Geri Dön

Fonksiyonel dispepsili hastalarda pankreas ekzokrin yetersizliğinin etiyolojideki yeri

The role of pancreatic exocrine insufficiency in the etiology of patients with functional dyspepsia

  1. Tez No: 767537
  2. Yazar: FATİH KEMİK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KADİR DEMİR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 60

Özet

Amaç: Dispepsi, yetişkin popülasyonun %25'ini yaşamlarının bir döneminde etkiler. Dispepsi nedeni ile tetkik edilen hastaların büyük çoğunluğunda organik bir sebep bulunamayarak fonksiyonel dispepsi(FD) tanısı konulmaktadır. FD, toplumun büyük bir kesiminin yaşam kalitesini etkileyen önemli bir morbidite sebebidir. Pankreas Enzim Yetersizliği(PEY) birçok gastrointestinal sistem yakınmalara neden olan, dispepsi ayırıcı tanısında düşünülmesi gereken bir klinik durumdur. FD tedavisinde asit azaltıcı tedaviler, prokinetik ajanlar ve gerekli durumlarda anksiyolitik ajanlar kullanılmaktadır. Çalışmamızda standart tedaviye dirençli FD nedeni ile takip edilen hastalarda FE-1(fekal elastaz-1) düzeyi ölçülerek PEY sıklığı belirlenmiş ve bu hastaların kontrol grubu ile demografik, antropometrik, klinik ve biyokimyasal özellikleri karşılaştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimize başvuran ve en az 4 hafta süre ile standart dispepsi tedavisine dirençli; endoskopi ve görüntüleme yöntemleri ile organik patolojilerin ekarte edildiği 66 FD'li hasta ile gastrointestinal sistem yakınması olmayan 34 gönüllünün FE-1 enzim düzeyleri, antropometrik, demografik, klinik ve biyokimyasal özellikleri değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 66 FD'li hastanın 5'inde(%7.57), PEY saptanırken gönüllülerde(n=34) PEY saptanmamıştır. İki grup arasındaki FE-1 düzeyleri kıyaslandığında FD grubunda daha düşük saptanmıştır (p=0.043). FD'li hastalardan PEY saptanan hastalarda, PEY olmayanlara göre diyabetes mellitusun daha sık eşlik ettiği saptanmıştır (p=0.048). FD'li hastaların semptomları incelendiğinde özellikle ishal, yapışkan ve kötü kokulu dışkılama şikayetlerinin PEY'li hastalarda daha sık olduğu gösterilmiştir(sırasıyla; p=0.022, p=0.001, p=0.004). PEY'li hastalarda kontrol grubuna kıyasla kalsiyum, fosfor ve magnezyum değerleri daha düşük saptanmıştır(sırasıyla; p=0.018, p=0.011, p=0.001). Sonuç: Toplumun önemli bir kesimini etkileyen dispepsinin organik nedenlerinden olan PEY'in tanısının konulmasında şüphe edilmedikçe gecikmeler yaşanabilir. Detaylı anamnez ve tanısal yöntemlerle PEY tanısı konulup tedavi edilebilir. Standart tedaviye dirençli dispepsi hastalarında ishal, yapışkan ve kötü kokulu dışkılama semptomlara eşlik ediyorsa PEY açısından değerlendirilmelidir. PEY ile FD arasındaki ilişkinin daha iyi anlaşılması için geniş çaplı, randomize ve kontrollü uzun vadeli prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Objective: Dyspepsia affects 25% of the adult population at some point in their lives. When most of the patients examined for dyspepsia, an organic cause cannot be found and they are dıagnosed with functional dyspepsia(FD). FD is an important cause of morbidity affecting the quality of life of a large part of the population. Pancreatic Enzyme Deficiency (PEI) is a clinical condition that causes many gastrointestinal system complaints and should be considered in the differential diagnosis of dyspepsia. Acid-reducing treatments, prokinetic agents and anxiolytic agents are used when necessary in the treatment of FD. In our study, the frequency of PEI was determined by measuring the FE-1 (fecal elastase-1) levels in patients followed up for FD resistant to standard therapy, and the demographic, anthropometric, clinical and biochemical characteristics of these patients were compared with the control group. Materials and Methods: Those who applied to our clinic and were resistand to standard dyspepsia treatment for at least 4 weeks; FE-1enzyme levels, anthropometric, demographic, clinical and biochemical characteristics of 66 patients with FD and 34 volunteers without gastrointestinal system complaints, whose organic pathologies were excluded by endoscopy and imaging methods, were evaluated. Results: PEI was detected in 5(7.57%) of the 66 patients with FD included in the study, while PEI was not found in the volunteers (n=34). When the FE-1 levels between two groups were compared, it was found to be lower in the FD group (p=0.043). Diabetes Mellitus was found to be more common in patients with FD than in patients without PEI (p=0.048). When the symptoms of patients with FD were examined, it was shown that the complaints of diarrhea, sticky and foul-smelling stools were more common in patients with PEI (respectively; p=0.022, p=0.001, p=0.004). Calcium, phosphorus and magnesium values were found to be lower in patients with PEI compared to the control group (respectively; p=0.018, p=0.011, p=0.001). Conclusion: Unless suspected, delays may occur in the diagnosis of PEI, which is one of the organic causes of dyspepsia that affects a significant part of the society. PEI can be diagnosed and treated with detailed anamnesis and diagnostic methods. In patients with dyspepsia resistant to standard therapy, if diarrhea, sticky and foul-smelling stools accompany symptoms, they should be evaluated for PEI. Large-scale, randomized and controlled long-term prospective studies are needed to better understand the relationship between PEI and FD.

Benzer Tezler

  1. Fonksiyonel dispepsi hastalarındapankreas ekzokrin yetmezliğinin fekal elastaz ile araştırılması

    Investigation of pancreatic exocrine failure infunctional dyspepsy patients with fecal elastas

    HALİK YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    GastroenterolojiErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞEBNEM GÜRSOY

  2. Türk toplumunda organık ve fonksiyonel dispepsili hastalarda etyolojiye yönelik analiz

    Başlık çevirisi yok

    SENEM KARABULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    GastroenterolojiSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA BASAT

  3. Fonksiyonel dispepsili hastalarda helicobacter pylori eradikasyonunun semptomlara, açlık gastrin ve pepsinojen I düzeylerine etkisi

    Effects of helicobacter pylori eradication treatment on symptoms, serum gastrin and pepsinogen I in patients with functional dyspepsia

    HALİL ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    GastroenterolojiAnkara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ ÖZDEN

  4. Fonksiyonel dispepsili hastalarda hipotalamus-hipofiz-adrenal aks fonksiyonlarının değerlendirilmesi ve semptomların yaşam kalitesi üzerine etkisi

    Assesment of hypothalamic-pituitary-adrenal axis in patients with functional dyspepsia and effect of symptoms on quality of life

    AHMET EDİP KORKMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    GastroenterolojiErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ÖZBAKIR

  5. Fonksiyonel dispepsili hastalarda uyku kalitesinin değerlendirilmesi

    Evaluation of sleep quality in patients with functional dyspepsia

    SEHER GÜMÜŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    GastroenterolojiAfyon Kocatepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜRSEL ACARTÜRK