Geri Dön

Serum ve hümör aköz raftlin (RFTN1) düzeylerinin diyabetik retinopati'nin evreleriyle olan ilişkisinin değerlendirilmesi

Evaluation of the relationship of serum and aqueous humor raftlin (RFTN1) levels with the stages of diabetic retinopathy

  1. Tez No: 712770
  2. Yazar: SELMA MEŞEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYŞEGÜL ÇÖMEZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 101

Özet

Amaç: Tip 2 Diyabetes Mellitus tanısı olan hastalar ile sağlıklı bireylerde serum ve humör aköz (HA)'deki raftlin düzeylerinin incelenmesi ve diyabetik retinopatinin evreleri ile olan ilişkisinin belirlenmesi Gereç ve Yöntem: Mart 2021-Kasım 2021 tarihleri arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Göz Hastalıkları Kliniği'ne başvuran 40-80 yaş arasındaki hastalardan çalışma kriterlerine uygun olan ve katarakt cerrahisi endikasyonu verilen 160 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırmamızda DM tanısı olup DR bulguları olmayan (Non-DR) 35 hasta 1. grubu, Non-proliferatif DR (NPDR)'si olan 31 hasta 2. grubu, Proliferatif DR (PDR)'si olan 32 hasta 3. grubu ve DM tanısı olmayan 62 hasta 4.(kontrol) grubu oluşturmaktadır. Hastaların ayrıntılı oftalmolojik muayeneleri yapıldıktan sonra hemogram, glukoz, HbA1c, kreatinin ve serum lipit düzeyleri değerlendirildi. Preoperatif venöz kan örnekleri ve standart fakoemülsifikasyon cerrahisi esnasında yaklaşık 0,15-0,2 cc HA alınarak raftlin düzeylerine bakıldı. Gruplar arasında serum, HA raftlin düzeyleri ve bahsi geçen serum parametreleri karşılaştırıldı. Bulgular: Gruplar arasında yaş, cinsiyet ve VKI açısından anlamlı bir fark saptanmadı. DM hastalarında kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı kabul edilen HT mevcudiyeti saptandı (p=0,000). DM hastalarının %74,5 'unda kontrol grubunun ise %37,7'sinde birinci derece akrabalarında DM öyküsü mevcuttu (p=0,000). DR şiddeti arttıkça gruplar arasında DM tanı süresi, serum HbA1c ve rastgele glukoz değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artış mevcuttu (sırasıyla p=0,000, p=0,017 ve p=0,031). Gruplar arasında GİB değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p=0,873). Kreatinin değerlerinin DM hastalarında kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı derecede arttığı görülmüştür (p=0,009). Serum kreatinin v değerlerinin DM alt grupları arasında yine DR şiddeti ile orantılı olarak arttığı gözlenmiştir. DM grubunda kontrol grubuna kıyasla serum nötrofil değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksekti (p=0,038). DM hasta alt gruplarında DR şiddeti arttıkça ortalama lenfosit değerlerinin azaldığı ve Grup 1- Grup 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu gözlenmiştir (p=0,012). DM grubunda serum raftlin düzeyleri kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde azalmıştı (p=0,046). HA raftlin düzeyleri de DM grubunda kontrol grubuna göre azalmıştı ancak aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,838). Gruplar arasında serum ve HA raftlin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (sırasıyla p=0,071, p=0,578). Grup 3'te DMÖ olan hastalarda serum ve HA raftlin seviyelerinin DMÖ olmayan gruba göre daha düşük olduğu gözlense de aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p=0,306, p=0,186). Aynı hasta grubunda intravitreal anti-VEGF veya PRP (panretinal fotokoagülasyon) uygulanan hastalardaki serum ve HA raftlin seviyeleri uygulanmayanlara kıyasla daha yüksekti. Ancak bu farkların hiçbirisi istatistiksel olarak anlamlı değildi (enjeksiyon öyküsü için p değerleri; 0,219, 0,197 PRP için p değerleri;0,507 0,134). Serum ve HA raftlin düzeyleri arasında pozitif yönde orta düzeyde bir korelasyon olduğu saptandı. (p= 0,000, r=0,491) Serum ve HA raftlin düzeyleri ile serum lökosit ve lipit düzeyleri arasında herhangi bir korelasyon saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda serum ve HA raftlin düzeyleri ile DR şiddeti arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmedi. Bu konuda vitreus veya HA raftlin düzeyleri ile anjiyogenez ve inflamasyonla ilişkili diğer mediyatörlerin birlikte değerlendirildiği daha geniş katılımcı kitlesiyle yapılacak kapsamlı çalışmalar daha anlamlı sonuçlar verebilir.

