Three essays on poverty alleviation programmes: Basic income, negative income tax and child benefit
Yoksulluğu azaltma programları üzerine üç deneme: Temel gelir, negatif gelir vergisi ve çocuk yardımı
- Tez No: 766181
- Danışmanlar: PROF. DR. HARUN BAL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Economics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Çukurova Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İktisat Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İktisat Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 131
Özet
Sosyal politika iktisadı ile birlikte önem kazanan yoksullukla mücadele, kalkınma iktisadı literatüründe yapılan çalışmaların odak noktasını oluşturmaktadır. Bu tezde, yoksullukla mücadelede öne çıkan konular arasında yer alan; temel gelir, negatif gelir vergisi ve çocuk yardımı politikaları, birey ve hane bazında geniş bir veri seti ve mikrosimülasyon yöntemi kullanılarak incelenmektedir. Birinci Bölüm çalışmanın çerçevesini, amacını ve organizasyonunu ortaya koymaktadır. İkinci Bölüm yoksulluk kavramı ile ilgili teorik çerçeveyi, yoksulluk ve gelir dağılımı ile ilgili önemli göstergeleri ve Türkiye'deki sosyal politikaların ve yardımların kapsamlarını açıklamaktadır. Üçüncü Bölüm, yoksulluk problemine birinci çözüm olarak sunulan temel gelir politikasının etkinliğini incelemektedir. Temel gelir, bireylerin gelir düzeyinden ve çalışma koşullarından bağımsız olarak devlet tarafından tüm vatandaşlara ödenecek nakdi geliri ifade etmektedir. TÜİK tarafından 2018 yılında derlenen ve 2020 yılında yayınlanan Gelir ve Yaşam Koşulları anketindeki birey ve hane verileri birleştirilerek mikrosimülasyon analizi yapılmaktadır. Yoksulluk sınırı olarak da adlandırılan medyan gelirin %50'si kişi başı temel gelir olarak kabul edilmekte ve eşdeğerlik ölçütüne göre hanehalkına verilmektedir. Bütçe denkliğini sağlayabilmek için, başlangıçtaki vergi geliri ve temel gelir desteği toplamı kadar nihai vergi toplanmakta, vergilendirme sabit oranlı ve artan oranlı vergilendirme şeklinde iki farklı vergilendirme şeması ile yapılmaktadır. Hane bazlı analiz sonuçlarına göre, temel gelirin sabit oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda Atkinson endeksi 0.123'ten 0.040'a, Gini endeksi 0.381'den 0.202'ye, Theil endeksi ise 0.284'ten 0.095'e gerilemektedir. Temel gelirin artan oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda ise Atkinson endeksi 0.123'ten 0.034'e, Gini endeksi 0.381'den 0.190'a, Theil endeksi ise 0.284'ten 0.079'a düşmektedir. Bu durum, temel gelir politikasının gelir dağılımı eşitsizliğini azalttığını ve artan oranlı vergilendirme stratejisinin daha etkin olduğunu ortaya koymaktadır. Denk bütçe kapsamında nihai durumda hanehalklarından %62.01 sabit oranlı vergi veya başlangıçtaki vergi yükünün 2.89 katı vergi alınması gerektiği gösterilmektedir. Temel gelir vergiden muaf olduğu için minimum garanti edilmiş gelir olarak da tanımlanmaktadır. Tüm hanelerin gelirlerinin yoksulluk sınırının üzerinde veya eşit olması nedeniyle yoksulluk ortadan kaldırılmaktadır Dördüncü Bölüm, yoksulluk problemine ikinci çözüm olarak sunulan negatif gelir vergisi politikasının etkinliğini ortaya koymaktadır. Negatif gelir vergisi, belirli bir eşik değer altında geliri olan hanelerin vergi ödemesi almasına, belirlenen eşik değerin üzerinde geliri olan hanelerin ise ödenecek vergi ödemelerini finanse etmesine dayanan politikayı ifade etmektedir. TÜİK tarafından 2018 yılında derlenen ve 2020 yılında yayınlanan Gelir ve Yaşam Koşulları anketinde seçilen birey ve hane verileri birleştirilerek mikrosimülasyon analizi yapılmaktadır. Medyan gelir eşik değer olarak kabul edilmekte, eşik değerin altında eşdeğer geliri olan hanelere eşik değer ile eşdeğer hane