Geriatri kliniğinde yatan hastalarda polifarmasi ve sarkopeni ilişkisi
The relationship between polypharmacy and sarcopenia in hospitalized patients in the geriatrics clinic
- Tez No: 722138
- Danışmanlar: DOÇ. DR. AHMET YALÇIN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Geriatri, İç Hastalıkları, Geriatrics, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: yaşlı, sarkopeni, polifarmasi, ARB, elderly, sarcopenia, polypharmacy, ARB
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 100
Özet
Amaç: Sarkopeni yaşlılarda düşme, kırılganlık, fonksiyonel azalma ve mortalite gibi olumsuz sonuçlarla ilişkildir ve önemli bir geriatrik sendromdur. Polifarmasi morbidite ve mortaliteye neden olabilen yaşlılarda sık görülen bir problemdir. Polifarmasi ve sarkopeni arasındaki ilişki belirsizdir. Araştırmanın birinci amacı, hastanede yatan yaşlı bireylerde polifarmasi ile sarkopeni arasında bağımsız bir ilişki olup olmadığını saptamak, ikinci amacı ise iskelet kasını olumlu ve olumsuz etkileyen ilaçların varlığının polifarmasi ve sarkopeni ilişkisi üzerine olan etkilerini saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel olarak tasarlanan bu çalışmaya geriatri kliniğinde yatan 103 hasta dahil edildi. Sarkopeni, Avrupa Yaşlılarda Sarkopeni Çalışma Grubu 2 (EWGSOP2) kriterlerine göre tanımlandı. Polifarmasi 5 ve üzeri ilaç kullanımı olarak kabul edildi. Sarkopeni için potansiyel faydaları olan ilaç sınıfları literatür taranarak elde edildi. Araştırma kapsamında hastalara antropometrik ölçümler, laboratuar testleri ve kapsamlı geriatrik değerlendirme testleri uygulandı. 4 metre yürüme testi ile fiziksel performans, el dinamometresi ile kas gücü ve biyoimpedans ile kas kütlesi ölçümleri yapıldı. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların 86'sında (%83,5) polifarmasi, 24'ünde (%23,3) aşırı polifarmasi, 41'inde (%39,8) de sarkopeni saptandı. Sarkopenik hastaların daha ileri yaşta olduğu olduğu görüldü (p=0,012). Antropometrik ölçümlerden baldır çevresi (p=0,001) ve Vücut Kitlesi İndeksi (p=0,03) ölçümleri sarkopenik grupta daha düşük saptandı. Sarkopenik grupta demans varlığı sarkopenik olmayanlara göre daha sık izlendi (p=0,05). Sarkopeni ve polifarmasi arasında bağımsız bir ilişki saptanmadı (p=0,33). İskelet kasını olumlu etkileyen ilaçlar incelendiğinde ARB kullanımının sarkopenik olmayan grupta daha sık olduğu görüldü (p=0,005). Çok değişkenli analiz yaptığımızda demans varlığının sarkopeni gelişme riskini arttırdığı (OR:5,24, p=0,007), ARB kullanımının ise sarkopeni gelişme riskini azalttığı saptandı (OR:0,24, p=0,01). Sonuç: Sarkopeni ve polifarmasi yaşlılarda sıklığı giderek artan ve olumsuz sağlık sonuçlarına neden olabilen önlenebilir geriatrik sendromlardır. Yatan hastalarda sarkopeni ve polifarmasi arasında bağımsız bir ilişki saptanmamıştır. İskelet kasını olumlu etkileyen ARB grubu ilaçların sarkopeniden korumada önemli bir rolü olduğu görülmüştür. Bu konuda farklı popülasyonlarda, geniş kapsamlı ve daha büyük hasta grubunda yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
Aim: Sarcopenia is associated with negative outcomes such as falling, fragility, functional decline and mortality in the elderly and is an important geriatric syndrome. Polypharmacy is a common problem in the elderly that can cause morbidity and mortality. The relationship between polypharmacy and sarcopenia is uncertain. The first aim of the study is to determine whether there is an independent relationship between polypharmacy and sarcopenia in hospitalized elderly individuals and the second aim is to determine the effects of the presence of drugs that affect skeletal muscle positively or negatively on the relationship between polypharmacy and sarcopenia. Materials and Methods: This cross-sectional study included 103 patients hospitalized in the geriatric clinic. Sarcopenia was defined according