90Y mikroküre tedavisinde anjiyojenik faktör düzeyleri ile prognoz arasındaki ilişkinin araştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 769898
- Danışmanlar: PROF. DR. MURAT FANİ BOZKURT
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Onkoloji, Radyoloji ve Nükleer Tıp, Oncology, Radiology and Nuclear Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nükleer Tıp Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 72
Özet
Anjiyojenez kanser oluşumunda kritik bir süreç olup; tümör büyümesi, invazyonu ve metastaz potansiyeli için en önemli belirleyicilerden birisidir. 90Y mikroküre tedavisinde hasta seçimi ve prognoz tayini için daha iyi belirteçlere ihtiyaç vardır ve anjiyojenik faktörler bu bağlamda oldukça umut vericidir. Bu çalışmanın amacı 90Y mikroküre tedavisinde dolaşımdaki anjiyojenik belirteç bazal düzeylerinin ve tedavi sonrası değişimlerinin prognostik öneminin araştırılmasıdır. Çalışmaya primer ve metastatik karaciğer kanserli 22 hasta dahil edilmiştir. Tüm hastalardan tedaviden önceki gün ve tedavi sonrası 1,7 ve 30.günlerde kan örnekleri toplanmış ve bu örneklerden farklı anjiyojenik belirteçlerin (IL-6, IL-8, Ang-2, osteopontin, VEGF-A, HGF, PDGF-BB) düzeyleri ölçülmüştür. Tüm hastalara tedavi yanıtı değerlendirilmesi için anatomik (BT ve/veya MRG) ve moleküler ([18F]FDG PET-BT) görüntülemeler uygulanmış olup, genel sağ kalım süreleri, tedavi uygulanan karaciğer alanında erken tedavi yanıtları, tedavi alanın dışında kalan karaciğerde ve karaciğer dışında progresyon durumları mRECIST ve PERCIST kriterleri ve klinik takip ile belirlenmiştir. Çalışmada tedavi uygulanan karaciğer alanında hastalık kontrolü sağlanan (kısmi yanıt ve stabil hastalık), hedef dışı progresyon saptanmayan ve ekstrahepatik progresyon saptanmayan hastaların genel sağkalım süreleri diğer hastalardan anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Tedavi alanı dışında progresyon gelişen hastalarda tedavi sonrası 1. ve 7. günlerdeki Ang-2 düzeyleri, progresyon saptanmayanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak düşük bulunmuştur. Osteopontin 30. gün düzeyleri karaciğer dışında progresyon saptanan hastalarda saptanmayanlara göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Ang-2 düzeylerinin mutlak düzeylerinin yanı sıra tedavi öncesinden 1. güne ve 1. günden 30. güne değişim oranları tedavi alanı dışındaki karaciğerde progresyon saptanan ve saptanmayan hastalarda anlamlı olarak farklı bulunmuştur. Benzer şekilde, tedavi edilen karaciğer bölgesinde hastalık kontrolü sağlanan ve sağlanmayan hastalar arasında PDGF-BB düzeylerinin tedavi öncesinden 1. güne değişim oranları anlamlı olarak fark göstermektedir. Sonuç olarak; 90Y mikroküre tedavisinde Ang-2, osteopontin ve PDGF-BB prognoz ön görüsü için ümit vadeden belirteçler olup, Ang-2 ve osteopontinin 90Y mikroküre tedavisi sonrası çeşitli zamanlardaki mutlak düzeyleri ile Ang-2 ve PDGF-BB'nin tedavi sonrası çeşitli zaman aralıklarındaki değişim oranları farklı prognoz gösteren hastaları başarılı şekilde ayırt edebilmektedir.
Özet (Çeviri)
Tumor angiogenesis is a crucial process in cancer and one of the main determinants of the growth, invasion and metastasis potential of the tumor. Better-performing markers are needed for patient selection and prognosis estimation in 90Y microsphere treatment and angiogenic factors are quite promising in this context. Aim of this prospective study was to evaluate the angiogenic response and to analyze the prognostic value of circulating angiogenic factor levels and their changes after 90Y microsphere treatment. Twenty-two patients with primary or metastatic liver cancer were included in this study. Blood samples were collected from all patients at different time points (on the day before the treatment and days 1,7 and 30 after treatment) and levels of some angiogenic factors (IL-6, IL-8, Ang-2, osteopontin, VEGF-A, HGF, PDGF-BB) were measured from these samples. All patients underwent anatomic (CT and/or MRI) and molecular ([18F]FDG PET/CT) imaging to assess therapy response and overall survival, early treatment responses in treated liver region, progression status in non-treated liver region and extrahepatic regions were analysed with the use of mRECIST and PERCIST criteria along with clinical follow-up. The results showed that overall survival times of patients with disease control (partial response and stable disease) in treated liver region, without progression in non-treated liver region and without progression in any extrahepatic region were significantly longer than that of other patients. Ang-2 levels on days 1 and 7 were significantly lower in patients with progression in non-treated liver region. Osteopontin levels at day 30 were significantly higher in patients with extrahepatic progression. Percentage ratio of the changes in Ang-2 levels from baseline to day 1 and from day 1 to day 30 were significantly different between patients with and without progression in non-treated liver regions. Likewise, ratio of the changes in PDGF-BB levels from baseline to day 1 were significantly different between patients with and without progression in non-treated liver regions. In conclusion; Ang-2, osteopontine and PDGF-BB may have an impact for prognostic assessment in 90Y microsphere therapy, where circulating levels of Ang-2 and osteopontin at different time points and percentage ratio of change in Ang-2 and PDGF-BB levels among different time points after 90Y microsphere treatment can perform well to differentiate patients with respect to prognosis.
Benzer Tezler
- Dosimetric calculations in 90Y microsphere treatment
Y90 mikroküre tedavisinde dozimetrik çalışmalar
GAMZE ERGİYEN BULDU
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Radyoloji ve Nükleer TıpYeditepe ÜniversitesiSağlık Fiziği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NALAN ALAN SELÇUK
- Pet radyofarmasötiklerinin radyonüklid dozimetrideki yeri ve önemi
The place and importance of pet radiopharmaceuticals in radionuclide dosimetry
NAMİ YEYİN
Doktora
Türkçe
2023
Fizik ve Fizik Mühendisliğiİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA DEMİR
- Yttrium-90 mikro küre tedavisinde internal dozimetrinin Monte Carlo yöntemi ile belirlenmesi
Determination of internal dosimetry in yttrium-90 micro sphere therapy by using Monte Carlo method
AYŞE KARADENİZ YILDIRIM
Doktora
Türkçe
2019
Fizik ve Fizik Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiFizik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SUAT ÖZKORUCUKLU
- Karaciğer tümörlerinin tedavisinde uygulanacak Y-90 mikrokürelerin aktivite miktarlarının hastaya özgü modelleme ile belirlenmesi için yöntem geliştirilmesi ve yöntemin standardize edilmesi
Development of a method for determination of activity quantities of Y-90 microspheres to be administered in treatment of liver tumors by patient-specific modeling and standardization of the method
FERYAL ÇAKIR
Doktora
Türkçe
2019
BiyomühendislikHacettepe ÜniversitesiBiyomühendislik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE KEVSER ÖZDEN
PROF. DR. MURAT FANİ BOZKURT
- Y-90 mikroküre tedavisinde akciğer radyasyon dozunun hesaplanması
Calculation of lung radiation dose in treatment with y-90 microsphere
SEVGİ ASA
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Fizik ve Fizik Mühendisliğiİstanbul ÜniversitesiFizik Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İFFET ÇAVDAR
DR. BİLAL KOVAN