Geri Dön

Güneş civarındaki anakol yıldızlarının ışıma gücü fonksiyonunun gaıa verileriyle belirlenmesi

Determination of luminosity function of main sequence stars in the solar neighborhood by gaia data

  1. Tez No: 736478
  2. Yazar: DOĞU DENİZ BULUT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SELÇUK BİLİR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Astronomi ve Uzay Bilimleri, Astronomy and Space Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Astronomi ve Uzay Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Astronomi ve Uzay Bilimleri Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 100

Özet

Bu çalışmada, Güneş civarındaki anakol yıldızlarının uzay yoğunluğu ve ışıma gücü fonksiyonunun elde edilmesi hedeflenmiştir. Bu amaç doğrultusunda Gaia uydusunun erken üçüncü veri sürümü (Gaia EDR3) kataloğundan Güneş'ten uzaklıkları 1 kpc içinde ve rölatif paralaks hataları σ π /π≤0.10 olan 41,848,305 yıldız seçilmiştir. Yıldızların Gaia fotometrik parlaklıklarına ait sönükleşme değerlerinin hesaplanmasında Samanyolu'na ait toz haritaları kullanılmıştır. Anakol yıldızlarının seçiminde M G ×(G BP -G RP ) diyagramı üzerine kalibre edilen ince disk popülasyonuna ait PARSEC eş-yaş eğrileri dikkate alınmıştır. Eş-yaş eğrileri çift yıldız etkisini içerecek şekilde genişletilmiştir. M G ×(G BP -G RP ) diyagramı üzerinde anakol bandı içinde bulunan 39,131,320 nesne anakol yıldızı olarak seçilmiştir. Mutlak parlaklıkları 0 < M G ≤ 15 kadir aralığındaki anakol yıldızları A1 ile M6 tayf sınıfı aralığında bulunmaktadır. Güneş'ten uzaklığı 25 ≤ d ≤ 300 pc aralığındaki anakol yıldızlarından Güneş civarındaki uzay yoğunluğu 0.072±0.001 yıldız/pc 3 olarak hesaplanmıştır. Güneş civarındaki anakol yıldızlarının ışıma gücü fonksiyonlarının elde edilmesinde farklı uzaklık aralıklarında üç farklı rölatif paralaks hata değerleri dikkate alınmıştır. Analizler, rölatif paralaks hatası σ π /π≤0.10 olan ve 175 pc'e kadar hesaplanan ışıma gücü fonksiyonlarının literatürde 100 pc'lik uzaklık değeri için verilen ışıma gücü değeriyle uyumlu olduğunu göstermiştir.

Özet (Çeviri)

In this study, we are aimed to obtain the space density and luminosity function of the main- sequence stars at the Solar neighborhood. For this purpose, 41,848,305 stars with relative parallax errors and σϖ/ϖ≤0.10 distances from the Sun within 1 kpc were selected from the Gaia satellite early third data release (Gaia EDR3) catalogue. Dust maps of the Milky Way were used to calculate the extinction values of the Gaia photometric magnitudes of the stars. PARSEC isochrones of the thin-disc population calibrated on the MG×(GBP-GRP) diagram was taken into account in the selection of main-sequence stars. The isochrones are extended to include the binary-star effect. On the MG×(GBP-GRP) diagram, 39,131,320 objects in the main-sequence band were selected as main-sequence stars. Main-sequence stars with absolute magnitudes of 0 < MG ≤ 15 are in the spectral class A1 to M6. The space density the Solar neighborhood was calculated as 0.072±0.001 star/pc3, from the main-sequence stars at a distance of 25 ≤ d ≤ 300 pc from the Sun. Three different relative parallax error values at different distance intervals were taken into account in obtaining the luminosity functions of the main-sequence stars at the Solar neighborhood. The analyses showed that the luminosity functions with the relative parallax error σϖ/ϖ≤0.10 and calculated up to 175pc are compatible with the luminosity function given for the distance value of 100 pc in the literature.

Benzer Tezler

  1. Hipparcos uydusu'nun yapısı ve uydu verileriyle bir uygulama

    The structure of hipparcos satellite and an application with the satellite data

    ÖZGE AVCIL BORA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Astronomi ve Uzay Bilimleriİstanbul Üniversitesi

    Astronomi ve Uzay Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HULUSİ GÜLSEÇEN

  2. Galaksimizde alan yıldızlarının fotometrik incelenmesi

    Photometric investigation of field stars in the galaxy

    YÜKSEL KARATAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Astronomi ve Uzay Bilimleriİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. SALİH KARAALİ

  3. Anakol yıldızlarının yarı-empirik etkin sıcaklık hesabında metal bolluğunun etkisi

    Main sequence semi-empirical effective temperature calculation metallicity relation

    MEHMET ALPSOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Astronomi ve Uzay BilimleriAkdeniz Üniversitesi

    Uzay Bilimleri ve Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEKİ EKER

  4. RAVE taramasındaki anakol yıldızlarının kinematik özelliklerinin incelenmesi

    Kinematic properties of main-sequence stars in the RAVE survey

    KADRİ BAŞAR COŞKUNOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Astronomi ve Uzay Bilimleriİstanbul Üniversitesi

    Astronomi ve Uzay Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERAP AK

    PROF. DR. GERRY GİLMORE

  5. Güneş civarındaki F-G tayf türü anakol yıldızlarından radyal metal bolluğu gradyenti

    Radial metallicity gradient from F-G spectral type main-sequence stars in the solar neighbourhood

    OLCAY PLEVNE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Astronomi ve Uzay Bilimleriİstanbul Üniversitesi

    Astronomi ve Uzay Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TANSEL AK