Archipelago as a tool to study urban form: The case of Ankara
Kentsel formu inceleme aracı olarak Arhcipelago (takımadalar): Ankara örneği
- Tez No: 755198
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. GIORGIO GASCO, DR. ÖĞR. ÜYESİ YİĞİT ACAR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 205
Özet
Kentsel morfoloji literatüründe kent ve kentleşme, kentleşme kavramının Cerda tarafından ortaya atılmasından bu yana birbirinin iki zıt biçimi olarak kabul edilmektedir. Kentin fiziksel biçimine ilişkin bu iki terimin uygulamaları arasında bir ikilik vardır. Bu biçimlendirici ikilik, mimari üretim süreçlerinden kaynaklanan çeşitli gerilimleri kapsar. Kentsel morfoloji bağlamında çağdaş kent, mimari biçime bağlı olarak bu mekânsal çelişkilerin buluşması olarak tanımlanabilir. Tipoloji, bu çelişkileri ortaya çıkarabilecek ve kentsel morfoloji analizlerini geliştirebilecek farklı biçimlendirici teorileri içeren bir söylemdir. Bu kuramlar içinde özerk biçim, fiziksel biçimi, kentsel biçimi etkileyen diğer uygulamalardan yalıtarak bağımsız bir soyut dil yaratmayı amaçlayan bir teoridir. Özerk biçim teorisinin etkisi altında, kentsel morfoloji literatürü, kentsel formu keşfetmeye yönelik farklı girişimlerin bir sonucu olarak çeşitli kavramları sunmaktadır.“Archipelago”, özerk form teorisine dayanan radikal kavramlardan biri olarak tanımlanabilir. Bu anlamda, archipelago, bir takımadanın adalarını andıran bireysel kümelenme biçimleri olarak ortaya çıkan mimari oluşumları, tipolojilerine göre anlatmak için kullanılan bir metafordur. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana başkent olarak Ankara, farklı planlama dönemlerinde kent ve kentleşme ikilemi ile karşılaşmıştır. Planlama dönemleri boyunca Ankara, kentteki biçimsel çelişkileri hızlandıran bir kentsel formlar laboratuvarı haline gelmiştir. Bu çelişkilere rağmen Ankara, kentsel morfoloji açısından önemli bir özerk biçimler kümesine sahiptir. Bu bağlamda bu tez, Ankara kentini, bir archipelago(takımada) olarak kavramsallaştırarak, şehrin özerk biçimlerini keşfetmeye çalışmaktadır. Bu çalışma aynı zamanda, keşfettiği özerk formların diyagramını, alternatif kentsel formları önerebilecek üretken bir matrise dönüştürme girişimindedir.
Özet (Çeviri)
In the literature on urban morphology, the city and urbanization are considered two antithetical forms since urbanization as a term was coined by Cerda. There is a dichotomy between the practices of these two terms regarding the physical form of the city. This formative dichotomy covers a variety of tensions arising from architectural production processes. In the context of urban morphology, the contemporary city can be defined as a meeting of those spatial contradictions depending on architectural form. Typology is a discourse including different formative theories that could reveal those contradictions and enhance urban morphology analyses. Within those theories, autonomous form is the one that aims to create an independent abstract language of the physical form by isolating it from the other practices that influence the urban form. Under the influence of the theory of autonomous form, the literature of urban morphology contains several concepts as a result of different attempts to explore the urban form.“Archipelago”can be described as one of the radical concepts depending on the theory of autonomous form. It is a metaphor to describe architectural formations that emerge as individual forms of aggregations-resembling the islands of an archipelago- based on their typology. Since the beginning of the Turkish Republic, Ankara, as the capital city, has encountered the dichotomy between city and urbanization through different planning periods. Through the planning periods, Ankara has become a laboratory land of urban form, which has accelerated the formative contradictions in the city. Despite those contradictions, Ankara has a considerable domain of autonomous forms in terms of urban morphology. In this context, this thesis attempts to explore the autonomous forms of the city, Ankara, by conceptualizing it as an archipelago. It is also an attempt to transform the diagram of the autonomous forms into a generative matrix that could discover alternative urban form.
Benzer Tezler
- Deniz yetki alanlarının hakkaniyete uygun sınırlandırılması perspektifinden uluslararası yargı organları pratiği: Uyuşmazlığa konu coğrafyadaki adaların etkisi
International judicial practices from the perspective of equitable delimitation of maritime boundaries: The effect of islands in the conflicted geography
MİRAÇHAN KÖPRÜBAŞI
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
HukukMilli Savunma ÜniversitesiGüvenlik Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERTAÇ HAMİ BAŞEREN
- Doğu Afrika sahili'nde (Swahılı) İran, Arap, Türk ve Hindu kültürlerinin Afrika kültürleriyle etkileşimi - Zengibar takımadası'ndaki Taarab müziği
The interaction of persian, Arabic, Turkish and indian cultures with African cultures on the east African coast (Swahili)-Taarab music genre at the Zanzibar archipelago
ÖZGE GÜLBEY USTA
- Bir içe kapalılık ve dışa açık olma hali olarak adalık ve ada hakkı: İstanbul adaları ve Burgazada örneği
Right to the island: Islandness as a state of introversion and extraversion the cases of Istanbul's islands and Burgazada
AYLİN ÇANKAYA
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Mimarlıkİstanbul Bilgi ÜniversitesiMimarlık Tarihi, Teorisi ve Eleştirisi Bilim Dalı
YRD. DOÇ. EMRAH ALTINOK
- Halikarnas Balıkçısında kimlik, evren ve lirizmin kaynağı olarak akdeniz
The mediterranean as the source of identity, universe and lyrism in The Fisherman of Halicarnassus
DEMET SUSTAM
Doktora
Türkçe
2024
Türk Dili ve EdebiyatıAkdeniz ÜniversitesiTürk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TARANA OKTAN