Turkey's 'Benevolent expansion' in Somalia: Development gifts and power resources of an emerging country
Türkiye'nin Somali'deki 'Hayırsever genişlemesi': Kalkınma hediyeleri ve bir yükselen ülkenin güç kaynakları
- Tez No: 752169
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ERDEM YÖRÜK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Sosyoloji, Sociology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Koç Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Sosyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 224
Özet
Bu araştırma Türkiye-Somali kalkınma ortaklığını karşılaştırmalı tarihsel ve ilişkisel yöntemlerle inceliyor, Türkiye'nin yardım siyasetini hediye kuramları ile yorumluyor. Yükselen ülkeler uluslararası yardım sistemine yeni söylem, pratik ve kurumlar getirdi; bu değişim Kuzey-Güney hiyerarşisinin dönüşümü olarak değerlendiriliyor. Çalışmanın iddiasına göre, yardım modelleri tarihsel olarak değişse bile uluslararası yardım donör devletin güç kaynaklarının genişlemesine yarar. Buna dayanarak Somali'nin uluslararası yardım tarihi içindeki üç başat donör ülkenin yardım siyasetini karşılaştırıyorum: sömürge sonrası İtalyan kalkınma yardımları, Soğuk Savaş içinde Sovyetler Birliği'nin askeri yardımları, devlet çöküşünden sonra ülkede etkin hale gelen Türkiye'nin insani yardımları. Donörlerin dış politika ihtiyaçları ve yardım siyasetleri arasındaki ilişkiyi inceliyorum ve yardım rejimlerinin donör ve alıcı ülke için karşılıklı etkilerini değerlendiriyorum. İtalya, eski plantasyonlarını restore etmek, İtalyan yatırımlarını desteklemek ve güney Somali'deki tarımsal üretimi tekelleştirmek için kalkınma yardımlarını kullandı; ekonomik yardımlar ile neo-emperyal bir genişleme sağladı. Doğu Afrika'daki ABD nüfusuna dengelemek isteyen Sovyetler Birliği, Somali'nin stratejik limanlarına ulaşmak için askeri yardımı kullandı. Soğuk Savaş silah desteği Moskova için Doğu Afrika'da jeopolitik bir genişleme doğurdu. 1991'deki yıkıcı iç savaştan yirmi yıl sonra, Türkiye, 2011'deki kuraklık krizine insani müdahaleyle yanıt verdi ve“başarısız devlet”olarak anılan Somali'de yükselen bir ülke için beklenmedik ticari ve jeopolitik fırsatlar elde etti. İnsani yardım siyaseti ve genişleme arasındaki ilişkiyi iki düzeyde araştırıyorum. Önce, 2002-2015 arasındaki parlamento tutanaklarını inceliyorum. AKP hükümetlerinin dış politika söyleminde Somali ilk olarak bölgesel güç ve liderlik hedefleri çerçevesinde yer buldu. Fakat 2011 insani müdahalesinin harekete geçirdiği şefkat söylemi ve insancıl siyaset baştaki çıkar siyasetini perdelemiş, nüfuz kazanımını meşrulaştırmış oldu. Sonra, yardım projelerinde görev almış resmi kurumların, yardım derneklerinin ve İslami STK'ların temsilcileri ile gerçekleştirdiğim mülakatlara dayanarak Türk aktörlerin yardım, partnerlik ve yatırımı nasıl kavradığını, proje yapımı ve ortaklık ilişkilerini hangi etik ve politik niyetler ile anlamlandırdıklarını yorumluyorum. İslami hayır etiği ile dış politika ihtiyaçlarını iç içe geçiren Türkiye'nin Somali'deki yardım siyasetini hediye teorilerinden yararlanarak“hayırsever genişleme”olarak tanımlıyorum. Son bölümde, uluslararası Somali topluluğunun eğitim, sağlık, yatırım ihtiyaçları için Türkiye'ye gelmesinin arkasında yatan kurumsal ve sosyal süreçleri Somalili burslu öğrenciler, yatırımcılar ve akademisyenler ile yaptığım derinlemesine görüşmeler ışığında inceliyorum. Somali topluluğunun Türkiye'ye dönük pozitif ve negatif algılarının ekonomik arka planını tartışıyorum.
