Geri Dön

Tip 1 diyabetli çocuk ve adolesanlarda gece ara öğün seçeneklerinin nokturnal kan glukoz değişkenliğine etkisi

The effect of night snack options on nocturnal blood glucose variability in children and adolescents with type 1 diabetes

  1. Tez No: 725474
  2. Yazar: DİDEM GÜNEŞ KAYA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MURAT BAŞ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Acıbadem Mehmet Ali Aydınlar Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 169

Özet

Bu çalışmanın amacı; Tip 1 diyabetli çocuk ve adolesanlarda farklı besin ögesi içerikli gece ara öğünlerinin nokturnal hipoglisemi ve glukoz dalgalanmalarına etkisinin olup olmadığının araştırılmasıdır. Prospektif tek merkezli beslenme müdahalesi çalışması olarak planlanan çalışmaya yaşları 6-17 arasında değişen, intensif insülin tedavisi alan 4 kız 8 erkek toplam 12 olgu dahil edilmiştir. Olgulara 4 farklı ara öğün (Karbonhidrat (KH), KH+Protein, KH+Yağ, KH+Lif) her biri 3 kez verilmek üzere toplam 12 gün ara öğün verilmiştir. Olgular kan glukoz takiplerini kendi düzenlerinde yapmaya devam ederken aynı zamanda kapalı devre sürekli ölçüm cihazı ile izlenmişlerdir. Ara öğünlerin her akşam saat 21:00 de tüketilmesi sağlanmıştır. Eğer ara öğün zamanında hipoglisemi ya da hiperglisemi saptanırsa diyabetlinin müdahale edilmesine izin verilmiştir. Kan glukozu için hedefte geçirilen süre (TIR) değerlendirildiğinde; KH ve KH + protein TIR'ı istatistiksel olarak KH + Yağ ve KH + Lif değerlerinden yüksektir (p=0,014). Tüm öğünler değerlendirildiğinde 12 olgudan 7 (%58,3) tanesi için en yüksek TIR, KH+Protein içeren öğündür. KH+Yağ hiçbir olgu için en iyi TIR'a sahip değildir. KH + protein eğri altında kalan alan (AUC) değerleri istatistiksel olarak KH + Yağ değerlerinden istatistiksel olarak düşüktür (p=0,08). Glisemik dalgalanma (%CV) değerlendirildiğinde ara öğünler arasında istatistiksel fark bulunmazken değişkenlik katsayısı ortalaması en düşük olan ara öğün KH+Protein olarak belirlenmiştir. KH+Yağ öğünü istatistik olarak anlamlı olmasa da hiperglisemide geçirilen süre diğer öğünlere göre daha uzun bulunmuştur. KH+Lif öğünü de istatistik açıdan anlamlı olmasa da diğer öğünlere kıyasla en uzun hipoglisemi süresi geçirilen ara öğün olmuştur. Sonuçlarda bireyler arasında farklılıklar bulunmaktadır. Daha çok çalışmaya ihtiyaç duyulmakla birlikte bireyselleştirilmiş ara öğün modellerinin metabolik kontrolün sağlanmasına katkıda bulunabileceği düşünülmüştür.

Özet (Çeviri)

The aim of this study is to investigate whether night snacks containing different nutrients have an effect on nocturnal hypoglycemia and glucose fluctuations in children and adolescents with Type 1 diabetes. The study, which was planned as a prospective single-center nutritional intervention study, included a total of 12 cases, 4 girls and 8 boys, aged 6-17, using intensive insulin therapy. The subjects were given 4 different snacks (Carbohydrate (CH), CH+Protein, CH+Fat, CH+Fiber) three times each, for a total of 12 days. While the cases continued to follow their blood glucose in their own order, they were also followed up with a closed-circuit continuous measuring device. Snacks were consumed every evening at 21:00. If hypoglycemia or hyperglycemia was detected at the time of the snack, participants was allowed to intervene. When the time spent at the target (TIR) is evaluated for BG; KH and KH + protein TIR were statistically higher than KH + fat and KH + fiber values (p=0.014). When all meals were evaluated, the highest TIR for 7 (58.3%) of 12 participants was the snack containing CH+Protein. KH+FAT does not have the best snack for any participant. KH + proteinarea under curve (AUC) values were statistically lower than KH + fat values (p=0.08). When the %CV of glycemic variability was evaluated, there was no statistical difference between the snacks, but the snack with the lowest %CV average was determined as CH+Protein. Although the CH+Fat meal was not statistically significant, the time spent in hyperglycemia was found to be longer than other meals. Although the majority of CH+Fiber was not statistically significant, it was the snack with the longest hypoglycemia time compared to other meals. There are differences between individuals with the results. Although more studies are needed, it is thought that individualized snack models can contribute to metabolic control.

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabetli çocuk ve adölesanlarda böbrek hasarının erken bulgularının araştırılması: Nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin bir belirteç olabilir mi?

    Evaluation of children and adolescents with type 1 diabetes for early findings of renal injury: Can neutrophil gelatinase-associated lipocalin be a marker?

    KORCAN DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE BÖBER

  2. Tip 1 diyabetli adölesanların uyku ve yaşam kalitesi ile psikolojik sağlamlık düzeyleri arasındaki ilişki

    TYPE 1 diabetes adolescents the relationship between sleep and life quality and psychological health levels

    ÖZGE BAŞTOPCU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDüzce Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVDA ARSLAN

    PROF. DR. İLKNUR ARSLANOĞLU

  3. Tip 1 diabetes mellituslu çocuk ve adolesanlarda ambulatuvar kan basıncı monitarizasyonu ve serum nitrit/nitrat düzeyleri

    The levels of serum nitrite/nitrate and ambulatory blood pressure monitoring measures in childhood and adolescents with type 1 diabetes mellitus

    ÖZDEN ÖZGÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. BİLGİN YÜKSEL

  4. Tip 1 diyabetli çocuk ve adolesanlarda glisemik değişkenliğin HBA1C ve oksidatif stres ile ilişkisi

    Evaulation of the Relationship Between Glucose Variability HBA1C and Oxidative Stress in Children and Adolescents With TYPE 1 Diabetes

    AYÇA ALTINCIK

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ECE BÖBER

  5. Tip 1 diyabetli çocuk ve adolesanlarda tiroid disfonksiyonunun değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    MEHMET ARMAĞAN ALAKUŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET EMRE ATABEK