Geri Dön

Tip 2 diyabet mikroalbüminürisi olan hastalarda D vitamini ve ürik asit ilişkisi

The relationship of vitamin D and uric acid in patients with type 2 diabetes microalbuminuria

PDF İndir

  1. Tez No: 706351
  2. Yazar: GÖZDE BUHUR SARİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HARUN AKAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, İç Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Tip 2 Diabetes Mellitus, mikroalbüminüri, Vitamin D, albüminüri, Type 2 Diabetes Mellitus, microalbuminuria, Vitamin D, albuminuria
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Bozyaka Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 61

Özet

Giriş: Diyabetes Mellitus sürekli tıbbi bakım gerektiren, kronik, tüm organizmayı etkileyen bir metabolizma bozukluğudur. Hastalığın akut ve komplikasyon risklerini azaltmak için hem sağlık çalışanlarının hem de hastların sık eğitim almaları gerekmektedir. Diyabetik nefropatinin erken bulgusu albüminürinin olmasıdır. D vitamini insülin duyarlı dokularda insülin direncini azaltmakta, rölatif olarak insülin direncindeki azalma sebebiyle kan şekerindeki regülasyona yardımcı olur. Diyabetli bireylerde serum ürik asit düzeyinin artmış olduğunu bildiren çok çalışma mevcuttur. Amaç: Çalışmamızda diyabetik nefropatinin evrelerinden olan mikroalbuminürisi olan hastaların vitamin d ve ürik asit düzeyleri arasındaki ilişkiyi saptamayı amaçladık. Gereç Yöntem: Çalışmamız, Ocak 2018 - Ocak 2020 tarihleri arasında T.C.S.B Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji Polikliniği ve Genel Dahiliye polikliniğine başvurmuş olan 100 tip 2 Diyabet mikroalbüminürili hasta olarak planlandı. Hasta grubu olarak çalışma kriterlerini sağlayan mikroalbüminürisi pozitif 52 tip 2 diyabet mellituslu hasta; kontrol grupları olarak, mikroalbüminürisi negatif 30 tip 2 diyabetes mellituslu olgu (mikroalbüminüri kontrol) ve 30 sağlıklı birey (sağlıklı kontrol) çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Çalışmamızda olgu ve kontrol gruplarında açlık, tokluk glukoz düzeyi, HbA1c ile mikroalbüminüri anlamlı ilişkide saptanmıştır. Ek olarak mikroalbüminürinin etyopatolojisinde rol alan dislipidemi ile mikroalbüminüri korelasyon göstermemesine rağmen olgu grubunda istatistiksel olarak anlamlı ve yüksek saptanmıştır. Nöropati olan grupta mikroalbüminüri istatistiksel olarak anlamlı ve yüksek saptanmıştır. Ürik asit ve mikroalbüminüri arasında anlamlı korelasyon olmamasına rağmen olgu ve kontrol grupları arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Olgu grubunda ürik asit daha yüksek bulunmuştur. Vitamin D ile mikroalbüminüri arasında anlamlı korelasyon ve ilişki saptanamamıştır. Ancak mikroalbüminürili grupların Vitamin D oranları daha düşük saptanmıştır. Tartışma: Çalışmamızda mikroalbüminüriyi düzeltemedeki önemli rollerden birinin glukoz regülasyonu olduğunu düşününce olgu grubunda öncelikle yaşam tarzı değişikliklerine ve diyete uyumsuzluk olabileceğini düşündük. Aynı zamanda dislipideminin de olması, yaşam tarzı değişikliği ve diyete uyumsuzluğu destekler niteklikte idi. Mikroalbüminürili kişilerin VKİ'sinin belirgin yüksek olmasının olası nedenleri olarak oncelikle yasam tarzı değişikliklerine ve diyete uyumsuzluk olduğunu düşünmekteyiz. Mikroalbuminuri penceresinden değerlendirdiğimizde, kontrollü diyabetten kontrolsüz diyabete doğru ilerledikçe ürik asit seviyesinin artması diyabetin kontrolsüzken ürik asitin arttığını saptamamıza sebep olmuştur. Çalışmamızda literatürle uyumlu şekilde diyabetik mikroalbüminürik olgularda serum ürik asit düzeyleri yüksek saptanmıştır. Çalışmamızda mikroalbüminürinin tek başına D vitamini ile değerlendirilemeyeceği için istatistiksel olarak anlamlı çıkmadığını düşünmekteyiz. Multifaktöryel olan nefropati ve albuminürinin diğer faktörleri aynı şekilde olan hasta grupları üzerinde tekrar çalışılması gerektiğini düşünmekteyiz. Sonuç: Glukoz regülasyonu iyi olmayan, diyet ve yaşam tarzı değişikliklerine uyumsuz, olasılıkla insülin direnci olan, ürik asit düzeyi artmış, dislipidemiye yatkınlığı olan vücud kitle indeksi belirgin artmış kişilerde mikroalbüminürinin daha fazla olabileceği kanaatindeyiz. Vitamin D için ise multifaktöryel nefropati üzerindeki etkisinin daha geniş gruplarda araştırılması gerektiğini düşünmekteyiz. Diyabetik mikroalbüminürik olguların yönetiminde titiz kan şekeri, kan basıncı, vücud kitle indeksi ve hiperlipidemi kontrolü yanı sıra, optimal ürik asit ve vitamin D düzeylerinin sağlanabilmesinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Diabetes Mellitus is a chronic metabolic disorder that affects the whole organism and requires continuous medical care. In order to reduce the acute risks and complication of the disease, healthcare professionals and patients both need to receive frequent training. An early sign of diabetic nephropathy is albuminuria. Vitamin D reduces insulin resistance in insulin-sensitive tissues and it helps the regulation of blood sugar due to the relative decrease in insulin resistance. There are many studies reporting that the serum uric acid level is increased in individuals with diabetes. Aim: In our study, we aimed to determine the relationship between vitamin D and uric acid levels in patients with microalbuminuria, which is one of the stages of diabetic nephropathy. Materials and Methods: Our study was planned including 100 patients with type 2 diabetes and have microalbuminuria who applied to T.C. Ministry Health University of Health Sciences Tepecik Training and Research Hospital, Endocrinology Outpatient Clinic and General Internal Medicine Outpatient Clinic between January 2018 and January 2020. Fifty two patiens with microalbuminuria positive and type 2 diabetes mellitus met the study criteria were patient group, as control group 30 microalbuminuria negative cases with type 2 diabetes mellitus (microalbuminuria control) and 30 healthy individuals (healthy control) were included in the study. Results: In our study; fasting, postprandial glucose levels, HbA1c and microalbuminuria were found to be significantly correlated in the case and control groups. Additionally although dyslipidemia, which has a role in the etiopathology of microalbuminuria, did not have a correlation with microalbuminuria, it was found to be statistically significant and high in the case group. Microalbuminuria was found to be statistically significant and high in the patients have neuropathy. Although there was no significant correlation between uric acid and microalbuminuria, a significant correlation was found between the case and control groups. Uric acid was found higher in the case group. There was no significant correlation or relationship between vitamin D and microalbuminuria. However, levels of vitamin D were lower at the groups with microalbuminuria. Discussion: Considering that one of the important roles in correcting microalbuminuria in our study was glucose regulation, we thought that there might be non-compliance with lifestyle changes and diet in the case group. The presence of dyslipidemia at the same time supported lifestyle changes and diet incompatibility. We think that the possible reasons for the significantly higher BMI of people with microalbuminuria are primarily lifestyle changes and non-compliance with diet. When we evaluated it from the microalbuminuria window, the increase in uric acid level as we progressed from controlled diabetes to uncontrolled diabetes caused us to detect that uric acid increased when diabetes was uncontrolled. Uric acid levels were found high in our study in accordance with the literature. We thought that it was not statistically significant because of microalbuminuria could not be evaluated with vitamin D alone. We think that multifactorial nephropathy and albuminuria should be studied again on patient groups who shares the same other factors. Conclusion: We think that microalbuminuria may be more common in people with poor glucose regulation, incompatible with diet and lifestyle changes, possibly insulin resistance, increased uric acid level, and a markedly increased body mass index, who are prone to dyslipidemia. We think that the effect of vitamin D on multifactorial nephropathy should be investigated in larger groups. In the management of diabetic microalbuminuric cases, meticulous blood sugar, blood pressure, body mass index and hyperlipidemia control and optimal uric acid and vitamin D levels should be considered.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    464809

