Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanelerinde klinik tıp anabilim dallarında bulunan tıpta uzmanlık öğrencilerinin bölümlerinde en sık koydukları tanılar
Ankara Üniversitesi Tip fakültesi hastanelerinde klinik tip anabilim dallarinda bulunan tipta uzmanlik öğrencilerinin bölümlerinde en sik koyduklari tanilar
- Tez No: 722093
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET UNGAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: ICD-10, Tanı, Tıbbi Kayıtlar, Asistan, Uzmanlık eğitimi, ICD-10, Diagnose, Medical Records, Resident, Residency training
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 131
Özet
Amaç: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri klinik tıp anabilim dallarındaki uzmanlık öğrencilerinin en sık koydukları tanıları ve bu tanıların bölümlerinde koyulan tüm tanılara oranını bulmak mevcut eğitim programlarının ne derecede bunları kapsadığı hakkında asistanların algılarına dayanan görüşlerini saptamak, asistanların erken dönemlerde en sık karşılaşacakları tanıların tüm tanılar içerisindeki oranlarını her anabilim dalına özgü hem hastane verileri hem de asistan algıları ile saptamak, asistanların eğitimlerinin erken dönemlerinde poliklinik hizmetine başlarken almış olmaları gereken asgari eğitime yönelik eğiticilerin kullanabileceği bir veri oluşturmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, 1 Ocak-31 Aralık 2019 ve 1 Ocak-30 Kasım 2021 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri klinik tıp anabilim dalı polikliniklerindeki ICD-10 tanılarını içeren veri çıktısı başhekimlik izniyle excel dosya formatında alındı ve tanılar her anabilim dalı için ayrı ayrı sıklık sırasına göre sıralandı. Ayrıca ikinci yılı ve üstünde olan klinik tıp anabilim dalı uzmanlık öğrencilerine pandemi öncesinde bölümlerindeki en sık karşılaştıkları tanıları ve uzmanlık eğitimlerine bakışlarını sorgulayan 21 soruluk bir anket formu uygulandı. Anket formu, katılımcılara 'Surveey Online Anket Sistemi' kullanılarak iletildi. Veriler SPSS, Version 15.0, Chicago,IL ve Minitab programları kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde 13 dahili tıp, 11 cerrahi tıp olmak üzere toplam 24 klinik tıp anabilim dalı polikliniği çalışmaya dahil edildi. Her uzmanlık bölümü için hastane verilerine göre en sık konulan ilk 5 tanı ve bunların tüm başvurulardaki toplam oranları belirlendi. Bu tanıların anket uygulamasındaki asistan algısıyla ifade edilen en sık tanılarla karşılaştırması yapıldı. En sık konulan ilk 5 tanının aynı anabilim dalının polikliniklerindeki toplam tanılara oranının en fazla olduğu bölüm Göz Hastalıkları (%93,41) olarak saptandı ve en sık tanısının refraksiyon ve akomodasyon bozuklukları (%58,08) olduğu bulundu. Uzmanlık dallarının bazılarında en sık ilk 5 tanı o dalda poliklinik tanılarının neredeyse yüzde doksanını kapsarken (Göz Hastalıkları, Çocuk Psikiyatrisi, Kadın Hastalıkları ve Doğum vb), bazılarında ise ilk beş tanının tüm tanılar içerisindeki yeri çok küçük bir oran olarak saptanmaktaydı. (Aile Hekimliği, Acil Tıp, Ortopedi ve Travmatoloji vb) Çalışmamızın anket uygulaması kısmına dahili (110) ve cerrahi (83) bölümlerde uzmanlık eğitimi alan ikinci yılı ve üstünde olan toplam 193 uzmanlık öğrencisi katıldı. Anket yanıt oranı, tüm klinik bilimlerde %60,9 olarak saptandı. Uygulanan ankette dahili bilimler asistanlarının yaklaşık yarısının eğitim içeriğini kısmen yeterli bulduğu (%51,8), alanda en fazla bilgi edindikleri kaynağın klasik kitaplar ve elektronik ortam (%55,5) olduğu, uzmanlığa yönelik olarak bazı konularda eksik olduklarını (%70) düşündükleri; cerrahi bilimler asistanlarının yaklaşık yarısının eğitim içeriğini yeterli bulduğu (%51,8), alanda en fazla bilgi edindikleri kaynağın ise kıdemli asistan (%60,2) olduğu, uzmanlığa yönelik olarak bazı konularda eksik olduklarını (%51,8) düşündükleri ifade edildi. Bölümlerinde en sık tanı konan hastalıklara yönelik beceri algılarında dahili ve cerrahi bilimler uzmanlık öğrencileri arasında anlamlı farklılıklar saptandı. Çalışmamıza katılan 2.yıl asistanlarının %27,3'ü, >2 yıl olan asistanların ise sadece %9,1'i uzmanlıkta bölümlerindeki en sık tanı alan beş hastalığa yaklaşımda zorluk yaşayacağını düşünmekteydi. Sonuç ve Öneriler: Her uzmanlık bölümünde en sık konulan tanıları belirlemek, ilgili uzmanlık dalında tüm basamaklarda olmasa da en azından uzmanlık eğitimi alınan hastane polikliniği ortamında en sık karşılaşılan hastalık profilini ortaya koymaktadır. Birçok faydası yanında uzmanlık eğitiminin değişen şartlara göre düzenlenebilmesi açısından da tıbbi kayıt önemlidir. Uzmanlık eğitim içerikleri ve rotasyon eğitimlerinde polikliniklerde en sık görülen tanı sıklığı ve dağılımına uygun olarak konulara ilk yıl asistanları