Geri Dön

The impact of international military interventions on institutional effectiveness: The case of NATO's 2011 intervention in Libya

Uluslararası askeri müdahalelerin kurumsal etkinliğe etkisi: NATO'nun Libya'ya 2011 müdahalesi vakası

  1. Tez No: 764252
  2. Yazar: TAPİWA LAST GİLFAS NHERERA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUHİTTİN ATAMAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Uluslararası İlişkiler, Political Science, International Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Barış ve Çatışma Çalışmaları Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

Koruma Sorumluluğu battaniyesi (KS) altındaki uluslararası askeri müdahalelerin odyssey'i, hedef devletlerin iyileşmek için mücadele ettiği zararlı iç çatışmalara neden olmaya devam etmektedir. Toplumların temellerini bombalayan müdahalelerin ardından, müdahale eden her devlet veya uluslararası varlık çıkar, daha büyük savaşlar açığa çıkar ve kurumlar paramparça olur. Böyle bir lastiğin müdahalelerinde yer alan uluslararası aktörler ve örgütler, yeniden yapılanmanın yerli bir süreç olması gerektiği bahanesini öne sürerek“yeniden inşa sorumluluğu'na”gevşek bir yaklaşım benimsemişlerdir. Böyle bir siyasi deklarasyon, uluslararası toplumun yeniden yapılanma süreçlerine katılımını isteğe bağlı kılmakta, böylece hedef devletleri daha derin krizlere sürüklemektedir. Bu çerçevede tez, Libya'nın 12 yıl süren geçiş davasına odaklanarak, R2P onaylı askeri eylemlerin kurumsal yeniden yapılanma çabaları üzerindeki etkisini değerlendirmektedir. Bu konudaki temel odak noktası, R2P ile Libya'daki kurumsal dönüşüm arasındaki bağlantıyı değerlendirmekti. Destekleyici hedefler, dışsal askeri müdahalelerin devlet kurumsal dönüşümünü nasıl şekillendirdiğini incelemek ve 2011 NATO müdahalesinin yeniden inşa etme sorumluluğunu nasıl küçümsediğini ve bunun sonucunda Libya kurumlarının etkililik durumu üzerindeki etkilerini göstermekti. Son olarak, araştırma, etkili çatışma sonrası geçişler için yeniden inşa etme sorumluluğuna odaklanarak IMI ile ilgili uygulamaya ilişkin akademik ve politika önerileri sunmaktadır. Tez metodolojik olarak, kurumsal değişime ilişkin dışsal çatışmayı, özellikle kurumların iç ve dış çatışmanın yakınsama noktasında nasıl değiştiğini yakalayan“genel kurumsal değişim teorisi'nin”teorik merceğine dayanmaktadır. Bu, yapılandırmacı paradigmaya dayanan nitel araştırmalarla tamamlanmaktadır. Araştırmacı, nitel araştırma paradigmasına eşlik eden araştırma yöntemlerini kullanmıştır. Bu çalışmada Libya'daki geçiş durumunu temsil eden üç argüman sunulmaktadır. Birincisi, kurumsal değişimlerdeki ani kopmaların çatışma ile karakterize edildiği belirgin bir kurum krizi olduğudur. Libya'ya geçişin on iki yılı boyunca NTC, GNC, GNA ve GNU dahil olmak üzere birbirini izleyen hükümetler kuruldu. Bütün bu hükümetler bölünme, politika oluşturma ve yürütme yetersizliği ve yönetişimde etkinliği tehdit eden genel bir ulusal güvenlik krizi gibi ortak özellikleri paylaşmaktadır. İkincisi, uluslararası toplumun yeniden yapılanma sürecine katılımının bugüne kadar istikrar ve etkin dönüşüm getirmemiş olmasıdır. Bu da uluslararası toplumun yeniden yapılanmaya yaklaşımının parça parça ayrık bir temelde yürütüldüğünü kanıtlıyor. Üçüncüsü, gelecekteki KS'yı yürütme girişimlerinin, müdahale eden devletlerin etkili geçişi kolaylaştıran hem iç hem de dış politikalarla ortaya çıkmasıyla uluslararası toplumun yeniden inşa etme rolünü temel alması gerektiğidir.