to European Working Group on Sarcopenia in Older People 2 criteria. Using five or more drugs as accepted as polpharmacy. Drug classes with potential benefits for sarcopenia were obtained by searching the literature. Within the scope of the study, anthropometric measurements, laboratory tests and comprehensive geriatric assessment tests were applied to the patients. Physical performance was measured with the 4 meter walking test, muscle strength with the hand dynamometer, and muscle mass with bioimpedance. Results: Polypharmacy was detected in 86 (83.5%) patients, excessive polypharmacy in 24 (23.3%), and sarcopenia in 41 (39.8%) patients. Sarcopenic patients were found to be at an older age (p=0.012). Anthropometric measurements of calf circumference (p=0.001) and Body Mass Index (p=0.03) were found to be lower in the sarcopenic group. Presence of dementia was observed more frequently in the sarcopenic group than in the non-sarcopenic group (p=0.05). No independent relationship was found between sarcopenia and polypharmacy (p=0.33). When drugs that positively affect skeletal muscle were examined, it was observed that ARB use was more common in the non-sarcopenic group (p=0.005). When we performed a multivariate analysis, it was determined that the presence of dementia increased the risk of developing sarcopenia (OR:5,24, p=0,007), and the use of ARBs decreased the risk of developing sarcopenia (OR:0,24, p=0,01). Conclusions: Sarcopenia and polypharmacy are preventable geriatric syndromes, the frequency of which is increasing in the elderly and may cause adverse health outcomes. No independent relationship was found between sarcopenia and polypharmacy in hospitalized patients. ARB group drugs that positively affect skeletal muscle have been shown to have an important role in protection from sarcopenia. Further studies are needed in larger patient groups.
Benzer Tezler
- Geriatri Kliniğinde yatan hastalarda polifarmasi ve antikolinerjik ilaç yükünün mortalite ile ilişkisi
In patients in the Geriatric Clinic polypharmacy and anticholinergic drug load relationship with mortality
PELİN UĞUZ HAZIR
- Geriatri kliniğinde yatan hastalarda akılcı ilaç kullanımı ve akılcı ilaç kullanımı ile yaşam kalitesi-düşme riski arasındaki ilişkinin saptanması
Determination of the relationship between rational drug usage and considerations of life quality-fall risk in use in hospitality in geriatric clinic
ALİ KALEM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
GeriatriGaziantep Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ZEYNEL ABİDİN ÖZTÜRK
- COVID-19 salgını geriatri servisine yatan hastaların klinik profilinde değişikliğe sebep oldu mu? kapsamlı geriatrik değerlendirme perspektifinde geriatri kliniği servisi tecrübelerimiz
Did the COVID-19 pandemic cause changes in the clinical profile of patients admitted to the geriatric service? experiences of geriatric clinic service in the perspective of comprehensive geriatric assessment.
ALİ BARIŞ İNAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
GeriatriSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HANDE SELVİ ÖZTORUN
DOÇ. DR. ENES SEYDA ŞAHİNER
- Aile hekimliği asistanlarının 65 yaş üstü hastalarda klinik ilaç tedavisi yönetiminin TİME kriterlerine göre değerlendirilmesi
Evaluation of family medicine assistants' clinical drug therapy management in patients over 65 years of age according to TİME criteria
NAFİYE MERVE YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜLEYMAN GÖRPELİOĞLU
- Geriatri kliniğinde yatan hastalarda sarkopeni tanısında SARC-F ve SARC-F + baldır çevresi tarama testlerinin karşılaştırılması
Screening sarcopenia among hospitalized older people: comparison between SARC-F and SARC-CalF
BÜŞRA GÖKÇE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
GeriatriAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET YALÇIN