Yaşa bağlı makula dejenerasyonu olgularında serum dll4 ve jagged1 protein konsantrasyonlarının hastalığın tanısı, progresyonu ve tedavisinde etkisi
The effect of serum dll4 and jagged1 protein concentrations on diagnosis, progression and treatment in age-related macula degeneration cases
- Tez No: 751763
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DUYGU YALINBAŞ YETER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Dll4, Jagged1, Yaşa Bağlı Makula Dejenerasyonu, Bevacizumab, Biyomarker, Dll4, Jagged1, Age-Related Macular Degeneration, Bevacizumab, Biomarker
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 83
Özet
Amaç: Bu çalışmada amacımız Yaşa bağlı makula dejenerasyonu hastalığı için serum dll4 ve jag1 konsantrasyonlarının hastalık için bir biyomarker olabileceğini ve bu proteinlerin serum konsantrasyonlarının hastalığın progresyonuna ve tedavisine etkisini belirlemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmamıza Ocak 2021-Ocak 2022 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Polikliniğine yeni tanı almış yaş tip YBMD'li 39 hastanın 43 gözü, kuru tip YBMD'li 39 hastanın 43 gözü ve herhangi retinal ve sistemik hastalığı bulunmayan 39 gönüllünün 43 gözü dahil edildi. Çalışmamızda ki tüm olgular cinsiyet, yaş, sigara öyküsü, sistemik hastalıkları ve YBMD açısından aile öyküsü sorgulandı. Yaş tip YBMD gruba aylık intravitreal bevacizumab tedavisi uygulandı. Yaş tip YBMD'li hastalardan tanı anında ve 3. enjeksiyondan 1 ay sonra (4.ayda), kuru tip YBMD'li hastalardan ve kontrol grubundan ilk muayenelerinde kan örnekleri alınarak -80°C'de saklandı ve sonrasında ELISA yöntemi ile ölçümler yapıldı. Olguların düzeltilmiş en iyi görme keskinlikleri (DEİGK), optik koherans tomografi (OKT) ile santral makula kalınlıkları (SMK), fundus floresein anjiografi (FFA), optik koherans tomografi-anjiografi (OKT-A) ölçümleri alındı. Bu ölçümlerin hepsi yaş tip YBMD grubunda 3 doz intravitreal bevacizumab enjeksiyonundan sonra tekrar edildi. Bulgular: Yaş tip YBMD grubun ortalama yaşı 72,64±7,13, kuru tip YBMD grubun ortalama yaşı 72,21±8,34, kontrol grubun ortalama yaşı 71,4±7,66 bulundu (p=0,558). Gruplar arasında cinsiyet ayrımı açısından anlamlı bir fark yoktu ve her grupta 21 kadın 18 erkek çalışmaya katıldı. Serum dll4 konsantrasyonu kontrol grubunda 1320,57±341,67 ng/ml, kuru tip YBMD grubunda 762,18±310,33 ng/ml ve yaş tip YBMD grubunda tanı anında 620,83±232,29 ng/ml olarak bulundu ve kontrol grubundan yaş tip YBMD gruba gidildikçe istatistiksel olarak anlamlı bir azalış vardı (p0,05). Yaş tip YBMD grubunda 3 doz intravitreal bevacizumab enjeksiyonundan sonra ölçülen serum jag1 konsantrasyonu 15,01ng/ml olarak bulundu ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p=0,058). Sonuç: Serum dll4 konsantrasyonu YBMD hastalığı için bir biyomarker olarak kullanılması anlamlıydı. Serum jag1 konsatrasyonu ise her ne kadar kontrol grubu ve yaş tip arasında anlamlı bir fark çıkmasa da kuru tip ve yaş tip YBMD ayrımında bir biyomarker olarak anlamlı bulundu. Çalışmamızın bir başka önemli bulgusu ise serum dll4 düzeyi yüksek olanlar tedavi sonrasında daha yüksek serum dll4 düzeylerine ulaştıkları için tedaviden daha fazla yarar görebileceği öngörüsüydü. Serum jag1 konsantrasyonu için böyle bir orantıdan bahsetmemiz mümkün olmadı.
