Geri Dön

Obsesif kompulsif bozukluk hastalarında derin transkraniyal manyetik uyarım uygulamasının duygu durumu ve yaşam kalitesi üzerindeki etlkililiğinin elektrofizyolojik sonuçları

Electrophysiological consequences of the effectiveness of deep transcranial magnetic stimulation on emotion and quality of life in patients with obsessive compulsive disorder

  1. Tez No: 741937
  2. Yazar: MUHAMMED TAHA ESMERAY
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MİRAY BUDAK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikiyatri, Psikoloji, Psychiatry, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Medipol Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Bilişsel Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 177

Özet

Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) istemsiz düşüncelerin ve engellenmesi güç davranışların gözlendiği, yaygınlığı genel popülasyonun yaklaşık %3'ünü kapsayan bir psikiyatrik bozukluktur. Obsesyonlar bireylerin düşünmek istememelerine karşılık zihinlerine tekrarlı şekilde gelen rahatsızlık verici düşünceler, kompulsiyonlar ise bu düşüncelerin ortadan kaldırılması için başvurulan davranışlar olarak tanımlanmaktadır. OKB'nin tedavisinde nöromodülasyon yöntemleri tedavideki etkinliklerinin daha net bir şekilde belirlenmesi adına daha fazla çalışmaya ihtiyaç duymaktadırlar. Bu çalışmanın amacı OKB hastalarının tedavi yöntemlerinde ilaç ve nöromodülasyon yöntemlerinin beraber kullanımında tedavi sonuçlarında ne gibi değişikliklerin oluşabileceğinin, depresyon ve yaşam kalitesi faktörleri göz önünde bulundurularak elektrofizyolojik düzeyde incelenmesidir. Çalışmaya OKB tanılı 12'si yalnızca paroksetin tedavisi, 15'i paroksetin ve derin transkraniyal manyetik uyarım (dTMU) tedavisi alan toplam 27 kişi dâhil edilmiştir. Katılımcılara tedavi başlangıç ve bitişinde Y-BOCS, WHOql-Bref, HAM-D ölçekleri ile Spontan qEEG uygulanmıştır. Çalışmaya dâhil edilen bütün bireyler paroksetin tedavisi görmekteydiler. İlaç tedavisine ek olarak dTMU tedavisi gören kişilere 30 seans 20 Hz yüksek frekanslı ASK ve MFK hedefli OKB protokolü uygulandı. Sonuç olarak uygulanan tedavilerin zamana bağlı EEG P4, Pz, O2 Delta , T4 Alfa ve T4,T5 Alfa-2 bantlarında azalma sağladığı, bu durumun OKB semptomlarında azalma, yaşam kalitesinde artış ve depresyonda azalma ile ilişkilendirilebileceği düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

Obsessive Compulsive Disorder (OCD) is a psychiatric disorder in which involuntary thoughts and behaviors that are difficult to prevent are observed, and its prevalence covers approximately 3% of the general population. Obsessions are defined as disturbing thoughts that come to the minds of individuals repeatedly in response to their unwillingness to think, and compulsions are defined as behaviors used to eliminate these thoughts. Neuromodulation methods in the treatment of OCD need more studies to determine their efficacy in the treatment more clearly. The aim of this study is to examine, at the electrophysiological level, what kind of changes can occur in the treatment results of the use of drugs and neuromodulation methods together in the treatment methods of OCD patients, considering depression and quality of life factors. A total of 27 patients with OCD were included, 12 of whom received paroxetine treatment only, and 15 received paroxetine and deep transcranial magnetic stimulation (dTMS) treatment. Y-BOCS, WHOql-Bref, HAM-D scales and Spontaneous qEEG were applied to the participants at the beginning and end of the treatment. All individuals included in the study were receiving paroxetine treatment. In addition to drug treatment, 30 sessions of 20 Hz high-frequency ASK and MFK-targeted OCD protocol were applied to people who received dTMS treatment. As a result, it is thought that the treatments applied reduce the time-dependent EEG P4, Pz, O2 Delta, T4 Alpha and T4, T5 Alpha-2 bands, and this may be associated with a decrease in OCD symptoms, an increase in quality of life and a decrease in depression.

Benzer Tezler

  1. Obsesif-Kompulsif Bozukluk tanısı almış bireylerde Derin Transkraniyal Manyetik Uyarım tedavisinin etkililiğinin araştırılması

    Research of the effectiveness of the Deep Transcraniak Magnetic Stimulation therapy in individuals diagnosed with Obsessive Compulsive Disorder

    HAMRA YOLAÇAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikolojiÜsküdar Üniversitesi

    Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HABİB ERENSOY

  2. Obsesif kompulsif bozukluk hastalarında medial prefrontal korteks ve anterior singulat kortekse derin transkraniyal manyetik stimülasyon uygulamasının etkinliği

    The effectiveness of deep transcranial magnetic stimulation to the medial prefrontal cortex and anterior cingulate cortex in obsessive-compulsive disorder patients

    UFUK ÖZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikiyatriPamukkale Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELİM TÜMKAYA

  3. Migren hastalarında nörolojik ve psikiyatrik komorbidite

    Neurologic and psychiatric comorbidity in migraine patients

    FİDAN İNCEKARA AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NörolojiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN KUTLUHAN

  4. İdiopatik parkinson hastalarında obsesif kompulsif semptomlar, obsesif kompulsif bozukluk ve ilişkili bozukluklar

    Obsessive compulsive symptoms, obsessive compulsive disorder and related disorders in idiopathic parkinson's disease

    ELİF ÇAKIROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    PsikiyatriManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EROL OZAN

  5. Obsesif kompulsif ve ilişkili bozukluklar tanısı almış bireylerin internet bağımlılığı açısından sağlıklı gönüllülerle karşılaştırılması

    Comparison of internet addiction between patients diagnosed with OCD and releated disorders and healthy controls

    SÜMEYYE SEREYİM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    PsikiyatriAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ ÇAYKÖYLÜ