eğitiminin hemen başında ağırlık verilmelidir. En sık görüldüğü belirlenen tanılara yönelik eğitimin öncelikli verilmesi uzmanlık eğitimi sürecinin erken dönemlerinde polikliniklerinde yoğun çalışan asistanların daha etkin ve kaliteli hasta yönetebilmesi açısından büyük katkı sağlayacaktır. Anket çalışmamızın sonuçlarına göre eğiticiler eğitimde daha aktif rol alarak bilgi kaynakları arasında daha üst sıralarda yer almalı, teorik eğitim etkinlikleri erken dönemlerde öncelikle en sık konulan tanıları içerecek şekilde düzenlenmeli, rehberlerin etkin kullanımı sağlanmalı, uzmanlık eğitim programlarına yönelik geliştirme ve iyileştirme yapılarak standart bir eğitim programı hazırlanmalıdır. En sık ilk beş tanının tanı dağılımı içerisinde en yüksek oranda olduğu uzmanlık dallarındaki öğrencilerin en sık görülen beş tanı hakkında asistan eğitiminin hemen başında iyi eğitilmesi halinde poliklinik yükünün büyük kısmını güvenli olarak karşılayabilecekleri düşünülebilir iken, ilk beş tanının uzmanlık dalı konuları içerisinde çok küçük bir yer tuttuğu dallarda bu imkândan bahsedilemeyeceği, eğitimin daha karmaşık olabileceği düşünülebilir.
Özet (Çeviri)
Aim: It is aimed to determine the opinions of the residents about the extent to which the current education programs cover these diagnoses by finding the most common diagnoses made by medical residency students in Ankara University Medicine Faculty Hospitals Clinical Medicine Departments and the ratio of all diagnoses made in their departments; to detect the ratio of the diagnoses that residents will encounter most frequently in the early periods, among all diagnoses, with hospital data specific to each department and their perceptions of residents, and to provide data that can be used by the educators for the minimum education which the residents should have received while starting outpatient service in the early periods of their education. Material and Method: In our study, the data output containing the ICD-10 diagnoses of the applications in the outpatient clinics of Ankara University Medicine Faculty Hospitals Clinical Medicine Department between January 1st- December 31st, 2019 and January 1st – November 30th, 2021 was obtained in excel file format with the permission of the chief physician, and the diagnoses were listed in order of frequency seperately for each department. In addition, a 21-question survey, which questions the most common diagnoses in the departments of the residents and their perspectives on their residency training before pandemic, was applied to the second-year and above medical residency students. The survey form was delivered to the participants using the 'Surveey Online Questionnaire System'. Data were analyzed using SPSS, Version 15.0, Chicago, IL and Minitab programs. Results: A total of 24 clinical medicine outpatient clinic in Ankara University Medicine Faculty Hospitals, 13 of which are internal medicine and 11 are surgical medicine, were included in the study. For each specialty department, the top 5 most common diagnoses according to hospital data and their total rates in all applications were determined. These diagnoses were compared with the most common diagnoses stated by the resident perception in the survey application. The department with the highest ratio of the first 5 diagnoses to the total diagnoses in the same department of outpatient clinics was determined to be Eye Diseases (%93,41), and the most common diagnose was found to be disorders of refraction and accomodation (58,08%). While the most common top 5 diagnoses in some of the specialties covered almost ninety percent of the outpatient clinic diagnoses in that branch (Eye Diseases, Child Psychiatry, Gynecology and Obstetrics, etc.), the place of the first 5 diagnoses in all diagnoses was determined as a very small proportion in some of the specialties (Family Medicine, Emergency Medicine, Orthopedics and Traumatology, etc.). A total of 193 residency students who received residency training in the internal (110) and surgical (83) departments participated in the survey application part of our study. The survey response rate was detected as 60.9% in all clinical sciences. In the survey conducted, it was stated that nearly half of the internal sciences residents found the educational content to be partially sufficient (51.8%), the sources they obtained the most information from were classical books and electronic media (55.5%), and they thought they were lacking in some subjects (70%) in terms of residency; and nearly half of the surgical sciences residents found the educational content sufficient (51.8%), the source from which they obtained the most information in the field was the senior resident (60.2%), and they thought they were lacking in some subjects (51.8%) in terms of residency. Significant differences were found between internal and surgical sciences residency students in their perception of skills for the most frequently diagnosed diseases in their departments. 