanmıştır. Konu ile ilgili pek çok kanuni düzenleme ile genel düzenleyici işlemlere yer verilmiştir. Konunun mevzuattaki yansımaları, tarihsel süreçteki değişiklikler de aktarılmak suretiyle mevzuata dair değerlendirilmeler gözetilerek paylaşılmıştır. Disiplinlerarası bir çalışma olması hasebiyle farklı hukuk disiplinlerinden konu ile ilgili literatür taraması yapılmış, kimi zaman doğrudan alıntılama kimi zaman da dolaylı alıntılama yöntemi ile kanaatler aktarılmıştır. Gerek mevzuat gerekse de literatür taraması, konunun mahiyeti gereği, ulusal bir hukuki sorun olması hasebiyle Türk Hukuku ile sınırlandırılmıştır. Tez kapsamında ele alınan hususlar ile ilgili olarak“olan hukuk (de lege lata)”açısından değerlendirme yapıldığı gibi“olması gereken hukuk (de lege ferenda)”açısından da değerlendirmelerde bulunulmuştur. Tez konumuz olan olgu için“kamulaştırmasız elatma”kavramı tercih edilmiştir. Bu suretle tez çalışmamızın temel konusu olan olguya ilişkin zihinlerde doğru bir tasarımın canlanması istenmektedir. Kavram, Türk Hukuku'nda, bireysel somut hak ihlali iddiaları hakkında verilen yargı kararları üzerinden gelişim ve dönüşüm geçirmiştir. Mevzuat ise yargı kararları ile yaşanan değişim, dönüşüm veya gelişimi takip etme, engelleme veya sınırları belirleme fonksiyonlarını üstlenmiştir. Kamulaştırmasız elatma kavramının tarihsel gelişiminde fiili elatma ve hukuki elatma ayrımının yapıldığı görülmektedir. Bu iki elatma modeli arasındaki bağlantı, her iki müdahale aracının da hak sahibini mülkiyet hakkından yoksun bırakmasıdır. Bu çerçevede kavram, her iki elatma modelini de kapsayacak şekilde tanımlanmış, nitelendirilmiş ve tarif edilmiştir. AİHM'in kavramı, kural olarak, Türk Hukuku'ndaki kavramsallaştırma, tanımlama, nitelendirme, idari yargı ya da adli yargı nezdinde, hangi hükümlere dayanarak çözümleneceğine dair değerlendirmelerden bağımsız bir şekilde ele alındığı gözlemlenmiştir. Mülkiyet hakkı ile ilgili olarak geliştirilen otonom inceleme modeli takip edilmek suretiyle olayda hak ihlali olup olmadığı değerlendirilmektedir. Otonom inceleme modeli uyarınca, mülkiyet hakkına yönelik bir müdahale,“kanunilik”,“meşru amaç”ve“adil denge”kriterleri üzerinden hukukilik denetimine tabidir. AİHM'in, kamulaştırmasız elatma kapsamında ele alınabilecek pek çok uyuşmazlıkta, adil denge kriterine yoğunlaştığı ve bu kritere aykırılık sebebiyle ihlal kararı verdiği görülmektedir. AYM'nin ise kamulaştırmasız elatma kavramını kullandığı ve kavramı, fiili elatma ile hukuki elatmayı kapsayacak şekilde“fiilen veya hukuken bedelsiz olarak el koyma işlemi”olarak tanımladığı görülmektedir. AYM, kamulaştırmasız elatma olgusunu hukuka aykırı bir durum olarak nitelendirmekte ve bu halin Türk Hukuku açısından sistematik bir sorun olduğu vurgusunu yapmaktadır. AİHM'nin değerlendirme modeline uygun şekilde, uyuşmazlığın hangi kural kapsamında ele alınacağına ilişkin tespitten sonra, hak ihlali olup olmadığını“kanunilik”,“meşru amaç”,“orantılılık”şeklindeki üç temel ilke üzerinden değerlendirmektedir Anayasa Mahkemesi, fiili elatmaya konu olabilecek uyuşmazlıkları, kanunilik ilkesine aykırılık