Geri Dön

Santral seröz koryoretinopatisi olan hastalarda oksidatif stres ve DNA hasarı

Oxidative stress and DNA damage in patients with central serous chorioretinopathy

  1. Tez No: 773060
  2. Yazar: BETÜL SAYLIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. UĞUR ACAR, DOÇ. DR. YALÇIN KARAKÜÇÜK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Santral Seröz Koryoretinopati, Oksidatif stres, DNA hasarı, Central Serous Chorioretinopathy, Oxidative stress, DNA damage
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

Amaç: Bu çalışmada Santral seröz koryoretinopatisi (SSKR) olan hastaların kan örneklerinde plazma oksidatif stres seviyelerinin ve oksidatif DNA hasarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya kliniğimize başvuran 18-60 yaş arası akut SSKR tanısı alan 36 hasta dahil edildi. Benzer yaş ve cinsiyete sahip 35 sağlıklı gönüllü kontrol grubu olarak belirlendi. Hasta ve kontrol grubunun tam oftalmolojik muayeneleri yapılarak kaydedildi. Hasta ve kontrol grubundan alınan kan örnekleri 5 dakika boyunca 3000 rpm' de santrifüj edilerek plazma ayrıştırıldı. Elde edilen plazma örnekleri ependorflara bölünerek toplam oksidan durumu (total oksidant status; TOS), toplam antioksidan durumu (total antioksidan status; TAS), oksidatif stres indeksi (OSI) ve 8-hidroksi-2′-deoksiguanozin (8-OHdG) ölçümü yapılana kadar -80°C'de muhafaza edildi. Plazma TAS ve TOS düzeyleri tam otomatize kalorimetrik yöntem ile ölçüldü. Plazma TOS'un TAS seviyesine oranı oksidatif stres indeksi (OSI) olarak belirlendi. Serum 8-OHdG seviyelerini ölçmek için yarışmalı ELISA kiti kullanıldı. Bulgular: SSKR hastaları ve kontrol grubu arasında TAS, TOS ve OSI değerlerinde istatiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Ancak plazma 8-OHdG değerleri SSKR grubunda (30,8 [21, 79]), kontrol grubundan (14,6 [8, 50]) istatiksel olarak anlamlı ölçüde yüksek bulundu (p0,05). İyileşme veya kronikleşme durumları ile TAS, TOS, OSI ve 8-OHdG düzeyleri arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Nüks durumu ile TAS, TOS ve OSI değerleri arasında anlamlı ilişki bulunmazken 8-OHdG değeri nüks görülenlerde nüks görülmeyenlere göre anlamlı olarak yüksekti (p=0,034). Lojistik regresyon modeli sonucunda nüks durumu üzerinde etkili olan tek değişken 8-OHdG, iyileşme durumu üzerinde etkili olan risk faktörleri ise yaş ve sağlıklı gözde refraksiyondu. SSKR ve kontrol grubu kendi içinde tek tek değerlendirildiğinde TAS, TOS, OSI ve 8-OHdG değerleri arasında bir korelasyon bulunmadı (p>0,05). SSKR ve kontrol grubu birlikte değerlendirildiğinde TAS ve 8-OHdG arasında negatif yönlü zayıf korelasyon saptandı (r=-0,3035 p=0,01). SSKR ve kontrol grubu birlikte değerlendirildiğinde TAS, TOS, OSI ve 8-OHdG değerleri cinsiyet ile anlamlı ilişki göstermezken (p>0,05) TOS ve OSI değerleri yaş ile korelasyon göstermiştir (sırasıyla r=-0,285 p=0,016, r=-0,2756 p=0,020). Yalnız kontrol grubunda TAS, TOS, OSI ve 8-OHdG değerleri ile cinsiyet, yaş, sağ ve sol göz refraksiyon (miyop/hipermetrop) parametreleri arasında anlamlı ilişki yoktu (p>0,05). Ancak sağ ve sol göz sferik eşdeğerleri ile TAS, TOS, OSI değerleri arasında anlamlı ilişki bulunmazken, 8-OHdG değerleri arasında negatif yönlü, orta dereceli bir korelasyon vardı (sırasıyla r=-0,4707 p=0,004, r=-0,3531 p=0,037). Sonuç: Bu çalışma, SSKR hastalarında oksijen radikallerinin neden olduğu DNA hasarının bir göstergesi olan 8-OHdG'nin önemli ölçüde yüksek plazma seviyelerini ortaya çıkarmıştır ve oksidatif sürecin SSKR patogenezinde yer aldığını göstermiştir. Ayrıca plazma 8-OHdG düzeyi SSKR hastalarında görülen nüksle ilişkili görünmektedir. Bu nedenle plazma 8-OHdG düzeyleri hastalığın seyri ve prognozunu değerlendirmede yol gösterici olabilir.

