L'Impero Ottomano e l'Italia, le relazioni in architettura: Il caso di Smirne
Osmanlı İmparatorluğu ve İtalya, mimarlık ilişkilerinde İzmir örneği
- Tez No: 713948
- Danışmanlar: PROF. DR. FRANCO BERNABEI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Sanat Tarihi, Art History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2011
- Dil: İtalyanca
- Üniversite: Università degli Studi di Padova
- Enstitü: Yurtdışı Enstitü
- Ana Bilim Dalı: Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Batı Sanatı ve Çağdaş Sanat Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 199
Özet
Osmanlı İmparatorluğu'ndaki İtalyan varlığı, ortaçağ Venedik ve Ceneviz kolonilerinden kalanlar hariç tutulacak olursa, kısmen politik olan 19. yüzyıl İtalyan göç hareketine dayanmaktadır. Tezimizde 1839 Tanzimat reformları ve kentin kozmopolit yapısı sayesinde ortaya çıkan yeni yapı tipleri ve konut ihtiyacını karşılamak üzere İzmir'e gelen İtalyan mimarlar (Luigi Storari, Luigi Rossetti, Stefano Molli) ve İtalyan kökenli Levanten mimar (Giulio Mongeri) tanıtılacaktır. Luigi Storari, 1821'de Ferrara'da doğmuştur. Roma Üniversitesi'nde mühendislik eğitimi almıştır. 1861'de kurulan İtalya Birliği öncesindeki karışık siyasi ortamda Papalık Devleti ve işgalci Avusturya güçlerine karşı olan siyasi hareketin içinde bulunan Storari 1849 yılında gemiyle Korfu yoluyla İzmir'e gelmiştir. 1851-1854 yılları arasında İzmir Belediyesi'nde Ali Nihad Efendi'ye bağlı olarak mühendis ve haritacı olarak çalışmıştır. İlk olarak 1845 tarihli İzmir yangınından etkilenen Kemeraltı ve çevresinin haritasını (1852) hazırlamıştır. Haritanın sağ kenarında bulunan bir tabelada toplam 36 adet olmak üzere bölgede bulunan sokak, cami ve hanların isimleri verilmiştir. Mühendis Storari 1854-1856 yılları arasında gerçekleştirdiği ve Sultan Abdülmecid'e ithaf ettiği İzmir'in ilk detaylı haritasının bir kopyasını ve 1857'de Torino'da basılan kendisi tarafından yazılmış İzmir Rehberi'ni 1858 yılında Ferrara Belediyesi'ne bağışlamıştır. Storari'nin İzmir Rehberi üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde kuruluşundan 1850'lere kadar İzmir tarihi verilmiş, ikinci bölümde eski İzmir ve dönemin modern İzmir'i tasvir edilmiş, son bölümde ise İzmir ve çevresindeki antik kalıntılardan bahsedilmektedir. Ayrıca, İzmir'de Halkapınar-Kervan Köprüsü arasındaki bir yol inşa eden Storari 13 Ocak 1894 yılında Ferrara'da ölmüştür. Luigi Rossetti, 20 Ocak 1876'da Modane'de doğmuştur. Torino Kraliyet Mühendislik Okulu'nu bitirdikten sonra 1902 yılında İzmir'e gelmiş ve Fransız mühendisler C. De Mazières ve P. Vial ile birlikte çalışmaya başlamıştır. Rossetti'nin katılımı ile İzmir'de Entreprise de travaux publics C. De Mazières, P. Vial & L. Rossetti ingénieurs–architectes şirketi kurulmuştur. Bu yeni şirketin en önemli işlerinden biri Halkapınar-Yeni Liman tramvay hattıdır. İtalyan mühendis Luigi Rossetti, Stefano Molli'nin tasarladığı 1906 tarihli İzmir İtalyan Kız Okulu'nun inşaatını yürütmekle sorumlu mühendis olarak çalışmıştır. Rossetti'nin İzmir'deki en önemli projesi ise İtalyan Orta Çağ canlandırmacı üslubunda tasarladığı 1904 tarihli Alsancak Katolik Kilisesi olarak da bilinen SS. Rosario Kilisesi'dir. Rossetti İtalya'nın Borriana kentinde 8 Mart 1949'da ölmüştür. Stefano Molli, 12 Mayıs 1858'de Borgomanero'da doğmuştur. Torino Kraliyet Mühendislik Okulu'nda eğitim aldıktan sonra Torino Albertina Güzel Sanatlar Akademisi'ne kaydolmuş ve burada resim eğitimi almıştır. Bir süre tanınmış mühendis Carlo Ceppi'nin atölyesinde çalışan Molli 1898 yılında Torino'da düzenlenen Arte Sacra sergisindeki pavyonları inşa etmekle görevlendirilmiştir. Torino'da birçok önemli yapı tasarlayan Molli ayrıca İtalyan ANSMI (Associazione Nazionale per Soccorrere i Missionari Italiani) derneğinde yönetici ve bu derneğin Çin, Mısır ve Osmanlı İmparatorluğu gibi deniz aşırı ülkelerdeki hastane, kilise ve okul gibi yapılarında süpervizör olarak çalışmıştır. 