sebebiyle, hukuki elatmaya konu olabilecek uyuşmazlıkları ise ölçülülük ilkesi üzerinden değerlendirerek hak ihlali olup olmadığına hükmetmektedir. Kamulaştırmasız elatma olgusunun hüküm ve sonuçları, bütün yönleri ile ele alınmış ve değerlendirilmiştir. Öncelikle 221 sayılı Amme Hükmi Şahısları veya Müesseseleri Tarafından Fiilen Amme Hizmetlerine Tahsis Edilmiş Gayrimenkuller Hakkında Kanun ile Kamulaştırma Kanunu'nun geçici 6. maddesindeki istisnai düzenlemeler ele alınmıştır. Bu düzenlemeler ile kanunkoyucunun, geçmişe dönük olarak belli bir zaman aralığındaki kamulaştırmasız elatma niteliğindeki hukuka aykırı uygulamaları meşru kılacak çözümler geliştirmeye çalıştığı gözlemlenmiştir. Bu özel kanuni düzenlemeler dışındaki kamulaştırmasız elatma vakaları, yargı makamları tarafından geliştirilen modellemeler üzerinden çözümlenmektedir. Bu çerçevede fiili elatma halinde, mülkiyet hakkına yönelik haksız bir elatmanın olduğu ve adli yargı nezdinde elatmanın önlenmesi davası veya bedel davasının açılabileceği kabul edilmektedir. Haksız fiil sorumluluğuna dayalı tazminat davası ve ecrimisil davalarının da bu ana taleplere ek olarak açılabileceği belirtilmektedir. Türk yargı makamlarının bu yaklaşım tarzı, genel itibariyle Türk Doktrini tarafından da kabul görmektedir. Hukuki elatma haline konu uyuşmazlıklar ise genel itibariyle, idari işlem ya da eylemden kaynaklı zarar verici hal olarak kabul edilmektedir. Bu çerçevede de idari yargının görev alanında, iptal davası ve çoğunlukla da tam yargı davasının konusu yapılmaktadır. Türk yargı makamlarının bu kabulü, Türk Doktrininin çoğunluğu tarafından kabul görmekte, ancak azınlıkta kalan görüş sahipleri tarafından eleştiriler dile getirilmektedir. Fiili elatma idarenin haksız fiili olarak nitelendirilirken, hukuki elatmanın da idarenin haksız fiili olarak nitelendirilmesi mümkün olabilir mi sorusuna verdiğimiz olumlu cevap uyarınca kamulaştırmasız elatmanın hüküm ve sonuçlarının, özel hukuk bakış açısıyla Medeni Kanun ve Borçlar Kanunu'nda düzenlenen hukuki kavram ve kurumlar üzerinden ele alınması gerekmektedir. Medeni Kanun kapsamındaki istihkak davası, elatmanın önlenmesi, haksız zilyetliğin iadesi hükümleri, haksız yapı, taşkın yapı, olağanüstü zamanaşımı yoluyla mülkiyet kazanımı ve zilyetliğin korunmasına hizmet edici mahiyetteki kuvvet kullanma yetkisi ile zilyetliğin iadesi veya zilyetliğe yönelik saldırının sona erdirilmesi hukuki enstrümanları üzerinden vardığımız temel sonuçları, Türk Hukuku'nda yerleşmiş fiili elatma ve hukuki elatma ayrımını dikkate alarak sizlere sunmak istedik. Borçlar Kanunu kapsamında ise haksız fiil kurumu ile sebepsiz zenginleşme kurumu açısından fiili elatma ile hukuki elatmanın olası hüküm ve sonuçlarını değerlendirdik. Medeni Kanun ve Borçlar Kanunu kapsamındaki hukuki kurumlar üzerinden kamulaştırmasız elatma halinde gündeme gelebilecek talep haklarının, mahiyet veya işlevleri uyuştuğu ölçüde birbiri ile yarışan talepler olduğu kabul edilmektedir. Bu suretle, hak sahibinin kendisi açısından en iyi hukuki koruma ve telafiyi sağlayacak mekanizmayı serbestçe seçmesine hizmet edilmiş olunacaktır.