27.3% of the second-year residents and only 9.1% of the residents with >2 years who participated in our study thought that they would have difficulties in approaching the five most frequently diagnosed diseases in their departments during residency. Conclusion and Suggestions: Determining the most common diagnoses in each specialty reveals the most common patient profile at least in the hospital polyclinic environment where residency training is received, even if not in all steps in the relevant specialty. In addition to its many benefits, medical record is also crucial in terms of organizing residency training according to changing conditions. In accordance with the frequency and distribution of the most common diagnoses in outpatient clinics in the content of residency training and rotation training, the subjects should be emphasized right at the beginning of the training of the residents in the first year. Giving priority to the training for the diagnoses which was detected to be observed most frequently will make a great contribution for the residents who work intensively in the polyclinics in the early stages of the residency training process to manage the patients more effectively and efficiently. In regards to the conclusions of our survey, trainers should take a more active role in education and take a higher place among information sources, theoretical education activities should be organized in a way to include primarily the most common diagnoses in the early stages, effective use of guides should be ensured, and a standard education program should be prepared by making development and improving concerning residency training programs. While it can be thought that if the students in the specialties where the most common first 5 diagnoses have the highest rate in the diagnosis distribution are well educated about the 5 most common diagnoses right at the beginning of the residency training, they can safely achieve the majority of the polyclinic burden, this opportunity cannot be brought up in the departments where the first 5 diagnoses have a very small place in the specialty subjects and training may be more complex.
Benzer Tezler
- Dirençli gram negatif bakteri enfeksiyonlarında kolistin uygulamasının sonuçlarının değerlendirilmesi
Assessment of colistin treatment in multi-drug resistant gram negatif bacterial i̇nfections
BELGİN COŞKUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAnkara ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALPAY AZAP
- Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde izole edilen streptococcus pneumoniae suşlarının antibiyotik direnç, serotip ve penisilin bağlayan protein profilleri
Antibiotic resistance, serotype and penicillin binding protein profiles of s. pneumoniae isolated in Hacettepe University Hospital
GÜLGÜN YENİŞEHİRLİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
MikrobiyolojiHacettepe ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. BURÇİN ŞENER
- Hacettepe Üniversitesi Hastanelerinde takip edilen metastatik renal hücreli kanser hastalarının sağkalımlarının zaman içinde değişiminin incelenmesi
The analysis of metastatic renal cell cancer patients' survival changes over time at Hospitals of Hacettepe University
ZAFER ARIK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
OnkolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA ERMAN
- Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde polimiksin B bazlı tedavi alan servis ve yoğun bakım hastalarında klinik ve mikrobiyolojik etkinlik, mortalite ve güvenliliği
Clinical and microbiological efficacy, mortality and safety in ward and intensive care unit patients receiving polymyxin B-based therapy in Ankara University Medical Faculty Hospitals
ÖZGÜR DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik MikrobiyolojiAnkara ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL OSMAN MEMİKOĞLU
DOÇ. DR. GÜLE ÇINAR
- Metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) suşlarının farklı antistafilokokal ajanlara duyarlılıklarının belirlenmesi ve duyarlılıkların klinik sonuçlar üzerine etkisinin araştırılması
Determination of susceptibilities to different antistaphylococcal agents of methicillin resistant staphylococcus aureus isolates and investigation of the effect of susceptibilities on clinical outcomes
ELİF MUKİME SARICAOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıAnkara ÜniversitesiEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FÜGEN YÖRÜK