From routine to ritual: Social and spatial consumption of water in Roman domestic context, sampling Pompeii, Ephesus and Zeugma
Rutinden ritüele: Roma konutlarında suyun sosyal ve mekânsal tüketimi, Pompeii, Efes ve Zeugma
- Tez No: 739190
- Danışmanlar: PROF. DR. LALE ÖZGENEL
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 353
Özet
Doğanın ana elementi olan su, tarihler boyu doğal bir fenomen olmanın ötesinde kültürel tarihin önemli bir parçası olarak ele alınmış, günlük ihtiyaçtan ritüellere varan çeşitlilikte tüketilmiştir. Örneğin, Hititler, M.Ö 1240 dolaylarında su kültlerine sahipti ve yaptıkları su kanallarını tarımın yanı sıra atalarını onurlandırmak için kullandılar. Bir diğer önemli uygarlık olan Urartular da benzer şekilde şehirlerine etkileyici su kanalları entegre ettiler. Efes, Teras Evler, Roma ve Geç Antik Dönem'de akan suyun rahatlığı ve keyfinden faydalandı. Antik Yunan Dönemi'nde, Minos Medeniyeti, Knossos Sarayı'na ve evlerine akarsulardan kaynak sağladı, şehirlerini çeşme, su kanalları ve drenaj sistemleri ile donattı. Suya erişim ve kamu/özel alan kullanımı erken dönem uygarlıklarına kadar takip edilebilen bir tarihi olguyken, şehirlere ve evlere bol miktarda su sağlayan, günlük hayatı kolaylaştırmanın yanı sıra konfor sunabilen Romalılardı. Romalılar, göz alıcı su kemerleri, su kanalları, süslü çeşmeleri ve banyo kompleksleriyle su sistem ve mühendisliğini imparatorluklarının öncelikli yapı elemanı olarak kullandı. Roma kültüründe su yönetimi hem evsel hem hem kentsel bağlamda arkeolojik malzeme ve mimari kalıntılar bakımından zengin olan Roma gibi şehirlerde daha iyi okunmaktadır. Bu bağlamda ilk kısım, çeçeveyi ve argüman temalarını belirleyen ve aynı zamanda Roma'da su kullanımına ilişkin kültürel süreklilik ve değişiklikleri vurgulamaya yardımcı olan Yunan kültüründe suyun kamusal ve özel alanda kullanımına kısaca değinmektedir. Bu bağlamda çalışma ana hatlarıyla tarihsel araştırmayı ve suyun nasıl ve hangi biçimlerde kültürel olarak ayrıcalıklı bir tüketim maddesi olduğunu tartışmak için tematik bir öngörü sunmaktadır.
Özet (Çeviri)
While access to water and its use in both public and private spheres is a historical phenomenon that we can trace in earlier cultures, it was Roman engineers who brought water to cities and houses and made running water a comfort of daily life more than any other culture in the ancient world. Romans built impressive aqueducts, water channels, public fountains, and baths and made water management and engineering one of the central aspects of their empire. The consumption and management of water in the Roman culture is better understood in sites that are rich in archaeological material and architectural remains, such as the Campanian cities, for which there is evidence in both urban and domestic contexts. The aim of this study is to examine the ways in which water was utilized as an operative and transformative element in the social construction of a private setting, that is, how water was associated with the spatial layout, consumed as both a functional and symbolic element in the performance of routines and rituals in reference to case-studies. The discussion traces information in a chronological framework to organize the key points of the argument. The first part, in this regard, makes a brief presentation of the public and private use of water in the Greek culture that sets the framework and the argument themes, and which also serves to highlight the cultural continuities and changes concerning water use in the Roman period. In this respect, it structures both a brief historical survey and a thematic insight to argue how and in which ways water was a culturally privileged item of consumption and hence was utilized as an agent of spatial design and social use in Roman domestic architecture.
Benzer Tezler
- Evcil pratikler: Seksenli yıllarda ev imgesi ve mekansal izdüşümler
Domestic practices: Spatial projections of the home image in 1980s
BÜŞRA KARA
- Salon mobilyalarının dönüşümlerinin incelenmesi: Gündelik yaşamda salon fikri, mobilya edinme dinamikleri ve kullanım pratikleri
An investigation of transformation of living room furniture: The idea of living room, furniture acquirement dyamics and use practices
ESRA NASIR
Doktora
Türkçe
2016
Endüstri Ürünleri Tasarımıİstanbul Teknik ÜniversitesiEndüstri Ürünleri Tasarımı Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ŞEBNEM TİMUR ÖĞÜT
DOÇ. DR. HAVVA MELTEM GÜREL
- Social context of small find distribution at Domuztepe; ritual display and society
Domuztepe'de küçük buluntu dağılımının sosyal bağlamı; ritüel sergileme ve toplum
DENİZ ERDEM
Doktora
İngilizce
2013
ArkeolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiYerleşim Arkeolojisi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ÇİĞDEM ATAKUMAN
- İstanbul'da toplu konut alanlarında gündelik yaşamın mekan üzerinden değerlendirilmesi
Evaulation of everyday life in the open and domestic spaces of public housing settlement
RÜYA KURU
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLÇİN PULAT GÖKMEN
- Wellbeing and its spatial experience: development of SPA design and contemporary spa spaces
İyi olma hâli ve mekânlarının deneyimi: SPA tasarım gelişimi ve modern SPA mekânları
NAZIM KAHRAMAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
İç Mimari ve Dekorasyonİstanbul Teknik Üniversitesiİç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EMİNE GÖRGÜL