Optik koherens tomografi ve fundus floresein anjiografi bulgularına göre diyabetik makülar ödem sınıflaması ve retrospektif olarak tedaviye yanıtın değerlendirilmesi
Classification of diabetic macular edema according to optical coherens tomography and fundus fluorescene angiography findings and evaluation of response to treatment retrospectively
- Tez No: 775175
- Danışmanlar: PROF. DR. HİDAYET ERDÖL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: diyabetik makuler ödem, OKT, biyobelirteç, seröz maküla dekolmanı, Diabetic macular edema, OCT, biomarker, serous macular detachment
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Karadeniz Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Amaç: Diyabetik Maküler Ödemi (DMÖ) optik koherens tomografi (OKT) ve fundus floresein anjiyografi (FFA) bulgularına göre sınıflayıp intravitreal tedaviye yanıtı değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma, Ocak 2013 ile Ağustos 2021 tarihleri arasında diyabetik retinopati tanısıyla takip edilen ve DMÖ tanısı alan 78 hastanın 104 gözü dahil edilerek yapıldı. Hastaların dosya kayıtları retrospektif olarak incelendi. Tedavi öncesi ve sonrası görme keskinliği, santral retina kalınlığı kaydedildi. DMÖ, OKT bulgularına göre diffüz maküler ödem, kistoid maküler ödem, kistoid dejenerasyon olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Ayrıca her bir grup seröz maküla dekolmanı (SMD), sert ekuda, elipsoid zon bozukluğu ve vitreomaküler ara yüzey bozukluğunun olması durumuna göre alt gruplara ayrılarak değerlendirildi. Hastalar FFA bulgularına göre iskemi görülmeyen, sadece makülada ve ekvator arkasında iskemi görülen, sadece periferde iskemi görülen ve tüm retinada iskemi görülen olmak üzere 4 gruba ayrılıp değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 104 gözün 52'si sağ 52'si sol gözdü. Hastaların 46'sı (%59) erkek, 32'si kadın (%41) olup, yaş ortalaması 60,4±10,09 (36-82) idi. Hastaların tümünde tip 2 diyabet olup ortalama diyabet süresi 15,93±7,22 (2-34) yıldı. 104 gözün 56'sında (%53,8) NPDR, 48'inde (%46,2) PDR mevcuttu. Hastaların ortalama takip süresi 3,35±2,88 (1-15) yıldı. Hastalara takip süresince ortalama 6,25±3,04 (3-12) anti-VEGF enjeksiyon yapıldı. Çalışmada DMÖ alt tipleri olarak KMÖ %71,1, diffüz DMÖ %23,1, KD %5,8 oranında bulundu. DMÖ'lü hastalarda elipsoid zon bozukluğu %15,4, SMD %26,8, DRIL % 61,5, sert eksuda %55,8, arayüz bozukluğu %17,2 oranında bulundu. Tedavi öncesi görme keskinliği 0,53±0,45 (0,00-2,10) logMAR, tedavi sonrası görme keskinliği 0,56±0,473 (0,00-2,10) logMAR olarak bulundu. Tedavi öncesi ve sonrası görme keskinliği değişiminde istatiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. (p=0,437) En iyi görme keskinliği 0,50 logMAR ile KMÖ grubunda en kötü görme keskinliği ise 0,60 logMAR ile diffüz ödem grubunda görüldü. OKT bulgularına göre görme keskinliği değerlendirildiğinde sadece SMD olanlarda tedavi sonrası görme keskinliğinde artış görüldü ancak istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. (p=0,396) Görme değişimi ve OKT bulguları arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için yapılan lojistik regresyon analizinde SMD görme keskinliğini en az etkileyen parametre olarak bulundu. (OR: 0,672) Tedavi öncesi ve sonrası en düşük görme keskinliği elipsoid zon bozukluğu olanlarda, en yüksek görme keskinliği sert eksuda olanlarda görüldü. Santral retina kalınlıkları değerlendirildiğinde tedavi öncesi 402,20±167,01 (139-852) µm iken tedavi sonrası 348,24±152,64 (78-811) µm olup, değişim istatistiksel olarak anlamlı idi. (p=0,002) FFA gruplarına göre görme keskinliğine bakıldığında hem tedavi öncesi hem tedavi sonrası en yüksek görme keskinliği iskemi olmayan grupta en düşük görme keskinliği ise tüm retinada iskemi görülen grupta görüldü. Tüm retinada iskemi görülen grup hariç diğer gruplarda görme keskinliğinde azalma görüldü. (p=0,176) Sonuç: Görme keskinliğinin en az olduğu grup diffüz DMÖ grubudur. SMD'nin diğer OKT bulgularına göre tedaviye daha iyi yanıt verdiği görüldü. Sadece tüm retinada iskemi görülen grupta tedavi sonrası görme keskinliğinde artış görüldü.