Özet (Çeviri)
This Dissertation examines the proceeding called“confiscation without expropriation”in Turkish Law and its effects and consequences. It is unlawful to interfere with the ownership right in any way that is adverse to Constitutional assurances, without observing the restrictive conditions stipulated in the Constitution and laws or without properly invoking said conditions. Confiscation without expropriation that is enforced by governmental entities also qualifies as an unlawful interference of the foregoing nature. Such unlawful interference involves a seizure process by which the owner is to be dispossessed of their ownership right. We have set two basic questions in the preface to our dissertation which analyzes confiscation without expropriation. We assessed possible answers to these basic questions in two sections. First Section purposes to shed a light on definition, legal nature and elements of confiscation without expropriation, the topic of the present Dissertation. Second Section manifests the effects and consequences of this phenomenon primarily in light of operative statutory provisions and judicial precedents. Then, we elucidated how should legal consequences of this proceeding be handled on private law perspective in consideration of Civil Code and Code of Obligations concepts and practices. In this stage, we wanted to bring in an academic contribution by introducing a proposed model that takes note of ownership right, for resolving the problematic of confiscation without expropriation. Our Dissertation approaches the matter from a simple and consistent standpoint to eliminate existent perplexity over the definition, legal nature, elements, effects and consequences of confiscation without expropriation in Turkish Law. Definition of concept and analysis of its legal description and elements has been made from a holistic point of view to include both of de facto and statutory seizure patterns accepted in Turkish law practices. In keeping with this holistic point of view, we also aim to draw your attention to the private law concepts and practices on which the matter may be tackled and to the possible effects and consequences of such practices, taken together with its effects and consequences shaped by judicial decisions. Proposed model we have presented has a contributory objective to stop such grossly unlawful proceeding by the administration that would dispossess the owner of their ownership right to the real property and where such proceeding has been already executed, to ensure an efficient and full protection against it. As a touch of contribution to bringing the rule of law principle into being, we have embarked on an adventure of writing on the subject in an effort to know and introduce the unlawful act of confiscation without expropriation from a closer and holistic perspective. We hope this work will make a notable contribution to our literature. This Dissertation is an interdisciplinary work, as warranted by its nature. It is centered on ownership right. The basic principles of Constitutional Law and international human rights documents are utilized to portray the concepts of ownership and ownership right and restrictions on the ownership right as a fundamental right. Confiscation without expropriation is a proceeding executed by governmental entities. Therefore, rules of Administrative Law are predicated on when setting the scope and content of governmental entities' authorities and duties and the procedures by which such authorities and duties are exercised and discharged. That said, confiscation without expropriation is an unlawful interference applied against the ownership right, that is subject to private law, by governmental authorities outstepping the authority vested on them pursuant to Administrative Law. In this context, tenets and practices of Civil Code and Code of Obligations are analyzed in terms of de facto seizure and statutory seizure. Dissertation draws on the decisions of the Court of Cassation, Council of State, Court of Jurisdictional Disputes and annulment and individual application decisions of the Constitutional Court and the decisions of the European Court of Human Rights which were handed down from the time dating back to Court of Cassation decision of 1956 on the unification of judicial precedents to present, and relevant decisions has been directly quoted where considered necessary. A great number of statutory arrangements and general regulatory acts regarding the subject are included. Reflections of the matter in the legislation are shared, including the changes in the historical process and relevant legislative assessment. Because the Dissertation is an interdisciplinary work, literature search on the subject is performed to encompass different legal