1922 İzmir yangını öncesi kentin sembol yapılarından biri olan 1906 tarihli İtalyan Kız Okulu'nu İtalyan Rönesans canlandırmacı üslubunda tasarlayan Molli 1917'de Torino'da ölmüştÜr. Giulio Mongeri, 1873 yılında İstanbul'da doğmuştur. Milano kökenli ailesi İtalyan Birliği'nin kurulması öncesindeki karışık dönemde (1849) İstanbul'a göç etmiştir. Babası Luigi Mongeri Sultan Abdülmecid'in doktoruydu. Amcası Giuseppe Mongeri ise İtalya'da kalmayı tercih etmiş, Milano Brera Akademisi'nde görev yapan bir sanat tarihçisi ve restoratördü. Giulio 18 yaşına geldiğinde Milano Brera Akademisi'ne mimarlık eğitimi almaya gitmiş, orada İtalyan Orta Çağ canlandırmacı üslubunun fikir babalarından olan ve çağın mimari restorasyon anlayışına yeni bir boyut kazandıran Camillo Boito'nun en parlak öğrencilerinden biri olmuştur. 1897'de Akademi'den mezun olan Mongeri aynı yıl İstanbul'a dönmüştür. Mongeri'nin Geç Osmanlı döneminde İstanbul'daki işlerinde Boito etkisini yoğun olarak görmek mümkündür. Mongeri'nin İzmir'deki en önemli işlerinden biri 1928 tarihli olan, günümüzde Türk Ekonomi Bankası Ege Bölge Müdürlüğü olarak hizmet veren ve İkinci Kordon'da bulunan Banca Commerciale Italiana'nın İzmir şubesinin tasarımıdır. Giulio Mongeri 1953 yılında Venedik'te ölmüştür.
Özet (Çeviri)
In the late 19th and early 20th centuries, Izmir was a cosmopolitan city inhabited by communities of various nationalities like Turkish, Greek, Jewish, Armenian and Levantine. The last one referring to the population of Europeans who settled in the eastern Mediterranean area for commercial purposes. The city's cosmopolitan character was justified by its maritime and commercial vocation; since the 18th century its port had been one of the most important sites for trade between Western economies and Ottoman Empire. Within the sphere of relations of relations between Ottoman Empire and Western world we must also include the construction of the first Ottoman railroad, built between Aydin and Izmir during the decade 1856-1866 to transport natural materials and minerals from Anatolia to the city's new quay, from whence they were exported to Europe by ship. The new quay was a turning point in the cultural life of the city. The quay, paved with the imported stones from Naples, became a promenade and a place of leisure. Cafes, theaters, cinemas, clubs, hotels, and consular offices lined up in this public place, which was known as Kordon. Rapid development and the great opportunities arising from it were a magnet for many Italian immigrants; Smyrna attracted Italian architects, engineers and construction workers to meet the needs of the expanding city. This thesis focuses on the works of four Italian architects and engineers who contributed to urban development in Izmir City through art historical perspective in the late 19th and early 20th centuries: Luigi Storari (1821-1894), Stefano Molli (1858-1917), Luigi Rossetti (1876-1949), and Giulio Mongeri (1873-1953).
Benzer Tezler
- Kamu ve özel hastanelerde hasta memnuniyetinin kurum imajına etkisi
At public and private hospitals patient satisfaction?s effects on corporate image
EKREM SEVİM
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
HastanelerBeykent Üniversitesiİşletme Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHİTTİN KARABULUT
- Bankacılık kesiminde risk yönetimi ve Türkiye'de 2001 krizi sonrası uluslararası bankacılık standartlarına uyum süreci
Risk management in banking sector and adaptation process to international banking standarts after 2001 financial crisis in Turkey
VOLKAN KUZU
- Trakya Üniversitesi Hastanesi ile Edirne Devlet Hastanesine başvuran hastaların sosyo-demografik özellikleri ve hizmet talepleriyle ilgili etmenler
Başlık çevirisi yok
NİHAT TURAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1993
Halk SağlığıTrakya ÜniversitesiHalk Sağlığı Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. AHMET SALTIK
- Sol-jel prosesinin Ti, Zr ve Al alkolatlara uygulanması ve oluşan ürünlerin yapısının aydınlatılması
Başlık çevirisi yok
HİKMET SAYILKAN
- Sodyum perbosat tetrahidrat kristalizasyonunun kristal yüzey şarjının kontrolü ile yönlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
FADİME GÜRLEK