Kasa invaze olmayan mesane kanserlerinin transüretral rezeksiyonu sonrası iki farklı yöntemle tek doz erken mitomisin-c instilasyonunun klinik etkinlik karşılaştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 774750
- Danışmanlar: PROF. DR. HAKKI UĞUR ÖZOK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Üroloji, Urology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Üroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
Mesane kanseri tüm dünya çapında problem olmaya devam eden ve sigara kullanımı ile yakından ilişkili bir sağlık sorunudur. Erkeklerde kadınlardan 2.5 kat daha sık görülmektedir (1). Mesane tümörleri ürogenital sistem tümörleri arasında dünyada 2. sıklıkta, ülkemizde ilk sıradadır (2). Yüzeyel mesane kanseri tedavisinde ilk adım tam transüretral rezeksiyon yapılmasıdır. Başlangıçta tüm görülebilen primer tümörler yok edilmesine rağmen rekürrens oranları genellikle yüksektir ve hastaların %40-80'inde takip eden 5 yıl içerisinde tümör rekürrensi gelişmektedir.(156) Tümör nükslerini açıklayan teorilerden birisi yetersiz rezeksiyon sonrası kalan rezidü tümörden yeni tümör gelişimi, bir diğeri de ortamda bulunan tümör hücrelerinin özellikle mukozanın hasarlı bölgelerine implante olarak gelişmesi ile tümör oluşumudur(12,13). Eğer gerçekten bu iki teori doğru ise, erken dönmede uygulanacak intravezikal tedavi yüzen tümör hücrelerini ya da rezidü tümör dokusunu yok ederek rekürrensleri önlemede son derece etkili olacaktır(14). Günümüzde TUR-MT sonrası tek doz adjuvan intravezikal kemoterapi uygulaması artık üroloji kılavuzlarına ve klasik kitaplara girmiş bir kavramdır. Yapılan birçok çalışmada TUR-MT sonrası erken dönmede tek doz intravezikal kemoterapi uygulamasının tümör rekürrenslerini önemli ölçüde azalttığı rapor edilmiştir. Bu amaçla çeşitli kemoterapotik ajanlar(epirubisin, mitomisin, thiotepa, pirarubisin) intravezikal tedavi amacıyla kullanılmaktadır. Çalışmamızda; Ocak 2000 ve Aralık 2006 tarihleri arasında primer veya rekürren mesane tümörü nedeniyle sadece TUR-MT ve TUR-MT+ tek doz intravezikal kemoterapi uygulanan, operasyon sonrası patolojileri kasa invazif mesane tümörü olmayan (evre Ta, T1), değişici epitelyum hücreli karsinom olan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların patolojisi, tümör sayısı ve tümör büyüklükleri göz önüne alınarak risk grubundaki hastalara BCG, mitomisin veya epirubisin idame tedavisi verildi. Bu çalışmada retrospektif olarak değerlendirdiğimiz 212 hasta bulunmakta olup; bu hastaların 140'ına(%66) sadece TUR-MT, 72'sine(%34) TUR-MT+ tek doz intravezikal kemoterapi uygulandı. Sadece TUR-MT uygulanan 140 hastanın 83'ünde(%59.2) ve TUR-MT+ tek doz uygulanan hastaların 15'inde(%20.8) 62 rekürrens geliştiği gözlendi. Sadece TUR uygulanan grupta ortalama rekürrenssiz süre 45 ay, TUR-MT+ tek doz alan grupta ise 71 ay olarak bulundu. TUR-MT+ tek doz intravezikal kemoterapi alan grupta rekürressiz sağ kalım olasılığı sadece TUR-MT uygulanan gruba göre 1.71 kat daha yüksektir. Bu fark istatistikî olarak anlamlı bulunmuştur.(p=0.005). Çalışmamızda ayrıca tümör sayısı, tümör büyüklüğü, tümör patolojileri gibi rekürrens gelişmesini etkileyen parametreler değerlendirildi. TUR-MT sonrası erken dönemde tek doz kemoterapi uygulamanın tümör büyüklüğü 5 cm ve daha büyük olan, multiple tümörü olan, yüksek grade'li patolojiye sahip olan hastalarda da rekürrensi azalttığı gözlendi. Hastaların 5 yıllık takiplerinde TUR-MT sonrası tek doz kemoterapi verilen grupta %24.8 ve sadece TUR yapılan grupta %61.3 rekürrens geliştiği gözlendi. Yüzeyel mesane tümörü nedeniyle TUR-MT yapılan ve mesane perforasyonu veya şüphesi olmayan her hastaya postoperatif erken dönemde tek doz intravezikal kemoterapi uygulamasının rekürrensleri önemli ölçüde engellediği düşüncesindeyiz. Ayrıca yüksek risk grubundaki hastalara ek adjuvan intravezikal tedaviler uygulanması gerektiği kanaatindeyiz.
