Keratokonus'un farklı evrelerindeki hastaların kornea endotelyal hücre değişiklikleri, serum D vitamin düzeyi ve serum eozinofil sayısı açısından karşılaştırılması
Comparison of patients with different stages of keratoconus in terms of cornea endothelial cell changes, serum vitamin D levels and serum eosinophil count
- Tez No: 723024
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ALPER METE
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Keratokonus, Vitamin D, Speküler Mikroskopi, Eozinofil, Keratoconus, Vitamin D, Specular Microscopy, Eosinophil
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 69
Özet
Çalışmamızda Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Göz Hastalıkları Kliniği'nde Ocak 2021-Aralık 2021 tarihleri arasında keratokonus tanısı ile takip edilen 80 hastanın dosya verileri ve topografi bulguları geriye dönük incelendi. Keratokonuslu hastalarda evrelere göre kornea endotel hücrelerinde yapısal ve kantitatif değişiklikleri ve serum D vitamin düzeyi ile serum eozinofil sayılarındaki değişiklikleri karşılaştırmayı amaçladık. Bu hastalardan daha önce herhangi bir nedenle kan vermiş ve sistemde serum D vitamin düzeyi ve serum eozinofil sayısı olan hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmada hastaların otorefraktometreden elde edilen verileri, düzeltilmemiş ve düzeltilmiş görme keskinlik değerleri, Scheimpflug kamera ve Plasido disk teknolojisinin kombine edildiği Sirius topografi cihazı ile korneal topografik özellikleri, Nidek CEM 530 cihazı ile elde edilen speküler mikroskopi sonuçları kaydedildi. Speküler mikroskopi ölçümünden çalışmada değerlendirilen parametreler endotel hücre yoğunluğu (EHY), endotel ortalama hücre alanı (EOHA), varyasyon katsayısı (VK) ve altıgen hücre yüzdesi (AHY) olarak belirlendi. Hastalar Amsler Krumeich Sınıflamasına göre 4 evreye ayrıldı. Evre 4 hastalar, korneal opasitelerinden kaynaklı optimal bir speküler mikroskopi ve korneal topografi ölçümü alınamadığı için çalışma dışı bırakılmıştır. Çalışmaya dahil edilen hastaların ortalama yaşı 23 ± 4,15'dir (aralık 18-35 yıl). Çalışmaya toplam 47 (%58,7) erkek ve 33 (%41,3) kadın dahil edilmiştir. Keratokonus'un farklı evrelerinde gruplar arasında EHY (p=0,144), ortalama hücre alanı (p=0,594), VK (p=0,199) ve AHY (p=0,195) açısından istatistiksel anlamlı bir fark saptanmadı. Keratokonuslu hastalarda evre ilerledikçe EHY'de azalma, VK'de artma ve AHY'de azalma saptanmasına rağmen bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı saptanmadı. AHY hafif-orta keratokonus (evre 1 ve evre 2) grubunda (n=60) şiddetli keratokonus (evre 3) grubuna (n=20) göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük saptandı (p=0,048). Serum vitamin D düzeyinde evre ilerledikçe düşüş saptanmasına rağmen serum D vitamini açısından evrelere göre istatistiksel anlamlı bir farklılık saptanmadı (p=0,486). Serum vitamin D düzeyinin dağılımı (eksik, yetersiz ve optimal) açısından eksiklik (≤10 ng/mL) en fazla evre 3'te saptanmasına rağmen serum vitamin D düzeyinin dağılımı açısından da evreler arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p=0,571). Serum eozinofil sayısı açısından keratokonus'un farklı evreleri arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p=0,535). Sonuç olarak speküler mikroskopi kullanılarak yapılan bu çalışmamızda keratokonus'un farklı evrelerinde kornea endotelinde yapısal ve kantitatif değişiklikler olduğu saptanmıştır. Ayrıca keratokonusta evre ilerledikçe serum D vitamin düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı olmasa dahi azalma saptadık; ancak serum D vitamin düzeyi ile keratokonus patofizyolojisi ve D vitamin takviyesinin keratokonus tedavisinde kullanılabilirliği açısından daha fazla hastanın olduğu daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
Özet (Çeviri)
