Geri Dön

Effects of genetic liability to psychosis proneness and psychosis proneness on functional connectivity of the salience network

Psikoza olan genetik yatkınlığın ve psikoza eğilimin dikkat çekerlik ağındaki fonksiyonel bağlantısallık üzerine etkileri

  1. Tez No: 769889
  2. Yazar: İLAYDA AYDOĞAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. TIMOTHEA TOULOPOULOU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
  10. Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sinirbilimler Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Literatürde sağlıklı popülasyonda görülen psikoz riskinin, beyin bağlantıları üzerindeki etkisine ilişkin sınırlı sayıda araştırma yapılmıştır. Ek olarak, psikoz riski ve beyin ağları ile yapılmış olan araştırmalar dikkat çekerlik ağından (SN) ziyade, varsayılan durum ağı (DMN) ve merkezi yürütücü ağına (CEN) odaklanmıştır. Benzer olarak, sağlıklı popülasyonlarda psikoza olan genetik yatkınlık ve bu yatkınlığın beyin ağları üzerindeki etkisini birleştiren çalışmalar yeterince kapsamlı değildir. Bu tez, dikkat çekerlik ağının işlevsel bağlantısı ile psikoza yatkınlık ve psikoza olan genetik yatkınlık arasındaki ilişkiyi değerlendirmiştir. Çalışmaya ergenlik ve genç yetişkinlik dönenmlerinde olan yetmiş iki çift ikiz, kardeş ve üçüz katılmıştır. Psikometrik olarak tanımlanmış bir subklinik psikoz indeksi olan psikoz eğiliminin etkisi, Toplumda Psişik Yaşantıları Değerlendirme Ölçeği (CAPE-42) ile değerlendirilmiştir. Psikoza olan genetik yatkınlık (PRS-SZ) ise PLINK ve PRSIce-2 yazılımları aracılığıyla hesaplanmıştır. Bu tezde dikkat çekerlik ağının küresel bağlantı modelleri, çekirdek tabanlı bağlantı modelleri ve ağ topolojisi incelenmiştir. Bulgular, dikkat çekerlik ağı içindeki bağlantı düzeylerinin, psikoza yatkınlığı yüksek olan bireylerde, psikoz eğilimi düşük olan bireylere göre farklılık gösterdiğini ortaya koymuştur. Daha ileri analizler ise, PRS-SZ'nin yüksek ve düşük psikoza yatkınlık grupları arasında anlamlı bir fark bulunmadığını göstermiştir. Sonuçlar, dikkat çekerlik ağındaki bağlantı düzeylerinin, psikometrik olarak tanımlanmış psikoza yatkın olan bireylerde farklılık olduğunu göstermektedir. Bu sonuçlar, katılımcılar arasındaki genetik ağırlıktaki farklılıklarla açıklanamamıştır.

Özet (Çeviri)

The effect of psychosis proneness, a psychometrically defined index of subclinical psychosis, has limited research on its effect on brain connectivity in healthy populations. In addition, functional connectivity research in psychosis proneness mainly focuses on brain networks such as the default-mode network (DMN) and the central executive network (CEN) but not on the salience network (SN). On a similar note, research on genetic susceptibility to psychosis in healthy populations and the combinatory analysis between brain connectivity and genetic liability have not been explored thoroughly. This thesis assessed the relationship between psychosis proneness and genetic liability to psychosis to functional connectivity of the salience network. Seventy-two pairs of twins, siblings, and triplets were included in the analysis for genetic liability and functional connectivity. Participants' psychosis proneness was assessed via the Community Assessment of Psychic Experience (CAPE-42) questionnaire, and genetic liability scores (PRS-SZ) were calculated through PLINK and PRSIce-2 software. Global patterns of connectivity, seed-based connectivity, and network topology of the salience network were examined. The findings have revealed that the connectivity levels within the salience network differed in individuals with high psychosis proneness compared to individuals with low psychosis proneness. Further analysis has shown that PRS-SZ did not show a significant difference between high and low psychosis proneness groups. The results show that connectivity levels in the salience network differ in individuals with psychometrically defined psychosis proneness. These results were not explained by differences in genetic loading among the participants.

Benzer Tezler

  1. Psikoza yatkınlık ile telomer disfonksiyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bir kardeş çifti (Sib-pair) çalışması

    Analyzing the relationship between liability to psychosis and telomere dysfunction: A sib-pair study

    BURCU ÇEVİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    BiyoteknolojiAnkara Üniversitesi

    Temel Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜVEM GÜMÜŞ AKAY

  2. Şizofreni hastalarında DRD2 Taq1A polimorfizmi ve COMT val158met polimorfizminin yürütücü fonksiyonlar üzerine etkileşimi

    The interaction of DRD2 Taq1A polymorphism and COMT val159met polymorphism on executive functions of schizophrenia

    MİNE ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALP ÜÇOK

  3. Bipolar bozukluk tanılı ötimik bireyler ve birinci derece akrabalarında nörobiliş, sosyal biliş ve yapısal beyin görüntüleme

    Neurocognition, social cognition and structural brain imaging in euthymic individuals with bipolar disorder and their first degree relatives

    BURCU VERİM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikiyatriDokuz Eylül Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEGÜL ÖZERDEM

  4. HIV-1'e karşı direnç sağlayan CCR-5Δ32, CCR2-64I ve SDF1-3'A Allellerinin türk popülasyonundaki dağılımı

    Distribution of the HIV-1 resistance-conferring Alleles CCR5-Δ32, CCR2-64I ve SDF1-3'A in turkish population

    AYŞE BALCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    BiyolojiSinop Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İSMET BERBER

  5. Ailesel multipl skleroz hastalarında vitamin D reseptör gen analizi

    Vitamin D receptor gene polymorphism in familial multiple sclerosis patients

    FATMA EBRU YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Nörolojiİnönü Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZDEN KAMIŞLI

    PROF. DR. ABDULCEMAL ÖZCAN