Özet (Çeviri)

Purpose: In this study, it was aimed to evaluate plasma oxidative stress levels and oxidative DNA damage in blood samples of patients with central serous chorioretinopathy (CSCR). Materials and Methods: Thirty-six patients, aged 18-60 years, diagnosed with acute CSCR who applied to our clinic were included in the study. Thirty-five healthy volunteers of similar age and gender were selected as the control group. Complete ophthalmological examinations of the patient and control groups were performed and recorded. The blood samples taken from the patient and control groups were centrifuged at 3000 rpm for 5 minutes and plasma was separated. The obtained plasma samples were divided into eppendorfs and stored at -80°C until total oxidant status (total oxidant status; TOS), total antioxidant status (TAS), oxidative stress index (OSI) and 8-hydroxy-2′-deoxyguanosine (8-OHdG) were measured. Plasma TAS and TOS levels were measured with a fully automated calorimetric method. The ratio of plasma TOS to TAS level was determined as the oxidative stress index (OSI). A competitive ELISA kit was used to measure serum 8-OHdG levels. Results: There was no statistically significant difference in TAS, TOS and OSI values between CSCR patients and the control group (p>0.05). However, plasma 8-OHdG values were found to be statistically significantly higher in the CSCR group (30.8 [21, 79]) than the control group (14.6 [8, 50]) (p0.05). There was no significant relationship between improvement or chronicity and TAS, TOS, OSI and 8-OHdG levels. While there was no significant relationship between relapse status and TAS, TOS and OSI values, 8-OHdG values were significantly higher in patients with relapse than in those without recurrence (p=0.034). As a result of the logistic regression model, 8-OHdG was the only variable that had an effect on the relapse status, and age and refraction in the healthy eye were the risk factors affecting the recovery status. When the CSCR and control groups were evaluated individually, no correlation was found between TAS, TOS, OSI and 8-OHdG values (p>0.05). When CSCR and control groups were evaluated together, a weak negative correlation was found between TAS and 8-OhdG (r=-0.3035 p=0.01). When the CSCR and control groups were evaluated together, TAS, TOS, OSI and 8-OHdG values did not show a significant correlation with gender (p>0.05), while TOS and OSI values showed a correlation with age (respectively r=-0.285 p=0.016, r=-0.2756 p=0.020). There was no significant correlation between TAS, TOS, OSI and 8-OHdG values and gender, age, right and left eye refraction (myopia/hyperopia) parameters in the control group only (p>0.05). However, there was no significant correlation between right and left eye spherical equivalents, and TAS, TOS, OSI values, while there was a negative, moderate correlation between 8-OHdG values (respectively r=-0.4707 p=0.004, r=-0.3531 p=0.037). Conclusion: This study revealed significantly high plasma levels of 8-OHdG, an indicator of DNA damage induced by oxygen radicals, in CSCR patients, demonstrating that the oxidative process is involved in the pathogenesis of CSCR. In addition, plasma 8-OHdG level seems to be related to the recurrence seen in CSCR patients. Therefore, plasma 8-OHdG levels can be a guide in evaluating the course and prognosis of the disease.

Benzer Tezler

  1. Santral seröz koryoretinopati tanılı hastalarda oksidatif stres ve HDL fonksiyonalitesi

    Başlık çevirisi yok

    ESRA ERÇİN AKIDAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyokimyaSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ESİN YILMAZ

  2. Santral seröz koryoretinopatili hastalarda mizaç özellikleri, eşlik eden psikiyatrik belirtiler

    Temperament characteristics and accompanying psychiatric symptoms in patients with central serous chorioretinopathy

    MUSTAFA ALEMDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göz HastalıklarıAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HARUN ÇAKMAK

  3. Santral seröz koryoretinopatili hastalarda statik ve dinamik pupillometri parametrelerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of static and dynamic pupillometry parameters in patients with central serous chorioretinopathy

    ÇİMEN BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Göz HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEYFETTİN ERDEM

  4. Santral seröz koryoretinopatili hastalarda intravitreal bevacizumab'ın koroid kalınlığına etkisi

    Effect of intravitreal bevacizumab on central choroidal thickness in patients with central serous chorioretinopathy

    İHSAN ONUR ARMAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Göz HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İHSAN GÖKHAN GÜRELİK

  5. Santral seröz koryoretinopatili hastaların optik koherens tomografi anjiografi ile kapiller yoğunluklarının kantitatif olarak değerlendirilmesi

    Quantitative evaluation of capillary density of patients with central serous chorioretinopathy by optical coherence tomography angiography

    HAMİDE GİZEM ÖZCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göz HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞABAN GÖNÜL