disciplines and opinions are stated by way of direct and indirect citations, situationally. Both legislative and literature searches are kept limited to Turkish Law, as the subject matter hereof is essentially a national legal issue. The matters addressed herein are examined from both“de lege lata”(the law as it exists) and“de lege ferenda”(what the law should be) angles. The concept“confiscation without expropriation”is preferred to denote the subject matter proceeding of this Dissertation. In that way, we aim to construct an accurate mental picture of such phenomenon. The concept has evolved and transformed through court rulings which were handed down on individual allegations of palpable rights violations in Turkish Law. However, the legislation has assumed functions to pursue, ban or delimit the change, transformation or evolution arising from court decisions. Historical evolution of the concept has noted a distinction between de facto confiscation and statutory confiscation. The connection between these two models is that both interfering vehicles dispossess the right holder of their ownership right. Accordingly, the concept has been defined and qualified to incorporate both models. It is observed that ECHR approaches the concept, as a rule, independently of its Turkish Law conceptualization, definition, qualifications, and of the considerations on which it is to be adjudicated at administrative or ordinary courts. The autonomous examination model developed for ownership right is used to assess whether the case involves rights violation. Pursuant to autonomous examination model, an interference against ownership right is subject to legality review in terms of“lawfulness”“legitimate purpose”and“fair balance”criteria. We see that, in many disputes that could be treated in the context of confiscation without expropriation, ECHR focused on fair balance criterion and decided for violation due to contrariety to that criterion. Conversely, the Constitutional Court uses the notion“confiscation without expropriation”and defines it as“de facto or statutory uncompensated confiscation proceeding”including both de facto and statutory versions. Constitutional Court describes confiscation without expropriation as an unlawful situation, marking it a systematic problem in terms of Turkish Law. In conformity with ECHR's assessment model, Constitutional Court, after determining the rule by which the dispute is to be handled, assesses if there is a rights violation based on three fundamental principles of“lawfulness”“legitimate purpose”and“proportionality”. To find if there is a rights violation, Constitutional Court bases its rulings on the existence of contrariety to principle of lawfulness in case of de facto confiscation related disputes, and on principle of proportionality in case of disputes that may be subject to statutory confiscation. Effects and consequences of confiscation without expropriation are dealt with and studied in all respects. First, exceptional arrangements in Law no. 221 on Real Properties De Facto Allotted to Public Services by Governmental Entities or Institutions and in interim article 6 of Expropriation Law are covered. By those arrangements, legislator attempted to develop solutions to retroactively legitimize unlawful confiscation without expropriation practices that extend across a certain timespan. Confiscation without expropriation cases other than special legal arrangements above are being resolved on modellings developed by judicial authorities. In this regard, it is agreed that, where de facto confiscation takes place, actio negatoria (action to deny) or appraisal of property action may be filed before the courts of law because it is a wrongful seizure against ownership right. It is also stated that, in addition to foregoing primary claims, lawsuit for damages based on tort liability and lawsuit for damages for unlawful occupation may be filed. This approach by Turkish judicial authorities is also generally accepted in Turkish doctrine. However, statutory confiscation-related disputes are generally reckoned as nuisances that are caused by an administrative act or process. They are thus tried in an annulment action and full remedy action in administrative jurisdiction. This view of Turkish judicial authorities is accepted by the majority of Turkish doctrines, albeit the criticism uttered by holders of minority opinions. Now that we affirmatively answered the question of whether statutory confiscation may be characterized as an unlawful act of the administration likewise de facto confiscation; effects and consequences of such confiscation without expropriation should be looked into as per Civil Code and Code of Obligations concepts and practices from a private law perspective. In the context