gelirinin farkının yarısı kadar vergi ödemesi yapılmaktadır. Bütçe denkliğini sağlayabilmek için, başlangıçtaki vergi geliri ve negatif gelir vergisi ödemesi toplamı kadar nihai vergi toplanmakta, vergilendirme sabit oranlı ve artan oranlı vergilendirme şeklinde iki farklı vergilendirme şeması ile yapılmaktadır. Hane bazlı analiz sonuçlarına göre, temel gelirin sabit oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda Atkinson endeksi 0.123'ten 0.055'e, Gini endeksi 0.381'den 0.240'a, Theil endeksi ise 0.284'ten 0.133'e gerilemektedir. Temel gelirin artan oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda ise Atkinson endeksi 0.123'ten 0.044'e, Gini endeksi 0.381'den 0.216'ya, Theil endeksi ise 0.284'ten 0.104'a düşmektedir. Bu durum, negatif gelir vergisi politikasının gelir dağılımı eşitsizliğini azalttığını ve artan oranlı vergilendirme stratejisinin daha etkin olduğunu ortaya koymaktadır. Denk bütçe kapsamında nihai durumda hanehalklarından %41.94 sabit oranlı vergi veya başlangıçtaki vergi yükünün 1.85 katı vergi alınması gerektiği gösterilmektedir. Hiç geliri olmayan bir hane bile yoksulluk eşiği kadar vergi ödemesi alacağı için, negatif gelir vergisi minimum garanti edilmiş gelir olarak da tanımlanmaktadır. Tüm hanelerin gelirlerinin yoksulluk sınırının üzerinde veya eşit olması nedeniyle yoksulluk ortadan kaldırılmaktadır. Beşinci Bölüm, yoksulluk problemine üçüncü çözüm olarak sunulan çocuk yardımı politikasının etkinliğini göstermektedir. Çocuk yardımı, yoksulluk sınırı altındaki çocuklu ailelere verilen nakdi gelir yardımını ifade etmektedir. TÜİK tarafından 2018 yılında derlenen ve 2020 yılında yayınlanan Gelir ve Yaşam Koşulları anketinde seçilen birey ve hane verileri birleştirilerek mikrosimülasyon analizi yapılmaktadır. Yoksulluk sınırının altında eşdeğer geliri olan çocuklu hanelere yoksulluk sınırı ile hanelerin eşdeğer geliri farkı kadar çocuk yardımı yapılmaktadır. Bütçe denkliğini sağlayabilmek için, başlangıçtaki vergi geliri ve çocuk yardımı ödemesi toplamı kadar nihai vergi toplanmakta, vergilendirme sabit oranlı ve artan oranlı vergilendirme şeklinde iki farklı vergilendirme şeması ile yapılmaktadır. Hane bazlı analiz sonuçlarına göre, çocuk yardımının sabit oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda Atkinson endeksi 0.122'den 0.093'e, Gini endeksi 0.379'dan 0.326'ya, Theil endeksi ise 0.282'den 0.193'e gerilemektedir. Çocuk yardımının artan oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda ise Atkinson endeksi 0.122'ten 0.083'e, Gini endeksi 0.379'den 0.311'e, Theil endeksi ise 0.282'den 0.123'e düşmektedir. Bu durum, çocuk yardımı politikasının gelir dağılımı eşitsizliğini azalttığını ve artan oranlı vergilendirme stratejisinin daha etkin olduğunu ortaya koymaktadır. Denk bütçe kapsamında nihai durumda hanehalklarından %25.28 sabit oranlı vergi veya başlangıçtaki vergi yükünün 1.12 katı vergi alınması gerektiği gösterilmektedir. Çocuk yardımı yalnızca yoksulluk sınırı altında geliri olan çocuklu hanelere yapıldığı için yoksulluk sınırının altında çocuğu olmayan haneler yoksul kalmaya devam etmektedir. Çocuk yardımının sabit oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda, yoksul nüfus oranı 0.140'tan 0.024'e, yoksulluk açığı 0.040'tan 0.006'ya gerilemektedir. Çocuk yardımının artan oranlı vergi ile finanse edilmesi sonucunda ise, yoksul nüfus oranı 0.140'tan 0.026'ya, yoksulluk açığı ise 0.040'tan 0.007'ye gerilemektedir. Temel gelir ve negatif gelir vergisinden farklı olarak, çocuk yardımı politikası yoksulluğu ortadan kaldırmaya yönelik değil, yoksulluğu azaltmaya yöneliktir. Altıncı Bölüm önemli bulguları ve politika önerilerini sunmakta, çalışmanın kısıtları ve gelecekteki çalışmalara nasıl yol göstereceğini belirtmektedir.
