Geri Dön

Kontrolsüz Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda akromegali görülme sıklığı

Prevalence of acromegaly in patients with uncontrolled Type 2 diabetes mellitus

  1. Tez No: 757929
  2. Yazar: MÜNİRE TOPALAK SÖNMEZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MUHAMMED KIZILGÜL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Akromegali, Diabetes Mellitus, IGF-1, Acromegaly, Diabetes Mellitus, IGF-1
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İç Hastalıkları Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 54

Özet

Amaç: Daha önce milyonda yaklaşık 40 vaka olarak bildirilen akromegalinin prevalansı zamanla artmıştır ve daha yeni çalışmalarda milyonda 85-133 vaka arasında olduğu bildirmektedir. Fakat akromegalinin gerçek prevalansı şu anda düşünülenden önemli ölçüde daha yüksek olabilir ve genel popülasyonda milyonda 400 ila 1.000 vaka arasında bir değere ulaşabilir. Akromegali hastalarının önemli bir kısmında glukoz intoleransı veya diabetes mellitus görülmektedir ve akromegali sıklığının tip 2 diabetes mellituslu hastalarda normal popülasyona göre daha yaygın olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızdaki amaç glisemik kontrolü kötü olan tip 2 DM'li hastalarda akromegali sıklığını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2019-2021 yılları arasında Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniği' ne başvuran, yaşları 19 ile 97 arasında değişen, glisemik kontrolü kötü olan 504 Tip 2 DM'li hastanın dosya verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların antropometrik, demografik, laboratuvar özellikleri, görüntülemeleri ve serum IGF-1 düzeyleri incelendi. Bulgular: Çalışmaya 310'u kadın, 194'ü erkek toplam 504 diyabetik hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 57.69±10.84, ortalama diyabet süresi 9.75±7.70 yıl ve ortalama HbA1c değeri %11.12±2.30 olarak saptandı. Hastaların 248'inde (%49.2) hipertansiyon, 359' unda (%71.2) dislipidemi, 127' sinde (%25.1) koroner arter hastalık öyküsü vardı. Çalışmadaki 504 hastadan 2'sinde yüksek serum IGF-1 seviyeleri izlendi. Serum IGF-1 seviyeleri yüksek olan bu 2 hastaya OGTT ve/veya hipofiz MRG yapıldı. IGF-1'i yüksek, OGTT'de nadir BH değeri 0.88 ng/mL olan, hipofizer mikroadenom ve hafif akromegali fenotipi olan 1 hastaya (%0.19) akromegali tanısı konuldu. Sonuç: Glisemik kontrolü iyi olmayan tip 2 diyabetik hasta popülasyonunda akromegali sıklığı normal popülasyonda görülene göre daha yüksek bulunmuştur. Bu çalışma, özellikle akromegali fenotipinin eşlik ettiği glisemik kontrolü iyi olmayan T2DM'li hastaların serum IGF-1 düzeylerini ölçerek akromegali açısından taranmasının yararlı olabileceğini desteklemektedir.

Özet (Çeviri)

Objective: The prevalence of acromegaly, which was previously reported as approximately 40 cases per million, has increased over time, and more recent studies have reported it to be between 85-133 cases per million. However, the true prevalence of acromegaly may be significantly higher than currently thought, reaching between 400 and 1.000 cases per million in the general population. Glucose intolerance or diabetes mellitus is observed in a significant proportion of patients with acromegaly, and the frequency of acromegaly is thought to be more common in patients with type 2 diabetes mellitus than in the normal population. The aim of our study is to evaluate the frequency of acromegaly in patients with type 2 DM with poor glycemic control. Materials and Methods: File data of 504 patients with type 2 DM, aged between 19 and 97 years, who applied to the Endocrinology and Metabolism Diseases Polyclinic between 2019-2021 and had poor glycemic control, were evaluated retrospectively. Anthropometric, demographic, laboratory characteristics and serum IGF-1 levels of the patients were examined. Results: A total of 504 diabetic patients, 310 female and 194 male, were included in the study. The mean age of the patients was 57.69±10.84, the mean diabetes duration was 9.75±7.70 years, and the mean HbA1c value was 11.12±2.30%. Of the patients, 248 (49.2%) had hypertension, 359 (71.2%) had dyslipidemia, and 127 (25.1%) had coronary artery disease. Elevated serum IGF-1 levels were observed in 2 of 504 patients in the study. OGTT and/or pituitary MRI were performed in these 2 patients with high serum IGF-1 levels. Acromegaly was diagnosed in 1 patient (0.19%) with high IGF-1, rare GH value of 0.88 ng/mL on OGTT, pituitary microadenoma and mild acromegaly phenotype. Conclusion: The frequency of acromegaly was found to be higher in the type 2 diabetic patient population with poor glycemic control than in the normal population. This study supports that screening for acromegaly by measuring serum IGF-1 levels in patients with T2DM with poor glycemic control, especially accompanied by the acromegaly phenotype, may be beneficial.

Benzer Tezler

  1. Metformin tedavisinin akromegalide hastalık kontrolü üzerine etkisi

    Effect of metformin therapy on disease control in acromegalia

    HÜMEYRA REKALI ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HANDE MEFKURE ÖZKAYA

  2. Diyabetes mellituslu hastalarda postprandiyal dönemin koagülasyon kaskadına etkileri

    Evaluation of the postprandial phase on the coagulation cascade in diabetic patients

    KEVSER ONBAŞI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELGİN EFE

  3. Tıp 2 diyabet hastalarında doğal öldürücühücre (Nk) alt grupları ve işlevleri

    Natural kıller (NK) cell sub groubs and functıon ın type 2 dıabetes mellıtus patıents

    YATREB OMAR HUSSIN ALKHBULLI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Allerji ve İmmünolojiİstanbul Üniversitesi

    İmmünoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SUZAN ÇINAR

  4. 16 yaş altı tip 1 diabetes mellituslu hastalarda refraksiyon değişimi ve bunu etkileyen parametreler ile retina sinir lifi analizi

    Refractive changes in patients with diabetes mellitus type 1 under 16 years-old and parameters affecting this situation and of retinal nerve fiber analysis

    MEHMET ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Göz HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. PELİN YILMAZBAŞ

  5. Tip 2 diyabet mikroalbüminürisi olan hastalarda D vitamini ve ürik asit ilişkisi

    The relationship of vitamin D and uric acid in patients with type 2 diabetes microalbuminuria

    GÖZDE BUHUR SARİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN AKAR