of Civil Code, we have presented our key conclusions concerning the statutory vehicles that comprise replevin, actio negatoria (action to deny), restitution of wrongful possession provisions, wrongful construction, encroached structures, recovery of title via extraordinary prescription, authority for exerting force to maintain possession, return of possession, and discontinuance of offenses against possession, in view of the established distinction between de facto confiscation and statutory confiscation in Turkish Law. As for Code of Obligations, we have assessed possible effects and consequences of de facto confiscation and statutory confiscation with regard to tort and unjust enrichment. To the extent that claims that would possibly arise in the event of confiscation without expropriation under Civil Code and Code of Obligation practices concur as to their nature or function, such claims are deemed to be competing claims. In this way, right owner will be afforded a service to freely choose the mechanism that would secure the best protection and redress for them. Notre étude porte sur le phénomène appelé confiscation sans expropriation en Droit Turc et sur les jugements et conséquences de ce phénomène. Il est illégal de porter atteinte au droit à la propriété et sans respecter les conditions de limitation stipulées dans la Constitution et les lois en violation des garanties constitutionnelles ou sans agir comme l'exigent ces conditions. La confiscation sans expropriation est également une ingérence illégale de la part d'entités publiques. Cette ingérence illégale entraîne la confiscation de manière à priver le propriétaire du droit de propriété. Dans la phase initiale de notre thèse sur la confiscation sans expropriation, nous avons identifié deux questions fondamentales. Nous avons évalué les réponses à ces deux questions fondamentales en deux sections. Dans la première section, nous avons tenté d'expliquer la question de savoir quelles sont les qualifications juridiques et les éléments de la définition de la confiscation sans expropriation qui constitue notre sujet de thèse. Dans la deuxième section, nous avons présenté les dispositions et les conséquences de la confiscation sans expropriation principalement à travers les réglementations légales et la jurisprudence judiciaire en vigueur. Ensuite, nous avons répondu en examinant les concepts et les institutions du Code Civil et du Code des Obligations comment les conséquences juridiques de ce phénomène peuvent être traitées du point de vue du droit privé. En présentant une proposition type à ce stade, nous voulions apporter une contribution académique à la question de savoir comment résoudre le problème de la confiscation sans expropriation avec une proposition de solution qui prendra en compte le droit à la propriété. Notre thèse aborde le sujet dans une perspective simple et cohérente afin de mettre fin à la confusion actuelle concernant la définition, la nature juridique, les éléments, les dispositions et les conséquences de la confiscation sans expropriation en Droit Turc. La définition de la notion, la qualification juridique et l'analyse de ses éléments ont été faites dans une perspective holistique, couvrant à la fois les modèles de confiscation effective et de confiscation légale acceptés dans la pratique du Droit Turc. Conformément à la perspective holistique, il vise à présenter les dispositions et les résultats du phénomène façonnés conformément aux décisions judiciaires et aux concepts et institutions juridiques par lesquels le phénomène dans son ensemble peut être traité en droit privé et les dispositions et résultats possibles par le biais de ces institutions. Avec la proposition type que nous avons présentée, il s'agit de contribuer à prévenir l'action de l'administration, qui implique une violation de cette loi lourde d'une manière qui prive le propriétaire du droit de propriété sur le bien immobilier, et d'assurer une protection effective et complète si elle se produit. En reconnaissant et en introduisant le phénomène illégal de la confiscation sans expropriation plus étroitement et d'un point de vue holistique, une aventure d'écriture sur le sujet a été lancée afin de contribuer à la mise en œuvre du principe de l'état de droit. Nous espérons que cette étude apportera une contribution importante à notre littérature. Notre étude a une caractéristique de travail interdisciplinaire en raison de sa nature. Notre étude est basée sur les droits de propriété. Dans le cadre des notions de propriété et de droits de propriété et des limitations du droit de propriété, qui est le droit fondamental, les principes fondamentaux du Droit Constitutionnel et des instruments internationaux relatifs aux droits de l'homme ont été utilisés dans ce cadre. La confiscation