Özet (Çeviri)

Purpose: Investigation of raftlin levels in serum and humor aqueous in patients diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus and in healthy individuals and determining its relationship with the stages of diabetic retinopathy. Materials and Methods: Among the patients aged 40-80 who applied to Kahramanmaraş Sütçü İmam University Ophthalmology Clinic between March and November 2021, 160 patients who met the study criteria and were given an indication for cataract surgery were included in the study. In our study, 35 patients with DM but no DR findings (Non-DR) were in the 1st group, 31 patients with Non-proliferative DR (NPDR) were in the 2nd group, 32 patients with Proliferative DR (PDR) were in the 3rd group and 62 patients without a diagnosis of DM constitute the 4th (control) group. After detailed ophthalmological examinations of the patients, hemogram, glucose, HbA1c, creatinine and serum lipid levels were measured. Preoperative venous blood was drawn and approximately 0.15 0.2 cc HA was taken during standard phacoemulsification surgery and raftlin levels were measured. Serum, HA raftlin levels and serum parameters were statistically compared between the groups. Results: There was no significant difference between the groups in terms of age, gender and BMI. The presence of HT, which was considered statistically significant, was found in DM patients compared to the control group (p=0.000). 74.5% of the DM patients and 37.7% of the control group had a history of DM in their first-degree relatives (p=0,000). As the severity of DR increased, there was a statistically significant increase in DM diagnosis time, serum HbA1c and random glucose values between the groups (respectively, p=0.000, p=0.017 and p=0.031). There was no statistically significant difference between the groups in terms of IOP values (p=0.873). It was observed that creatinine values increased statistically significantly in DM patients compared to the vii control group (p=0.009). It was observed that serum creatinine values increased proportionally with the severity of DR among DM subgroups. Serum neutrophil values were statistically significantly higher in the DM group compared to the control group (p=0.038). It was observed that as the severity of DR increased in DM patient subgroups, mean lymphocyte values decreased and there was a statistically significant difference between Group 1 and Group 3 (p=0.012). Serum raftlin levels were statistically significantly decreased in the DM group compared to the control group (p=0.046). HA raftlin values increased in the control group compared to the DM group in correlation with serum values, but the difference was not statistically significant (p=0.838). No statistically significant difference was found between the groups in serum and HA raftlin levels (respectively p=0.071 and p=0.578). It was observed that serum and HA raftlin levels were lower in patients with DME in group 3 (PDR) compared to the group without DME (p=0.306, p=0.186). In the same patient group, serum and HA raftlin levels were higher in patients who received intravitreal anti-VEGF or PRP (panretinal photocoagulation) compared to those who did not. However, none of these differences were statistically significant (p values for injection history; 0.219, 0.197 p values for PRP; 0.507 0.134). It was determined that there was a moderate positive correlation between serum and HA raftlin levels (p= 0.000, r=0.491). No correlation was found between serum HA raftlin levels and serum leukocyte and lipid levels (p

Benzer Tezler

  1. Diabetes mellitus'un hümör aköz ve serumda oksidatif stres ve antioksidan kapasiteye etkisi

    The effect of diabetes mellitus on oxidative stress and antioxidant capacity in humor aqueous and serum

    ÖZLEM DARAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Göz HastalıklarıKafkas Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZELİHA YAZAR

  2. Behçet hastalığında serum ve ön kamara sıvısında sialic acid düzeylerinin araştırılması

    Başlık çevirisi yok

    CEZMİ AKKIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1988

    Göz HastalıklarıEge Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KUTAY ANDAÇ

  3. Tip 2 Diabetes Mellituslu hastalarda serum ve göz içi adiponektin düzeylerii ve retinopati ile korelasyonu

    İntraocular and serum levels of adiponectin in patients with type 2 diabetes and correlation with retinopathy

    YELİZ TURĞUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Göz HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ZAFER ONARAN

  4. Fare gözünde deneysel olarak endotoksinle oluşturulan üveit modelinde endotelin peptidlerin rolü

    The role of endothelin peptides in endotoxine induced experimetal uveitis model in mice eye

    HASAN ALİ TUFAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Göz HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MERAL OR

  5. Retinopatisi olan ve olmayan diabetes mellituslu hastalarda serum ve aköz hümör BDNF düzeylerinin retina sinir lifi tabakası ve gangliyon hücre kompleksiyle ilişkisi

    Relation of serum and aqueous humor BDNF levels with retinal nerve fiber layer and ganglion cell complex in patients with and without retinopathy of diabetes mellitus

    AYŞE GÜZİN TAŞLIPINAR UZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göz HastalıklarıYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NAGİHAN UĞURLU