    Tansiyonu kontrol altında olan ve olmayan diyabetik nefropatili tip 2 diyabetik hastalardaki rutin labaratuar parametreleri ve ekokardiyografi bulguları arasındaki farklar

    The routine laboratory and echocardiographic differences between controlled and uncontrolled hypertensive type 2 diabetic nephropathy patients

    MUHAMMED TUNÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    NefrolojiBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ TÜZÜN İNCE

  2. Tez No

    463998

    Tip 2 diyabetik hastalarda D vitamini replasmanının idrarda mikroalbümin değerleri üzerine etkisi

    The effect of vitamin d replacement on microalbumin levels in urine in TYPE 2 diabetic patients who has vitamin D deficiency

    SALİHA SEVİNÇER YARARLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    UZMAN ENGİN ERSİN ŞİMŞEK

  3. Tez No

    852382

    Tip 2 Diyabetes Mellitus hastalarında,albüminüri düzeyleri ile 25(OH)D vitamini düzeylerinin ilişkisinin incelenmesi

    Albuminuria levels and 25(OH)D vitamin in Type 2 Diabetes Mellitus patients examining the relationship of levels

    PELİN ÖZEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KADİR KAYATAŞ

  4. Tez No

    428979

    Diyabet hastalarında serum magnezyum düzeyi ile glisemik regulasyon ve proteinüri arasındaki ilişki

    The relationship between the glycemi̇c regulati̇on and serum magnesi̇um levels in diabetes patients

    MEHMET ALİ MISIRLIOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMustafa Kemal Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CUMALİ GÖKÇE

    DOÇ. DR. FARUK HİLMİ TURGUT

  5. Tez No

    620995

    Tip-1 diyabetes mellitus tanısıyla takip edilen hastaların epidemiyolojik verilerinin, metabolik kontrollerinin, büyümelerinin değerlendirilmesi

    Type-1 diabetes mellitus followed by diagnosis epidemiological data of patients, metabolic evaluation of their control and growth

    ELİF DENİZYARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ESRA DENİZ PAPATYA ÇAKIR

Geri Dön