sans expropriation est un acte accompli par des entités publiques. Pour cette raison, les règles du Droit Administratif sont fondées sur la détermination de la portée et du contenu des pouvoirs et devoirs des personnes morales publiques et sur les procédures d'utilisation de leurs pouvoirs et d'accomplissement de leurs devoirs. D'autre part, le phénomène de confiscation sans expropriation est l'intervention illégale de personnes morales publiques contre le droit à la propriété de droit privé en allant au-delà de l'autorité de puissance publique en vertu du Droit Administratif. Dans ce contexte, les principes et les institutions du Droit Civil et du Droit des Obligations ont été évalués en fonction des dispositions et des conséquences de la confiscation proprement dite et de la confiscation légale. Dans cette thèse, les décisions de la Cour de Cassation, du Conseil de Cassation, de la Cour du Contentieux Administratif, les décisions d'annulation et de recours individuel de la Cour Constitutionnelle et les décisions de la Cour Européenne des Droits de l'Homme ont été utilisées dans le cadre de la procédure d'aujourd' hui et la décision pertinente a été directement citée lorsque cela a été jugé nécessaire. Il existe de nombreuses réglementations légales et procédures réglementaires générales en la matière. Les réflexions sur le sujet dans la législation ont été partagées en examinant les évaluations de la législation en transférant les changements dans le processus historique. Étant donné qu'il s'agit d'une étude interdisciplinaire, une revue de la littérature a été menée dans différentes disciplines juridiques et les opinions ont parfois été transmises par citation directe et parfois par méthode de citation indirecte. Tant la législation que l'analyse documentaire sont limitées au Droit Turc car il s'agit d'un problème juridique national en raison de la nature du sujet. En ce qui concerne les questions abordées dans le cadre de la thèse, des évaluations ont été faites en termes de“la loi qui est (de lege lata)”ainsi que“la loi qui devrait être (de lege ferenda)”. La notion de“confiscation sans expropriation”a été privilégiée pour le phénomène qui fait l'objet de notre thèse. De cette façon, on souhaite relancer une conception correcte dans l'esprit du phénomène, qui est le sujet principal de notre étude de thèse. Le concept a été développé et transformé dans le Droit Turc par des décisions judiciaires sur des plaintes individuelles concrètes pour atteinte aux droits. D'autre part, la législation a pour fonction de suivre, de prévenir ou de déterminer les limites du changement, de la transformation ou du développement que connaissent les décisions judiciaires. Dans l'évolution historique de la notion de confiscation sans expropriation, on constate que la distinction entre confiscation de fait et confiscation légale est faite. Le lien entre ces deux modèles de confiscation est que les deux moyens d'intervention privent le titulaire du droit de propriété. Dans ce contexte, la notion a été définie, précisée et décrite de manière à couvrir les deux types de confiscation. En règle générale, il a été observé que le concept de la CEDH est traité indépendamment des évaluations en termes de conceptualisation, de définition, de qualification, de justice administrative ou judiciaire en droit turc, sur la base desquelles dispositions seront résolues. En suivant le modèle d'examen autonome mis au point en ce qui concerne le droit de propriété, on évalue s'il y a eu violation du droit en l'espèce. Conformément au modèle de révision autonome, une intervention sur le droit de propriété est soumise à un contrôle judiciaire sur les critères de“légalité”,“but légitime”et“juste équilibre”. On constate que la CEDH se concentre sur le critère du juste équilibre dans de nombreux litiges qui peuvent être traités dans le cadre d'une confiscation sans expropriation et décide de violer ce critère. On constate que la Cour Constitutionnelle utilise la notion de confiscation sans expropriation et la définit comme“un processus de confiscation, de facto ou légalement gratuit”, couvrant la confiscation effective et la confiscation légale. La Cour Constitutionnelle décrit le phénomène de confiscation sans expropriation comme illégal et souligne que cette situation est un problème systématique au regard du droit turc. Conformément au modèle d'évaluation de la CEDH, après avoir déterminé en vertu de quelle règle le différend sera traité, la question de savoir s'il y a violation des droits repose sur trois principes fondamentaux:“légalité”,“but légitime”,“proportionnalité”. La Cour Constitutionnelle évalue les litiges qui peuvent faire l'objet d'une annulation effective en raison de la violation du principe de légalité et les litiges qui peuvent