Özet (Çeviri)
Poverty alleviation, which has gained prominence along with socio-political economics, has been the focus of studies in the development economics literature. In this thesis, basic income, negative income tax, and child benefit policies that are among the prominent issues in poverty alleviation are examined using an extensive individual and household basis data set and microsimulation analysis. Chapter One reveals the background, objective and organization of the study. Chapter Two introduces the concept of poverty, describes key metrics related to income distribution and poverty, and outlines the social policies, social assistances and poverty in Turkey. Chapter Three examines the effectiveness of the basic income policy, which is presented as the first solution to the poverty problem. Basic income refers to the cash payment by the state to all citizens, regardless of the level of income of individuals and their working conditions. Microsimulation analysis is carried out by combining individual and household data in the Income and Living Conditions survey compiled by Turkstat in 2018 and published in 2020. 50% of the median income, also called the poverty line, is considered basic income per capita and is given to all households according to the equivalence scale. In order to ensure neutral budget, the final tax collected is equal to sum of the initial tax and the basic income payment, and taxation is carried out using two different taxation schemes, i.e., flat rate tax and progressive rate tax. The household-based scenario shows that the Atkinson index drops from 0.123 to 0.040, the Gini index falls from 0.381 to 0.202, and the Theil index decreases from 0.284 to 0.095 after basic income with flat tax financing scheme. On the other hand, the Atkinson index drops from 0.123 to 0.034, the Gini index decreases from 0.381 to 0.190, and the Theil index falls from 0.284 to 0.079 after basic income with progressive tax financing scheme. It shows that the basic income policy reduces income inequality, and the progressive tax funding scheme is more effective. In the final case, 62.01 % flat rate tax or 2.89 times the initial tax burden should be levied on households within the scope of the neutral budget. Since basic income is tax-free, it is also defined as the minimum guaranteed income. Poverty is eliminated due to the fact that all households' incomes are greater or equal than poverty line. Chapter Four reveals the effectiveness of the negative income tax policy, which is presented as the second solution to the poverty problem. Negative income tax refers to the policy based on the fact that individuals whose incomes are below a certain threshold receive a tax refund, while individuals whose incomes are above the specified threshold fund tax payments to finance tax refund. Microsimulation analysis is carried out by combining individual and household data in the Income and Living Conditions survey compiled by Turkstat in 2018 and published in 2020. The median income is equal to the breakeven income level, the households whose gross income is below the breakeven income level receive half of the difference between breakeven income level and the household gross income. In order to ensure neutral budget, the final tax collected is equal to sum of the initial tax and the negative income tax payment, and taxation is carried out using two different taxation schemes, i.e., flat rate tax and progressive rate tax. The household-based scenario shows that the Atkinson index from 0.123 to 0.055, the Gini index decreases from 0.381 to 0.240, and the Theil index from 0.284 to 0.133 after negative income tax with flat tax financing scheme. On the other hand, the Atkinson index decreases from 0.123 to 0.044, the Gini index decreases from 0.381 to 0.216, and the Theil index decreases from 0.284 to 0.104 after negative income tax with progressive tax financing scheme. It shows that the negative income tax policy reduces income inequality, and the progressive tax funding scheme is more effective. In the final case, %41.94 flat rate tax or 1.85 times the initial tax burden should be levied on households within the scope of the neutral budget. Negative income tax is also defined as the minimum guaranteed income, since even a household with no income will receive as many tax refunds as the poverty line. Poverty is eliminated due to the fact that all households' incomes are greater or equal than poverty line. Chapter Five shows the effectiveness of the child benefit policy, which is presented as the third solution to the poverty problem. Child benefit refers to cash payment provided to households with children whose income below the poverty line. Microsimulation analysis is carried out by combining individual and household data in the Income and Living Conditions survey compiled by Turkstat in 2018 and published in 2020. The households with children whose equivalent income is below the poverty line receive child benefit, which is equal to the difference between the poverty line multiplied by equivalence scale and household gross income. In order to ensure neutral budget, the final tax collected is equal to sum of the initial tax and the child benefit payment, and taxation is carried out using two different taxation schemes, i.e., flat rate tax and progressive rate tax. The household-based scenario shows that the Atkinson index from 0.122 to 0.093, the Gini index decreases from 0.379 to 0.326, and the Theil index from 0.282 to 0.193 after child benefit with flat tax financing scheme. On the other hand, the Atkinson index from 0.122 to 0.083, the Gini index decreases from 0.379 to 0.311, and the Theil index from 0.282 to 0.123 after child benefit with progressive tax financing scheme. It shows that the child benefit policy declines income inequality, and the progressive tax funding scheme is more effective. In the final case, %25.28 flat rate tax or 1.12 times the initial tax burden should be levied on households within the scope of the neutral budget. Since child benefit is provided only to households with children whose income is below the poverty line, households without children whose income is below the poverty line continue to remain poor. When child benefit is financed with a flat-rate tax, the headcount ratio decreases from 0.140 to 0.024, and the poverty gap falls from 0.040 to 0.006. On the other hand, when child benefit is financed with a progressive tax, the headcount ratio drops from 0.140 to 0.026, and the poverty gap decreases from 0.040 to 0.007. Unlike the basic income and negative income tax policies, the child benefit policy is not aimed at eliminating poverty, but at alleviating poverty. Chapter Six presents key findings and policy recommendations, outlines the limitations and directions for future research.
Benzer Tezler
- Yoksulluk, kalıcı işsizlik ve düşük ücret kalıcılığı üzerine üç makale
Three essays on poverty, unemployment persistence and low wage persistence
SELÇUK GEMİCİOĞLU
- Kalkınma iktisadına oyun teorik yaklaşım: Fakirlik tuzakları üzerine üç makale
A game theoretic approach to development economics: Three essays on poverty traps
Ü. OYA CESUR DEMİR
