Geri Dön

İbn Hacer'in el-Fetâvâ el-Kübrâ isimli eserinden hareketle müteahhirûn dönem Şâfiî fakihleri arasındaki tartışmalı meselelerin tahlili

The analysis of controversial issues between late Shāfi'ī scholars based on Ibn Hajar's al-Fatawā al-Kubrā

  1. Tez No: 776296
  2. Yazar: CANAN AŞIK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. NAİL OKUYUCU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İslam Hukuku Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 131

Özet

Bu çalışma İbn Hacer'in el-Fetâvâ el-Kübrâ isimli eserinden yola çıkarak müetahhirûn dönem Şâfiî fakihleri arasında tartışılan birtakım meselelerin tahlilini, el-Fetâvâ'ya kaynaklık eden Şâfiî fakihlerinin ve eserlerinin tespitini konu edinmektedir. Eserden seçilen meseleler tahlil edilirken, İbn Hacer'in fetvâlara yanıt verirken fetvânın hükmüne kaynaklık eden isimlere ve eserlere atıfta bulunduğu gibi mesele hakkında bir şekilde görüşü bulunan diğer alimlere de atıf yaptığı tespit edilmiştir. İbn Hacer atıfta bulunduğu görüşleri, bizzat sahiplerinin ağzından veya metinler üzerinden aktarırken kimi meselelerde atıfta bulunduğu isim ve eserleri kendi şerhleri üzerinden nakletmektedir. Meseleler tahlil edilirken ibadet ve muamelata ilişkin fetvâlar ile eserin yazıldığı dönemin ayırıcı özelliklerini yansıtan vakıf, bid'at ve ilmi yaşantıya dair fetvâlar incelenmiştir. İbn Hacer'in fetvâ verirken meseleye yaklaşım tarzı ve metin üslûbunun, atıfta bulunduğu ve kaynak olarak kullandığı diğer fetvâ eserlerinden farklılık arz ettiği tespit edilmiştir. İbn Hacer'in eser boyunca yaptığı atıflar Şâfiî mezhebinin kurucu imamı İmam Şâfiî'den (ö. 204/820) başlayarak hocası Şehâbeddîn er-Remlî'ye (ö. 957/1550) kadar uzanmaktadır. Yapılan birçok isim atfında atıfta bulunulan âlimin sadece konu ile ilgili görüşlerinin zikredilmesi ile yetinilmiş, çok az ismin görüşü fetvâların hükmüne kaynaklık etmiştir. İbn Hacer'in fetvâların tümünde en çok atıf yapıp esas aldığı ismin Nevevî ve eseri el-Mecmû' olduğu tespit edilmiştir. el-Fetâvâ'da ağırlıklı olarak müteahhirûn ulemaya ve eserlerine atıfta bulunulmaktadır. Atıfta bulunulan eserlerin sayıca çoğunluğunu şerh ve haşiye türünden eserler oluşturmaktadır. Bunun yanında müteahhirûn dönemden önce atıfta bulunulan isim ve eserler ise göz ardı edilmeyecek sayıdadır. Bu bağlamda el-Fetâvâ, Nevevî ve Rafiî öncesi eserlerin müteahhirûn döneme ne ölçüde kaynaklık ettiği hususunda bizlere rehberlik etmektedir.

Özet (Çeviri)

This study has dealt with the analysis of selected issues discussed between the late Shāfiʿī scholars, based on the work of Ibn Hajar's al-Fatawā'l-Kübrā, and the determination of the Shāfiʿī scholars and their works that are the source of al-Fatawā. It has been determined that he refers to the names and works that are the source of the fatwa decree, as well as to other scholars who have a statement on the issue. While conveying the views he refers to from the scholars themselves or through texts, Ibn Hajar transfers the names and works he refers to in some matters through his postillation. It has been detected that Ibn Hajar's approach to the issue and style of text while issuing fatwas differ from other fatwa works that he refers to and uses as a source. The references Ibn Hajar makes throughout the work date back from Imam Shāfiʿī (d. 204/820), the founding imam of the Shafi'i sect, to his teacher, Shabaddin er-Remlī (d. 957/1550). It is contented with mentioning only the views of the scholar, who has been referred to by many names, on the subject. The opinions of very few scholars have been the source of the decision of the fatwas. It has been determined that Ibn Hajar's most cited and based name in all of his fatwas is Nevevî, and his work is al-Mecmû'. In al- Fatawā, mainly references are made to the late scholars and their works. Most of the cited works comprise works of postillation and annotation. In addition, the names and works referred to before the late scholars have been in numbers that cannot be ignored. In this context, al- Fatawā guides us on the extent to which the works before Nevevî and Rafiî were a source for the period of the late scholars.

Benzer Tezler

  1. İbn Hacer el-Heytemî (ö. 974/1567), hayatı, eserleri ve 'el-Fetâvâ el-hadîsiyye' özelinde hadisciliği

    İbn Hacer el-Heytemî (ö. 974/1567), his life, works and his position as a muhaddith regarding to el-Fetâvâ el-hadîsiyye'.

    İSA UYSAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    DinAnkara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BÜNYAMİN ERUL

  2. Takıyyüddîn Sübkî'nin fetva metodu

    Taqi al-Dīn Subkī's fatwa methodology

    HACER TABURDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Dinİbn Haldun Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BİLAL AYBAKAN

  3. İbn Hacer el-Heytemî'nin fetva yöntemi

    Fatwa method of Ibn Hajar al-Heytemimaster's thesis

    BURHAN AKDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinHakkari Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MAHSUM ASLAN

  4. İbn Hacer el-Heytemi'nin Şâfiî fıkhındaki yeri ve önemi

    The place and importence of Ibn Hajar al Haytham in the Shafii fiqh

    MEHMET ALİ VAROL

    Yüksek Lisans

    Arapça

    Arapça

    2020

    DinAtatürk Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRULLAH DUMLU

  5. İbn Hacer el-Heytemî ile Şemsuddîn er-Remlî ve ihtilaf sebepleri

    Ibn Hajar al-Haytami and Shamsaddin al-Ramli and their causes of conflict

    MAHSUM ASLAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    DinDicle Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYDIN TAŞ