Özet (Çeviri)
This dissertation analyzes Turkey-Somalia development partnership from a comparative historical and relational perspective, while addressing gift theories to interpret Turkey's aid politics. Emerging donors introduce new discourses, practices, and institutions into international aid architecture, and they are assumed to be transforming North-South hierarchies. Turkey has gained an emerging donor reputation and Somalia is the most comprehensive example to analyze Turkey's changing aid politics. I argue that aid modalities change historically, but states use foreign aid to expand their power resources. I compare post-colonial Italian development aid, Cold War Soviet military aid, and Turkey's humanitarian aid to post-state collapse Somalia. I question the relation between donor states' expansionist interests and their aid politics. After the World War 2, former colonist Italy used development aid to restore its plantations, to monopolize Somali banana trade, and hence to actualize a neo-imperial expansion. During the Cold War, the USSR wanted to counterbalance the US presence in Ethiopia, and provided arms to Somalia to access its naval facilities; thus, Moscow achieved a geopolitical expansion through military aid. After two decades from Somalia's destructive 1991 civil war, Turkey responded to the country's severe drought crisis with a humanitarian intervention in 2011, and humanitarian aid created an unexpected opportunity for an emerging country to accumulate power resources in a“failed state.”To compare Turkey's aid politics to Italian and Soviet aid regimes, I question the relation between humanitarian aid and material gains. I establish that Turkey's state-led aid campaign incorporated foreign policy interest, the humanitarian imperative, and Islamic charity ethics. Based on parliamentary archives between 2002-2015, I show that Turkey's AKP government firstly approached Somalia to leverage its regional leadership claims, but later 2011 humanitarian aid campaign discursively concealed Turkey's foreign policy objectives with a compassionate rhetoric of saving lives. Relying on expert interviews conducted with Turkey's official and faith-based NGO actors, I establish that Islamic ethics and nationalist aspirations informed the making of aid projects, where charity and foreign policy concerns blended disinterested and self-interested motives. By addressing theories on gift exchange, I define Turkey's aid politics as a“benevolent expansion”. In the last chapter, I interpret Somali community's positive and negative responses toward Turkey's endeavors through in-depth interviews conducted with Somali scholarship students, entrepreneurs, and academics in Turkey and elsewhere. Turkey's scholarship programs triggered a student migration, and graduates initiated diasporic networks in Turkey. I conclude that access to economic gains determines the perception of transnational Somali community toward Turkey either as a win-win partner or as a foreign actor accumulating unequal benefits.
Benzer Tezler
- Politik para arzı dalgalanmaları: Türkiye örneği
Political monetary cycles: The case of Turkey
AHMET EMRAH TAYYAR
- The relationship between social dominance orientation, relationship power and dyadic adjustment: Examining actor-partner effects
Sosyal baskınlık yönelimi, ilişkideki güç ve çift uyumu arasındaki ilişki: Aktör-partner etkilerinin incelenmesi
AYSOLTAN YMAMGULYYEVA
Yüksek Lisans
İngilizce
2020
PsikolojiÖzyeğin ÜniversitesiPsikoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NİLÜFER KAFESCİOĞLU
- Türkçe öğretim merkezlerinde görev yapan öğretim elemanlarının kurumlarındaki etik iklime yönelik algıları
Perceptions of the instructors working in turkish language education centers toward the ethical climate in their institutions
OĞUZ PEHLİVANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Eğitim ve ÖğretimNevşehir Hacı Bektaş Veli ÜniversitesiTürkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MURAT ŞENGÜL
- Türkiye'de Karz-ı Hasen sandık uygulamaları: Nitel bir araştırma
Qard Hasan fund practices in Turkey: A qualitative study
ABDULLAH TALHA GENÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
DinSakarya Üniversitesiİslam Ekonomisi ve Finansı Ana Bilim Dalı
PROF. MAHMUT BİLEN