Geri Dön

Türk sinema eleştirisinin toplumsal temelleri: 1948-1960 dönemi

The social basis of cinema criticism in Turkey: The period of 1948-1960

  1. Tez No: 751151
  2. Yazar: MUZAFFER MUSAB YILMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Sinema Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 326

Özet

Türkiye'de sinema eleştirisi, 1940'lı yılların sonu itibariyle büyük bir atılım gösterir. Bunda, sırasıyla 1948 yılında gerçekleşen vergi indirimi ile film üretiminin artması, Türk sinemasının endüstrileşme girişimleri, büyümeye başlayan yazılı basının yaşadığı dönüşüm etkili olur. Gazete ve dergiler günlük ya da haftalık olarak sinema eleştirilerine yer vermeye başlar. Türk sinema eleştirisi tarihi üzerine bugüne kadar büyük oranda nicel çalışmalar gerçekleştirilmiş, ancak sinema yazarlarının ve onların kaleme aldığı yazıların mahiyeti üzerinde yeteri kadar durulmamıştır. Oysa sinema eleştirisi, Türk sinema tarihi göz önüne alındığında, erken Yeşilçam, Yeşilçam ve ardından gelen dönemde sinema alanını belirleyen unsurlardan biri olmanın yanında, sinema düşüncesinin de başat belirleyicileri arasında yer almıştır. Bu çalışma, Türkiye'de sinema eleştirisi olgusunun inşa sürecini merkezine almaktadır. Türkiye'de sinema eleştirisi olgusunun kurumsallaştığı dönemde yazılı basında düzenli olarak sinema üzerine yazılar kaleme alan isimler (gazeteciler, yazarlar gibi) ve yazdıkları metinler üzerinden alanın ilk döneminin temel belirleyenleri ortaya çıkarılmıştır. Bu bağlamda, çağdaş kültür sosyolojisi alanına yeni yöntem ve yaklaşımlar getirmiş olan Pierre Bourdieu'nün alan yaklaşımından yararlanılmış, yazarın yaklaşımı üzerinden alanda faaliyet gösteren aktörlerin sinema düşüncelerini şekillendiren etkenler ortaya çıkarılmıştır. Çalışmanın sonucunda, Türk sinema eleştirisinin büyük oranda Türk sinemasına karşıt bir söylem üzerine inşa edildiği, bunun nedeni olarak da alanda faaliyet gösteren eleştirmenlerin habitus (alan) ve sembolik sermayelerinin onları Yeşilçam sinemasına karşı“olumsuz”bir bakış açısına yönlendirdiği saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

In Turkey, towards the end of the 1940s, the field of cinema criticism has entered into a great leap forward considering the development it has shown up to that date, in line with the tax reduction in 1948, the increase in film production, the growth of the print media, and the industrialization attempts of Turkish cinema. Newspapers and journals started to include film reviews on a daily or weekly basis. A large amount of quantitative studies have been carried out on the history of Turkish cinema criticism, but there has not been enough study on the scope of film critics and their works. However, considering the history of Turkish cinema, cinema criticism has been one of the main determinants of cinema thought as well as being one of the structures that determined the field of cinema in the early Yeşilçam, Yeşilçam and the following periods. This study focuses on the emergence of the phenomenon of cinema criticism in Turkey. In the study, it is aimed to reveal the main determinants of the field in the establishment period, through the names (such as journalists, writers) who regularly written about cinema in printed media. In this context, the field theory of Pierre Bourdieu, who has brought new methods and approaches to the field of contemporary cultural sociology, was used, and the factors shaping the cinematic thoughts of the actors operating in the field were revealed through this approach. As a result of the study, it has been determined that the criticism of Turkish cinema is largely built on a discourse that is contrary to Turkish cinema, and the reason for this is that the habitus (field) and symbolic capitals of the critics operating in the field lead them to a“negative”point of view towards Yeşilçam cinema.

Benzer Tezler

  1. 1990 sonrası Türk sinemasında yabancılaşma olgusu

    Alienation in post 1990 Turkish cinema

    ARZU ERTAYLAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Radyo-TelevizyonEge Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. SEYİDE PARSA

  2. Feminist kadın temsili açısından Kadının Adı Yok filminin irdelenmesi

    Examining Kadının Adı Yok movie from aspect of feminist woman representation

    NİHAN KOÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Sahne ve Görüntü SanatlarıMarmara Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FATİME NEŞE KAPLAN

  3. 90'lardan günümüze Türk sineması'nda çalışan kadının sunumu

    The representation of working woman in Turkish cinema from 90's to present

    ASLI YILDIRIM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Sahne ve Görüntü SanatlarıEge Üniversitesi

    Radyo Televizyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CEM GÜZEL

  4. Komedi filmlerinde toplumsal eleştiri: Kemal Sunal örneği

    Social criticism i̇n comedy films: Kemal Sunal example

    ÜMMÜGÜLSÜM ÇETİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Radyo-TelevizyonErciyes Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BURAK MEDİN

  5. Cumhuriyet dönemi Türk sinemasında Kemal Sunal

    Kemal Sunal in Turkish cinema in The Republican era

    SANİYE KARACA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    TarihRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEHRA ASLAN