Özet (Çeviri)
INTRODUCTION: New studies developed to alkalinizate urine may improve the effect of intravesical MMC. With this purpose, we aim to investigate whether urine alkalinization improve the effect of immediate one dose intravesical MMC therapy. MATERIALS AND METHODS: In our study we enrolled 49 patients with low risk NMIBC and divided them into into 3 groups; Standard(N=11), Optimized(N=15) and control arm(N=23). Patients in the standard and optimized arm both recieved immediate one dose intravesical therapy after TUR-BC. Optimized treatment arm patients received urine alkalinization therapy before the treatment. Primary endpoints were recurrence and tim oto recurrence. Treatment outcome was examined by the use of Kaplan-meier analysis with long-range tests. RESULTS: Patients in three groups did not differ in demographics or history of intravesical therapy. Median follow up time of standart group was 51 months (22-60), and for optimized group, it was 20 months(12-41). In standard arm, recurrence free rates was 100%. Recurrence free rates of the optimized arm in 1 and 3 years were 86,7% and 79,4% respectively, this rates in control arm were 91,3% and 82,6%, respectively (p=0,297). Median time to recurrence for the optimized arm was 34,8 months and 51,8 months in control group.(%95 CI). There was no statistical difference between three groups. CONCLUSION: In our study we did not find any improvement in recurrence free rates with alkalinization of the urine in immediate MMC therapy. Although our study has a lack of long follow up duration and adequate number of patients, we can say that urine alkalinization does not improve the effect of immediate MMC therapy with low risk non muscle invasive bladder cancer.
Benzer Tezler
- Kasa invaze olmayan mesane kanseri tanısı olanhastalarda, otomatik fluoresan akım sitometriyöntemi ile gerçekleştirilen idrar analizindesaptanabilen atipik hücre parametresinin klinikanlam ve etkinliğinin değerlendirilmesi:prospektif çalışma
The clinical significance of atypic cell parameterdetected in urinalysis by automatic fluorescentflowcytometry in patients with NON-muscle-invasivebladder cancer: A prospective trial
SERTAÇ SARAÇOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
ÜrolojiMarmara ÜniversitesiÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAYDAR KAMİL ÇAM
DOÇ. DR. TARIK EMRE ŞENER
- Mesane tümörlerinde transüretral rezeksiyon sonrası kemoterapide kullanılan ajanların hastalarda nüks ve progresyona etkileri
The effects of agents used in chemotherapy after transuretral resection on recurrence and progression in bladder tumors
EMRE KIRAÇ
- Yüzeyel mesane kanserlerinde varyant histolojinin onkolojik sonuçlara etkisi
The effect of variant histology on oncological results in non-invasive bladder cancer cases
ANAR MAMMADOV
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
ÜrolojiÇukurova ÜniversitesiÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM ATİLLA ARIDOĞAN
- Ürotelyal karsinom varlığı saptanmış ve ardından bacillus calmette-guerin tedavisi uygulanan olgularda tedavi öncesi ve sonrası STAT3, PD-L1 ve PD-L2'nin ekspresyonlarındaki değişimlerin prognostik değeri
The prognostic value of changes in the expressions of STAT3, PD-L1 and PD-L2 before and after treatment in cases with presence of urothelial carcinoma and subsequent bacillus calmette-guerin treatment
AZİZ HAKKI CİVRİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
PatolojiKocaeli ÜniversitesiPatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BÜŞRA YAPRAK BAYRAK
- Yüzeyel mesane tümörlerinde re-tur+intrakaviter tedaviye re-turun etkisi
Our re-turm results on cases with surface bladder tumors that are applied with transurethral resection and intracavital mitomycin-c
YUNUS ÜNAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
ÜrolojiNecmettin Erbakan ÜniversitesiÜroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KADİR YILMAZ