faire l'objet d'une annulation légale sur la base du principe de modération et détermine s'il y a violation des droits. Les modalités et les conséquences de la confiscation sans expropriation ont été examinées et évaluées sous tous leurs aspects. Tout d'abord, les règles exceptionnelles de l'article 6 provisoire de la Loi sur l'Expropriation sont discutées avec la Loi N° 221 sur les Biens Immobiliers Effectivement Attribués aux Services Publics par des Personnes ou Institutions Juridiques Publiques. Avec ces règlements, il a été observé que le législateur s'efforce d'élaborer des solutions qui légitimeront les mises en œuvre illégales de la confiscation sans expropriation dans un certain délai rétrospectivement. Les cas de confiscation sans expropriation autres que ces réglementations juridiques spéciales sont résolus au moyen de modèles élaborés par les autorités judiciaires. Dans ce contexte, en cas de saisie effective, il est admis qu'il y a confiscation abusive du droit de propriété et qu'une action en justice peut être intentée pour empêcher la confiscation devant la justice ou une action en paiement. Il est indiqué que des actions en dommages-intérêts et des actions en rémunération fondées sur la responsabilité délictuelle peuvent également être intentées en sus de ces principales réclamations. Cette approche des autorités judiciaires turques est généralement acceptée par la Doctrine Turque. Les litiges faisant l'objet d'une confiscation légale sont généralement reconnus comme des situations préjudiciables découlant de procédures ou d'actions administratives. Dans ce contexte, dans le domaine des devoirs de la justice administrative, des actions en annulation et, pour la plupart, des poursuites judiciaires complètes sont engagées. Cette acceptation des autorités judiciaires turques est acceptée par la majorité de la Doctrine Turque, mais les critiques sont exprimées par les détenteurs d'opinion qui restent minoritaires. Alors que la confiscation de fait est décrite comme l'acte injuste de l'administration, conformément à notre réponse positive à la question de savoir s'il est possible de qualifier la confiscation légale d'acte injuste de l'administration, les conditions et les résultats de la confiscation sans expropriation devraient être traités à travers les concepts juridiques et les institutions réglementés dans le Code Civil et le Code des Obligations du point de vue du droit privé. Nous voulions vous présenter les résultats fondamentaux auxquels nous sommes parvenus en tenant compte de la distinction entre confiscation effective et confiscation légale établie par la loi turque, en tenant compte de la forçabilité à recourir à la force pour protéger la possession et du pouvoir de recouvrer la possession par le biais de la procédure de confiscation dans le cadre du Code Civil, de la prévention de la confiscation, des dispositions relatives à la restitution de la possession injuste, de la structure injuste, de la structure inondable, de la prescription extraordinaire et des instruments juridiques de la restitution de la possession ou de la cessation de l'attaque contre la possession. Dans le cadre du Code des Obligations, nous avons évalué les conditions et les conséquences possibles de la confiscation effective et de la confiscation légale en termes d'institution d'action déloyale et d'institution d'enrichissement injustifié. Il est admis que les droits de réclamation qui peuvent naître en cas de confiscation sans expropriation par l'intermédiaire d'institutions juridiques relevant du champ d'application du Code Civil et du Code des Obligations sont des exigences qui se font concurrence dans la mesure où leur nature ou leurs fonctions correspondent. De cette manière, le titulaire du droit sera libre de choisir le mécanisme qui lui assurera la meilleure protection juridique et la meilleure indemnisation possible.
Benzer Tezler
- Türk Hukukunda kamulaştırma-kamulaştırmasız elatma ve Eşya Hukuku yönünden sorunları
Expropriation in Turkish Law -seizure without expropriation and the issues regarding Real Law
HAYRETTİN SİNAN GÖKTEPE
- Kamulaştırmasız el atma
Encroachment without condemnation
ŞAHVER İREM YAZICIOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Hukukİstanbul ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ŞEBNEM SAYHAN
- Fiili yol
De facto way
FEYZA BAHADIR
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Kamu YönetimiKarabük ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMİN HÜSEYİNOĞLU
- Mahkeme kararları ışığında kamulaştırmasız el atma
Confiscation without expropriation in the light of court decisions
YUNUS EMRE UŞEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Hukukİstanbul Aydın ÜniversitesiÖzel Hukuk Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EVRİM KERMAN