Özet (Çeviri)
Purpose: To evaluate the response to intravitreal treatment by classifying Diabetic Macular Edema (DME) according to optical coherence tomography (OCT) and fundus fluorescein angiography (FFA) findings. Materials and Methods: The study was conducted by including 104 eyes of 78 patients diagnosed with DME and followed up with the diagnosis of diabetic retinopathy between January 2013 and August 2021. File records of the patients were reviewed retrospectively. Visual acuity and central retinal thickness were recorded before and after treatment. DME was divided into 3 groups according to OCT findings as diffuse macular edema, cystoid macular edema, and cystoid degeneration. In addition, each group was divided into subgroups according to the presence of serous macular detachment (SMD), hard exudate, ellipsoid zone disruption and vitreomacular interface disorder. The patients were divided into 4 groups according to their FFA findings as no ischemia, macular and posterior equator ischemia only, peripheral ischemia only, and whole retina ischemia. Results: Of the 104 eyes included in the study, 52 were right and 52 were left eyes. 46 (59%) patients were male and 32 (41%) were female, with a mean age of 60.4± 10.09 (36-82). All patients had type 2 diabetes and the mean duration of diabetes was 15.93±7.22 (2-34) years. Of 104 eyes, 56 (53.8%) had NPDR and 48 (46.2%) had PDR. The mean follow-up period of the patients was 3.35±2.88 (1-15) years. The patients received an average of 6.25±3.04 (3-12) anti-VEGF injections during the follow-up period. In the study, DME subtypes were found to be 71.1% for CME, 23.1% for diffuse DME, and 5.8% for KD. Ellipsoid zone disruption was found in 15.4%, SMD 26.8%, DRIL 61.5%, hard exudate 55.8%, interface disorder 17.2% in patients with DME. Visual acuity before treatment was 0.53±0.45 (0.00-2.10) logMAR and after treatment 0.56±0.473 (0,00-2,10) logMAR. There was no statistically significant difference in visual acuity change before and after treatment. (p=0.437) The best visual acuity was 0.50 logMAR in the CME group and the worst was 0.60 logMAR in the diffuse edema group. When visual acuity was evaluated according to OCT findings, visual acuity increased after treatment only in SMD patients, but it was not found to be statistically significant. (p=0.396) In the logistic regression analysis performed to evaluate the relationship between vision change and OCT findings, SMD was found to be the parameter that least affected visual acuity. (OR: 0.672). The lowest visual acuity before and after treatment was seen in those with ellipsoid zone disorder, and the highest visual acuity was seen in those with hard exudate. When the central retinal thickness was evaluated, it was 402.20±167.01 (139-852) µm before the treatment and 348.24±152.64 (78-811) µm after the treatment, and the change was statistically significant. (p=0.002) When the visual acuity was evaluated according to the FFA groups, the highest visual acuity was seen in the group without ischemia, both before and after the treatment, and the lowest visual acuity was observed in the group with ischemia in the entire retina. Except for the group with ischemia in the entire retina, visual acuity decreased in the other groups. (p=0.176) Conclusion: The group with the lowest visual acuity is the diffuse DME group. It was observed that SMD responded better to treatment compared to other OCT findings. Only in the group with entire retinal ischemia, visual acuity improved after treatment.
Benzer Tezler
- Diyabetik retinopatili hastalarda intravitreal enjeksiyonun etkisinin ön segment optik koherens tomografi ile değerlendirilmesi
Evaluation of the effect of intravitreal injection in patients with diabetic retinopathy by anterior segment optical coherence tomography
ABDULKADİR CAN ÇINAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göz HastalıklarıTrakya ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HANDE GÜÇLÜ
- Santral seröz koryoretinopati olgularında optik koherans tomografi anjiografi bulgularının incelenmesi
The evaluation of optical coherence tomography angiography findings in central serous chori̇oreti̇nopathy
SADIK BAHADIR AKKOÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUHAMMET KAZIM EROL
- Tip 2 diyabet olgularında optik koherens tomografi anjiyografi ve patern elektroretinografi parametrelerinin incelenmesi
Evaluation of the optical coherence tomography angiography and the pattern electroretinography parameters in the patients with type 2 diabetes mellitus
ALİ MERT KOÇER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Göz HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ALİ ŞEKEROĞLU
- Yaşa bağlı makula dejenerasyonu gelişiminde HIF1A, TGFA ve TGFB3 genlerinin belirli varyantlarının araştırılması
Investigation of specific variants of HIF1A, TGFA and TGFB3 genes in the development of age related macular degeneration
BURAK ESENER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Göz Hastalıklarıİnönü ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEYHAN DİKCİ
- Yaşa bağlı makula dejenerasyonunda optik koherens tomografinin tanıdaki ve takipteki yeri
Contribution of optical coherence tomography (OCT) in the process of diagnosis and follow-up of age-related macular degeneration
DERYA TÜZÜN KAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Göz HastalıklarıUludağ ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖNER GELİŞKEN