In our study, the data and topography findings of 80 patients who were followed up with the diagnosis of keratoconus in the Ophthalmology Department of Gaziantep University Faculty of Medicine between January 2021 and December 2021 were retrospectively analyzed. We aimed to compare the structural and quantitative changes in corneal endothelial cells and changes in serum vitamin D levels and serum eosinophil counts in patients with keratoconus according to stages. Of these patients, patients who had previously given blood for any reason and had serum vitamin D levels and serum eosinophil counts in the system were included in the study. In the study, the data obtained from the autorefractometer, uncorrected and corrected visual acuity values, corneal topographic features with the Sirius topography device, which combined Scheimpflug camera and Plasido disc technology, and specular microscopy results obtained with the Nidek CEM 530 device were recorded. The parameters evaluated in the study from specular microscopy measurement were determined as endothelial cell density (ECD), endothelial mean cell surface area, coefficient of variation (CV) and hexagonal cell percentage (HEX). The patients were divided into 4 stages according to the Amsler Krumeich Classification. Patients in Stage 4 were omitted because their corneal opacities prevented an appropriate specular microscopy and corneal topography evaluation. The mean age of the patients included in the study was 23 ± 4.15 years (range 18-35 years). A total of 47 (58.8%) men and 33 (41.2%) women were included in the study. No statistically significant difference was found in terms of ECD (p=0.144), mean cell surface area (p=0.594), CV (p=0.199) and HEX (p=0.195) in different stages of keratoconus. Although a decrease in ECD, an increase in CV and a decrease in HEX were detected in patients with keratoconus as the stage progressed, this difference was not statistically significant. HEX was found to be significantly lower in the mild-moderate keratoconus (stage 1 and stage 2) group (n=60) compared to the severe keratoconus (stage 3) group (n=20) (p=0.048). Although there was a decrease in serum vitamin D levels as the stage progressed, there was no statistically significant difference in serum vitamin D levels according to the stages (p=0.486). Although deficiency (≤10 ng/mL) was detected most frequently in stage 3 in terms of serum vitamin D level distribution (deficient, insufficient, and optimal), there was no statistically significant difference between stages in terms of serum vitamin D level distribution (p=0.571). There was no significant difference between different stages of keratoconus in terms of serum eosinophil count (p=0.535). In conclusion, in this study conducted using specular microscopy, it was found that there were structural and quantitative changes in the corneal endothelium in different stages of keratoconus.In addition, we found a reduction in serum vitamin D level as the stage of keratoconus proceeded, even if it was not statistically significant; however, further studies with more patients are needed in terms of serum vitamin D level and keratoconus pathophysiology and the efficacy of vitamin D supplementation in the treatment of keratoconus.
Benzer Tezler
- Keratokonusun erken tanısında biyomekanik değerlendirmenin etkinliği
Effectiveness of biomechanical evaluation in early diagnosis of keratoconus
BEGÜM SULANÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM YAĞMUR
- Keratokonus tanısında Clmı'nın etkinliğinin güncel ölçümlerle karşılaştırılarak değerlendirilmesi
Evaluation of the efficiency of Clmi in the diagnosis of keratoconus by comparing it with current measurements
SÜCATTİN İLKER KOCAMIŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HASAN BASRİ ÇAKMAK
- Keratokonusun progresyonunun saptanmasında yapay zekanın yeri
The role of artificial intelligence in detecting the progression of keratoconus
METEHAN KARAATLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıEskişehir Osmangazi ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLGÜN YILDIRIM
- Keratokonus hastalarında kontakt lens uygulama sonuçlarımız
Our contact lens application results in keratoconus patients
BAHAR GÜLBEYAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Göz HastalıklarıKırıkkale ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NESRİN BÜYÜKTORTOP GÖKÇINAR
- Çukurova bölgesindeki keratokonus olgularında VSX1 ve LOX genlerinin dizileme yöntemi ile analizi
Sequencing analysis of VSX1 and LOX genes in cases with keratoconus in the Cukurova region
ASTAN IBAYEV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göz HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM YAĞMUR