Geri Dön

Arı venom allerjisi nedeniyle ımmunoterapi alan hastaların retrospektif incelenmesi

Retrospective examination of patients who received immunotherapy due to bee venom allergy

  1. Tez No: 734858
  2. Yazar: SERENAY ÖZEN ÇÖKELEZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. RECEP SANCAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Alerji-İmmünoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Amaç: Bu çalışmada venom immunoterapi alan hastaların demografik özelliklerini, epidemiyolojisini, venom immunoterapinin etkinliğini, güvenirliliğini ve uzun vadeli etkilerinin değerlendirilmesini, sonuçların literatür verileriyle kıyaslanmasını amaçladık. Materyal ve metod: Çalışmamıza Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk İmmünoloji ve Alerji Polikliniğine 2013-2021 yılları arasında başvurmuş olan ve arı venom alerjisi nedeniyle venom immunoterapi alan 43 hasta alındı. Bu hastaların demografik bilgilerine, sistemik reaksiyona yol açan indeks arı sokmasının özelliklerine, deri prick testi ve spesifik ımmuglobulin E antikor sonuçlarına, venom immunoterapi tedavi sırasında ve sonrasındaki bilgilerine hasta dosyaları taranarak ulaşıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 43 olgunun 9'u (%20,9) kadın 34'ü (%79,1) erkekti. Sistemik reaksiyona yol açan son arı sokma yaş ortalaması 12,9'du. 43 hastanın 16'sının (%37,2) kendisinde, 22'sinin (%51,1) ailelerinde atopik hastalık öyküsü pozitif bulundu. Olguların 28'i (%65,1) Apis mellifera, 9'u (%20,9) Vespula vulgaris, 6'sı (%14) her ikisi tarafından sokulmuştu. Sistemik reaksiyon şiddeti Mueller sınıflamasına göre değerlendirildi, derece 1, 2, 3, 4 reaksiyonların oranı sırasıyla %4,7, %9,3, %37,7, %48,8 bulundu. Deri prick testi sonuçlarına ulaşılan 41 hastanın 37'sinde (%90) deri prick testi pozitif bulundu. Yirmi yedi hastanın venom spesifik ımmuglobulin E sonuçlarına ulaşıldı. 17'sinde pozitif yüksek değerler görüldü. 43 hastanın 26'sı apis melliferaya karşı venom immunoterapi tedavisi aldı. 12 hastamızda venom immunoterapiye bağlı yan etkiler görüldü. İki hastamızın tedavisi yan etkilerden dolayı sonlandırıldı. 22 hastamız venom immunpterapi tedavisi devam ederken veya bittikten sonra arı tarafından sokuldu. İkisinde sistemik reaksiyon görüldü ancak arı soktuğu zamanki kadar şiddetli reaksiyon olmadı. Tartışma: Çalışmaya alınan olgulardan erkek cinsiyet ve arı cinsi olarak da bal arısının fazla oluşu literatürle uyumlu geldi. Hastalarda venom immunoterapiye bağlı yan etkiler görülebilir. Yapılan çalışmalarda ve bizim çalışmamızda venom immunoterapiye bağlı yan etkilerin sistemik reaksiyona yol açan arı sokmasından daha şiddetli olmadığı görüldü. Venom immunoterapi alırken ve bittikten sonra tekrardan arı tarafından sokulan hastaların ciddi sistemik reaksiyonlar göstermemesi etkinliğini gözler önüne sermektedir. Sonuç: Arı alerjisi ölüme yol açabilen ciddi bir problemdir. Toplumdaki insanların çoğu hayatlarında en az bir kez arı venomuyla karşılaşırlar. Bu yüzden arı alerjisi ve tedavisi hakkında tüm sağlık çalışanları bilgilendirilmeli, adrenalin otoenjektörü ailelere anlatılmalı ve temin edilmelidir. Ciddi sistemik reaksiyonu olanlar, venom immunoterapi alabilmeleri için alerji immünoloji uzmanlarına yönlendirilmelidir.

Özet (Çeviri)

Objective: In this study, we aimed to evaluate the demographic characteristics, epidemiology, effectiveness, safety and long-term effects of venom immunotherapy in patients who received venom immunotherapy, and to compare the results with literature data. Material and Method: Our study included 43 patients who applied to Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine Pediatric Allergy and Immunology Outpatient Clinic between 2013-2021 and received venom immunotherapy due to bee venom allergy. The demographic information of these patients, the characteristics of the index bee sting causing a systemic reaction, the results of the skin prick test and specific immunoglobulin E antibody, and the information during and after the venom immunotherapy treatment were obtained by scanning the patient files. Results: Of the 43 patients included in the study, 9 (20.9%) were female and 34% (79.1%) were male. The average age of the last bee sting causing a systemic reaction is 12.9 years. Atopic disease history was positive in 15 (34.8%) of 43 patients, and in 22 (51.1%) families. 28 (65.1%) of the cases were inserted by the apis mellifera, 9 (20.9%) by the vespula vulgaris, and 6 (14%) by both. The severity of systemic reactions was evaluated according to the Mueller classification, and the rates of grade 1, 2, 3, 4 reactions were found to be 4.7%, 9.3%, 37.7% and 48.8%, respectively. Skin tests were positive in 37 (90%) of 41 patients whose skin prick test results were obtained. Venom spIgE results of 27 patients were obtained. Positive high values were observed in 17 of them. 26 of 43 patients received venom immunotherapy treatment against apse. Side effects related to venom immunotherapy were observed in 12 of our patients, and the treatment of two of our patients was terminated. 22 of our patients were stung by a bee while VIT treatment was in progress or after it was finished. Systemic reaction was seen in two of them, but not as severe as when the bee sting. Discussion: Among the cases included in the study, the presence of male sex and honey bee in terms of bee species was compatible with the literature. At the same time, side effects related to venom immunotherapy are seen. Studies and we have shown that these side effects are not more severe than bee stings that cause systemic reactions. The fact that the patients who are stung by the bee again do not show serious systemic reactions during or after Venom immunotherapy demonstrates its effectiveness Conclusions: Bee allergy is a serious problem that can lead to death. Most people in society encounter bee venom at least once in their lives. Therefore, all healthcare professionals should be informed about bee allergy and its treatment, families should be informed about adrenaline autoinjector, they should be provided, and those with severe systemic reactions should be directed to allergy immunology specialists so that they can receive venom immunotherapy.

Benzer Tezler

  1. Gebelerde alerjen immünoterapiye uyumun ve uyumu etkileyen olası faktörlerin araştırılması

    Evaluation of adherence to allergen immunotherapy in pregnant women and the possible factors impact on adherence

    MEHMET AKİF YAĞLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEMRA DEMİR

  2. Arı alerjisi hakkında ne biliyoruz

    What do we know about the hymenoptera venom allergy

    CİHAN URAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Allerji ve İmmünolojiEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OKAN GÜLBAHAR

  3. Sivas ili Zara ilçesinde arı allerjisi prevalansı

    Prevalence of venom allergy in Zara district at Sivas

    MEHMET ŞİMŞEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Göğüs HastalıklarıCumhuriyet Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEHRA SEYFİKLİ

  4. Allerji polikliniğinde akut ürtiker tanısı alan çocuk hastaların klinik özelliklerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical features of the patients who diagnosed with acute urticaria in pediatric allergy clinics

    HASAN ARI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE DİBEK MISIRLIOĞLU

  5. Mersin yöresinde arı venom duyarlılığı prevalansı

    Prevalence of hymenoptera venom hypersensitivity in mersin region

    DENİZ GEZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Allerji ve İmmünolojiMersin Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KAMURAN KONCA