Özet (Çeviri)

The odyssey of international military interventions under the blanket of Responsibility to Protect (R2P) continues to cause deleterious internal conflicts from which target states struggle to recover. In the aftermath of interventions that bomb down the very foundations of societies, every single intervening state or international entity exits, bigger wars are unleashed and institutions are shattered. International actors and organisations involved in interventions of such a tyre, have taken a laissez-faire approach to the“responsibility to rebuild”citing the excuse that reconstruction should be a domestic process. Such a political declaration makes the international community's participation in reconstruction processes optional hence plunging the target states into deeper crises. It is against this background that the thesis assesses the impact of R2P sanctioned military actions on institutional reconstruction efforts, with focus on Libya's transition case spanning 12 years. The core focus in this was to assess the nexus between R2P and institutional transformation in Libya. Supporting objectives were to examine how exogenous military interventions shape state institutional transformation, as well as to demonstrate how the 2011 Northern Atlantic Treaty Organisation (NATO) intervention snubbed the responsibility to rebuild and its resultant effects on the state of effectiveness of Libyan institutions. Lastly, the research proffers academic and policy recommendations on practice on IMI with specific focus on responsibility to rebuild for effective post-conflict transitions. The thesis methodologically relies on the theoretical lens of the“general theory of institutional change”which captures the exogeneous conflict on institutional change, particularly how institutions change at the convergence point of external and domestic conflict. This is complemented with qualitative research rooted in the constructivist paradigm. The researcher utilised the research methods attendant to the qualitative research paradigm. There are three arguments offered in this study that represent the state of transition in Libya. The first is that there is an apparent crisis of institutions where sudden ruptures in institutional changes are typified by conflict. Over the twelve years of Libyan transition, successive governments have been formed including the NTC, GNC, GNA and GNU. All these governments share common traits such as division, incapacity to formulate and execute policy, and an overall national security crisis that threatens effectiveness in governance. The second is that the involvement of the international community in the reconstruction process has not brought stability and effective transformation to date. This proves that the international community's approach to reconstruction is executed on a piecemeal disjointed basis. The third is that the future attempts to execute the R2P ought to place the international community's role to rebuild at the core with the intervening states coming up with both domestic and foreign policies that facilitate effective transition.

Benzer Tezler

  1. Birleşmiş Milletler barış operasyonlarında yumuşak güç unsuru: Lübnan, Kosova ve Kıbrıs örnekleri

    The Soft Power Factor in United Nations Peace Operations: Cases of Lebanon, Kosovo, and Cyprus

    MOHAMMED QASİM KAREM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Uluslararası İlişkilerİstanbul Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAKAN GÜNEŞ

  2. NATO ve insani güvenlik söylemi: Bosna-Hersek, Kosova ve Libya müdahaleleri

    NATO and human security discourse: Bosnia-Herzegovina, Kosovo and Libya interventions

    MURAT GELEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Uluslararası İlişkilerBolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÖKHAN TELATAR

  3. The impact of foreign military intervention on domestic political stability of intervened state: The United States invasions of Afghanistan and Iraq

    Yabancı askeri müdahalenin müdahale edilen devletin iç siyasi istikrarı üzerindeki etkisi: Amerika Birleşik Devletleri'nin Afganistan ve Irak işgalleri

    NATASHA RAHİM

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Uluslararası İlişkilerAnkara Sosyal Bilimler Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUHİTTİN ATAMAN

  4. The military interventions of 1976 in Argentina and 1980 in Turkey ? an analysis and comparison of the civil-military relations

    Arjantin?de 1976 ve Türkiye?de 1980 askeri müdahaleleri sivil-asker ilişkileri üzerine bir analiz ve karşılaştırma

    ASLI POSTACI

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2012

    Siyasal BilimlerYeditepe Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET N. YÜCEKÖK

  5. International context of democratization: Transitions of Turkey and Greece in 1983 and 1974

    Demokratikleşmenin ululslararası bağlamı: Türkiye'de ve Yunanistan'da 1983 ve 1974'te demokrasiye geçiş

    SALİHA METİNSOY

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    Siyasal BilimlerSabancı Üniversitesi

    Avrupa Çalışmaları Bölümü

    YRD. DOÇ. DR. YAPRAK GÜRSOY