Özet (Çeviri)
Objective: Our aim in this study is to determine that serum dll4 and jag1 concentrations for AMD disease may be a biomarker for the disease and the effect of serum concentrations of these proteins on the progression and treatment of the disease. Materials and methods: Our study included 43 eyes of 39 patients with wet AMD, 43 eyes of 39 patients with dry AMD, and 39 volunteers without any retinal or systemic disease who were newly diagnosed at Cumhuriyet University Medical Faculty Ophthalmology Clinic between January 2021 and January 2022. 43 eyes were included. All cases in our study were questioned in terms of gender, age, smoking history, systemic diseases and family history of AMD. Monthly intravitreal bevacizumab treatment was applied to the wet AMD group. Blood samples were taken from patients with wet AMD at the time of diagnosis and 1 month after the 3rd injection (4th month), at their first examination, from patients with dry type AMD and the control group, stored at -80°C, and then measurements were made with the ELISA method. Best corrected visual acuity (BCVA), optical coherence tomography (OCT), central macular thickness (CMT), fundus fluorescein angiography (FFA), optical coherence tomography-angiography (OCT-A) measurements were taken. All of these measurements were repeated after 3 doses of intravitreal bevacizumab injection in the wet AMD group. Results: The mean age of the wet AMD group was 72.64±7.13, the dry-type AMD group was 72.21±8.34 years, and the control group was 71.4±7.66 years old (p=0.558). There was no significant difference between the groups in terms of gender discrimination and 21 females and 18 males participated in the study in each group. Serum dll4 concentration was 1320.57±341.67 ng/ml in the control group, 762.18±310.33 ng/ml in the dry AMD group and 620.83±232.29 ng/ml in the wet AMD group at the time of diagnosis. there was a statistically significant decrease from the control group to the wet type AMD group (p0.05). Serum jag1 concentration measured after 3 doses of intravitreal bevacizumab injection in the wet AMD group was found to be 15.01ng/ml and there was no statistically significant difference (p=0.058). Conclusion: The use of serum dll4 concentration as a biomarker for AMD disease was significant. Serum jag1 concentration, on the other hand, was found to be significant as a biomarker in the differentiation of dry type and wet type AMD, although there was no significant difference between the control group and wet type. Another important finding of our study was the prediction that those with high serum dll4 levels would benefit more from treatment because they reached higher serum dll4 levels after treatment. It was not possible to talk about such a ratio for serum jag1 concentration.
Benzer Tezler
- Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu olgularında kan IL-10, IL-12, IL-17, IL-27 seviyeleri
IL-10, IL-12, IL-17, IL-27 blood levels in patients with age-related macular degeneration
NAZLI GÜL YALÇIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Göz Hastalıklarıİstanbul Bilim ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ELVAN ALPER ŞENGÜL
YRD. DOÇ. DR. ALEV KOÇKAR
- Pigment epitel dekolmanı olan rekürren yaşa bağlı makula dejenerasyonu olgularında pigment epitel dekolmanının anti-vegf yükleme dozuna yanıtını etkileyen klinik faktörlerin değerlendirilmesi
Evaluation of clinical factors affecting the response of pigment epithelial detachment to anti-vegf loading dose in cases of recurrent age-related macular degeneration with pigment epithelial detachment
ÖMER YILDIZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göz HastalıklarıBolu Abant İzzet Baysal ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATİH ULAŞ
- Non-eksudatif ve eksudatif tip yaşa bağlı makula dejenerasyonu hastalarının serum ve aköz humör beyin kökenli nörotrofik faktör düzeylerinin sağlıklı bireylerle karşılaştırılması ve bu düzeylerin retinanın farklı tabaka kalınlıkları ile ilişkisi
Comparision of serum and aqeous humour brain derived neurotrophic factor levels in non-exudative and exudative age related macular degeneration patients with healthy individuals and determination of relationship between these levels with thicknesses of retinal layers
MERVE İNANÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ALİ ŞEKEROĞLU
- Yaşa bağlı makula dejenerasyonlu olgularda prokoagülan aktiviteye sahip olan mikro vezikül (MPs) fonksiyonel düzeylerinin biyobelirteç olarak klinik önemi
Clinical importance of microvesicular (MPs) functionalities in procoagulant activity in age releated macular dejeneration
ŞEHİDE BAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
BiyokimyaSağlık Bilimleri ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HALE ARAL
- Yaşa bağlı makula dejenerasyonlu hastalarda anjiotensin convertıng enzim genetik polimorfizminin araştırılması
Angiotensin converting enzyme genetic polimorphizm in patients with age related macular degeneration
BAŞAK ÜÇER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Göz HastalıklarıCelal Bayar ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RASİM ÖZCAN KAYIKÇIOĞLU